Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
«..Μας έκλεισαν τις τράπεζες για να μας φοβίσουν, αλλά προηγουμένως έκλεισαν σπίτια.Και η ζωή είναι απαιτητή κύριοι» !
Αβίαστη και προπαντός αφοπλιστική η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα στις αιτιάσεις των δημοσιογράφων της ΕΡΤ, για τις κλειστές τράπεζες και τα απαιτητά από τους δανειστές ποσά, νοηματοδότησε όχι μόνο το δημοψήφισμα αλλά και την πεμπτουσία της ύπαρξης για τη χώρα και το λαό της …
Μεγάλη υπόθεση η ηθική υπεροχή και η καθαρότητα του βίου και της πολιτείας…
Σε ωθεί να κοιτάς κατάματα την κάμερα και να λες «αν ο ελληνικός λαός θέλει έναν υποταγμένο και εξευτελισμένο πρωθυπουργό, ας τον διαλέξει ανάμεσα σ΄αυτούς που υπάρχουν, όμως δεν θα είμαι εγώ αυτός …»
Σου επιτρέπει να θυμίζεις ότι «στην Ελλάδα υπήρχε πολιτισμός πριν από τις τράπεζες»…
Σε νομιμοποιεί να ισχυρίζεσαι ότι «ήρθαμε εδώ για να αλλάξουμε τα δεδομένα εξουσίας. Προτεραιότητά μας η τήρηση των προεκλογικών μας δεσμεύσεων. Η επιλογή μας είναι η παραμονή στο ευρώ. Δεν είμαστε φιλοξενούμενοι στην Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι στην καρδιά της Ευρώπης»…
Σε διευκολύνει να επιμένεις πώς «το σχέδιο δεν είναι να βγάλουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ, αλλά να τελειώσουν με την προσδοκία ότι μπορεί να υπάρξει διαφορετική πολιτική. Εάν η ελληνική κυβέρνηση κατάφερνε να πάρει κάτι που θα αποτελούσε έξοδο από την κρίση και όχι ταπείνωση και υποταγή, τότε το μήνυμα θα ήταν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Αυτό δεν το θέλουν. Ε απέναντι σε αυτό το τελεσίγραφο δεν μπορεί να απαντήσει ένας άνθρωπος και μια κυβέρνηση, αλλά ένας λαός».
Σου δίνει την οντότητα να διαλέγεσαι ισότιμα και πεισματικά με τους ισχυρούς αντιπάλους, προειδοποιώντας τους ότι δεν παίζεις με τη χώρα σου, δεν ψαρώνεις και δεν μπλοφάρεις, όπως εκείνοι. Απαντάς με στοιχεία και καταρρίπτεις κάθε άλλο ισχυρισμό, ή αλλότρια θέση που μεταδίδουν τα σπασμένα τηλέφωνα των δανειστών και η κάθε σπαστική ορντινάτσα τους στην Ελλάδα.
Σου προσφέρει το πολιτικό και ηθικό έρεισμα να λες «είμαι κι εγώ αγύριστο κεφάλι»
Σε απελευθερώνει να δείχνεις ανοιχτά τα χαρτιά σου χαρακτηρίζοντας πρώτος εσύ υφεσιακά τα μέτρα που πρότεινες, προκειμένου να διαπραγματευτείς και να ομολογείς καθαρά πώς δεν έκανες όλα όσα ήθελες από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης…
Σε οπλίζει να λες με σιγουριά αλλά χωρίς περιττή έπαρση: » Έχουμε ένα όπλο στα χέρια μας. Το δίκιο. Αν νικήσουμε το φόβο δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε».
Βγήκαν «ατάκες» από τη συνέντευξη και τίτλοι αρχής και αρχών…
Ο,τι πιο απαιτητό δηλαδή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου