Στο μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού υγειονομικών στην Ελλάδα εστιάζει η Welt. Τα σκληρά μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης στη Welt . Eλλάδα υγειονομικοί εμβολιασμός
Στα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των εργαζομένων στον τομέα της υγείας αναφέρεται η Welt Onlineσε ρεπορτάζ με τίτλο «Καμία χώρα πιο σκληρή απέναντι στους αντιεμβολιαστές απ' την Ελλάδα» (ΕΔΩ).
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η Welt, «από την Ελλάδα δεν περίμενε κανείς εδώ και καιρό συνεπείς αποφάσεις» και όμως «εκτός από τον τομέα της υγείας, υποχρεωτικός εμβολιασμός ισχύει και για τον στρατό. Από τα μέσα Σεπτεμβρίου οι μη εμβολιασμένοι θα πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους τα τεστ κορωνοϊού. Οι εργοδότες μπορούν να ζητήσουν έως και δύο τεστ την εβδομάδα από μη εμβολιασμένους εργαζόμενους».
Σύμφωνα με την Welt «υπάρχουν οικονομικοί λόγοι, για τους οποίους η Αθήνα είναι τάσσεται τόσο σθεναρά απέναντι στους μη εμβολιασμένους. Η χώρα δεν μπορεί να αντέξει άλλο λοκντάουν. Η κυβέρνηση έχει ήδη αποκλείσει ένα τέτοιο μέτρο. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση του τέταρτου κύματος (...)». Σε άλλο σημείο το δημοσίευμα αναφέρει ότι «η κυβέρνηση είναι πεπεισμένη για τη στρατηγική της - και τα πρώτα στοιχεία φαίνεται να αποδεικνύουν ότι είναι σωστή. Μέχρι πρόσφατα όσοι απέρριπταν τον εμβολιασμό υπολογίζονταν σε περίπου 20% του υγειονομικού προσωπικού. Ωστόσο, υπό την πίεση των νέων μέτρων, πολλοί εμβολιάστηκαν λίγο πριν από το τέλος της προθεσμίας, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Βάσει πρόσφατων εκτιμήσεων, το 10% του εργαζομένων στον τομέα της υγείας είναι ανεμβολίαστοι». Κλείνοντας το δημοσίευμα παραθέτει και την άλλη άποψη:«Η επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε άλλες ομάδες του δημόσιου τομέα είναι υπό συζήτηση. Υγειονομικοί, όπως η τραυματιοφορέας Ελισάβετ Παλιούρα, θεωρούν τα μέτρα ακατανόητα, ενώ επανειλημμένες είναι οι διαμαρτυρίες εναντίον αυτής της πολιτικής. 'Ούτε οι ασθενείς που έρχονται σε εμάς δεν είναι εμβολιασμένοι' αναφέρει η ίδια. "Γιατί είμαστε άνεργοι τώρα; Μας τιμωρούν γιατί δώσαμε κάτι πίσω στην κοινωνία".
μέσω DW.gr
ΥΓ του blog: ....“Το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά” .......ας το ακούσουν κι ας το καταλάβουν καλά όλοι οι Καλιγούλες, οι Νέρωνες, οι Φύρερ κι οι τύραννοι του σύγχρονου κόσμου, διοικητές και τεχνοκράτες με ή χωρίς άσπρη μπλούζα....... η ελευθερία είναι ιδανικό για το οποίο διαχρονικά εκατομμύρια άνθρωποι έχυσαν και χύνουν ποτάμια αίματος για να την αποκτήσουν..... η ελευθερία δεν είναι απλά ένα ατομικό δικαίωμα όπως και η συνεπακόλουθη εξ αυτού αυτοδιάθεση του σώματος του καθενός, δεν είναι απλά μια συνταγματική επιταγή (αρ.5 παρ.5 'Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας'), αλλά είναι ο θεμέλιος λίθος, η ικανή και αναγκαία συνθήκη της υπόστασης του ανθρωπίνου όντος ως αυτεξούσιας προσωπικότητας. Άλλως είναι δούλος, πιόνι και γρανάζι όπως κατά καιρούς τον χρησιμοποίησαν θρησκείες, δόγματα, ιδεολογίες και ισχυροί της γης κι όπως θέλουν και τώρα να τον χρησιμοποιήσουν οι μετα-ανθρώπινες θεωρίες και να τον εντάξουν με μεγάλες επανεκκινήσεις στις σχεδιαζόμενες διαχωριστικές νέες μετα-κοινωνίες τους.... η εικαζόμενη και επικαλούμενη κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι υποχρεωτική κι επιβαλλόμενη διαδικασία αλλά εθελοντική προσφορά, άλλως χάνει το νόημα και την αξία της…… οι κοινωνίες δεν είναι αθροίσματα αριθμών κι άμορφων προσώπων, είναι σύνολα αυτεξούσιων ανθρώπων και έλλογων πολιτών…… πολιτών που συνυπάρχουν, συναλλάσσονται, επικοινωνούν, συνδιαλέγονται και συναποφασίζουν για το μέλλον, την τύχη και το κοινό καλό τους…. γιατί το κοινό καλό, το δημόσιο καλό είναι μια συναπόφαση της κοινωνίας κι όχι δοτό διάταγμα κι επιταγή κυβερνητών, ισχυρών και επαϊόντων τεχνοκρατών…. δεν μπορεί το κοινό καλό να ορίζεται από μια μερίδα της κοινωνίας εις βάρος κι εναντίον μιας άλλης μερίδας της κοινωνίας, ακόμα κι αν είναι αριθμητικά μεγαλύτερη…. κι όποιος απορεί πώς μπορεί να αποφασίσει μια κοινωνία χωρίς πλειοψηφίες και μειοψηφίες το κοινό καλό, δεν έχει παρά να δει πώς προχωρά και μεγαλώνει η δική μας κοινότητα, η ευρωπαϊκή κοινότητα ή ευρωπαϊκή ένωση που προχωρά με την ομοφωνία….. δύσκολα, βασανιστικά, εξαντλητικά, με συζητήσεις, διαπραγματεύσεις, πισωγυρίσματα και συνεννοήσεις, αλλά στο τέλος η απόφαση αφορά όλους, γιατί όλοι μας συμμετέχουμε με κάποιο μέρος σ’ αυτήν….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου