Ναζὶμ Χικμέτ
1921 - Mετάφραση Άρη Δικταίου
Δὲ χύνουν δάκρυ / μάτια ποὺ συνηθίσαν νὰ βλέπουνε φωτιὲς / δὲ σκύβουν τὸ κεφάλι οἱ μαχητὲς / κρατᾶν ψηλὰ τ᾿ ἀστέρι / μὲ περηφάνεια / δὲν ἔχουμε καιρὸ νὰ κλαῖμε τοὺς συντρόφους / τὸ τρομερό σας ὅμως κάλεσμα / μὲς στὴ ψυχή μας / κι οἱ δεκαπέντε σας καρδιὲς / θὲ νὰ χτυπᾶνε / μαζί μας / τὸ σιγανό σας βόγγισμα / σὰν προσκλητήρι / χτυπᾶ στ᾿ ἀφτιά μας / σὰν τὸν ἀντίλαλο βροντῆς. / Στάχτη θὰ γίνεις κόσμε γερασμένε / σοῦ ῾ναι γραφτὸς ὁ δρόμος / τῆς συντριβῆς / καὶ δὲ μπορεῖς νὰ μᾶς λυγίσεις / σκοτώνοντας τ᾿ ἀδέρφια μας τῆς μάχης / καὶ νὰ τὸ ξέρεις / θὰ βγοῦμε νικητὲς / κι ἂς εἶναι βαριές μας / οἱ θυσίες. / Μαύρη ἐσὺ θάλασσα γαλήνεψε / τὰ κύματά σου / καὶ θά ῾ρθει ἡ μέρα ἡ ποθητὴ / ἡ μέρα της ειρήνης / τῆς λευτεριᾶς σου / ὦ ναὶ θά ῾ρθει / ἡ μέρα ποὺ θ᾿ ἁρπάξουμε τὶς λόγχες / ποὺ μὲς στὸ αἷμα τὸ δικό μας / ἔχουνε βαφτεῖ.
Πηγή:users.uoa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου