Άλκηστη, φτύσε την καραμέλα της «ομοψυχίας στις δύσκολες ώρες που περνάμε όλοι». Δεν μπορείς με τίποτα να μας πείσεις (μελωδικά ομολογουμένως) πως αυτή η (αμφιβόλου αισθητικής) ατραξιόν έγινε για να γελάσει το χειλάκι των εσώκλειστων Αθηναίων
Διονύσης Τσιλιδός
Δήμαρχος: Θείε είσαι Μαξίμου;
Πρωθυπουργός: Ναι Κώστα μου.
Δ: Μπορεί να είχες πάει καμιά βόλτα απ τη Βουλή…
Π: Πας καλά; Στη Βουλή κυκλοφορεί ιός. Και δεν εννοώ τον κορονοϊό, αλλά τον Τσίπρα που έχει αποφασίσει να με ξεμπροστιάσει για τα εκατομμύρια που μοιράζω δεξιά κι αριστερά. Για την ακρίβεια μόνο «δεξιά». Βρίσκομαι στην 42η λήψη του νέου μου διαγγέλματος. Όλο όμως κάτι στραβώνει. Πότε ιδρώνω, πότε καίγονται τα φώτα, πότε το autocue τρελαίνεται κι αρχίζει να βγάζει κάτι «Σκοιλ Ελικικου» που κατά λάθος άρχισα να τα διαβάζω κι αν δεν έβλεπα τον σκηνοθέτη να τραβάει τα μαλλιά του, θα είχα φτάσει στο «λοιμώχθηκαν».
Δ: Φτάνουμε, είχαμε ένα πρόβλημα με το φορτηγό.
Π: Σκατά μεταφορική διάλεξες. Άντε, λοιπόν σας περιμένω. Τρεις φορές μου έχει κρεπάρει τα μαλλιά η Μαρέβα. Αυτή δεν θα βγει, γιατί είναι άλουστη…
Κάπως έτσι στήθηκε το πανηγύρι του Σαββάτου κι ας μας τα είπε αλλιώς η Άλκηστις. Πως το σόου στο Μαξίμου δεν ήταν προγραμματισμένο. Πως οι δεκάδες δημοσιογράφοι, καμεραμάν και φωτογράφοι βρέθηκαν εκεί εντελώς τυχαία. Πως κι αυτή ενοχλήθηκε από τον συνωστισμό, αλλά δεν ήθελε να βάλει τις φωνές όπως ο Χαρδαλιάς στην κλινική «Ταξιάρχαι» και να χαλάσει όσα με τόσο κόπο είχαν στήσει οι επικοινωνιολόγοι του Μωυσή. Στον δικό σου επικοινωνιολόγο λέω να μην αναφερθώ Άλκηστη, γιατί αν κάτι σιχαίνομαι στη ζωή (περισσότερο από Άδωνι και Μπογδάνο) είναι τα χτυπήματα κάτω απ τη ζώνη. Είμαι σίγουρος πως συνεννοηθήκαμε…
Άλκηστη, φτύσε την καραμέλα της «ομοψυχίας στις δύσκολες ώρες που περνάμε όλοι». Δεν μπορείς με τίποτα να μας πείσεις (μελωδικά ομολογουμένως) πως αυτή η (αμφιβόλου αισθητικής) ατραξιόν έγινε για να γελάσει το χειλάκι των εσώκλειστων Αθηναίων. Με αυτή σου την εμφάνιση, εκτός από το φορτηγό, «επιβιβάστηκες» επίσημα στο άρμα της κυβέρνησης. Είναι μοιραίο τώρα, να αποβιβαστούμε κι εμείς από το δικό σου «Διθέσιο». Φαίνεται πως δεν χωράμε κάποιοι πια. Παράγινε… ακριβό!
Οι καλλιτέχνες Άλκηστη, οφείλουν να είναι απέναντι από όλες τις εξουσίες. Όχι να παίζουν την Ιουλιέτα που χαριεντίζεται με τον Ρωμαίο της, έτοιμο να σκαρφαλώσει στην καρότσα του φορτηγού για να της κάνει φωνητικά. Μου φαίνεται σαφώς πιο τίμια η στάση του Σαββόπουλου, που για να είναι στο προσκήνιο λιβανίζει την κάθε μεταπολιτευτική κυβέρνηση (πλην αυτής του Τσίπρα) καθώς έχει σταματήσει να ασχολείται με τη μουσική, δηλαδή με την αντιγραφή τραγουδιών.
Θα μου πεις τώρα, απέναντι από την εξουσία οφείλουν να είναι και οι δημοσιογράφοι. Οι πραγματικοί δημοσιογράφοι Άλκηστη, είναι. Και δεν εννοώ αυτούς που βλέπεις σε όλα τα κανάλια (πλην του ΚΟΝΤΡΑ) να γλείφουν ολημερίς αυτή την κυβέρνηση. Αυτοί είναι απλοί, συνεπείς, ευσυνείδητοι υπάλληλοι . Ή για να στο πω με όρους μουσικής για να με καταλάβεις, καλοκουρδισμένα όργανα που παίζουν ό,τι υπαγορεύει η μπαγκέτα του μαέστρου. Κι έχουν το θράσος να θέλουν να μας πείσουν πως τους αξίζουν κι εύσημα γι αυτό. Χειροκροτητές μιας εξουσίας καταδικασμένης αργά ή γρήγορα στην ανυποληψία.
Τρανταχτό παράδειγμα ο Καμπουράκης που σ’ ένα υστερικό εμφυλιοπολεμικό κρεσέντο, βγήκε να προτείνει στον Κυριάκο να πάει σ εκλογές τον Σεπτέμβριο, γιατί με όλα αυτά που θα φέρει η ύφεση, «ο Τσίπρας και η τυχοδιωκτική και αδίστακτη ομάδα του θα συσπειρώσει φανατικούς, ψεκασμένους και λούμπεν στοιχεία». Αυτή είναι η γνώμη του για την αξιωματική αντιπολίτευση και για το 32% των Ελλήνων που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Και καθόμαστε (κι εμείς και η Κουμουνδούρου) και τον ακούμε αδιαμαρτύρητα, ρίχνοντας το ανάθεμα σε όποιον Συριζαίο πει «φωναχτά» αυτό που πολλοί σκέφτονται για τον ένοικο του Μαξίμου.
Όταν ούρλιαζαν εν χορώ αποκαλώντας τον Τσίπρα προδότη, δεν είχαν ανακαλύψει την αναγκαιότητα της ομοψυχίας; Προφανώς και ξέρει αυτό που έρχεται ο Καμπουράκης και ποιοι θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο του lockdown. Μισθωτοί και συνταξιούχοι. Οι γνωστές «ευπαθείς» ομάδες. Και δεν εννοώ ηλικιακά, αυτές τις έχει πάρει εργολαβία ο Τσιόδρας, στο καθημερινό μονόπρακτο «ο καλός κι ο κακός μπάτσος».
Κατάλαβες Άλκηστη; Σ’ έναν κόσμο με Καμπουράκηδες, είναι τιμητικό να είσαι απέναντι από την εξουσία. Και ειδικά εσύ που ως μικρό κοριτσάκι γνώρισες το πιο σκληρό πρόσωπό της, όταν φεύγοντας από την Αίγυπτο με τους γονείς σου, είδες να αποκεφαλίζουν την κούκλα σου, ψάχνοντας για τιμαλφή. Γιατί εσύ (θέλω να πιστεύω) δεν θα πάρεις μερίδιο από τα 20 εκατομμύρια που θα πάρουν οι αυλοκόλακες του Κυριάκου, φιμώνοντας κάθε άλλη φωνή που δεν θα πλέκει το εγκώμιο του πιο πολιτικά επικίνδυνου Πρωθυπουργού. Μέχρι και ο Κιμ Γιονγκ Ουν, έπεσε να πεθάνει μόλις του είπανε πως παίζεται το παιχνίδι στην Ελλάδα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ωραία και νοικοκυρεμένα.
Αμολάς τα μαντρόσκυλα των καναλιών να κάνουν όλη τη βρωμοδουλειά, να κλείνουν τα μικρόφωνα των γιατρών που σου χαλάνε το αφήγημα, κάνοντας λόγο για ελλείψεις σε προσωπικό και υγειονομικό υλικό, ενώ εσύ ανεβάζεις σέλφι προσπαθώντας (ανεπιτυχώς) να ανταγωνιστείς το ειλικρινές χαμόγελο του Αλέξη που τα σπάει. Που πας λεβέντη μου; Κάτσε στ αυγά σου. Έχεις κι εσύ το κοινό σου. Νερό στ όνομά σου πίνουν Αρβελέρ και Μπάρμπα. Ελπίζω βέβαια, να μην είναι σύμπτωμα της μετακλιμακτηριακής περιόδου.
Για να μη σε κουράζω άλλο Άλκηστη, οι Καμπουράκηδες αυτής της χώρας ήξεραν (και ξέρουν) πως με μια άλλη κυβέρνηση, δεν θα έπαιρναν ποτέ 20 εκατομμύρια εν μέσω πανδημίας κι αναμενόμενης (αδιευκρίνιστης δε) ύφεσης, για να καλύπτουν το βασιλιά και τη… γύμνια του.
Οι κολλητοί του Βρούτση δεν θα έπαιρναν ούτε ευρώ για να μάθουν τους επιστήμονες, μια νεκρή γλώσσα όπως είναι τα… σανσκριτικά. Ξέρουν ακόμα, (οι Καμπουράκηδες λέμε) πως πρέπει να προλάβουν ν’ αρπάξουν όσα περισσότερα γίνεται, γιατί στο τέλος πάντα κερδίζει το καλό. Μέχρι τότε, αρκεί μόνο μία κίνησή μας για να τους ακυρώσει. Κι αυτούς και τη λυσσαλέα προπαγάνδα τους. Πατώντας το off στο τηλεκοντρόλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου