του Λάκη Λαζόπουλου
Η συμφωνία έβαλε σήμερα επιτέλους τα καλά της ρούχα.
Έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, ώστε να κάνουν οι Ευρωπαίοι τα όποια βήματα πίσω και έπρεπε η ελληνική πλευρά να διεξάγει τον μακρύ αυτόν πόλεμο, για να δώσει το δικό της σήμα στους δανειστές.
Ότι οι σημερινοί εντολείς του ελληνικού λαού δεν είναι απλοί παραλήπτες απαιτήσεων. Και δη παράλογων.
Ούτε μένουν στις καρέκλες με δοτή εξουσία και τηλεοπτική αδεία.
Χρειαζόταν αυτός ο πόλεμος για να κάνουν την γνωριμία τους τα νέα σώματα. Δεν κόπηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις.
Σταμάτησε η λεηλασία και ανακόπηκαν τα αρχικά σχέδια.
Είναι όμως αυτή η συμφωνία που ήθελαν οι Έλληνες;
Όχι.
Είναι η συμφωνία αυτή που θέλανε οι δανειστές;
Όχι.
Είναι μία ενδιάμεση συμφωνία σε ένα ναρκοθετημένο περιβάλλον. Ο Τσίπρας δεν πάτησε τις νάρκες που του είχανε βάλει.
Ίσως μία μόνο. Του χρονοτριβήσαντος Βαρουφάκη.
Ο οποίος δεν στερείται ασφαλώς, επιχειρημάτων, αλλά κινείται χωρίς ρολόι στο χέρι του.
Mοιάζει να μην έχει αίσθηση του χρόνου.
Οι δανειστές ξέρουν τώρα, πως έχουν απέναντι τους έναν δύσκολο αντίπαλο. Θα μπορούσανε να έχουν συμφωνήσει αρκετά νωρίτερα, όμως σχεδίαζαν την ανατροπή της κυβέρνησης μετά την οικονομική ασφυξία που επέβαλαν ο Σόίμπλε, ο Ντράγκι, ο Στουρνάρας και οι λοιπές εγχώριες πολιτικές και τηλεοπτικές δυνάμεις.
Εφόσον απέτυχε αυτή η ανατροπή, προχώρησαν σε μία συμφωνία, που ευελπιστούν να μην ψηφιστεί από την Βουλή, ώστε να επιτύχει το σχέδιο τους.
Τα χέρια που θα χρησιμοποιηθούν για την ανατροπή, πρέπει να είναι χέρια Αριστερά.
Η αυτοκτονούσα Αριστερά.
Ανατροπή της κυβέρνησης εξ” αριστερών της λοιπόν, θα επιχειρήσει το σύστημα. Οι πρόθυμοι έχουν εδώ και καιρό εμφανιστεί στα τηλεοπτικά παράθυρα, επιδεικνύοντας τον πατριωτισμό τους.
Δεν θα περάσει αυτή η συμφωνία από την Βουλή, λένε και ξαναλένε.
Ο βασικότερος όμως λόγος για τον οποίο δεν επιθυμούσαν οι δανειστές να δοθεί λύση τελεσίδικη για τη χώρα και την σέρνουν καλοκαιριάτικα, είναι διότι όταν γίνουν οι εκλογές στην Ισπανία το πρόβλημα της Ελλάδας θα πρέπει να βρίσκεται σε εκκρεμότητα.
Γιατί αν έχει διαφανεί η έξοδος από το τούνελ των μνημονίων, αυτό θα δώσει αέρα στους Podemos.
Δεν θέλουν την Ευρώπη να μετακινηθεί αριστερότερα.
Ας σταματήσει το κακό στην Ελλάδα. Στον Τσίπρα.
Θέλουν λιτότητα, ώστε οι τραπεζίτες να αποφασίζουν τι θα δίνουν στους λαούς για να ζουν.
Το παιχνίδι που παίχτηκε, ήταν για μεγάλους παίχτες, για σκληρούς πολεμιστές.
Φεύγουμε και φεύγουνε τραυματισμένοι από αυτή την πολύμηνη μάχη.
Η Ελλάδα θα ανασάνει;
Θα είμαστε η Ωραία Αναδυομένη;
Ή θα παραμείνουμε η Ωραία Μαραζωμένη της Ευρώπης;
Θα μπει θάλασσα για να μπορέσει να πλεύσει το καράβι σε άλλα λιμάνια;
Ή έτσι θα στέκεται το καράβι μας ακίνητο;
Ασάλευτο. Χωρίς θάλασσα από κάτω.
Χρειαζόμαστε θάλασσα, αλλιώς θα συνεχίσουμε να αρμενίζουμε στη στεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου