Ερχόμαστε!

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,

Είναι πολλά αυτά που ακούστηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες ώρες. Ειδικά από ανθρώπους που απόκτησαν πολιτική σκέψη την τελευταία εβδομάδα. Πολιτική σκέψη που περιστρέφεται γύρω από έναν μόνο άξονα. Το ευρώ.

Είναι προφανές ότι έχουν γίνει πολλά λάθη τους τελευταίους μήνες και είναι πολλά αυτά που μπορεί να προσάψει κανείς στην κυβέρνηση, με σημαντικότερο ίσως το γεγονός ότι κράτησε το λαό για πέντε μήνες στο σκοτάδι.

Και είναι παραπάνω από προφανές ότι ο σημαντικότερος λόγος που προκηρύχθηκε αυτό το δημοψήφισμα ήταν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει από τη βουλή αυτή η πρόταση των θεσμών -η οποία δεν απείχε και πολύ από την ελληνική πρόταση ομολογουμένως-, χωρίς η κυβέρνηση να χάσει τη δεδηλωμένη.

Είναι αλήθεια επίσης, ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο από την κυβέρνηση, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πρέπει να τρομάζει κανέναν η ύψιστη μορφή δημοκρατικής έκφρασης του λαού.

Όπως σωστά έγραψες, το δημοψήφισμα σαν διαδικασία -μετά από 41 χρόνια- είναι σημαντικότερο και από το διακύβευμα.

Αυτοί που φωνάζουν στο όνομα της Δημοκρατίας, ας γνωριστούν επιτέλους μαζί της.

Όλοι όσοι καταφέρονται κατά του δημοψηφίσματος μου θυμίζουν τα πουλιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο κλουβί και όταν τους ανοίγουν την πόρτα φοβούνται να πετάξουν και να ελευθερωθούν.

Λογικό εν μέρει. Πώς να εστερνιστείς κάτι που ποτέ δεν γνώρισες;

Τα δεδομένα, όμως, αυτή τη στιγμή είναι συγκεκριμένα. Και με βάση αυτά θα πρέπει να αποφασίσουμε τώρα και να πορευτούμε στο μέλλον. Θα έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας να αναμοχλεύσουμε το παρελθόν.

Ο λαός αυτή τη στιγμή καλείται να αποφασίσει πάνω σε μια πολύ συγκεκριμένη βάση.

Το ΝΑΙ έχουμε όλοι πενταετή εμπειρία και γνωρίζουμε τι σημαίνει. Και γνωρίζουμε με μαθηματική ακρίβεια που οδηγεί. Αυτή τη φορά με μεγαλύτερη σκληρότητα.

Το ΟΧΙ αντίθετα, τρομάζει κάποιους. Και για πολλούς μπορεί να μην είναι εύκολη επιλογή. Πιθανόν επειδή δεν ξέρει κανείς με ακρίβεια που οδηγεί. Και είναι το άγνωστο που τρομάζει.

Πάντα στην ιστορία αυτής της χώρας όμως τα ΟΧΙ ήταν οι δύσκολες επιλογές. Ήταν οι επιλογές που ο ελληνικός λαός τις πλήρωσε πολύ σκληρά. Αλλά ήταν και αυτές που άλλαξαν του ρου της ιστορίας.

Και είναι αυτές που μας κάνουν περήφανους σήμερα για την ιστορία και τους προγόνους μας, που τόσο συχνά όλοι επικαλούμαστε.

Ας φανούμε λοιπόν για μια φορά κι εμείς αντάξιοι τους.

Χαιρετισμούς από Ρώμη.

Σταύρος

Υ.Γ.: Ερχόμαστε!

 

(Αγαπητέ Σταύρο, to the point το κείμενό σου. Και ψύχραιμο. Με το καλό να έλθετε. Σας περιμένουμε! Να είσαι καλά.)

(Έχω λάβει πάρα πολλά μέιλ από φίλους αναγνώστες που ζουν στο εξωτερικό. Πολλοί μου γράφουν να γράψω να έχουν δικαίωμα ψήφου στο δημοψήφισμα στις πρεσβείες μας. Το έγραψα. Να έχουν δικαίωμα ψήφου στις πρεσβείες μας.)

pitsirikos.net