... εντός και εκτός της χώρας...
Γ. Λακόπουλος
Συνοπτικός απολογισμός του πρώτου εξάμηνου της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη:
- ο τζίρος στην αγορά μειώνεται, θέσεις εργασίας χάνονται, η μερική απασχόληση διευρύνεται, η...βιομηχανική παραγωγή πέφτει.
- κοινωνικές παροχές περικόπτονται ή ακυρώνονται, οι μισθοί καθηλώνονται, τα χρέη των νοικοκυριών αυξάνονται, οι πλειστηριασμοί σπιτιών έρχονται, οι φορολογικές υποσχέσεις πάνε στις ελληνικές καλένδες
- οι επενδυτές δεν περνούν τα σύνορα, η φαυλότητα στη διοίκηση προκαλεί, το κομματικό κράτος διευρύνεται, η αστυνομοκρατία κλιμακώνεται, το ύφος άσκησης της εξουσίας τείνει στον αυταρχισμό, οι αντικοινωνικές αποφάσεις πληθύνονται, οι υπουργικές επιδόσεις είναι δραματικές, η οικογενειοκρατία κυριαρχεί
- οι χειρισμοί στην εξωτερική πολιτική είναι τραγικοί, οι κωλοτούμπες στο μεταναστευτικό και τις Πρέσπες, τα πρωτογενή πλεονάσματα, είναι ομολογημένες, οι τζαναμπέτηδες υφυπουργοί και διοικητές φεύγουν από τα παράθυρα.
Αυτά λένε τα πραγματικά δεδομένα. Αλλά ο Πρωθυπουργός βλέπει «πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές» και «μειώσεις φόρων», ο Άδωνις «επενδυτική έκρηξη», ο Πέτσας επιτυχίες στην εξωτερική πολιτική και οι οικείοι δημοσκόποι… άνοιγμα της ψαλίδας.
«Όλα καλά όλα ανθηρά» που έλεγε σε μια παλιά ταινία του ο Κώστας Βουτσάς. Η αλήθεια όμως είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε λίγους μήνες θεμελίωσε την αποτυχία της και παρά την επικοινωνιακή χρυσόσκονη αυτό φαίνεται. Όπως φαίνεται και η αγωνία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι που τη διακρίνει.
Έχει τους λόγους της: το 2020 είναι έτος εκλογών-διπλών κατά πάσα πιθανότητα. Αυτό το σενάριο που δουλεύουν ήδη τα κομματικά επιτελεία καθώς θεωρείται ειλημμένη απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για να «ακυρώσει» αυτό που τον περιμένει με την απλή αναλογική στο τέλος της τετραετίας.
Η κυβερνητική προπαγάνδα προβάλλει ότι θα επικρατήσει εκ νέου το 2020, αλλά οι επιτελείς του θέτουν μια προϋπόθεση: να διατηρήσει την κεκτημένη ταχύτητα της 7ης Ιουλίου.
Αυτό ακριβώς κάνει. Ανακοινώνει μόνο ό,τι μπορεί να ακουστεί ευχάριστα, μεταθέτει στο μέλλον υποσχέσεις που δεν μπορεί και δεν σκοπεύει να υλοποιήσει και δημιουργεί κλίμα επικράτησης με τους μιντιακούς μηχανισμούς που συμπράττουν μαζί του.
Ο χρόνος των εκλογών για όσους ξέρουν την βουλιμία του συστήματος Μητσοτάκη είναι ανοιχτό βιβλίο: όχι πριν τον Ιούλιο, για να μην διεξαχθούν από υπηρεσιακή κυβέρνηση και εντός του 18μηνου της λίστας. Άρα μιλάμε για τον φθινόπωρο του 2020.
Η εκλογική προοπτική της ΝΔ ωστόσο σκιάζεται από πολλούς παράγοντες. Πρωτίστως από την αποδυνάμωση Μητσοτάκη λόγω της στροφής του σε θέματα που τον είχαν τροφοδοτήσει ψηφοθηρικά.
Μετά τις Πρέσπες και το μεταναστευτικό, η αποτυχία στην Ουάσιγκτον προσθέτει και τα ελληνοτουρκικά που εξελίσσονται σε βάρος της χώρας – λόγω των ερασιτεχνισμών που χαρακτηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης.
Ενδεχόμενη κορύφωση της ελληνοτουρκικής κρίσης θα έχει ως πρώτο θύμα τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που επέλεξε να μην ζητήσει στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως τώρα.
Το εκλογικό 2020 είναι χλωμό για τον Μητσοτάκη και στα εσωκομματικά. Η αντιπαράθεση με την ομάδα Σαμαρά- μπορεί να εξελιχθεί σε διάσπαση και η σύγκρουση με τους τους κραταιούς Καραμανλικούς, αν δεν είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος η πρότασή του για τη προεδρία της Δημοκρατίας, είναι αναπόφευκτη.
Κοντολογίς το αργότερο από την προσεχή άνοιξη ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρίσκεται διαρκώς με την πλάτη στον τοίχο. Ιδίως αν η απόλυτη επικοινωνιακή κάλυψη που είχε ως τώρα υποχωρήσει όπως ήδη διαφαίνεται.
Το νέο σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη στην «Καθημερινή» δεν τον διασύρει απλώς, αλλά τον πατάει κι εκεί που πονάει.
Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί και το εξής: αν η επιχείρηση του Αλέξη Τσίπρα για μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε φορέα της ελληνικής Κεντροαριστεράς πετύχει για τον Μητσοτάκη θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, νωρίτερα από κάθε άλλον Πρωθυπουργό, με τον αρνητικό απολογισμό που θα έχει.
Στις εκλογές που σχεδιάζει αναγκαστικά εντός τρέχοντος έτους θα παίξει κορώνα -γράμματα το κεφάλι του, γνωρίζοντας ότι σε καμία κυβερνητική σύνθεση δεν θα χωράει, αν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία.
Αυτό όμως μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται, μετά την βαθμιαία αποκάλυψη των πολιτικών αδυναμιών του και τη σκανδαλώδη διαχείριση της εκτελεστικής εξουσίας που κάνει ως τώρα.
Από τη στιγμή που κάποιος θα φωνάξει ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» ο Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα να επιβιώσει στην κάλπη και εν συνεχεία στο κόμμα του. Τα δυο χρόνια που έβγαλε ο -όμοιος του- Γ. Παπανδρέου δείχνουν ήδη πολλά γι’ αυτόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου