Μουσική-στίχοι: Γιάννης Τσιαντής
Από το CD " Το κορίτσι του τεκέ... Οδοιπορικό Δραπετσώνα"
Εκδόσεις/παραγωγή Μετρονόμος 2020
Τραγούδι: Σωτήρης Παπατραγιάννης
Κιθάρα: Νίκος Πρωτόπαπας
Βιολί: Μιχάλης Δανιάς
Κανονάκι: Γιώργος Στογιώργης
Κρουστά: Στράτος Σαμιώτης
Βίντεο αποσπάσματα: Ντοκιμαντέρ/τρέιλερ ( πρόσφυγες Μικράς Ασίας μέρος Α&Β / ταινία "Θάλασσα" Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ / Θρήνος Σύριου πρόσφυγα / πρόσφυγες στον Τετράλοφο)
ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΟΥ Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΜΟΥ
Απ’ τη Δαμασκό χειμώνα / δίχως μάνα κι αδελφό / πρόσφυγας στα εννιά μου χρόνια / φεύγω ο δόλιος να σωθώ
Ως και η θάλασσα κακιώνει / βάρκες ρίχνει στο νερό / Χάρος σήμερα κληρώνει / δε με διάλεξε νεκρό
Αχ το έγκλημα μου... είναι η προσφυγιά μου
Σα με ξέβρασε το κύμα / σε γκρεκάνικη ακτή / η μεσόγειος με αίμα / βάσταξε λεπτού σιγή
Εγγονή του εικοσιδύο / με σταφίδες και κρασί / καλωσόριζε το κρύο / Κάπως έτσι ήρθες και ’συ
…το έγκλημα μου είναι η προσφυγιά μου
Γκρέκο μου να μην αλλάξεις / Και μου γίνεις πια ντροπή / Σκέψου τι έχεις περάσει / Γερμανία, Αμερική
"... Από την ακτή Μιαούλη έως το λιμάνι της Κρεμμυδαρούς έβλεπες ταλαιπωρημένους Μικρασιάτες, άλλους κατάχαμα να παρακαλάνε για μια χούφτα νερό κι άλλους να οργώνουν την ακτή μπας και βρουν κανένα απάγκιο να πλαγιάσουν. Το πρώτο διάστημα επιτάχθηκαν όλα τα δημόσια κτήρια και στηθήκαν σκηνές σε ανοιχτούς χώρους ως προσωρινά καταλύματα. Το Δημοτικό θέατρο, γυναικωνίτες και εκκλησίες, σταθμοί και βαγόνια, προβλήτες ακόμα και υπόστεγα της πλατείας Καραϊσκάκη. Οι εύποροι πειραιώτες όμως ήταν διστακτικοί, δεν τους καλό θέλανε στα πόδια τους, ήρθαν οι τουρκομερίτες και οι τουρκόσποροι να μας πάρουν τις δουλειές, μουρμούραγαν. Δεν άργησαν να εμφανιστούν κι οι «καλοθελητές». Μισάνθρωποι χωρίς ίχνος συμπόνοιας δεν δίσταζαν να αισχροκερδήσουν πάνω στον πόνο και στην οδύνη του κοσμάκη, εξαργυρώνοντας την ανάγκη για επιβίωση με ευκαιριακές μπίζνες.
«Μια λύρα η κούπα γάλα μαντάμ»
«Δυο μηνιάτικα μπροστά και κάθε πρώτη του μηνός…»
«Για σένα μίστερ, δυο χρυσαφικά το κομμάτι λαμαρίνας»
«Κοπελιά, θα σου ‘ χω σπίτι και φαγί ,εσύ το μόνο που θα κάνεις δυο, τρεις ξεπέτες την ημέρα με κανένα λοχαγό»
Το κορίτσι του τεκέ... Οδοιπορικό Δραπετσώνα Γιάννης Τσιαντής
ΥΓ του blog: .....ο χρόνος κύκλους κάνει... πρόσφυγας το 22, εβραίος στο ναζιστικό στρατόπεδο και τα πογκρόμ, κομμουνιστής στα βουνά και τα ξερονήσια, μετανάστης και ναυαγός πνιγμένος στα νερά της Μεσογείου και σήμερα ανεμβολίαστος μικροαστός, neo-con, φιλοτομαριστής που ενδύει με αντικαπιταλιστική φρασεολογία τα ατομικά του δικαιώματα νομίζοντας ότι δημιουργεί επαναστατικές συνθήκες ή κάνει αντίσταση.... χαρακτηρισμοί, αφορισμοί σαν ύβρεις που αποδίδουν αυτοί, αριστεροί η δεξιοί δεν έχει σημασία, που πάντα χαράσσουν διαχωριστικές γραμμές ημετέρων και άλλων, αυτοί που δεν θέλουν να ακούσουν την αντίθετη φωνή, δεν θέλουν να ακούσουν την αντίθετη άποψη, δεν θέλουν να ακούσουν το επιχείρημα το αντίθετο, γιατί τους τελειώνει το οπλοστάσιο των δικών τους επιχειρημάτων, ο δικός τους εγωϊσμός και αυθεντία και λιγοστεύει η ψυχή και η γνώση τους... κι όπου δεν πίπτει ο λόγος πίπτει η ράβδος..... κι αυτό, το νέο κυνηγι μαγισσών, λέγεται κατ’ αυτούς δημοκρατία.... το πλοίο της ιστορίας τραβάει την ρώτα του κι ο δικαστής θα κρίνει σε καθυστερημένους χρόνους όπως πάντα, αλλά θα κρίνει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου