Νιώθω ευγνωμοσύνη για τον Αλκίνοο

Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί μόλις κολύμπησα σ’ ένα μεγάλο ποτάμι ανθρωπιάς και κατάλαβα ότι αυτό το ποτάμι ούτε να το εμποδίσουν μπορούνε, ούτε να το πουλήσουν, ούτε να το ασχημύνουν με την ασχήμια τους. 

 

Κώστας Καναβούρης

 

Νιώθω ευγνωμοσύνη για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, για την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου και τα παιδιά της περιοχής από το χωριό Σταγιάτες Πηλίου που συναντήθηκαν, ηχογράφησαν και οπτικοποίησαν τα τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Το νερό των Σταγιατών» (ενορχήστρωση Ανδρέας Κατσιγιάννης), ευχαριστώντας όσους στηρίζουν τον αγώνα τους για ελεύθερο νερό. Και φυσικά αγώνας για ελεύθερο νερό, σημαίνει αγώνας για ελευθερία σε μια ζωή αντάξια στο ανθρώπινο ον. Ποιος αγώνας είναι ωραιότερος από ένα τέτοιο αγώνα; Ποιο όπλο είναι ισχυρότερο από την ίδια την ομορφιά;

Ναι. Νιώθω ευγνωμοσύνη για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, την Εστουδιαντίνα, τα παιδάκια, όλους όσοι εργάστηκαν με αγάπη και μας έδειξαν ακόμα μια φορά ότι η αγάπη είναι επαναστατική, διότι αυτή είναι ο σκοπός της ζωής μας και όχι η χαμέρπεια. Ότι η ομορφιά στο τέλος θα μας σώσει γιατί η ομορφιά στο τέλος θα νικήσει.

Δεν γίνεται να νικήσει το τέρας που κάνει εμπόρευμα τη δίψα. Δεν είναι δυνατόν να νικήσει το τέρας που κάνει εμπόρευμα την πείνα και την αρρώστια, δεν θα νικήσει το τέρας που αρπάζει την φτώχεια για να την κάνει πλούτο δικό του, ένα πλούτο που σκλαβώνει το νερό και απελευθερώνει το αίμα  σπαταλώντας το στους πέντε ανέμους. Δεν είναι δυνατόν να νικήσει το τέρας που αρπάζει τις λέξεις από το στόμα των ανθρώπων, από τα χείλη των τραγουδιστών και τις πουλάει φτηνά σαν βόγγο, οιμωγή και ψέλλισμα ικεσίας. Δεν μπορεί να νικήσει το τέρας που παίρνει από τα χέρια της δημιουργίας «τα έργα της θάλασσας τα έργα της αγάπης» και τα πουλάει στο σκλαβοπάζαρο της ανεργίας, της οδύνης και της απελπισίας. Δεν γίνεται να νικήσει το τέρας που καταπίνει και ρεύεται τα όνειρα των άλλων, που εμπορεύεται το φως και τις σκιές του δειλινού. Δεν γίνεται να επικρατήσει τα τέρας με τον αμύθητο φόβο και το αμύθητο ψεύδος και την αμύθητη θρησκεία της επιβολής. Δεν είναι δυνατόν να νικήσει η ασχήμια, γιατί η ασχήμια δεν είναι επιχείρημα. Επιχείρημα είναι μονάχα η ομορφιά, αλλιώς δεν θα είχαμε υπάρξει.

Αρκεί ένα κοντραμπάσο, ένα κανονάκι, ένα λαγούτο, ένα μαντολίνο, ένα κλαρίνο, ο Αλκίνοος και τα παιδάκια και το τραγούδι αρχίζει. Η ομορφιά μια αστείρευτη πηγή:

Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει

Όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει

Δε τ’ αγοράζω δεν πουλώ

Μα με κερνάς και στο κερνώ

Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει.

Ε, ναι. Πολεμάει κανείς μ’ αυτά που έχει κι αυτά που έχει είναι αυτά που Είναι. Νιώθω λοιπόν ευγνωμοσύνη σε όλη την κομπανία των αγγέλων που μας έδειξε αυτό που είμαστε και μας έδειξε ότι η στρατιά μας είναι ανίκητη. Γιατί σαν το νερό της ζωής, το νερό της ομορφιάς, δεν έχει. Από αυτό το νερό των Σταγιατών» να πάρετε μαζί σας, μιας που το  «μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία».

Πηγή:artinews.gr