Και έτσι ξαφνικά, μετά το πολύνεκρο, άδικο, τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, οι παρουσιαστές -στα κραυγαλέως ελεγχόμενα από την εξουσία Μέσα- έκαναν την επανάστασή τους.
γράφει ο Αντώνης Παπαβομβολάκης
«Οργίστηκαν», «αγανάκτησαν» και «δεν συγκρατήθηκαν». ‘Αρχισαν να «τα λένε έξω από τα δόντια» γιατί «φορτίστηκαν συναισθηματικά» μετά το αποτρόπαιο κρατικό έγκλημα. Άλλοι παρουσιαστές έγιναν έξαλλοι, άλλοι κοκκίνισαν απ΄ τα νεύρα τους, άλλοι έκαναν απαξιωτικούς μορφασμούς την ώρα που παραιτούντο υπουργοί, άλλοι κουνούσαν το κεφάλι τους στο άκουσμα των ανακοινώσεων περί του «χυσίματος απλέτου φωτός» και της «πλήρους αποδόσεως δικαιοσύνης».
‘Οπως ήταν φυσικό, οι χρήστες του διαδικτύου κατέκλεισαν με βίντεο-αποσπάσματα των πρωινών και μεσημεριανών εκπομπών τα social media. Των εκπομπών που μέχρι πριν από 15 μέρες υμνούσαν -και σε μερικές περιπτώσεις χειροκροτούσαν- τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την καταπληκτική του κυβέρνηση. Των δελτίων ειδήσεων που μέχρι εντελώς πρόσφατα μετέδιδαν μανιωδώς και κατά ριπάς δημοσκοπήσεις που έδειχναν να μην έχει χάσει η κυβέρνηση -όχι φυσικά την πρωτιά, ούτε για μια στιγμή- αλλά ούτε καν ποσοστά και τη διαφορά με το δεύτερο κόμμα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι ο αδιαφιλονίκητος και παντοτινός πρωθυπουργός, με δεύτερο τον «κανένα».
Εντελώς ακαριαία, όλα αυτά ναυάγησαν εξευτελισμένα εν μια νυκτί. Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου.
Από την επομένη και μετά, οι μέχρι πρότινος λαλίστατα μουγκοί και λαμπερά απαξιωμένοι από τον κόσμο υπηρέτες των καναλιών, έγιναν αυτόκλητοι επαναστάτες και φωνή του λαού. Σήκωσαν το λάβαρο της Επαναστάσεως και αφού κρέμασαν στα μανταλάκια αυτούς που ήθελαν, πέρασαν στη μεγάλη πίστα: Απαξίωσαν συνολικά (αυτολεξεί) «όλο το πολιτικό σύστημα». Σοβαρά; Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα; Ακόμα και αυτούς που δεν κυβερνούν αυτή τη στιγμή; Που δεν κυβέρνησαν ποτέ ή που έστω δεν έχουν καν την ευθύνη στη διακυβέρνηση της χώρας; Ναι, ακόμα και αυτούς.
Ο Λιάγκας είπε μετά τα ξεσπάσματά του «αν δεν μας κόψουν». Και δεν τον έκοψαν. «Αν έχουμε μετά απ’ όλα αυτά εκπομπή» και την επόμενη μέρα ήταν και πάλι εκεί. Είχε εκπομπή.
Ο μπαρουτοκαπνισμένος από το τηλεοπτικό καρτέρι της Επαναστάσεως Μουτσινάς, είπε κάτι «αθώο» που δύσκολα όμως, εγώ προσωπικά, μπορώ να αφήσω στην άκρη, να ξεχάσω. Είπε: «Ωραία, ας μη βγει η Νέα Δημοκρατία. Τέλεια. Ωραία. Ποιος θα βγει; Υπάρχει κάποιο κόμμα;».
Κανείς δεν απάντησε γύρω του. Νεκρική σιγή στο στούντιο. Όλοι αυτοί που τον χειροκροτούν καθημερινά με τα ξερά τους σε κάθε του ατάκα, ξαφνικά ένιωσαν τα στοματάκια τους ξεραμένα. Δεν βγήκε λέξη.
Η αυθόρμητη απάντηση (που δεν βρέθηκε ούτε ένας να ψελλίσει) είναι πως φυσικά και υπάρχει. Και ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και ΠΑΣΟΚ υπάρχει και ΚΚΕ υπάρχει και ΜέΡΑ25 υπάρχει. Και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα υπάρχουν, που θα διεκδικήσουν την είσοδό τους στη Βουλή στις επερχόμενες εκλογές. ’Ολα αυτά τα κόμματα θα θέσουν τους εαυτούς τους στη διάθεση των ψηφοφόρων και θα διεκδικήσουν το καλύτερο για αυτά.
Ξαφνικά όμως, σύμφωνα με τον Μουτσινά (από το υπέρτατο κανάλι συντηρητικής προπαγάνδας, τον ΣΚΑΪ που δεν του έκοψε ποτέ την εκπομπή): «Κανένα κόμμα. Ούτε η Νέα Δημοκρατία. Κανένα».
Άρα μιλάει για ένα πλήρες πολιτικό αδιέξοδο.
Ξέρετε πότε άλλοτε ακούσαμε για «πολιτικά αδιέξοδα»;
Μπορεί να μην ήμουν καν γεννημένος τότε (τουλάχιστον εγώ), αλλά διάολε πέντε βιβλία τα έχω διαβάσει: Ο Δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος το είχε πει, όταν διέπραξε Πραξικόπημα και με όχημα τις Ένοπλες Δυνάμεις έφερε τη χούντα και ανέλαβε αντιδημοκρατικά και παράνομα τα ηνία της χώρας:
“Η χώρα”, είχε πει, “διήρχετο μίαν κρίσιν αναζητούσα διέξοδον εξ ενός πολιτικού αδιεξόδου εις το οποίον είχε εισέλθει”.
Ακριβώς αυτό δηλαδή που λένε όλη την ημέρα οι «Επαναστάτες» παρουσιαστές στα κανάλια, με διαφορετικά λογάκια. Και τα λένε σε ποιούς; Σε ποιους αναφέρονται; Μα στα 9.000.000 των Ελλήνων (μη λέω και λίγους) που ΔΕΝ έχουν την παραμικρή πολιτική σκέψη. Που δεν έχουν πολιτική ευθυκρισία. Που θα συμφωνήσουν με το «όλοι ίδιοι είναι» (αν συλλαμβάνετε τον εαυτό σας να το πιστεύει αυτό, μαντέψτε πού ανήκετε), που θα αλληθωρίσει στο ποιος φταίει (έχουν ονοματεπώνυμα ξέρετε αυτοί που έχουν την ευθύνη, δεν μπορεί να φταίμε όλοι), θα το χάσει και θα γενικεύσει: «Φταίνε όλοι το ίδιο».
Ξέρετε όμως κάτι; Η γενίκευση είναι η αρχή του φασισμού. Ο φασισμός δεν έχει ανάγκη από ιδεολογία. Για να γίνεις φασίστας δεν χρειάζεται να διαβάσεις βιβλία ή να παρακολουθήσεις μαθήματα πολιτικής θεωρίας. Φτάνει να είσαι απλά αμόρφωτος και φοβικός. Ο φασισμός πατάει επάνω στα πιο κανιβαλιστικά ένστικτα των απολιτίκ ανθρώπων. Αυτά «ξύνει». Με οργή, με θλίψη, με κεράκια αναμμένα και γονείς που κλαίνε για τα αδικοχαμένα παιδιά τους. Ξέρουν πώς να σας τα παρουσιάζουν για να καταρρέετε, εκεί, μπροστά στους καναπέδες σας.
Αυτά ακριβώς τα ένστικτα ξύνουν και οι καναλάρχες τις τελευταίες μέρες.
Ποιος νομίζετε ότι «ξαμόλησε» στα ποδοσφαιρικά γήπεδα διαφορετικών και αντίπαλων ομάδων, τις ορδές για να φωνάζουν ασταμάτητα το «Μητσοτάκη γ****σαι»; Πλέον όλες τις ομάδες τις ενώνει το ίδιο σύνθημα. Κανείς δεν «κόβει» τις μεταδόσεις. Κανείς παρουσιαστής δεν λέει «ε όχι τέτοια στον αθλητισμό». ‘Ολοι κάνουν πως δεν ακούν τι βροντοφωνάζει το γήπεδο.
Τι θέλουν να πετύχουν λοιπόν με όλα αυτά;
Για να το περιγράψω, θα χρειαστώ τη συνδρομή μιας ιστορίας που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
‘Ηταν η εποχή της κορύφωσης του κινήματος υπέρ της «Γυναικείας Χειραφέτησης» (γιατί το κίνημα είχε ξεκινήσει από πολύ παλαιότερα). Ο γυναικείος πληθυσμός πλέον είχε ξεσηκωθεί μαζικά και ζητούσε ίσα δικαιώματα με τον ανδρικό. Μέσα στα αιτήματα, ήταν και το ίσο δικαίωμα στην εργασία. Η πουριτανική κυβέρνηση και οι συντηρητικοί πάμπλουτοι Αμερικανοί που κινούσαν τα νήματα, θορυβήθηκαν. Στις απανωτές συναντήσεις που οργάνωσαν, έσπευσε και ο Ροκφέλερ, ο διάσημος κροίσος επιχειρηματίας, ο πρώτος δισεκατομμυριούχος των ΗΠΑ. Του εξήγησαν αγωνιωδώς τι συμβαίνει στην κοινωνία και ότι οι γυναίκες ξαφνικά τρελάθηκαν και ζητούσαν παράλογα πράγματα. Αν οι γυναίκες έβγαιναν στην εργασία, ποιος θα μεγάλωνε τα παιδιά των αντρών;
Τότε ο Ροκφέλερ απάντησε με ένα πονηρό μειδίαμα: «ΕΜΕΙΣ».
Αυτό θέλουν να πετύχουν λοιπόν οι καναλάρχες.
Το συμπέρασμα: Ο Μητσοτάκης και η κουστωδία του τους είναι εντελώς άχρηστοι από τη στιγμή που δεν έχουν λαϊκό έρεισμα. Ούτε καν αυτός δεν εξυπηρετεί πια τα ολοκληρωτικά σχέδιά τους.
Το αφήγημα: Δεν υπάρχει κανένα κόμμα - είναι όλα σάπια - δεν χρειάζεται να γίνουν καν εκλογές.
Το σχέδιο: Δεν χρειάζεται να γίνει όπως το έκαναν οι Συνταγματάρχες. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Δεν χρειάζονται τανκς. Χρειάζονται ΜΜΕ. Γι αυτό εξάλλου τα συντηρούν, ούτως ή άλλως μιλάμε για πτωχευμένες επιχειρήσεις, στο σύνολό τους. Για να εξουσιάζουν.
Και στο ερώτημα «και δηλαδή ποιος θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο;», η απάντησή τους, θα δείτε, είναι μία: ΕΜΕΙΣ.
ΥΓ. Για να μην είμαι άδικος: Δεν λέω ότι οι Λιάγκες, οι Μουτσινάδες και οι Κανάκηδες είναι χουντικοί-πιόνια των καναλαρχών. Θεωρώ όμως ότι ανήκουν σε εκείνους τους 9.000.000 Έλληνες (μη λέω και λίγους, επαναλαμβάνω) που είναι απολιτίκ, έχοντας υπηρετήσει με κάθε τρόπο τους καναλάρχες επί πάρα πολλά χρόνια, και έχουν αποδεχτεί τον ρόλο που κλήθηκαν και καλούνται να παίζουν, κι εμείς την κατάντια τους. Ως «κατάντιες» τους αναφέρω λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου