«Χείμαρος» ο Σταμάτης Κραουνάκης

 

Με μια ανάρτηση ποτάμο ξεκίνησε τη νέα χρόνια ο γνωστός μουσικοσυνθέτης, Σταμάτης Κραουνάκης, στην προσωπική του σελίδα στο Facebook.

 

NewsRoom

 

Ο κ. Κραουνάκης  έκανε ειδική μνεία στα  πρόσωπα όπως αυτό του δημάρχου Πάτρας Κώστα Πελετίδη που δημιούργησε ξενώνα φιλοξενίας για τους αστέγους της πόλης, αλλά και του δημάρχου Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου. Ενώ επέκρινε την στάση της κυβέρνησης στην  κηδεία του Θάνου Μικρούτσικου, χαρακτηρίζοντας την παρουσία βουλευτών και υπουργών της, ''τσοκαρία''

Αναλυτικά η ανάρτηση: 

«Η κίνηση Πελετίδη είναι η μονή Ελπίδα, υπάρχει ένας, υπάρχει Ελπίδα.

Η Κίνηση Παπαστεργίου Τρίκαλα, ομοίως.

Η σοβαρότητα του αποχαιρετισμού του Θάνου Μικρούτσικου από την εν σώματι Αριστερά. Επίσης.

Οι μελοπαραγωγοί των θεάτρων που επόνταραν σε θεάματα και θέματα υποκλοπής του κοινού αισθήματος, τραβάν τα μαλλάκια τους. Ευχάριστο.

Οι εορτασμοί του Δήμου της Αθήνας ούτε μισό βεγγαλικό δύναμη. Τα πήρε ο Άνεμος.

Βούβα οι Ψηφοφόροι. Σε λίγο η Βούβα θα γίνει Συχτήριον.

Οσονούπω. Είναι πασιφανές ότι όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός, κάνει σκι επί της εξουσίας. Πάντως είναι σαν να μην υπάρχει.

Εμφανίστηκε και η μαντάμ Μενδώνα στην κηδεία του Μικρούτσικου. Εικόνα παραδουλεύτρας δεξιού σπιτιού.
Ο Κουτσούμπας με τον Τσίπρα σοβαροί με τα παλτά τους, δίπλα-δίπλα μπροστά από το φέρετρο ήταν εικόνα ηγεσίας.

Κυβέρνηση τσοκαρία, το λιγότερο.

Η Λυρική τίγκα, αναμένουμε τον Βούτσεκ …άρα το κοινό ξέρει. Παταγωδώς έρημος η Λέανδρος ακούω.
Τα αρχαία της Θεσσαλονίκης θα εκδικηθούν να μου το θυμάστε. Πριν τα μετακομίσουν.

Κακώς ολολυζούν οι Συριζαίοι υποδεικνύοντες τα λάθη του Μητσοτάκη.

Αυγή και Κόκκινο υπό το μηδέν με πολύ ικανό κόσμο, εκτός.

Μια μιρλα και μια παραίτηση.

Απ την άλλη οι Άνθρωποι, τα σπίτια, οργάνωσαν όλοι τη γιορτή τους, μαγείρεψαν, φώναξαν φίλους, τραγούδησαν, παίξανε χαρτάκι.

Βάζω ξανά και ξανά και ακούω τον Τάση στα τραγούδια του Ναν.

Τηλεόραση πεθαμένη.

Χτες στην Ερτ3 είδα κάτι υπέροχους τύπους γέρους νέους να χορεύουν δίπλα στη φωτιά.
Μετά είδα τη συναυλία μου με τη συμφωνική του Δήμου Θεσσαλονίκης και μαέστρο αυτήν την σπάνια γυναίκα, Λίζα Ξανθοπούλου. Καμιά φορά την ώρα που κάνεις κάτι δεν το καταλαβαίνεις, τι κάνεις. Ο Εαυτός μου που επέστρεψε από την οθονίτσα του αι παντ, σαν να ‘ταν άγνωστος μου, με συγκίνησε και φορτισμένος από τον αποχαιρετισμό, κατάφερα και υποδέχτηκα το νέο Χρόνο, με ζεστά δάκρυα.

Αυτό ήταν ένα ωραίο δώρο. Ευχαριστώ την Ερτ3 και τα παιδιά που δούλεψαν για να αποτυπωθεί αυτή η βράδια.
Έχω μια αίσθηση και 'θελα να την μοιραστώ απόψε μαζί σας. Καμιά φορά η κίνηση είναι να πάμε στο στόχο από ένα δρόμο που δεν μας είναι ο δρόμος της καθημερινής μας συνήθειας.

Τα φιλιά μου αγαπημένοι και λατρευτές μου.

Καλό ξημέρωμα.»

www.koutipandoras.gr