Αγαπητέ Κυριάκο, Από τότε που μαλώσαμε για τον κορονοϊό έχεις εξαφανιστεί.
Οσα πίστευες για την πανδημία –ένα σύνθεμα εξοργιστικής συνωμοσιολογίας, απλοϊκής προσέγγισης που δεν έχει σχέση με τη sancta simplicitas μέρους της κοινωνίας και άκρατης ανευθυνότητας–, όλα αυτά έχουν καταρρεύσει. Εξηγήσιμη, επομένως, η εξαφάνισή σου.
Σου το είχα πει και στον ομηρικό καβγά μας: αυτά που πιστεύεις τιτρώσκουν καίρια την υπαρκτή οξύνοιά σου. Γι’ αυτό αφήνω στην άκρη τα «επιχειρήματά» σου και λέω να πάμε στην ουσία του θέματος. Στο αποτύπωμα του κινδυνώδους ιού δηλαδή. Στο τι αφήνει στην υφήλιο το σαρωτικό πέρασμά του, τι υπενθυμίζει, ποιους μύθους και ποιες ιδεοληψίες κονιορτοποίησε.
Πρώτον, έφερε σε δεινή θέση τα θρησκευτικά δόγματα. Ηττήθηκαν. Όλα. Γι’ αυτό και δεν επικαλέστηκαν τη θεία δύναμη για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δεν τόλμησαν, πλην σεσημασμένων εξαιρέσεων, να πουν ότι η πίστη σώζει και ότι δεν χρειάζονται μέτρα. Δεινή ήττα. Και οι πιστοί, ξεκρέμαστοι και αμήχανοι, είτε συμμορφώνονται αισχυντηλά είτε κλείνουν τα μάτια και βλέπουν συνωμοσία κατά της θρησκείας.
Δεύτερον, ηττήθηκαν κατά κράτος ορισμένοι αιρετικοί επιστήμονες που θεωρούν την Covid-19 κάτι σαν μορφή γρίπης (650.000 νεκροί το 2019) και βρίσκουν τα μέτρα υπερβολικά ή αχρείαστα. Τα νούμερα τους διαψεύδουν: ο αριθμός των νεκρών ήδη αγγίζει τις 700.000 και δεν αποκλείεται να πλησιάσει το 1 εκατομμύριο μέχρι το τέλος του έτους. Σκέψου να μην είχαν ληφθεί παγκοσμίως τα σκληρά και πρωτοφανή μέτρα, που φυσικά δεν είχαν ισχύσει επί γρίπης.
Τρίτον, ηττήθηκαν λογής διανοούμενοι που επίσης θεωρούν υπερβολικές τις αντιδράσεις ή/ και πιστεύουν ότι τα έκτακτα μέτρα θα παγιωθούν διαμορφώνοντας συνθήκες αυταρχισμού, καταπίεσης και στέρησης θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Εδώ ξεχώρισε δυστυχώς ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν. Ο οποίος έφτασε στο σημείο να πει ότι η αποδοχή εξ αποστάσεως ψηφιακών μαθημάτων θυμίζει τη δήλωση συμμόρφωσης στον φασισμό τη δεκαετία του 1930! Υπερβολές; Μάλλον κάτι πολύ χειρότερο.
Πρόκειται για ασκήσεις τρομοκρατικής ελαφρότητος που αδικούν εύλογες ανησυχίες για την πιθανότητα να ευδοκιμήσει σε κάποιες χώρες –για κάποιο διάστημα– η αυταρχική λογική. Όσο για κάποιες προσεγγίσεις δήθεν αντιεξουσιαστικού χαρακτήρα (π.χ. για… κόλπο της Κίνας εναντίον των εργαζομένων της), τι να πεις, φίλε μου. Αφες…
Με την ευκαιρία: απαράδεκτη και επικίνδυνη η δήλωση Χρυσοχοΐδη για ποινική αντιμετώπιση όσων διακινούν θεωρίες συνωμοσίας. Θα πούμε προσεχώς γι’ αυτό. Επί του παρόντος μόνο τούτο: κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει τη δυνατότητα από οιονδήποτε αλαφιασμένο να γράφει και να διακινεί ακόμη και ανοησίες. Η φίμωση δείχνει αδυναμία της δημοκρατίας.
Τέταρτον, ηττήθηκαν οι υπέρμαχοι του ελαύνοντος (νεο) φιλελευθερισμού που εγκαλούν το κράτος διά πάσαν νόσον και υπεραμύνονται παντός του ιδιωτικού. Ε, στο κράτος προσέτρεξαν την ώρα της κρίσεως. Για την ενίσχυση του συστήματος υγείας, για τη διάσωση αεροπορικών εταιρειών, για τη χρηματοδότηση της οικονομίας κ.λπ.
Αλλά μην έχεις αυταπάτες. Μόλις στρώσουν τα πράγματα θα ξιφουλκήσουν και πάλι εναντίον του κρατισμού υψώνοντας τα λάβαρα των ιδιωτικοποιήσεων. Από το νερό μέχρι τον αέρα! Γι’ αυτό επείγει να συγκροτηθεί ένα στέρεο ιδεολογικό μέτωπο, με συγκεκριμένο σχέδιο και πειστικά επιχειρήματα, χωρίς ιδεοληψίες, ώστε να νιώσει ο κόσμος τη διαφορά μεταξύ ανατατικής προόδου και καθηλωτικής συντήρησης.
Αυτά, λίγο πολύ, Κυριάκο. Θα επανέλθουμε, βέβαια, μιλώντας για τα καθ’ ημάς σχετικά με την πανδημία, τις κυβερνητικές επιλογές κ.λπ. Ερρωσο!
ΥΓ1 του blog: ….έχουμε πολλές φορές πει ότι στο blog φιλοξενούμε κι απόψεις που δεν είναι απαραίτητο να μας εκφράζουν αρκεί να είναι δομημένες και κατά το δυνατόν τεκμηριωμένες.....εδώ συμφωνούμε με τον συγγραφέα στο σημείο ότι η φίμωση των άλλων απόψεων, εν προκειμένω υγειονομικών, δεν είναι δημοκρατία υπό την προϋπόθεση όμως ότι όσοι συμμετέχουν στην επιστημονική επιτροπή του ΥΚΥ δεν έχουν δικαίωμα να βγαίνουν και να λένε τα δικά τους στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις γιατί έτσι ευτελίζουν και υποσκάπτουν το κύρος της επιτροπής αφενός κι αφετέρου ο πανικός κι η σύγχυση που σπέρνουν είναι μεγαλύτερη από την υποτιθέμενη βλάβη του ιού......αν έχουν άλλη άποψη ας παραιτηθούν και να την πουν....
ΥΓ2 του blog: ….ο ιατρός ξέρει να μιλά στον ασθενή του, στο φοιτητή του και σε μερικές δεκάδες ειδικού κοινού σε συνέδρια και διαλέξεις δεν ξέρει, όμως γιατί δεν το έχει διδαχθεί, να μιλά ταυτόχρονα σε εκατομμύρια πολυποίκιλου και πολύμορφου κόσμου δια των ΜΜΕ, αυτό είναι δουλειά των επικοινωνιολόγων και των πολιτικών αλλιώς γενικεύει επικίνδυνα επικαλούμενος τον φόβο για να επιβάλει την άποψη του αντί για το κύρος κα τις γνώσεις της επιστήμη του κι έτσι λειτουργεί υπέρ του ιού.....
ΥΓ3 του blog: .....σε περιόδους κρίσης, όπως είναι μια επιδημία, ο άνθρωπος αποζητά ένα σταθερό σημείο να πιαστεί, ένα κάβο για να ισορροπήσει....οι αβεβαιότητες και οι ασάφειες των πιθανοτήτων και των υποθέσεων ακόμη κι αν επικαλούνται μαθηματική τεκμηρίωση κλωνίζουν την εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη ώστε οι άνθρωποι να συμπεριφερθούν υπεύθυνα και να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους από την επιδημία....
ΥΓ4 του blog:....ο αρθρογράφος σχεδόν πανηγυρίζει με το ότι λόγω της πανδημίας, τα θρησκευτικά δόγματα και η θρησκευτική πίστη των ανθρώπων Ηττήθηκαν...….είναι αλήθεια ότι στα Γερμανογαλλικά Χρονικά του 1844 ο Μαρξ διατυπώνει την περίφημη φράση ότι ”..η θρησκεία είναι το όπιο του λαού” στα πλαίσια όμως ενός αναλυτικού κειμένου, Η φράση απομονώθηκε χρόνια αργότερα κι εκμεταλλεύτηκε από πάμπολες εξουσίες κι ιδεοληψίες. Όμως ερμηνεύοντας τον Μάρξ ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο) γράφει: «Ο Μαρξ, επιμένει στην άποψη ότι η θρησκεία είναι και διαμαρτυρία εναντίον της πραγματικής κοινωνικής απαθλίωσης του ανθρώπου, και επομένως ο Μαρξ δεν καταδικάζει ούτε την θρησκεία, ούτε τον θρησκευόμενο άνθρωπο. Η θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του ανθρωπίνου όντος, σ’ ένα κόσμο χωρίς καρδιά, αλλά και το βάλσαμό του, όχι μόνον απέναντι στην κοινωνική του δυστυχία και αλλοτρίωση, αλλά και απέναντι στα ανεξήγητα υπαρξιακά του προβλήματα».....ας μη βιαζόμαστε κι ακουμπάμε σε ευσεβείς επιθυμίες και πρόσκαιρα συμπεράσματα γιατί αφενός ο κόσμος μας σήμερα γίνεται πιο άδικος κι απάνθρωπος κι αφετέρου γιατί το 1917 και η πορεία του υπαρκτού σοσιαλισμού άλλα δείχνουν....άλλως θα περιμένουμε σαν τους ινδιάνους χορεύοντάς να 'ρθει η βροχή....
ΥΓ2 του blog: ….ο ιατρός ξέρει να μιλά στον ασθενή του, στο φοιτητή του και σε μερικές δεκάδες ειδικού κοινού σε συνέδρια και διαλέξεις δεν ξέρει, όμως γιατί δεν το έχει διδαχθεί, να μιλά ταυτόχρονα σε εκατομμύρια πολυποίκιλου και πολύμορφου κόσμου δια των ΜΜΕ, αυτό είναι δουλειά των επικοινωνιολόγων και των πολιτικών αλλιώς γενικεύει επικίνδυνα επικαλούμενος τον φόβο για να επιβάλει την άποψη του αντί για το κύρος κα τις γνώσεις της επιστήμη του κι έτσι λειτουργεί υπέρ του ιού.....
ΥΓ3 του blog: .....σε περιόδους κρίσης, όπως είναι μια επιδημία, ο άνθρωπος αποζητά ένα σταθερό σημείο να πιαστεί, ένα κάβο για να ισορροπήσει....οι αβεβαιότητες και οι ασάφειες των πιθανοτήτων και των υποθέσεων ακόμη κι αν επικαλούνται μαθηματική τεκμηρίωση κλωνίζουν την εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη ώστε οι άνθρωποι να συμπεριφερθούν υπεύθυνα και να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους από την επιδημία....
ΥΓ4 του blog:....ο αρθρογράφος σχεδόν πανηγυρίζει με το ότι λόγω της πανδημίας, τα θρησκευτικά δόγματα και η θρησκευτική πίστη των ανθρώπων Ηττήθηκαν...….είναι αλήθεια ότι στα Γερμανογαλλικά Χρονικά του 1844 ο Μαρξ διατυπώνει την περίφημη φράση ότι ”..η θρησκεία είναι το όπιο του λαού” στα πλαίσια όμως ενός αναλυτικού κειμένου, Η φράση απομονώθηκε χρόνια αργότερα κι εκμεταλλεύτηκε από πάμπολες εξουσίες κι ιδεοληψίες. Όμως ερμηνεύοντας τον Μάρξ ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο) γράφει: «Ο Μαρξ, επιμένει στην άποψη ότι η θρησκεία είναι και διαμαρτυρία εναντίον της πραγματικής κοινωνικής απαθλίωσης του ανθρώπου, και επομένως ο Μαρξ δεν καταδικάζει ούτε την θρησκεία, ούτε τον θρησκευόμενο άνθρωπο. Η θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του ανθρωπίνου όντος, σ’ ένα κόσμο χωρίς καρδιά, αλλά και το βάλσαμό του, όχι μόνον απέναντι στην κοινωνική του δυστυχία και αλλοτρίωση, αλλά και απέναντι στα ανεξήγητα υπαρξιακά του προβλήματα».....ας μη βιαζόμαστε κι ακουμπάμε σε ευσεβείς επιθυμίες και πρόσκαιρα συμπεράσματα γιατί αφενός ο κόσμος μας σήμερα γίνεται πιο άδικος κι απάνθρωπος κι αφετέρου γιατί το 1917 και η πορεία του υπαρκτού σοσιαλισμού άλλα δείχνουν....άλλως θα περιμένουμε σαν τους ινδιάνους χορεύοντάς να 'ρθει η βροχή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου