Το πρώτο συμπέρασμα που εξάγει κάποιος είναι ότι ένα σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας ένα κείμενο τριάντα (30) σελίδων (το ΜΕΡΟΣ- Ά) καταλαμβάνει δεκατρείς (13) σελίδες,οι οποίες αφορούν τα θέματα εκπαίδευσης και οι υπόλοιπες δεκαεπτά (17) σελίδες (ΜΕΡΟΣ-Β)΄ με τίτλο «Προστασία της Ακαδημαικής Ελευθερίας Ελευθερίας και Αναβάθμιση του Ακαδημαικού Περιβάλλοντος», που αφορούν πολιτική ασφάλειας και προστασίας των Α.Ε.Ι. Η παρατήρηση έγκειται στο γεγονός ότι μάλλον «πρόκειται περί λάθους» στο copypasteγιατί οι 17 σελίδες μάλλον αφορούν σχέδιο νόμου του υπουργείου«προστασίας του πολίτη» ή του Δικαιοσύνης.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ο τίτλος είναι παραπλανητικός. Είναι απλά κάλπικος, ως προς την προστασία» της Ακαδημαικής Ελευθερίας της «αναβάθμισης» του Ακαδημαικού περιβάλλοντος και για τις «άλλες διατάξεις».
Η σύγκριση των δύο ανώμαλων περιόδων στον τομέα της παιδείας,της χούντας και της σημερινής, είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης του παρακάτω κειμένου.
Τα κοινά τους σημεία και οι τυχόν διαφορές τους.
Α) Η επικρατούσα ιδεολογία στην εποχή της χούντας
Η προσπάθεια συγκρότησης μιας καθεστωτικής ιδεολογίας που επικεντρώνεται στα εξής:
· Προβολή εθνικιστικών,ελληνοχριστιανικών, αντικομμουνιστικών ιδεωδών συμβατών με το μετεμφυλιακό κοινωνικοιδεολογικό περιβάλλον,
· Ο κεντρικός στόχος της χούνταςήταν η «πολιτική επανεκπαίδευση» των Ελλήνων σε μια «διαφορετική» δημοκρατία. Μιά «δημοκρατία» που εγγυάται «ελευθερίαν» εκφράσεως χωρίς εξωτερικούς ερεθισμούς ως «αι απεργίαι και αι διαδηλώσεις»με στόχο τη δημιουργία «κοινωνικών» όντων, απαλλαγμένων από το σαράκι του εγωκεντρισμού,
· Η χούντα επίσης καταργεί το μάθημα της Κοινωνιολογίας και το αντικαθιστά με μια προπαγάνδα κρατική το 1967-68. Τελικά η χούντα θα εισάγει ένα βιβλίο κοινωνιολογίας του Θ. Παπακωνσταντίνου (μεσοπολεμικού κομμουνιστή που είχε από δεκαετίες προσχωρήσει στην άκρα δεξιά, μαζί με Σ. Κωνσταντόπουλο, Γεωργαλά κ.α.).
· Αξίζει να σημειωθεί ότι το κέντρο βάρους της καθεστωτικής μετεμφυλιακής ιδεολογίας φαίνεται να μετατοπίζεται από τον αντικομμουνισμό στην αντιμετώπιση της κοινωνικής παρακμής. Έτσι, οι πολίτες εξακολουθούν να διχοτομούνται σε Έλληνες και κομμου-νιστές/εχθρούς, με βάση τη εμφυλιοπολεμική λογική «πας μη εθνικόφρων, κομμουνιστής».
Β) Η ιδεολογία της σημερινής Ν.Δ.
Το ίδιο πράττει και η σημερινή Ν.Δ. Σταχυολογώντας τα πιστεύω της Η Ν.Δ. https://nd.gr/i-nea-dimokratia):
· Προβάλειεθνικιστικά «ιδεώδη».Με την κατάργηση στα νέα προγράμματα σπουδών στην Ιστορία στο Γυμνάσιο και το Λύκειο και επαναφορά εκείνων του 2002-2003. Διότι όπως δηλώνουν οι ίδιοι...«η Ιστορία δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση»
· Στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας». Οραματίστηκε και πέτυχε την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. και παραμένει έως σήμερα σταθερά προσανατολισμένη στο όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,
· Όταν μιλάμε για Ελευθερία, εννοούμε σεβασμό στα δικαιώματα όλων. Όχι ασυδοσία για οργανωμένες μειοψηφίες
· Ελευθερία με Δημόσια Ασφάλεια! Χωρίς δημόσια ασφάλεια, κανείς δεν νιώθει ελεύθερος.
· Ως προς τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, η σαφής καταδικαστική απάντησητης Ευρωπαϊκής επιτροπής (της «προιστάμενης αρχής» της Ν.Δ.)των πολιτικών της υπουργού Παιδείας, Ν. Κεραμέως, σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, αλλά και την «καλλιέργεια εθνικής συνείδησης» στους μαθητές (Κομισιόν, «Μάιος του 2018),
· Η κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας αποτελεί υλοποίηση μιας εμμονικής αντίληψης κατά της Κοινωνιολογίας που υπάρχει στην ελληνική δεξιά όπως χαρακτηριστικά εκφράστηκε πριν από αρκετούς μήνες από τον Άδωνι Γεωργιάδη με την περίφημη δήλωση για την Κοινωνιολογία που «κάνει τα παιδιά αριστερά»…
Γ) Τα περί της «Προστασίας» της Ακαδημαικής Ελευθερίας.Η χούντα αντέγραψε την Ν.Δ. ή το αντίθετο;
Επί της εποχής της «Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως:
1) Ενεργοποιεί μια σειρά από μη ακαδημαϊκά, κοινωνικά και ιδεολογικά κριτήρια. Νομοθετεί και εφαρμόζει μια πλειάδα πειθαρχικών πρακτικών ενάντια στην Πανεπιστημιακή κοινότητα. Έτσι,άρχεται ο διωγμός με «νομοθετική κάλυψη»:
2) Τίθενται σε διαθεσιμότητα ακαδημαϊκοί λειτουργοί, των οποίων η συμπεριφορά κρίνεται ιδεολογικά έκνομη και ασυμβίβαστη προς την ιδιότητά τους, ενώ αργότερα αποφασίζει την απόλυση όσων θεωρούνται ότι εμφορούνται από κομουνιστικές και αντεθνικές ιδέες(Συντα-κτική Πράξη Θ/1967).
3) Σε μια προσπάθεια για να διασφαλιστεί η πληρέστερη άσκηση του ελέγχου και της εποπτείας στον Πανεπιστημιακό χώρο, αποφασίζεται ο διορισμός των Πρυτανικών αρχών από το, υπό κατάληψη, Κράτος, με το Ν.Δ. 670/70.
4) Αντίστοιχο είναι το προβλεπόμενο πειθαρχικό πλαίσιο και για τους φοιτητές, για των οποίων μάλιστα τα αντίστοιχα πειθαρχικά ζητήματα, η δικτατορική Κυβέρνηση προβαίνει στην ίδρυση του σπουδαστικού Τμήματος της Γ΄ Ασφάλειας.
5) Η πρόθεση ωστόσο για έλεγχο και εποπτεία των Πανεπιστημίων από τη χούντα μορφοποιείται εν τέλει νομοθετικά από το Σύνταγμα του 1968. Το τελευταίο επαναφέρει το θεσμό του Στρατιωτικού Κυβερνητικού Επιτρόπου.
6) Αντίστοιχες ωστόσο κυρώσεις αντιμετωπίζουν:
6α) και όσοι επιτρέπουν την προσέλευση, σε φοιτητικές εκδηλώσεις, ατόμων που δεν έχουν τη φοιτητική ιδιότητα και παρόλα αυτά παρευρίσκονται, άνευ αδείας του Πρυτάνεως ή του Κοσμήτορος (Α. 115 π. 2),
6β) όσοι μετέχουν σε συναθροίσεις, που στοχεύουν στη διάδοση ανατρεπτικών ιδεών (Α. 115 π. 3),
Επί της σημερινής Νέας Δημοκρατίας:Στο σχέδιο νόμου-Κεφάλαιο Γ΄-Πειθαρχικό δίκαιο. Άρθρο 15. Τα κυριώτερα σημεία του νόμου. Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί:
1. Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται στους φοιτητές του πρώτου, δεύτερου και τρίτου κύκλου σπουδών.
2. Για την εφαρμογή του παρόντος νοούνται ως:
α)«Ίδρυμα», το Α.Ε.Ι., οι επιμέρους οργανικές μονάδες του, τα νομικά πρόσωπα που συνδέονται θεσμικά με αυτό, .....
β)«Προπτυχιακοί φοιτητές», «μεταπτυχιακοί φοιτητές» και «υποψήφιοι διδάκτορες», ο όρος «φοιτητής», νοούνται οι φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών.
γ)«Μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας», τα μέλη .Ε.Π., Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π., Ε.Τ.Ε.Π., το διοικητικό προσωπικό, οι επιστημονικοί συνεργάτες, κλπ.
Άρθρο 17. Πειθαρχικά παραπτώματα:
1. ….
2. Πειθαρχικά παραπτώματα για τους φοιτητές συνιστούν:
α) Η παραβίαση του αδιάβλητου των εξετάσεων,
β).....,γ)......,
δ) η εκούσια παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας του ιδρύματος, συμπεριλα-μβανομένης τόσο της εκπαιδευτικής, ερευνητικής ή διοικητικής λειτουργίας.
ε)η χρήση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων, των εγκαταστάσεων, των υποδομών και του εξοπλισμού του ιδρύματος χωρίς την άδεια των αρμόδιων οργάνων του.
στ)η χρήση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων, των εγκαταστάσεων, των υποδομών και του εξοπλισμού του ιδρύματος για την εξυπηρέτηση σκοπών που δεν συνάδουν με την αποστολή του.
ζ)η με οποιονδήποτε τρόπο ρύπανση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων του ιδρύματος, συμπεριλαμβανόμενης και της ηχορύπανσης.
Τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα. Άρθρο 23. Ποινικές διατάξεις-Οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 168 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) αντικαθίστανται ως εξής:
1)Όποιος εισέρχεται παράνομα σε χώρο δημόσιας υπηρεσίας ή υπηρεσίας οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη ρητή εναντίωση της υπηρεσίας που τους χρησιμοποιεί, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή.
2) Όποιος, με οποιονδήποτε τρόπο, προκαλεί διακοπή ή σοβαρή διατάραξη της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας ή υπηρεσίας οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Πειθαρχικές ποινές: Οι πειθαρχικές ποινές που επιβάλλονται σε φοιτητή, αν διαπράξει πειθαρχικό παράπτωμα είναι οι εξής:
α) έγγραφη επίπληξη,
β) απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις ενός ή περισσοτέρων μαθημάτων, για μία ή περισσότερες εξεταστικές περιόδους,
γ) προσωρινή ή μόνιμη απαγόρευση χρήσης εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων του ιδρύματος,
δ) προσωρινή αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας από έναν (1) ως είκοσι τέσσερις (24) μήνες,
ε) οριστική διαγραφή.
2. Η προσωρινή αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας επιφέρει την αντίστοιχου χρόνου αποστέρηση των δικαιωμάτων, που η ιδιότητα αυτή συνεπάγεται, όπως της συμμετοχής στις εξετάσεις, της λήψης διδακτικών συγγραμμάτων και της λήψης υποστηρικτικού χαρακτήρα χρηματικών ή άλλων παροχών από το ίδρυμα κλπ.
3) Η πειθαρχική ευθύνη λήγει με την απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας. Η πειθαρχική διαδικασία παύει, εφόσον ο πειθαρχικά διωκόμενος απωλέσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τη φοιτητική ιδιότητα.
Άρθρο 8
Σχέδιο ασφάλειας και προστασίας των Α.Ε.Ι.
1. Τα Α.Ε.Ι. εφαρμόζουν τεχνικά ή μη μέτρα για την τήρηση της τάξης και της ασφάλειας εντός των χώρων τους,
2. Κάθε Α.Ε.Ι., με κριτήριο το μέγεθός του, ...μπορεί να τοποθετεί ηλεκτρονικά και λοιπά συστήματα ασφαλείας που καλύπτουν μέρος ή το σύνολο των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του. Ως τέτοια συστήματα λογίζονται:
α) μέσα επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή εικόνας και ήχου σύμφωνα με το π.δ. 75/2020 (Α΄ 173) σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του Α.Ε.Ι.,
β) ηλεκτρονικά μηχανήματα ανίχνευσης απαγορευμένων αντικειμένων και ουσιών στην είσοδο κτιρίων ή επιμέρους εσωτερικών χώρων των Α.Ε.Ι.,
Άρθρο 9. Άσκηση αρμοδιοτήτων επί θεμάτων ασφάλειας και προστασίας
1. Ο πρύτανης είναι αρμόδιος για θέματα ασφάλειας και προστασίας του Α.Ε.Ι. και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του:
α) προεδρεύει της Επιτροπής Ασφάλειας και Προστασίας Α.Ε.Ι. του άρθρου 12,
Άρθρο 11: Επιτροπή Ασφάλειας και Προστασίας Α.Ε.Ι.
1) Σε κάθε Α.Ε.Ι. συστήνεται Επιτροπή Ασφάλειας και Προστασίας (Ε.Α.Π.) του Α.Ε.Ι. με διετή θητεία.
2) Η Ε.Α.Π. συγκροτείται με απόφαση της συγκλήτου του Α.Ε.Ι., η οποία εκδίδεται κατόπιν εισήγησης του πρυτανικού συμβουλίου και κοινοποιείται στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
3) Η Ε.Α.Π. αποτελείται από:
α) τον πρύτανη ή τον αρμόδιο ανά περίπτωση αντιπρύτανη για θέματα ασφάλειας και προστασίας, ως πρόεδρο,
β) πέντε (5) μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.), τα οποία προέρχονται, κατά το δυνατόν, από διαφορετικές σχολές του Α.Ε.Ι.,
γ) τον προϊστάμενο της Μονάδας Ασφάλειας και Προστασίας,
δ) τον προϊστάμενο της τεχνικής υπηρεσίας του Α.Ε.Ι.,
Ο τεχνικός ασφαλείας του Α.Ε.Ι. συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Α.Ε.Ι.
Άρθρο 12: Κανονισμός ελεγχόμενης πρόσβασης Α.Ε.Ι.
1. Σε κάθε Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται υποχρεωτικά σύστημα ελεγχόμενης πρόσβασης και οι πανεπιστημιουπόλεις (campus) των Α.Ε.Ι. περιβάλλονται υποχρεωτικά από περιμετρική περίφραξη ασφαλείας κατά παρέκκλιση κάθε άλλη ειδικής ή γενικής διάταξης.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄. Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Άρθρο 13:
2) Συστήνονται Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (Ο.Π.Π.Ι.), οι οποίες στελεχώνονται από κατώτερους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. και ειδικούς φρουρούς,
3) Για την εκπλήρωση της αποστολής των Ο.Π.Π.Ι. το προσωπικό της είναι αρμόδιο για την άσκηση αστυνομικών καθηκόντων και ιδίως για:α) την αποτροπή τέλεσης αδικημάτων εντός των χώρων των Α.Ε.Ι.,β) τη στελέχωση και λειτουργία των Κέντρων Λήψης Σημάτων μαζί με το προσωπικό των Α.Ε.Ι.,γ) την πραγματοποίηση περιπολιών.
Άρθρο 14. Διατάξεις για τους Ειδικούς Φρουρούς-Τροποποίηση άρθρου 9 του ν. 2734/1999: Στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 9 του ν. 2734/1999 (Α΄161) προστίθεται εδάφιο και η παράγραφος διαμορφώνεται ως εξής:
4) «.....Στους ειδικούς φρουρούς που στελεχώνουν τις Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (Ο.Π.Π.Ι.), κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η άσκηση προανακριτικών καθηκόντων για το διάστημα που υπηρετούν σε αυτές και για υποθέσεις των οποίων επιλαμβάνονται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».
Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω γραμμών. Πρώτον, μετατρέπει τους πρυτάνεις σε μικρούς σερίφηδες κατά το πρότυπο του μεγάλου σερίφη.Δεύτερο, έπεσε και το τελευταίο φύλο συκής της πολιτικής-ιδεολογικής ένδειας της Ν.Δ. Τρίτο, συνεπεία του προηγουμένου καταφεύγει σε αστυνομικά και κατασταλτικά μέτρα ως ο μοναδικός τρόπος εφαρμογής της πολιτικής της στην Παιδεία. Τέταρτο,το πολίτευμα της Ελλάδας σήμερα είναι κοινοβουλευτική δικτακτορία και κυβερνάται δια των προεδρικών διαταγμάτων.
Τα ΑΕΙ μετατρέπονται σε παραρτήματα αστυνομικών τμημάτων και η Πανεπιστημιακή κοινότητα σε κρατούμενους.
Αλήθεια τι απομένει στη Πανεπιστημιακή κοινότητα και στους πολίτες αυτής της χώρας;
Το πρώτο βήμα, η«επανάληψη»του Φλεβάρη του ’73 (Νομική) και του Νοέμβρη του 73 (Πολυτεχνείο),
Δεύτερο (το «μετέωρο») βήμα, της εκπόνησης ενός συνεκτικού προγράμματος για την παιδεία πλήρως προσαρμοσμένου στην Οικονομική και Πολιτιστική ανάταση του τόπου μας,
Τρίτο βήμα, η οικοδόμηση ενός κοινού μετώπου των κομμάτων που αντιτίθενται στο σχέδιο νόμου και εκπροσωπούνται στην βουλή σε συνεργασία μ’ αυτά εκτός βουλής και των συλλογικοτήτων,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου