Λάκης Λαζόπουλος
Αργά χθες την νύχτα, συνάντησα την γάτα Ιμαλαϊων μόνη της. Λόγω Φεβρουαρίου τριγυρνούσε στις στέγες και τις ταράτσες του Λυκαβηττού, κάνοντας άγριο σεξ με τους γάτους της περιοχής. Δεν ήθελε καθόλου να μιλήσει για την συνάντηση του εκδότη με τον αριστερό πολιτικό. Μου είπε ανόρεχτα.
«Ναι, είναι αλήθεια. Του έψησε κι έναν κωλοκαφέ και τον προσκύνησε τρεις φορές. Ο εκδότης θύμωσε.
-Οι δεξιοί, του είπε, και οι ΣαμαροΠασόκοι ήταν μόνιμα στο πάτωμα. Με προσκυνούσαν και μου κάναν και μετάνοιες.
-Εγώ μόνο τρεις μπορώ, του αντιμίλησε ο αριστερός. Αλλά θα σου σβήσω τα χρέη όλα και θα σε βοηθήσω να πάρεις κι ένα κανάλι μόνος σου, έτσι γιατί είσαι καλός άνθρωπος, ρε παιδί μου.
-Δεν το θέλω, ούρλιαξε ο εκδότης. Τι με βάζεις να κάνω; Να προδώσω εγώ τους συνεργάτες μου; Να νομίζουν ότι θέλω να τους πάρω το κανάλι από πίσω;
Κι ο κωλοκαφές σου δεν πίνεται!
Όποιος δεν έχει πιει καφέ απ΄τον Σημίτη δεν ξέρει τι είναι καφές, συνέχισε ο εκδότης. Έκαστος στο είδος του και ο Σημίτης στους καφέδες. Και ο Βενιζέλος καλό καφέ ψήνει αλλά μέχρι να τον φέρει από την κουζίνα κρυώνει. Ο Σαμαράς δεν φτιάχνει ποτέ μόνος του καφέ. Έχει τον Άδωνη πάνω από ένα μπρίκι και του παραγγέλνει. Αυτό το παιδί θα πάει μπροστά, ότι του πεις είναι τόσο πρόθυμος. Αμέσως, έφτασεεεε!!
Όμως η γάτα των Ιμαλαϊων είχε την ανάγκη περισσότερο να φιλοσοφήσει και να πει μυστικά χωρίς ονόματα.
Όλο τον Φεβρουάριο πήγαινα από ταράτσα σε ταράτσα. Από μπαλκόνι σε μπαλκόνι.
Άκου να δεις. Τι είναι αυτό που δεν ξέρεις; Αυτό δηλαδή που το ξέρουν και οι γάτες και δεν το ξέρεις εσύ; Κι όχι οι γάτες Ιμαλαίων, οι κεραμιδόγατες.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί είναι τροχονόμοι του χρήματος. Κλείνουν δουλειές και παίρνουν προμήθειες. Πληρώνουν και κάποιους να τους γράφουν λόγους ότι όλα αυτά γίνονται για την πατρίδα και μόλις έχουν τσεπώσει την προμήθεια συνηθίζουν να συγκινούνται κάτω από την γαλανόλευκη που κυματίζει. Θυμάσαι τον Τσοχατζόπουλο τι κλάμα είχε ρίξει κάτω από τις σημαίες;
Οι δημοσιογράφοι γράφουν καλά λόγια για τις δουλειές αυτές και το δίκιο είναι να πάρουν κι αυτοί κάτι για τον κόπο τους. Δεν είναι τζάμπα τα λόγια που βλέπεις γραμμένα, ούτε τα λόγια τα ειπωμένα. Είναι όλα πληρωμένα.
Αν δεν πάρουν το μερτικό τους οι δημοσιογράφοι τότε φωνάζουν, βρίζουν, συκοφαντούν και κάνουν τα πάντα για να σταματήσει το έργο από το οποίο αυτοί δεν λαμβάνουν τίποτα.
Δεν ζούνε με δικά τους λεφτά,ζούνε με τα λεφτά του κόσμου. Βάζουν τον Πρωθυπουργό να τηλεφωνήσει σε μια τράπεζα και τους δίνει ένα δάνειο, κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια για να περνάνε καλά και όταν μαζευτούν πολλά δάνεια τότε χωρίζουν την τράπεζα σε καλή και κακή. Μέσα στην κακή είναι τα δάνεια που δώσαν σ΄αυτούς. Στο τέλος δεν χρωστάνε τίποτα και κανείς δεν τους κυνηγάει γιατί πολλοί εισαγγελείς είναι τοποθετημένοι και μιλημένοι και διορισμένοι, οπότε μια χαρά περνάει ο καιρός.
Όμως οι δημοσιογράφοι έχουν και δικούς τους τρόπους να βγάζουν χρήματα.
Μπορούν να ξέρουν μυστικά του ενός και του άλλου και ύστερα να τους εκβιάζουν ότι δεν θα τα βγάλουν στο διαδίκτυο, δεν θα τα βγάλουν στην εφημερίδα ή πολλές φορές βγάζουν ένα άρθρο στην εφημερίδα για να τρομάξουν τον εκβιαζόμενο και αμέσως μετά στέλνουν τον ταμία τους στον επιχειρηματία (πολλούς ταμίες εκδοτών , αν θέλουν τους κάνουν και υπουργούς αργότερα). Κι αυτοί οι ταμίες πάνε, παίρνουν τα μαύρα χρήματα, για να μην ξαναγράψει η εφημερίδα και για να μην ξαναπεί το κανάλι και κλείνει η υπόθεση.
Εξαφανίζονται τα πρωτοσέλιδα, ξεχνιέται το θέμα.
Τα κανάλια είναι για να ισοπεδώνουν τους εχθρούς, να συκοφαντούν αυτούς που δεν υποκύπτουν και να διαμεσολαβούν στην διακίνηση του χρήματος.
Αλλά κακά τα ψέμματα, οι δημοσιογράφοι είναι που κρατούν τις κυβερνήσεις όρθιες με τα λόγια τους ή με τις ερωτήσεις που δεν κάνουν, με τα ρεπορτάζ που κρύβουν, με τις εντολές που παίρνουν να εξοντώσουν τον ένα ή τον άλλον και πάντα σε συνεννόηση με τις δημοσκοπικές εταιρίες, οι οποίες βγάζουν συγκεκριμένα αποτελέσματα, για να έχει ένα άλλοθι βρε παιδί μου ο δημοσιογράφος, που στηρίζει την προπαγάνδα του.
Είναι σκληροί πολεμιστές και πάνω απ΄όλα αδίστακτοι. Οι περισσότεροι. Οι πιο πολλοί. Οι ελάχιστοι προσπαθούν να πολεμήσουν αυτή την άθλια σαπίλα της μεταπολίτευσης και της διαμορφούμενης νεοχούντας.
Ενώ λοιπόν όλα πήγαιναν καλά, ο αριστερός πολιτικός αποφάσισε να ανοίξει πόλεμο μ΄αυτούς στους οποίους έψηνε καφέδες.
Σταμάτησε να τους δίνει δάνεια, τους έβαλε να πληρώσουν για να πάρουν άδεια, να μιλούν στις κεραίες των ταρατσών όπου βρισκόμαστε σήμερα.
Θα τα καταφέρει; ρώτησα την γάτα.
Δύσκολο ως αδύνατο μου είπε. Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη του μαύρου χρήματος.
Διαστρεβλώνουν τις ειδήσεις, θυμώνουν τον κόσμο, έχουν διασυνδέσεις παντού. Οι πολιτικοί θα τους βοηθήσουν, θα στήσουν προβοκάτσιες με το παρακράτος, έχουν διασυνδέσεις με τους απ΄έξω, που κι αυτοί παίρνουν μερτικό από τις προμήθειες.
Ύστερα κι αυτός κάνει λάθη. Αναγκάστηκε, ξε-αναγκάστηκε, σημασία έχει ότι στα μάτια του κόσμου μοιάζει ότι κάνει τα ίδια. Μνημόνιο ψήφισε κι αυτός.
Κι όταν ό κόσμος δεν έχει λεφτά στην τσέπη του χέστηκε αν είσαι καλός ή καλύτερος από τους άλλους.
Δεν τον νοιάζει αν κλέβουν οι άλλοι, τον νοιάζει να μην πεινάει αυτός.
Ή να αρπάζει κι αυτός, όπως ήταν μαθημένοι κάποιοι όλο αυτό τον καιρό. Έχουν εξαγριωθεί γιατί τους έχουν πάρει τα ταμεία από τα χέρια, ακριβώς σαν να άρπαξαν από την αρκούδα το μέλι που έτρωγε. Έχουν σε μαύρη λίστα τους εχθρούς τους και τους εξοντώνουν με τις στρατιές των πληρωμένων δημοσιογράφων τους και των επιχειρηματιών που τους στήριζαν.
Εφ΄όσον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε ΣΤΗΡΙΖΑ των εκδοτών υπάρχει κίνδυνος να χαθεί, νιαούρισε η γάτα.
Κυριάκος και Άδωνης περιμένουν να υπογράψουν τα πάντα.
Όταν χάσει τον λαό ο πολιτικός όλα τα δεινά έρχονται πάνω του.
Και οι δημοσιογράφοι κάνουν «καλή» δουλειά αλλά και ο αριστερός πολιτικός έκανε κακή συμφωνία. Η 12η Ιουλίου τον τραυμάτισε βαριά.
Τώρα βρισκόμαστε στην τελευταία στροφή. Ένας από τους δυο θα κερδίσει.
Αυτός που είναι πιο γάτα; ρώτησα.
Όποιος έχει τον λαό μαζί του.
Είχε ανέβει στα Ιμαλάια. Τον κατέβασαν κάτω. Στα χαμηλαϊα.
Στα υπόγεια κερδίζουν οι βρώμικοι, ξέρεις.
Τον είδες χθες στον Χατζηνικολάου που μιλούσε για σένα;
Ναι, τον είδα μέχρι κάποιο σημείο. Το έκλεισα εκεί που είπε πότε θα έρθει ανάπτυξη, κυρίως γιατί κατάλαβα ότι μ΄αυτούς τους φόρους δεν πρόκειται να έρθει τίποτα.
Τι ήθελες να του πεις;
Να πάρει χαρτί και μολύβι και να δει πως δεν βγαίνει ο άνθρωπος μ΄αυτούς τους φόρους, μ΄αυτές τις προκαταβολές, αυτό τον ΕΝΦΙΑ. Δεν βγαίνει.
Κι αν χάσεις τον λαό τότε σε τρώνε τα υπόγεια.
Αυτά μου είπε η γάτα και πήδηξε στην άλλη ταράτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου