Οι Έλληνες από παλιά δεν ήθελαν ν’ ανήκουν πουθενά. Εκεί βρίσκεται η οικουμενικότητα του Ελληνισμού, στην ελευθερία και τον
ανθρωπισμό, έγραφε ο Σεφέρης. Η δανειοληπτική πολιτική της κρατικής
Ελλάδας, που αρνείται εδώ και χρόνια πεισματικά να υψώσει ανάστημα στα πλαίσια
της διεθνούς πολιτικής διπλωματίας, έχει καταστήσει την χώρα ένα
εξαρτημένο κράτος, έρμαιο των εκάστοτε σχεδιασμών ξένων χωρών ή διεθνών
οργανισμών. Η δικαιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών
έχει καθηλώσει την Ελλάδα αδύναμη στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Αυτό έδωσε πάτημα στους δανειστές,
οι οποίοι πιέζουν μεν για τα
μέτρα αλλά στην ουσία δεν διαθέτουν προγραμματισμό για την επόμενη μέρα. Έχουν
έρθει μόνο για να καταστρέψουν την χώρα και τη μεσαία τάξη της με τις ευλογίες του Βερολίνου. Οι
Γερμανοί στέλνουν εδώ τα κομματικά ιδρύματα τους για να προσφέρουν δήθεν
τεχνογνωσία προς όφελος της ανάπτυξης. Στόχος στην ουσία είναι η εκμετάλλευση
των 16 δις ελληνικών ΕΣΠΑ και η εξασφάλιση των γερμανικών κερδών με δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, κατακερματίζοντας
έτσι τον εθνικό κορμό.
Ακόμα και οι Η.Π.Α., για δικά τους πάντα συμφέροντα, βλέποντας πως η Ελλάδα
τείνει να μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, διεμήνυσαν στους Ευρωπαίους, οι
όποιες αποφάσεις για την χώρα μας να είναι προγραμματισμένες
και όχι όπως μέχρι τώρα «του ποδαριού» (εφαρμογή μέτρων και βλέπουμε…).
Σχέδιο για την επόμενη μέρα της χώρας δεν υπάρχει από τους ξένους και αυτό
αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι η Ελλάδα ήταν και είναι το
«πειραματόζωο» της διεθνούς διαπλοκής. Όλο και πιο κοντά φαίνεται να
είναι η λύση νέου κουρέματος με τη συμμετοχή αυτή τη φορά της Ε.Ε. και της ΕΚΤ.
Οι Ευρωπαίοι είναι αρνητικοί σ’ αυτό το ενδεχόμενο, μιας και σ’ αυτήν την
περίπτωση θα υπάρξει νέο κύμα φυγής τραπεζικών κεφαλαίων, κάτι
που θα πλήξει την ευρωπαϊκή οικονομία και κυρίως την γερμανική.
Συμπερασματικά:
Από τα Αρχαία χρόνια η πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο παρά σύγκρουση διεθνών συμφερόντων. Πραγματική πολιτική και
οικονομική συνεργασία ειδικά στην Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ, αφού κυρίως τα ισχυρά
κράτη, προωθούσαν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα. Σήμερα είμαστε
στο ίδιο έργο θεατές, μόνο που το σενάριο δεν περιλαμβάνει σε πρώτη φάση τα
όπλα, αλλά την επικράτηση μέσω «ειρηνικών-δημοκρατικών» τακτικών.
Στην Ελλάδα, την προαναφερθείσα πραγματικότητα δεν την είχαν ή δεν ήθελαν να
την καταλάβουν οι εκάστοτε δυτικοτραφείς-δυτικότροποι πρωταγωνιστές την
πολιτικής σκηνής. Έχοντας πιει το επιστημονικό-οικονομικό-πολιτικό
«δηλητήριο» της Δύσης, επικέντρωναν τις πολιτικές τους στην ικανοποίηση ξένων
συμφερόντων, ανάλογα σε ποιο μπλοκ ανήκε ο καθένας. Οι όποιες
ανεξάρτητες φωνές για πολιτικό-οικονομική ανάταση της χώρας έπεφταν στο
κενό.
Ως εδώ! Τώρα είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να αλλάξει πολλά πράγματα στο
εσωτερικό και να ανανήψει στο εξωτερικό. Όχι όμως στα πλαίσια των επιδιώξεων της
Τρόικα, των Γερμανών και όποιων άλλων επίδοξων «κηδεμόνων». Επιτέλους πρέπει να
καταλάβουμε όλοι στην Ελλάδα ότι ο εχθρός είναι κοινός. Βγάλτε τις
κομματικές και ιδεοληπτικές σας παρωπίδες. Κόμματα υπάρχουν κι αλλού.
Στην Γερμανία όμως π.χ., οι απεσταλμένοι των κομματικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα
έχουν -ενωμένοι αν και φαινομενικά διαφοροποιημένοι- ένα και μόνο σκοπό:
Την εξυπηρέτηση των εθνικών τους συμφερόντων, χρησιμοποιώντας τους
αντίστοιχους «ιδεολογικά αδερφοποιημένους» Έλληνες για να περάσουν τις πολιτικές
του Βερολίνου εντός των συνόρων μας.
Μήπως ήρθε η ώρα να ξεπηδήσουν νέοι, άφθαρτοι και μη εξαρτώμενοι πολιτικοί; Η αλλαγή πλεύσης
είναι αναγκαία περισσότερο από κάθε άλλη φορά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου