Μια σειρά ανθρώπων του πνεύματος, μάχονται τον εαυτό τους. Πλέον το παρελθόν τους αυτονομημένο, απομακρυσμένο, πορεύεται ερήμην τους. Δεν τους ανήκει.
Ορέστης Μεταξάς
«Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που ‘χει κάτι απ’ τις φωτιές. Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους φοιτητές…»
«Θέλουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση σοβαρό και ώριμο…οι ελπίδες μου όμως είναι στον Μητσοτάκη, είναι πάρα πολύ δύσκολο το έργο του και αξίζει υποστήριξης.»
Πενήντα χρόνια πέρασαν.΄Όλα έγιναν κομμάτια...
Μια σειρά ανθρώπων του πνεύματος, μάχονται τον εαυτό τους. Αυτό που ήταν κάποτε. Αυτό που τους καταξίωσε στην συνείδηση του κόσμου. Πλέον το παρελθόν τους αυτονομημένο, απομακρυσμένο, πορεύεται ερήμην τους. Δεν τους ανήκει.
Εκδικούνται τα οράματα, τις αυταπάτες, την αθωότητα που είχαν κάποτε. Τον ρομαντισμό, την νιότη τους. Εθελοντές δηλωσίες. Κανείς δεν τους ζήτησε να υπογράψουν. Υπέγραψαν. Διαλαλούν ότι ηττήθηκαν. Και καμαρώνουν γι αυτό…
Αντί να γίνουν κυματοθραύστες του ακροδεξιού λαϊκισμού, έγιναν γέφυρες για να περάσει. Τυφλοί, μοιραίοι μέσα στις αυταπάτες τους. Ζητούν έναν «σοβαρό » και «ώριμο» ΣΥΡΙΖΑ. Στην αντιπολίτευση. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Όλα τα «σοβαρά» και «ώριμα» sites, όλες οι «σοβαρές » και «ώριμες» εφημερίδες, όλοι οι «σοβαροί» και «ώριμοι» αναλυτές, όλοι οι «σοβαροί» και «ώριμοι» διανοούμενοι, ονειρεύονται έναν «σοβαρό» και «ώριμο» ΣΥΡΙΖΑ. Στην αντιπολίτευση...
Οι ίδιοι που χρησιμοποίησαν κάθε θεμιτό, αθέμιτο και ανέντιμο μέσο, προκειμένου να ηττηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα δήθεν νοιάζονται και αγωνιούν για τις προϋποθέσεις της μελλοντικής του επιτυχίας!
Χυλό άγευστο θέλουν να τον κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Λιωμένη τροφή άνοστη. Αυτό τους νοιάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ να πάψει να είναι ΣΥΡΙΖΑ. «Σοβαρός» και «ώριμος» ΣΥΡΙΖΑ. Νερόβραστος χυλός ΣΥΡΙΖΑ!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγεται στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται. Κόσμος τον ακούει. Κόσμος έρχεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυναμώνει. Όμως οι «σοβαροί» και «ώριμοι» αναλυτές δεν συμφωνούν. Διαπιστώνουν με το περισπούδαστο ύφος τους, ότι όλο το λαϊκίστικο ΠΑΣΟΚ μετακομίζει στον ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα από τον αναμφισβήτητο λαϊκισμό που αναπτύχθηκε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αγνοούν την ιδιαίτερη λαϊκότητα του και τσουβαλιάζουν λαϊκισμό και λαϊκότητα στο ίδιο τσουβάλι. Ανέκαθεν μισούσαν την λαϊκότητα του ΠΑΣΟΚ. Έχουν πολλές πικρές κουβέντες να πουν για τον λαϊκό κόσμο που έρχεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Πότε δεν τον χώνεψαν…
Για τον άθλιο ακροδεξιό λαϊκισμό της ΝΔ, ούτε κουβέντα. Τον καταπίνουν αμάσητο. Όλα αυτά έρχονται από το παρελθόν. Το μέλλον όμως είναι εδώ. Τα νέα κορίτσια, τα νέα αγόρια, με την υψηλού επιπέδου μόρφωση. Οι άνεργοι νέοι, τα δίωρα, τα τρίωρα, τα τετράωρα, η περιστασιακή εργασία, οι νέοι εργαζόμενοι με τους μισθούς των διακοσίων, τριακοσίων, τετρακοσίων, πεντακοσίων, εξακοσίων και επτακοσίων ευρώ. Με την αβεβαιότητα. Με την αμφιβολία για το αύριο. Με την ανασφάλεια.
Έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και συμπεριφοράς. Νοιώθουν απέχθεια για την καταστολή και την βία που υφίστανται ήδη, από την νεοφιλελεύθερη αυταρχική κυβέρνηση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα το δείξουν στο μέλλον. Πολύ σύντομα…
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να βρει τους κώδικες τους. Να τους καταλάβει. Να μιλήσει στην γλώσσα τους. Να προτείνει λύσεις. Να δώσει προοπτική στην ζωή τους. Ειλικρινά. Τίμια. Χωρίς κομματική υστεροβουλία. Και τότε θα τον ακούσουν…
ΣΥΡΙΖΑ λαϊκός, νεανικός, ριζοσπαστικός. Το τρίπτυχο πάνω στο οποίο πρέπει να πορευτεί. Όχι ΣΥΡΙΖΑ «σοβαρός» και «ώριμος», άνοστος χυλός.
Πολλοί διανοούμενοι στην ανάγκη τους να είναι πάντα αιρετικοί, ξεπλένουν και ωραιοποιούν ακροδεξιές πολιτικές:
«Οι ελπίδες μου είναι στον Μητσοτάκη, είναι πάρα πολύ δύσκολο το έργο του και αξίζει υποστήριξης...ντύνεται καλύτερα και δεν έχει τόσες πολλές αυταπάτες στο μυαλό του».
Ότι και να δηλώσουν σήμερα,τα τραγούδια τους υπάρχουν και συμβολίζουν αυτό που πάντα συμβόλιζαν. Βρίσκονται στον αέρα. Ευωδιάζουν. Τα αισθανόμαστε, τα μυρίζουμε τα αναπνέουμε. Εξακολουθούν να μας συγκινούν, μας δίνουν δύναμη, μας εμπνέουν. Μας δείχνουν τον δρόμο. Συνεχίζουμε:
«Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπο σου κάτι έχει σωθεί στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου