O μικροαστισμός, προϋποθέτει άμβλυνση, όχι αιχμηρές γωνίες. Αντιλαμβάνεται μόνο τις ακριβείς μεταφράσεις και όχι τα νοήματα, με βασικά συστατικά την άγνοια, την υπεραπλούστευση και την βολική αφήγηση. Ο μικροαστισμός λειτουργεί πάντα αποσπασματικά και ετεροκαθορίζεται –σχεδον υπαρξιακά- απέναντι σε μειονότητες, δημιουργώντας έτσι ένα πλασματικό αίσθημα ασφάλειας. Αυτό εκμεταλλεύεται το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη, με έναν καταιγισμό "εικονικής κανονικότητας".
Από το πρόσφατο διάγγελμα -ένα μνημείο καθεστωτικής ανάθεσης ατομικής ευθύνης από έναν “γαλαζοαίματο προς τους υπηκόους του- μέχρι την κλασική ετήσια “εφημερία“ στον Τερκενλή.
Ο πρωθυπουργός λοιπόν, αφού βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη για να εγκαινιάσει ΜΕΘ (από δωρεά) χωρίς να υπάρχει φυσικά το απαραίτητο προσωπικό για να λειτουργήσουν, έκανε και την απαραίτητη βόλτα στους δρόμους της πόλης. Είναι άλλωστε «ένας από εμας».
Με σέλφι, χαρούλες και “αυθόρμητη“, ψευδ-ανθρώπινη επικοινωνία με “κοινούς θνητούς“, που τους επέτρεψε να δραπετεύσουν με sms, από τα λίγα τετραγωνικά που βρίσκονται έγκλειστοι, πάνω από 8 μήνες τώρα, περιτριγυρισμένος από κάμερες και πιο χαμογελαστός από ποτέ.
Όλα αυτά, την ημέρα που είχαμε 86 νεκρούς και μια μέρα πριν ξεπεράσουμε το ψυχολογικό όριο των 10.000 νεκρών.
Λένε ότι ο Μητσοτάκης είναι πάμπλουτος. Λάθος. Άπορος είναι.
Δεν έχω ξαναδεί σε μάτια ανθρώπου τόση απορία. Τέτοια έλλειψη ενσυναίσθησης. Αυτού του είδους τις -σχεδόν- ρομποτικές κινήσεις, αποκομμένες από κάθε είδους φυσιολογικό, ανθρώπινο συναίσθημα. Ένα –κυριολεκτικά- “κατασκέυασμα“ στρατιάς επικοινωνιολόγων και πρωοφανούς "μπουσταρίσματος" από τα ΜΜΕ.
Πριν δύο ημέρες, για παράδειγμα, στις 23 Απριλίου, ήταν η Παγκόσμια ημέρα βιβλίου. Με αυτή την αφορμή, στήθηκε συνέντευξη του πρωθυπουργού στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84.
Το απόσπασμα που ακολουθεί δεν είναι σατιρικό κείμενο, είναι –επί λέξει- η απάντηση του προέδρου της ΝΔ, στην ερώτηση: «θέλετε να πάμε λίγο στα παιδικά σας χρόνια, στα πρώτα σας αναγνώσματα στην οικογενειακή βιβλιοθήκη, πώς ήταν;»
Κ. Μητσοτάκης: «Θυμάμαι ότι μικρός διάβαζα αρκετά βιβλία εφηβικών περιπετειών. Θυμάμαι την Enid Blyton, μία συγγραφέα την οποία μάλιστα διάβαζα τότε στα γερμανικά, καθώς είχα μία γερμανίδα νταντά η οποία μου τα διάβαζε. Και κάποια στιγμή έκανα τη μεγάλη υπέρβαση και κατάλαβα ότι δεν χρειαζόταν κανείς να μου διαβάζει, μπορούσα να διαβάζω μόνος μου».
Ίσως δεν θα μπορούσε να υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το παραπάνω, πως ο πρωθυπουργός, δεν είναι «ένας από εμάς». Δεν είναι καν «ένας από αυτούς».
Είναι μια κατηγορία μόνος του. Ένας πολιτικός με σοβαρό πρόβλημα ενσυναίσθησης, αποκομμένος πλήρως από τους πολίτες, τα συμφέροντα των οποίων υποτίθεται πως εκπροσωπεί.
Είναι μία ατυχής δυσαναλογία μεταξύ της ανάγκης επιβίωσης της χώρας και μιας συγκυριακής επιλογής των πολιτών της.
ΥΓ. Σαν σήμερα ( στις 25/04/2020), εν μέσω του πρώτου λοκντάουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι σύμβουλοί του, στήνουν “αυθόρμητο“ πάρτι συνωστισμού έξω από το Μαξίμου, ζητώντας από τον δήμαρχο Αθηναίων και ανιψιό του, να κάνει μια παράκαμψη το φορτηγό που μετέφερε την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η οποία γυρνούσε τους δρόμους της Αθήνας τραγουδώντας για τους έγκλειστους πολίτες.
Μετά τις αντιδράσεις για την "ανεμελιά", η ίδια η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, αποκάλυψε με δηλώσεις της, πως η στάση στο Μαξίμου δεν ήταν προγραμματισμένη.
«Αισθάνθηκα πιεσμένη όταν είδα τους δημοσιογράφους και τους φωτογράφους μαζεμένους σχεδόν γύρω από τον Πρωθυπουργό αλλά και η θέση μου από εκεί πάνω από το φορτηγό δεν θα ήταν δυνατό ποτέ να βάλω σε τάξη εκείνη την ώρα και να πω "πάρτε τα απαιτούμενα μέτρα που ορίζει ο νόμος". Καθίσαμε σχεδόν τρία λεπτά και φύγαμε και πήγαμε στα νοσοκομεία... Με προβλημάτισε κι εμένα ότι όλοι αυτοί που ήρθαν γύρω στον Πρωθυπουργό δεν κράτησαν τα μέτρα ασφαλείας»\
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου