Κόσμος
Δυστυχώς, η πορεία των Ρομά στην Ευρώπη είναι γεμάτη με ιστορίες εθνοκάθαρσης, εξευτελισμού, βασανιστηρίων, απαγωγών, καταναγκαστικής εργασίας. Ο διωγμός των τσιγγάνων έφτασε όμως στη κορύφωσή του στη ναζιστική Γερμανία. Οι Ναζί χαρακτήρισαν τους Ρομά ως κοινωνικά απόβλητα. Σύμφωνα με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, η γερμανική κυβέρνηση από το 1918 έως το 1933 επέβαλλε στους Ρομά να εγγράφονται σε ειδικά κρατικά μητρώα, τους απαγόρευε να ταξιδεύουν ελεύθερα, ενώ προέβλεπαν και εγκλεισμό σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Όταν ήρθαν στην εξουσία, οι νόμοι αυτοί παρέμειναν σε ισχύ και επεκτάθηκαν, όπως ο νόμος του 1933 που επέβαλε την στείρωση στις γυναίκες Ρομά με τη βία.
Το 1936 η ναζιστική κυβέρνηση με έκτακτα νομοθετικά μέτρα αποφάσισε την «κάθαρση των γερμανικών πόλεων από την υγειονομική μάστιγα των τσιγγάνων» με απώτερο σκοπό να δοθεί «τελική λύση στο πρόβλημα των Ρομά». Οι Pομά υποχρεώθηκαν να φέρουν το γράμμα Z, από τη Γερμανική λέξη Zigeuner, που σημαίνει γύφτος. Σε συνεργασία με τους συμμάχους τους, οι Ναζί προσπάθησαν συστηματικά να εξολοθρεύσουν όλους τους τσιγγάνους της Ευρώπης. «Πρόκειται για μια καταστροφή μεγαλύτερη από εκείνη των εβραίων της Γερμανίας», σημειώνει η Ενριέτ Ασσέο. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσοι Ρομά χάθηκαν, υπολογίζονται από 500.000 έως 1.500.000 ψυχές, δηλαδή περίπου το 70% του προπολεμικού πληθυσμού τους.
Το 1942 ο Χίμλερ διέταξε τη μεταφορά των Ρομά στο Άουσβιτς Μπιρκενάου.Χιλιάδες τσιγγάνοι της Γερμανίας οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως και οι εβραίοι συμπολίτες τους και βρήκαν φρικτό θάνατο στα κρεματόρια. .
Στις 10 Οκτωβρίου του 1944, με εντολή του Χίτλερ, 800 παιδιά τσιγγάνικης καταγωγής, ηλικίας από 8 – 18 χρόνων, θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς. Η πολιτική εξόντωσης εφαρμόστηκε και σε περιοχές τις οποίες έλεγχαν οι Ναζί σε ειδικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Μπέλτζεκ στη Πολωνία, το Γιασένοβατς κοντά στο Ζάγκρεμπ και το Σατζμίστε στο Βελιγράδι. Συχνά τους δολοφονούσαν επί τόπου, στα χωριά τους και τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους, όπως στο Λίμπαου της Λετονίας τον Δεκέμβριο του 1941. Μελετητές υποστηρίζουν ότι σχεδόν ολόκληρος ο τσιγγάνικος πληθυσμός εξοντώθηκε στην Κροατία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία. Στη Ρουμανία, ο φιλικός προς τους Ναζί πρόεδρος της χώρας Ίον Αντονέσκου, διάλεξε έναν άλλο τρόπο για να εξολοθρεύσει τους τσιγγάνους. Τους μετέφερε στην παγωμένη Υπερδνειστερία και τους άφησε να πεθάνουν από το κρύο, την πείνα και τις αρρώστιες. Στην Υπερδνειστερία 30.000 Ρομά πέθαναν από τον τύφο και την πείνα.
Οι διώξεις των Ρομά, δεν σταμάτησαν, συνεχίστηκαν και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αστυφιλία στέρησε από τους τσιγγάνους τον ζωτικό χώρο των οικονομικών δραστηριοτήτων τους. Η μεγάλη διάδοση των βιομηχανοποιημένων προϊόντων τους αχρήστευσε ως τεχνίτες. Το αποτέλεσμα είναι να προσεγγίζουν πια αναγκαστικά και μαζικά τα αστικά κέντρα, να εγκαθίστανται σε άθλιους καταυλισμούς στα όρια των πόλεων για αναζήτηση δουλειάς και να υφίστανται καθημερινές και αλλεπάλληλες ρατσιστικές διακρίσεις.
Θύματα όμως αυτού του λησμονημένου ολοκαυτώματος ήταν και οι ψυχικά ασθενείς, οι σωματικά ανάπηροι και οι ομοφυλόφιλοι και όσοι δεν είχαν χαρακτηρισθεί άξιοι να ανήκουν στην Αρεία φυλή (διανοητές, πολιτικοί ακτιβιστές, μέλη θρησκευτικών ομάδων). Αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε μαζικές εκτελέσεις, σύμφωνα με αρχεία που κράτησαν οι ίδιοι οι Ναζί (κείμενα και φωτογραφίες), μαρτυρίες (επιζώντων, δραστών και αυτοπτών μαρτύρων) και τα στατιστικά στοιχεία των χωρών υπό ναζιστική κατοχή.
Γύρω στα 400.000 άτομα που έπασχαν από ψυχικές ασθένειες ή αναπηρίες στειρώθηκαν και άγνωστος αριθμός παιδιών και ενηλίκων που είχαν γεννηθεί με παραμορφώσεις ή υπέφεραν από ψυχικές ασθένειες δολοφονήθηκαν. Υπολογίζεται ότι συνολικά 200.000 άνθρωποι θανατώθηκαν ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος ευγονικής των Ναζί.
Εκτός των ατόμων με ειδικές ανάγκες, πάνω από ένα εκατομμύριο ομοφυλόφιλοι Γερμανοί έγιναν στόχος, από τους οποίους 100.000 συνελήφθησαν και 50.000 φυλακίστηκαν. Ένας μεγάλος αλλά άγνωστος αριθμός εγκλείστηκε σε κρατικά ψυχιατρεία. Εκατοντάδες Ευρωπαίοι ομοφυλόφιλοι που ζούσαν σε κατεχόμενες χώρες ευνουχίστηκαν βάσει δικαστικής απόφασης. Περισσότεροι από 15.000 θάνατοι ομοφυλόφιλων αντρών έχουν καταγραφεί επίσημα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς μπορεί να μη γίνει ποτέ γνωστός. Σύμφωνα με πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα Βρετανικά και Σοβιετικά έγγραφα φαίνεται ότι, το σύνολο των θυμάτων μπορεί να είναι υψηλότερο απ’ ότι πιστευόταν και να υπερβαίνει κατά πολύ τα δέκα εκατομμύρια…
Πηγή: kar.org.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου