Οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί στην Βουλή τις τελευταίες δεκαετίες από περισσότερους των 250 βουλευτών είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένας από αυτούς ήταν και ο νόμος που ισχύει για την ψήφο των απόδημων. Εφαρμοστικός του Συντάγματος και με... ειδική πρόβλεψη για αυξημένη πλειοψηφία 200 βουλευτών.
Πριν από την ψήφισή του αρχικού νόμου, τον Δεκέμβριο του 2019 πραγματοποιήθηκε μια σκληρή και πολυήμερη διαπραγμάτευση των κομμάτων. Πλήν όμως παραγωγική.
Η Νέα Δημοκρατία παρότι είχε «νωπή» εκλογική εντολή μόλις 6 μηνών κάθισε στο τραπέζι των συζητήσεων ανοιχτή σε προτάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρότι οι πληροφορίες -τότε- έλεγαν πως δεν ήθελε καν να «μπει σε συζήτηση» με την Ν.Δ αποδείχθηκε δεκτικός.
Ακόμη και το ΚΚΕ -που δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες συμπεριφορές- κατέθεσε τις προτάσεις του και κατά γενική παραδοχή η παρουσία του ήταν καταλυτική στο να επιτευχθεί κοινός τόπος. Τα κόμματα συμφώνησαν να ψηφίσουν οι απόδημοι που έχουν μία οργανική σχέση με την χώρα και η επιλογή τους θα έχει αντανάκλαση σε βασικές πτυχές της ζωής τους.
Έτσι στις 12 Δεκεμβρίου τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για το νομοσχέδιο της ψήφου των απόδημων ήταν εντυπωσιακά: Υπέρ τάχθηκαν 288 παρόντες βουλευτές αν και ουσιαστικά ήταν 290. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Κυριακή Μάλαμα και Γιάννης Μουζάλας έστειλαν επιστολή στήριξης στο νομοσχέδιο όμως δεν ήταν στην αίθουσα και έτσι δεν «μέτρησε» η ψήφος τους.
Το Μέρα 25 ήταν το μόνο κόμμα που διαφώνησε με το νομοσχέδιο, όμως κάποια άρθρα του νομοσχεδίου με τα οποία συμφωνούσε απέσπασαν έως και 295 θετικές ψήφους.
Με τέτοια αποτελέσματα ο (τότε) εισηγητής του νομοσχεδίου και υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος είχε ένα μεγάλο χαμόγελο. «Είναι μια σπουδαία πράξη που συμβολίζει την εθνική ενότητα» είχε πει. Προσθέτοντας πως «αυτό που πετύχαμε, συμβολίζει την ανάγκη συναινέσεων σε θέματα που αφορούν εθνικά ζητήματα και αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματα».
Σχεδόν 17 μήνες αργότερα η «σπουδαία πράξη» φαίνεται πως έχασε την αξία της. Ο νέος υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης ( που όπως δηλώνει δεν είναι fan των συναινέσεων) ζητά αλλαγή του νόμου για την ψήφο των απόδημων. Η Αριστοτελία Πελώνη λέει ότι η πρωτοβουλία αναλήφθηκε με εντολή του πρωθυπουργού.
Την θέση της διακομματικής διαπραγμάτευσης παίρνει μία κυβερνητική ερμηνεία δηλώσεων της αρμόδιας για θέματα απόδημου ελληνισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Θεοδώρας Τζάκρη. Οι δηλώσεις της πιθανότατα έδωσαν «πατήματα». Όμως αν η κυβέρνηση ήθελε να πληροφορηθεί την γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν είχε παρά να την ρωτήσει.
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος εκφράζει την ικανοποίησή του εικάζοντας πώς θα εκτεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μια και θα αρνηθεί την ψήφιση του νέου νόμου που προτείνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ όντως αρνείται και κάνει αντιπρόταση με τροπολογία που περιέχει την αρχική του θέση για τα ζητήματα της ψήφου των απόδημων. Αναμενόμενο.
Ακόμη και κάποιος άσχετος με τα πολιτικά πράγματα καταλαβαίνει πως πρόκειται για κυβερνητική κίνηση σκοπιμότητας. Η συνταγματικά απαιτούμενη πλειοψηφία δεν μπορεί να επιτευχθεί. Ακόμη και αν η κυβερνητική πρόταση κερδίσει την στήριξη του ΚΙΝ.ΑΛ, της Ελληνικής Λύσης αλλά και του Μέρα 25 (αν και απίθανο να συναινέσει το κόμμα του Γ.Βαρουφάκη) θα συγκεντρώσει 199 ψήφους, έναν λιγότερο από τους απαραίτητους. Η μόνη χρησιμότητα λοιπόν της κυβερνητικής κίνησης είναι οι εντυπώσεις. Το μέλλον θα δείξει αν τις κέρδισε.
Ο σίγουρος «χαμένος» της υπόθεσης είναι η κουλτούρα των συναινέσεων. Μια αντίληψη που υποτίθεται ότι υφίσταται τόσο στο κυβερνών κόμμα, όσο και σε κόμματα της αντιπολίτευσης. Όμως είναι πολιτικά «ενδημική». Εμφανίζεται σε συγκεκριμένες περιόδους και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Το ποιες είναι αυτές, είναι μια άλλη ιστορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου