Aποσύρει λέει η εταιρεία ΗBO το Όσα παίρνει ο άνεμος” απ την πλατφόρμα κυκλοφοριών της γιατί όπως ανακάλυψαν πρόσφατα οι ειδήμονες της εξωραΐζει την ρατσιστική παράδοση του Αμερικάνικου Λευκού Νότου.
Πολίτικλι κορέκτ αποφάσεις που με προοδευτικό περιτύλιγμα επεμβαίνουν στο ιστορικό αφήγημα για να το απαλλάξουν από τα στραβά και εγκληματικά που διαπράττει ο άνθρωπος απ’ την πρώτη μέρα της δημιουργίας του και εντέλει λειτουργούν σαν μια ακόμα Μαοϊκή πολιτιστική επανάσταση. Αυτό σκέπτεται κάποιος που δεν γεννιέται σε όλη του τη ζωή ανά πάσα στιγμή και μόλις τώρα για να προσαρμοστεί στις αλλαγές, με το πλευρό που ξυπνούν υποτίθεται οι άνθρωποι σε κάθε εκ νέου απόφαση να απελευθερωθούν.
Να απελευθερωθούν χωρίς να συνειδητοποιηθούν που είναι και ο λάκκος στην φάβα σε κάθε αγώνα χειραφέτησης.
Δεν απαλλάσσεται καμιά γενιά και καμιά εποχή έτσι απ’ το παρελθόν και τα γονίδιά της, η συνειδητότητα για το σύνολο των ανθρώπων δεν είναι θέμα πολιτικών αποφάσεων αλλά βέβαια και αυτές θα προστεθούν στον λαβύρινθο που μπαίνει κάθε φορά ο άνθρωπος για να βρει τον εαυτό του και τον Μινώταυρό του.
Έχει συρρικνωθεί το στοιχείο της ποίησης σαν άσκηση στην καθημερινότητα και όχι γιατί γράφουν ή διαβάζουν λιγότεροι αλλά γιατί όλο και λιγότεροι αντιλαμβάνονται την δομή του λαβυρίνθου που έχει η ανθρώπινη οντότητα .
Λαβυρίνθου που φουντώνει αν δεν φυτεύεις τους ανθρώπους σε μικρές γλάστρες κανονικότητας και πολίτικλι κορεκτ απλουστεύσεων και δογματισμών. Πολίτικλι κορέκτ που με τη σειρά του θα το πάρει και αυτό ο άνεμος .
Το να πάψουν οι άνθρωποι να είναι σκλάβοι ο ένας του άλλου είναι εφικτό και γι αυτό γίνεται ο αγώνας μετ’ εμποδίων αλλά και όταν και αν αυτό επιτευχθεί θα ελευθερωθεί εντελώς η θέα για το άλλο το πιο μεγάλο βάραθρο του ανθρώπινου πεπρωμένου: δεν θα πάψει ο άνθρωπος να είναι Σίσυφος
Μπορεί να μην έχουν πια την Σισύφεια υπόσταση, τα παιδιά του σωλήνα, οι ευγονισμένοι αλλά ο άνθρωπος όσο υπάρχει τον βράχο θα τον κουβαλά . Δεν είναι θέμα εξέλιξης της τεχνολογίας , είναι θέμα φυσιολογίας στην στεριά δεν ζει το ψάρι που λένε…
Η μαύρη ηθοποιός Χάτι Μακ Ντάνιελ που έπαιξε την υπηρέτρια της Σκάρλετ ο Χάρα στο ‘Όσα παίρνει ο άνεμος” πρόσφερε στην φυλή της όχι με τον τρόπο του μάρτυρα αλλά πρόσφερε επιβιώνοντας, επιβιώνοντας όμως συνειδητά, γνωρίζοντας δηλαδή με τι και ποιους είχε να κάνει. Ο Ρίτσος γεμίζοντας με δεύτερους ιστορικούς ρόλους την διάρκεια της εξορίας του θα είχε χρόνο, λόγο και ικανότητα να της αφιερώσει έναν θεατρικό του μονόλογο, κάτι σαν ” Η Μαύρη Χρυσόθεμις” Και μια και το πήγα ως εκεί . Για να έχουμε καλό ρώτημα, τις αρχαίες Ελληνικές τραγωδίες πότε θα τις αποσύρουν απ’ τις πλατφόρμες;
Για την ηθοποιό πληροφορηθήκαμε περισσότερο διαβάζοντας άρθρο του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου στο Lifo.
” …Η Χάτι ΜακΝτάνιελ δεν προσγειώθηκε στα πούπουλα, ούτε απόλαυσε την αμέριστη συμπαράσταση από τη φυλή της, την οποία ανέφερε στον ευχαριστήριο λόγο της για το όσκαρ β ρόλου στον ρόλο της μαύρης υπηρέτριας στο “Όσα παίρνει ο άνεμος “. Όχι μόνο έπρεπε να ανεχτεί την ντροπή της εποχής, δηλαδή να στριμωχτεί μαζί με τους υπόλοιπους ομόχρωμους συντελεστές της ταινίας και τον σύζυγό της σε ένα απομακρυσμένο από τη σκηνή τραπέζι, πριν ακουστεί το όνομά της και ως νικήτρια διασχίσει το κλαμπ όπου πραγματοποιούνταν η τελετή για να παραλάβει το Όσκαρ της, αλλά και μεγάλη μερίδα του Τύπου και οργανωμένες ομάδες την κατέκριναν γιατί επανέλαβε σε βαθμό τελειότητας τον στερεοτυπικό χαρακτήρα της Μέιμι, της «υποστηρικτικής υπηρέτριας της κακομαθημένης κυρίας», της Σκάρλετ Ο’Χάρα εν προκειμένω.
Η ΜακΝτάνιελ επί χρόνια δήλωνε πως είναι πολύ καλύτερο να παίζει την υπηρέτρια από το να δουλεύει ως υπηρέτρια.
Ήταν από εκείνους που πίστευαν πως οι αλλαγές έρχονται σταδιακά και πως η σταθερή εργασία σε ρόλους αποτελεί κρίσιμη αναβάθμιση σε σχέση με το καθεστώς του κομπάρσου ή την ολική αγνόηση και την ανεργία. Τουλάχιστον, κέρδισε το Όσκαρ για μια ταινία που έκανε πρεμιέρα στην Ατλάντα, στην οποία δεν προσκλήθηκε ποτέ, με τη συγγραφέα Μάργκαρετ Μίτσελ να της στέλνει θερμούς χαιρετισμούς και τους διαδηλωτές να ενίστανται με πλακάτ έξω από την αίθουσα…” ΕΔΩ
Πηγή: www.imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου