Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εντός των τειχών χλευάστηκε αγρίως από τους κυβερνώντες, κάνοντας λόγο για κάτι μη εφαρμόσιμο. Κάπου εκεί, σταμάτησε και η κουβέντα. Αλλά τι είπε ο Τσίπρας;
NewsRoom
Η στάση του- όπως και του κόμματός του- καθ΄ όλη τη διάρκεια του τελευταίου πάρα πολύ δύσκολου έτους στα δύο πιο «φλέγοντα» ζητήματα, μπορεί να χαρακτηριστεί έως και άψογη.
Για να συμβεί αυτό βέβαια, απαιτείται κάτι πάρα πολύ δύσκολο για τα δεδομένα της Ελλάδος: να βγάλει κανείς τα κομματικά του γυαλιά και ν’ αφήσει στην άκρη τiς πάσης φύσεως άναρθρες κραυγές.
Και, μεταξύ μας, για να δοθεί στην προϋπόθεση της δεύτερης παραγράφου η ελάχιστη έστω πιθανότητα να «σχηματοποιηθεί», πρέπει να καταλάβει και κανείς για τι στο καλό μιλάμε.
Επιτρέψτε μας: ο Αλέξης Τσίπρας (και ο ΣΥΡΙΖΑ εν γένει) στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα των τελευταίων… άπειρων ετών- την πανδημία και την πρωτοφανή ένταση στα ελληνοτουρικά το περασμένο καλοκαίρι- επέλεξε, κατά βάση, το δρόμο της σύμπνοιας και δεν επετέθη, όσο θα μπορούσε σαν αξιωματική αντιπολίτευση, στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το ιερό μένος που συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων (άλλο ένα είδος που ευδοκιμεί στη χώρα μας…): αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιδεατή αντιπολίτευση- ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να το ισχυριστεί αυτό. Απλά καταγράφουμε, αντικειμενικά υποκειμενικώς, μια πραγματικότητα.
Ο ενωτικός, εν πολλοίς, πρώην πρωθυπουργός, λοιπόν, κατέθεσε μία πρόταση που θα μπορούσε (σε θεωρητικό επίπεδο, πάντα) να οδηγήσει στην πολυπόθητη ανοσία της αγέλης και να ξεμπερδέψουμε μια και καλή με τον καταραμένο τον κορωνοϊό.
Τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας;
Εξέφρασε την αναγκαιότητα άρσης της πατέντας των εμβολίων, ούτως ώστε να μπορέσουν να παραχθούν άμεσα και γρήγορα από κάθε χώρα τεράστιες ποσότητες αποτελεσματικών εμβολίων- μια τακτική που, φυσικά, θα «τσάκιζε» τον ιό σε μικρό διάστημα (με την προϋπόθεση, πάντα πως θα εμβολιάζονταν σχεδόν όλοι και πως κάθε εμβόλιο θα ήταν αποτελεσματικό και απέναντι στις μεταλλάξεις του ιού).
Τη λογική του Τσίπρα (μπακαλίστικη επεξήγηση: να δώσει πχ η Pfizer- που φαίνεται πως έχει αυτή την στιγμή το πιο αποτελεσματικό εμβόλιο- την… συνταγή του σκευάσματός της ούτως ώστε να το παράγουν στη συνέχεια σε μεγάλες δόσεις και η AstraZeneca και οι υπόλοιπες εταιρίες και να διανεμηθεί παγκοσμίως γρηγορότερα) υιοθέτησε και το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Για την ακρίβεια υπερψήφισε (72 υπέρ, 16 κατά) τροπολογία της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μετά από πρωτοβουλία του Γιώργου Κατρούγκαλου, η οποία ζητά από το Συμβούλιο της Ευρώπης να υιοθετήσει την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, ώστε να αντιμετωπιστούν τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού ως δημόσιο αγαθό.
Μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την άρση της πατέντας των εμβολίων θα μπορούσε να σώσει, πραγματικά, τον πλανήτη, ο οποίος σφυροκοπείται περισσότερο από έναν χρόνο πλέον από τον Covid.
Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εντός των τειχών χλευάστηκε αγρίως από τους κυβερνώντες, κάνοντας λόγο για κάτι μη εφαρμόσιμο. Κάπου εκεί, σταμάτησε και η κουβέντα.
Και, σίγουρα, αυτό που είπε ο Τσίπρας εμπεριέχει ισχυρές δόσεις ρομαντισμού (σιγά μη χάσει η Χ εταιρία τρισεκατομμύρια για να «βοηθήσει» τις υπόλοιπες) και μπορεί να σου κολλήσει την ταμπέλα του αιθεροβάμονος, όμως…
Όμως, αν το δούμε ρεαλιστικά, υπάρχει μήπως κάποια καλύτερη λύση; Η παραγωγή των εμβολίων γίνεται με βραδύτατους ρυθμούς, την στιγμή που η ζήτηση βρίσκεται στα ύψη και η επιθετικότητα του κορωνοϊού δε λέει να μειωθεί.
Ο κόσμος φλερτάρει επικίνδυνα με τα όριά του και τα συνεχή lockdowns κατακρημνίζουν την ήδη τσακισμένη ψυχολογία μας, άρα το να παραχθούν μαζικά και με τάχιστους ρυθμούς εξωπραγματικά μεγάλες ποσότητες εμβολίων είναι μονόδρομος.
Επομένως, ναι: μπορεί να είναι ελαφρώς ουτοπικό αυτό που είπε ο πρώην πρωθυπουργούς, όμως δεν παύει να είναι μια πρόταση ορθή στη βάση της και, το κυριότερο, προς την σωστή κατεύθυνση.
Η στιγμή η ανθρωπιά να μπει πάνω από το χρήμα, έχει φτάσει εδώ και καιρό.
Τώρα, αν γινόταν ένα θαύμα να το καταλάβουν οι πάντες αυτό…
Για να συμβεί αυτό βέβαια, απαιτείται κάτι πάρα πολύ δύσκολο για τα δεδομένα της Ελλάδος: να βγάλει κανείς τα κομματικά του γυαλιά και ν’ αφήσει στην άκρη τiς πάσης φύσεως άναρθρες κραυγές.
Και, μεταξύ μας, για να δοθεί στην προϋπόθεση της δεύτερης παραγράφου η ελάχιστη έστω πιθανότητα να «σχηματοποιηθεί», πρέπει να καταλάβει και κανείς για τι στο καλό μιλάμε.
Επιτρέψτε μας: ο Αλέξης Τσίπρας (και ο ΣΥΡΙΖΑ εν γένει) στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα των τελευταίων… άπειρων ετών- την πανδημία και την πρωτοφανή ένταση στα ελληνοτουρικά το περασμένο καλοκαίρι- επέλεξε, κατά βάση, το δρόμο της σύμπνοιας και δεν επετέθη, όσο θα μπορούσε σαν αξιωματική αντιπολίτευση, στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το ιερό μένος που συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων (άλλο ένα είδος που ευδοκιμεί στη χώρα μας…): αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιδεατή αντιπολίτευση- ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να το ισχυριστεί αυτό. Απλά καταγράφουμε, αντικειμενικά υποκειμενικώς, μια πραγματικότητα.
Ο ενωτικός, εν πολλοίς, πρώην πρωθυπουργός, λοιπόν, κατέθεσε μία πρόταση που θα μπορούσε (σε θεωρητικό επίπεδο, πάντα) να οδηγήσει στην πολυπόθητη ανοσία της αγέλης και να ξεμπερδέψουμε μια και καλή με τον καταραμένο τον κορωνοϊό.
Τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας;
Εξέφρασε την αναγκαιότητα άρσης της πατέντας των εμβολίων, ούτως ώστε να μπορέσουν να παραχθούν άμεσα και γρήγορα από κάθε χώρα τεράστιες ποσότητες αποτελεσματικών εμβολίων- μια τακτική που, φυσικά, θα «τσάκιζε» τον ιό σε μικρό διάστημα (με την προϋπόθεση, πάντα πως θα εμβολιάζονταν σχεδόν όλοι και πως κάθε εμβόλιο θα ήταν αποτελεσματικό και απέναντι στις μεταλλάξεις του ιού).
Τη λογική του Τσίπρα (μπακαλίστικη επεξήγηση: να δώσει πχ η Pfizer- που φαίνεται πως έχει αυτή την στιγμή το πιο αποτελεσματικό εμβόλιο- την… συνταγή του σκευάσματός της ούτως ώστε να το παράγουν στη συνέχεια σε μεγάλες δόσεις και η AstraZeneca και οι υπόλοιπες εταιρίες και να διανεμηθεί παγκοσμίως γρηγορότερα) υιοθέτησε και το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Για την ακρίβεια υπερψήφισε (72 υπέρ, 16 κατά) τροπολογία της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μετά από πρωτοβουλία του Γιώργου Κατρούγκαλου, η οποία ζητά από το Συμβούλιο της Ευρώπης να υιοθετήσει την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, ώστε να αντιμετωπιστούν τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού ως δημόσιο αγαθό.
Μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την άρση της πατέντας των εμβολίων θα μπορούσε να σώσει, πραγματικά, τον πλανήτη, ο οποίος σφυροκοπείται περισσότερο από έναν χρόνο πλέον από τον Covid.
Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εντός των τειχών χλευάστηκε αγρίως από τους κυβερνώντες, κάνοντας λόγο για κάτι μη εφαρμόσιμο. Κάπου εκεί, σταμάτησε και η κουβέντα.
Και, σίγουρα, αυτό που είπε ο Τσίπρας εμπεριέχει ισχυρές δόσεις ρομαντισμού (σιγά μη χάσει η Χ εταιρία τρισεκατομμύρια για να «βοηθήσει» τις υπόλοιπες) και μπορεί να σου κολλήσει την ταμπέλα του αιθεροβάμονος, όμως…
Όμως, αν το δούμε ρεαλιστικά, υπάρχει μήπως κάποια καλύτερη λύση; Η παραγωγή των εμβολίων γίνεται με βραδύτατους ρυθμούς, την στιγμή που η ζήτηση βρίσκεται στα ύψη και η επιθετικότητα του κορωνοϊού δε λέει να μειωθεί.
Ο κόσμος φλερτάρει επικίνδυνα με τα όριά του και τα συνεχή lockdowns κατακρημνίζουν την ήδη τσακισμένη ψυχολογία μας, άρα το να παραχθούν μαζικά και με τάχιστους ρυθμούς εξωπραγματικά μεγάλες ποσότητες εμβολίων είναι μονόδρομος.
Επομένως, ναι: μπορεί να είναι ελαφρώς ουτοπικό αυτό που είπε ο πρώην πρωθυπουργούς, όμως δεν παύει να είναι μια πρόταση ορθή στη βάση της και, το κυριότερο, προς την σωστή κατεύθυνση.
Η στιγμή η ανθρωπιά να μπει πάνω από το χρήμα, έχει φτάσει εδώ και καιρό.
Τώρα, αν γινόταν ένα θαύμα να το καταλάβουν οι πάντες αυτό…
Πηγή: menshouse.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου