Παντελής Μπουκάλας
Οντας εξ ιδιοσυγκρασίας κατά της βίας, είμαι και κατά της γιαουρτοβολίας. Κανένα επαναστατικό ή συμβολικό περιεχόμενο δεν βρίσκω στην εκτόξευση γιαουρτοκεσέδων κατά της κεφαλής αξιωματούχων της κυβέρνησης ή των κομμάτων.
Για έναν δημοσιογράφο, ωστόσο, η... εναντίωση αυτή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταντάει αυτολογοκριτική. Το σόφισμα με την επωνυμία «στοχοποίηση» είναι δόλιο. Οι συμβουλές του τύπου «Μην κρίνετε τον κ. Τάδε, γιατί τον στοχοποιείτε», που δίνονται βέβαια με τη μορφή ερωτήματος («Είδατε τι κάνατε με την κριτική σας;
Τον στοχοποιήσατε»), είναι εκ του πονηρού και του συμφεροντολογικού. Ο κ. Θάνος Πλεύρης είναι ένας (επιπλέον) αποτυχημένος υπουργός. Ή μάλλον άκρως επιτυχημένος, αν φυσικά τον κρίνουμε με τα γενναιόδωρα μέτρα και σταθμά του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, που τον επέλεξε ως αντικαταστάτη τού επίσης λίαν επιτυχημένου κ. Βασίλη Κικίλια.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός εμφανίζεται περήφανος για τις επιδόσεις της κυβέρνησής του και στη δημόσια υγεία. Οι αριθμοί δεν είναι μαζί του, αλλά ακόμα και τους αριθμούς τούς αλλάζουμε, αν δεν μας βολεύουν. Μήπως δεν έβγαλε επιστημονικώς αναλφάβητο τον ΟΟΣΑ ο πρωθυπουργός, επειδή οι ανακοινώσεις του κρυφομπολσεβίκικου διεθνούς οργανισμού δεν υποστηρίζουν το «άριστα» που έβαλε στον εαυτό του και τους υφισταμένους του;
Οπως και στο προεκλογικό σποτ της Ν.Δ., και στην περί Υγείας εκδήλωση ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε την εντολή των πολιτών «για να κάνει πράξη τρεις μεγάλους εθνικούς στόχους». Ο τρίτος; «Η Δημόσια Δωρεάν Υγεία που μας αξίζει».
Αυτοκριτική λοιπόν; Εμμεση παραδοχή της (οφθαλμοφανούς άλλωστε) πραγματικότητας, δηλαδή της κατάρρευσης του ΕΣΥ, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής; Υπερβολικά καλό, ειλικρινές και υπεύθυνο για να είναι αληθινό. Υπεύθυνη ήταν η «εγκύκλιος Γκάγκα», ένα όραμα για τη «δημόσια δωρεάν υγεία που μας αξίζει».
Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας έλυσε το μέγα πρόβλημα του ΕΣΥ, την υποστελέχωσή του, εισάγοντας την «εφημερία τομέα». Δηλαδή, όπως κατήγγειλε η επίσης κρυφομπολσεβίκικη ΠΟΕΔΗΝ, «όταν δεν υπάρχει παθολόγος ή καρδιολόγος, το νοσοκομείο μπορεί να καλύπτεται από γαστρεντερολόγο, παιδίατρο κ.λπ.
Οταν δεν υπάρχει ογκολόγος, μπορεί να καλύπτεται από νεφρολόγο». Ξυπνάς παιδίατρος, το μεσημέρι είσαι ογκολόγος και το απογευματάκι καρδιολόγος. Χωρίς έξοδα και σπουδές. Δωρεάν. Δυστυχώς, η εγκύκλιος αποσύρθηκε. Στην κάλπη και οι θεοί πείθονται...
Για έναν δημοσιογράφο, ωστόσο, η... εναντίωση αυτή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταντάει αυτολογοκριτική. Το σόφισμα με την επωνυμία «στοχοποίηση» είναι δόλιο. Οι συμβουλές του τύπου «Μην κρίνετε τον κ. Τάδε, γιατί τον στοχοποιείτε», που δίνονται βέβαια με τη μορφή ερωτήματος («Είδατε τι κάνατε με την κριτική σας;
Τον στοχοποιήσατε»), είναι εκ του πονηρού και του συμφεροντολογικού. Ο κ. Θάνος Πλεύρης είναι ένας (επιπλέον) αποτυχημένος υπουργός. Ή μάλλον άκρως επιτυχημένος, αν φυσικά τον κρίνουμε με τα γενναιόδωρα μέτρα και σταθμά του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, που τον επέλεξε ως αντικαταστάτη τού επίσης λίαν επιτυχημένου κ. Βασίλη Κικίλια.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός εμφανίζεται περήφανος για τις επιδόσεις της κυβέρνησής του και στη δημόσια υγεία. Οι αριθμοί δεν είναι μαζί του, αλλά ακόμα και τους αριθμούς τούς αλλάζουμε, αν δεν μας βολεύουν. Μήπως δεν έβγαλε επιστημονικώς αναλφάβητο τον ΟΟΣΑ ο πρωθυπουργός, επειδή οι ανακοινώσεις του κρυφομπολσεβίκικου διεθνούς οργανισμού δεν υποστηρίζουν το «άριστα» που έβαλε στον εαυτό του και τους υφισταμένους του;
Οπως και στο προεκλογικό σποτ της Ν.Δ., και στην περί Υγείας εκδήλωση ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε την εντολή των πολιτών «για να κάνει πράξη τρεις μεγάλους εθνικούς στόχους». Ο τρίτος; «Η Δημόσια Δωρεάν Υγεία που μας αξίζει».
Αυτοκριτική λοιπόν; Εμμεση παραδοχή της (οφθαλμοφανούς άλλωστε) πραγματικότητας, δηλαδή της κατάρρευσης του ΕΣΥ, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής; Υπερβολικά καλό, ειλικρινές και υπεύθυνο για να είναι αληθινό. Υπεύθυνη ήταν η «εγκύκλιος Γκάγκα», ένα όραμα για τη «δημόσια δωρεάν υγεία που μας αξίζει».
Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας έλυσε το μέγα πρόβλημα του ΕΣΥ, την υποστελέχωσή του, εισάγοντας την «εφημερία τομέα». Δηλαδή, όπως κατήγγειλε η επίσης κρυφομπολσεβίκικη ΠΟΕΔΗΝ, «όταν δεν υπάρχει παθολόγος ή καρδιολόγος, το νοσοκομείο μπορεί να καλύπτεται από γαστρεντερολόγο, παιδίατρο κ.λπ.
Οταν δεν υπάρχει ογκολόγος, μπορεί να καλύπτεται από νεφρολόγο». Ξυπνάς παιδίατρος, το μεσημέρι είσαι ογκολόγος και το απογευματάκι καρδιολόγος. Χωρίς έξοδα και σπουδές. Δωρεάν. Δυστυχώς, η εγκύκλιος αποσύρθηκε. Στην κάλπη και οι θεοί πείθονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου