Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

Επόμενο βήμα η συνεκμετάλλευση φυσικών πόρων με την Τουρκία; Ποιοι προωθούν την ιδέα και τι σημαίνει για τη χώρα μας

Επόμενο βήμα η συνεκμετάλλευση φυσικών πόρων με την Τουρκία; Ποιοι προωθούν την ιδέα και τι σημαίνει για τη χώρα μας
 
Τι κοινό έχουν οι Αμερικανοί, ο Σημίτης, ο Κοτζιάς, κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο αναπληρωτής εθνικός σύμβουλος Ασφαλείας
 
του Γιάννη Τριάντη
 
Τι κοινό έχουν οι Αμερικανοί, ο Σημίτης, ο Κοτζιάς, κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο αναπληρωτής εθνικός σύμβουλος Ασφαλείας, Θάνος Ντόκος; Όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, ωθούν ή ρίχνουν τον σπόρο για συνεκμετάλλευση των φυσικών πόρων με την Τουρκία!
Το ίδιο λένε και οι Τούρκοι, από παλιά μέχρι σήμερα. Και προτείνουν να λυθεί το θέμα με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Το είπε χθες ευθέως ο  υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ: «Αφήστε την Ευρωπαϊκή Ένωση  και ελάτε να συζητήσουμε οι δυο μας».
Εκ πρώτης όψεως η ιδέα για συνεκμετάλλευση φαντάζει λυτρωτική και ωφέλιμη. Θα παύσουν οι τριβές με την γείτονα, θα μειώσουμε τους επαχθείς εξοπλισμούς και  θα έχουμε οικονομικά οφέλη από την (συν)εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Είναι όμως έτσι;
Πρώτον, για να καταστεί δυνατή η συνεκμετάλλευση πρέπει να οριοθετηθούν υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Πως θα συμβεί αυτό όταν η Τουρκία αρνείται ότι έχουν υφαλοκρηπίδα τα νησιά;
Δεύτερον, ο κ. Ντόκος στην περιώνυμη δήλωσή του περί συνεκμετάλλευσης είπε ότι πρέπει προηγουμένως να υπάρξει οριοθέτηση μέσω προσφυγής σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα. Σωστά. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ρυθμιστεί το εύρος των χωρικών υδάτων και να αρθεί εκ μέρους της Τουρκίας η θεωρία περί γκρίζων ζωνών. Επ΄αυτού, ουδέν από τον κ. Ντόκο.
Όμως τίποτε μέχρι σήμερα δεν δείχνει ότι η γείτων είναι διατεθειμένη είτε να συζητήσει είτε, πολλώ μάλλον, να δεχθεί τέτοιου είδους διευθέτηση. Απεναντίας, προβάλλει το εκτατικό ιδεολόγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και προχωρεί σε κινήσεις έντασης όπως το «μνημόνιο συνεργασίας» με την Λιβύη.
Τρίτον, τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα λειτουργούν ενίοτε και με άλλα κριτήρια, π.χ. πολιτικά. Επομένως, αν η απόφανσή τους  για ελληνικές βραχονησίδες και νησιά που διεκδικεί η Τουρκία είναι αρνητική για μας, ποιος θα αναλάβει το κόστος απώλειας κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας; Και τι σημαίνει η πιθανή αυτή απώλεια για τις διαθέσεις και την υπεραιμία του επεκτατισμού της Τουρκίας έναντι της χώρας μας;
Σημειωτέον ότι οι Αμερικανοί από παλιά έχουν ταχθεί υπέρ των συζητήσεων/διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδος –Τουρκίας για συνεκμετάλλευση, έστω κι αν δεν έχουν διευθετηθεί συγκεκριμένα ζητήματα (υφαλοκρηπίδα κλπ).
Προφανές το επικίνδυνον του πράγματος για τη χώρα μας, αλλά και καταφανής σήμερα η διάθεση των ΗΠΑ/Τράμπ να λυθούν τα ζητήματα με διάλογο. Δηλαδή, επί της ουσίας, να συζητήσει η Ελλάδα τις…τουρκικές διεκδικήσεις!
Επιμύθιον: Δεν είναι αθώες οι ιδέες/προτροπές για συνεκμετάλλευση, τουλάχιστον όπως διατυπώνονται. Προδίδουν διάθεση επώδυνου υποχωρητισμού και κατευνασμού. Ειδικά, όταν συνοδεύονται από  συστάσεις προς την ελληνική πλευρά να μην προχωρήσει σε λεονταρισμούς!
Από ποιόν η εν λόγω σύσταση; Φεύ, από τον κ. Ντόκο! Κι αυτό την ώρα που η Τουρκία απειλεί ωμά σε καθημερινή βάση… Συγκεκριμένα ο κ. Ντόκος δήλωσε προσφάτως (στον ΣΚΑΪ):
«Αν υπάρξει σενάριο κλιμάκωσης από την Τουρκία (…) υπάρχει μια δυσκολία αντίδρασης (σ.σ. εκ μέρους της Ελλάδος). Οι λεονταρισμοί δεν ωφελούν, αλλά ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα για το είδος της αντίδρασης θα πρέπει να σταλεί μέσω αρμοδίων διαύλων επικοινωνίας».
Με άλλα λόγια τα τουρκικά γεωτρύπανα, με την συνοδεία πολεμικών πλοίων, θα τρυπάνε στο Καστελόριζο και την Κρήτη, αλλά η χώρα μας θα… στέλνει μηνύματα «για το είδος της αντίδρασης» σε... «αρμόδιους διαύλους διαύλους επικοινωνίας»!
Όμως έτσι, είναι προφανές ότι από κάποιους έχει ηδη σταλεί το μήνυμα προς την Τουρκία. Πρόκειται για μήνυμα που ενθαρρύνει την γείτονα να συνεχίσει τις προκλήσεις, θεωρώντας ότι η ελληνικά πλευρά φοβάται, υποχωρεί και εκλιπαρεί…
 
Υ.Γ. Οι δηλώσεις των Αμερικανών, καθώς και των Σημίτη, Κοτζιά, Κατρούγκαλου και Ντόκου υπάρχουν καταγεγραμμένες και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου