Τις τελευταίες ημέρες, η πρώην πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, αποκάλυψε με δυο κείμενά της –«Ποιος φοβάται την αλήθεια;» και «Πώς και γιατί έγινα Πρόεδρος της Βουλής»– πολλά από όσα συνέβησαν τον περασμένο Ιούλιο, τους διαλόγους της με τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και το πώς ο Αλέξης Τσίπρας την έκοψε από το υπουργείο Δικαιοσύνης και της ανέθεσε την προεδρία της Βουλής.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου έκανε πάρα πολύ καλά που ενημέρωσε τους Έλληνες πολίτες για αυτά που συνέβησαν τον περασμένο χρόνο.
Είναι γνωστό πως εκτιμώ την Ζωή Κωνσταντοπούλου -δεν το έκρυψα ποτέ-, χωρίς αυτό να σημαίνει πως συμφωνώ σε όλα μαζί της.
Τον περασμένο Αύγουστο, είχα την χαρά να συναντήσω την Ζωή Κωνσταντοπούλου και να της κάνω μερικές ερωτήσεις. Η συνάντηση έγινε στη Βουλή· το γράφω για να μην παρουσιαστεί ξανά ως σκάνδαλο, όπως είχε γίνει με τη συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα για το Unfollow από το Μέγαρο Μαξίμου επί Σαμαρά.
Από την στάση της στην επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας μέχρι εκείνες τις καυτές μέρες του περασμένου Αυγούστου.
Δεν θα γράψω, βέβαια, τι μου είπε -άλλωστε τα αναφέρει όλα στα κείμενά της- αλλά θέλω να γράψω μερικές σκέψεις και κάποιους διαλόγους.
Είναι προφανές πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου πίστεψε πολύ στον Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο ήταν και φίλοι για πάρα πολλά χρόνια. Και στενοχωρήθηκε πάρα πολύ για την στάση του. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν βέβαιη πως ο Τσίπρας δεν θα υπογράψει.
Εγώ της είπα πως όλοι είχαμε φίλους που κάποια στιγμή διάλεξαν έναν άλλον δρόμο και πως πονάει πάντα ο χωρισμός αλλά δεν έχει νόημα να αρνείσαι την πραγματικότητα.
Κάποια στιγμή ρώτησα την Ζωή Κωνσταντοπούλου γιατί δεν έφυγε και ανέχτηκε όλη αυτή την χυδαιότητα που ήταν ενορχηστρωμένη από ανθρώπους που ήταν μέσα στο κόμμα της. Για την ακρίβεια, της είπα πως εγώ θα είχα φύγει τρέχοντας και σιγά μην καθόμουν να ασχολούμαι με όλους αυτούς τους χαμένους.
Μου απάντησε πως παίρνει δύναμη επειδή βλέπει πολλούς Έλληνες που θέλουν η Ελλάδα να αλλάξει.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι βέβαιη πως η Ελλάδα θα αλλάξει.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πιστεύει στους Έλληνες. Δεν ξέρω γιατί αλλά πιστεύει. Εγώ δεν πιστεύω στους Έλληνες. Όχι πια.
Εκεί που με πέθανε, όμως, ήταν όταν της είπα, για να την πειράξω, πως «αυτό που μου λες τώρα, μου το είχε πει πριν από τρία χρόνια και ο Αλέξης Τσίπρας σε ένα άλλο γραφείο εδώ δίπλα».
Με κοίταξε με παράπονο και μου είπε «Δέξου πως υπάρχουν και άνθρωποι που, όταν λένε κάτι, το εννοούν».
Ζωή, το δέχομαι. Σε πιστεύω.
(Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μάλλον ο μόνος Έλληνας πολιτικός που έχει επιμείνει στην απονομή Δικαιοσύνης για την χρεοκοπία της χώρας.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου