Θανάσης Καρτερός
Ο Μητσοτάκης στον τόπο της τραγωδίας με κατασκευασμένη σε εργαστήρια επικοινωνίας μάσκα θλίψης, κόμη λίγο ακατάστατη, γένια λίγο αξύριστα, λόγο μεστό από συγκίνηση. Ποτέ ξανά, υπόσχεται στους συγγενείς των θυμάτων.
Ο Κώστας Αχιλλέως Καραμανλής σε λυγμική... σκηνοθεσία, διαβάζει το σκονάκι που του κατασκεύασαν οι ψυχομέτρες για να μας ανακοινώσει την παραίτησή του. Μαζί με προκατασκευασμένες απαντήσεις σε προκατασκευασμένες ερωτήσεις. Διαρροή δακρύων.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης ζητάει συγγνώμη εκ μέρους του πολιτικού συστήματος και της Πολιτείας. Ξέχασε την κυβέρνηση… Συντετριμμένος, πάντως, κι αυτός, όπως αρμόζει, μπροστά στις κάμερες.
Ο Σιδηρούς Ντογιάκος της προστασίας των υποκλοπέων και των πλειστηριασμών δημοσιεύει μια δακρύβρεχτη και με ολίγον από έπος παραγγελία. Η Δικαιοσύνη θα λάμψει και θα δικαιώσει νεκρούς και ζώντες.
Το κόμμα διορίζει την υπερκομματική επιτροπή από υπερκομματικούς επιστήμονες που θα φωτίσει τα αίτια και τους αίτιους. Με υπερκομματική αντικειμενικότητα. Οι ελεγχόμενοι ορίζουν τους ελεγκτές τους. Θα λογοδοτήσουν στον εαυτό τους!
Οι παπαγάλοι, ντυμένοι μαυροκόρακες λόγω Αποκριάς και πένθους, κρώζουν το πόρισμά τους. Για ελληνική κακοδαιμονία. Για μοιραίο κρατισμό, μοιραίο σταθμάρχη, μοιραίο μηχανοδηγό. Μοιραίο ανθρώπινο λάθος. Με τα συνήθη κρα-κρα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Που φταίει για όλα τα δεινά επί Μητσοτάκη.
Ασχημονούν, με λίγα λόγια, πάνω από την Ελλάδα που πενθεί. Ασεβούν απέναντι στις χαμένες ψυχές και όσους θρηνούν τους δικούς τους. Δεν έχουν τη στοιχειώδη γενναιότητα, το στοιχειώδες ήθος, τη στοιχειώδη ανθρωπιά και ενσυναίσθηση μπροστά στο δράμα που συγκλονίζει τη χώρα. Υπεύθυνοι, αλλά μονίμως ανεύθυνοι.
Και ξορκίζουν τα ερωτήματα που πλανώνται πάνω από όλη την ελληνική κοινωνία. Πώς και γιατί; Ποιος και γιατί;
Ποιος άφησε κρεμασμένες εκατοντάδες ζωές από το χέρι ενός σταθμάρχη, που διορίστηκε μάλιστα λίγες μέρες πριν;
Ποιος άφησε τρένα να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες χωρίς κανένα από τα σύγχρονα μέτρα που προστατεύουν τη ζωή των επιβατών;
Ποια συστήματα τηλεματικής και ασφάλειας των σιδηροδρόμων θα εγκαινίαζε ο πρωθυπουργός την επομένη της τραγωδίας; Πού ήταν αυτά τα προεκλογικά συστήματα τη στιγμή της μοιραίας σύγκρουσης; Πόση απάτη να χωρέσει πια ο νους του ανθρώπου;
Τώρα οι κόρακες αποφαίνονται. Φταίμε όλοι. Οι άλλοι. Από τον Τρικούπη μέχρι τον Τσίπρα και το πολιτικό σύστημα. Φταίει το σύμπαν που συνωμότησε. Φταίει η κακιά στιγμή. Ένας μόνο δεν φταίει. Ο Μητσοτάκης. Και η πολιτική του, που σμπαράλιασε τον ΟΣΕ, το ΕΣΥ, κάθε δημόσια δομή ασφάλειας για όσους θεωρεί λαθρεπιβάτες της ζωής.
Ας συνεχίσουν τον δρόμο της δειλίας, του κόρακα, της απόκρυψης, της διάχυσης ευθυνών. Με τη βουή του πένθους που γίνεται οργή να δούμε πώς θα ξεμπερδέψουν όλοι τους…
Ο Κώστας Αχιλλέως Καραμανλής σε λυγμική... σκηνοθεσία, διαβάζει το σκονάκι που του κατασκεύασαν οι ψυχομέτρες για να μας ανακοινώσει την παραίτησή του. Μαζί με προκατασκευασμένες απαντήσεις σε προκατασκευασμένες ερωτήσεις. Διαρροή δακρύων.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης ζητάει συγγνώμη εκ μέρους του πολιτικού συστήματος και της Πολιτείας. Ξέχασε την κυβέρνηση… Συντετριμμένος, πάντως, κι αυτός, όπως αρμόζει, μπροστά στις κάμερες.
Ο Σιδηρούς Ντογιάκος της προστασίας των υποκλοπέων και των πλειστηριασμών δημοσιεύει μια δακρύβρεχτη και με ολίγον από έπος παραγγελία. Η Δικαιοσύνη θα λάμψει και θα δικαιώσει νεκρούς και ζώντες.
Το κόμμα διορίζει την υπερκομματική επιτροπή από υπερκομματικούς επιστήμονες που θα φωτίσει τα αίτια και τους αίτιους. Με υπερκομματική αντικειμενικότητα. Οι ελεγχόμενοι ορίζουν τους ελεγκτές τους. Θα λογοδοτήσουν στον εαυτό τους!
Οι παπαγάλοι, ντυμένοι μαυροκόρακες λόγω Αποκριάς και πένθους, κρώζουν το πόρισμά τους. Για ελληνική κακοδαιμονία. Για μοιραίο κρατισμό, μοιραίο σταθμάρχη, μοιραίο μηχανοδηγό. Μοιραίο ανθρώπινο λάθος. Με τα συνήθη κρα-κρα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Που φταίει για όλα τα δεινά επί Μητσοτάκη.
Ασχημονούν, με λίγα λόγια, πάνω από την Ελλάδα που πενθεί. Ασεβούν απέναντι στις χαμένες ψυχές και όσους θρηνούν τους δικούς τους. Δεν έχουν τη στοιχειώδη γενναιότητα, το στοιχειώδες ήθος, τη στοιχειώδη ανθρωπιά και ενσυναίσθηση μπροστά στο δράμα που συγκλονίζει τη χώρα. Υπεύθυνοι, αλλά μονίμως ανεύθυνοι.
Και ξορκίζουν τα ερωτήματα που πλανώνται πάνω από όλη την ελληνική κοινωνία. Πώς και γιατί; Ποιος και γιατί;
Ποιος άφησε κρεμασμένες εκατοντάδες ζωές από το χέρι ενός σταθμάρχη, που διορίστηκε μάλιστα λίγες μέρες πριν;
Ποιος άφησε τρένα να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες χωρίς κανένα από τα σύγχρονα μέτρα που προστατεύουν τη ζωή των επιβατών;
Ποια συστήματα τηλεματικής και ασφάλειας των σιδηροδρόμων θα εγκαινίαζε ο πρωθυπουργός την επομένη της τραγωδίας; Πού ήταν αυτά τα προεκλογικά συστήματα τη στιγμή της μοιραίας σύγκρουσης; Πόση απάτη να χωρέσει πια ο νους του ανθρώπου;
Τώρα οι κόρακες αποφαίνονται. Φταίμε όλοι. Οι άλλοι. Από τον Τρικούπη μέχρι τον Τσίπρα και το πολιτικό σύστημα. Φταίει το σύμπαν που συνωμότησε. Φταίει η κακιά στιγμή. Ένας μόνο δεν φταίει. Ο Μητσοτάκης. Και η πολιτική του, που σμπαράλιασε τον ΟΣΕ, το ΕΣΥ, κάθε δημόσια δομή ασφάλειας για όσους θεωρεί λαθρεπιβάτες της ζωής.
Ας συνεχίσουν τον δρόμο της δειλίας, του κόρακα, της απόκρυψης, της διάχυσης ευθυνών. Με τη βουή του πένθους που γίνεται οργή να δούμε πώς θα ξεμπερδέψουν όλοι τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου