Αμερική, Αμερική, είσαι μια χώρα μαγική αλλά Ελλάδα δεν είσαι

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα κράτος-τρομοκράτης που προσπαθεί να πείσει τους Αμερικανούς πολίτες -και όλους τους άλλους- πως δέχεται επιθέσεις και βρίσκεται σε κίνδυνο. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.

Αν κινδυνεύουν από κάποιον οι Ηνωμένες Πολιτείες, αυτός είναι το πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο της χώρας, ενώ όλες οι άλλες χώρες κινδυνεύουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Επειδή οι “δικαιωματιστές”, οι “πολιτικά ορθοί” και διάφοροι άλλοι έκαναν προσπάθεια να δαιμονοποιήσουν τον Ντόναλντ Τραμπ- -επειδή δεν είναι υποκριτής σαν τον Ομπάμα, τον Κλίντον και άλλους προέδρους που έκαναν τους καλούς και ήταν δολοφόνοι αλλά με πολύ καλές δημόσιες σχέσεις-, είναι προφανές πως η βία που ασκούν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε άλλες χώρες δεν έχει να κάνει με το ποιος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Επίσης, είναι προφανές πως οι πρόεδροι των ΗΠΑ είναι μαριονέτες για να ασχολούνται οι καθυστερημένοι αν είναι καλύτερος ο Ομπάμα ή ο Τραμπ. Ρωτήστε αυτούς που δολοφονήθηκαν επί Ομπάμα και επί Τραμπ να σας πουν ποιος είναι καλύτερος.

Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντα της αμερικανικής ελίτ και δεν διστάζουν να προκαλέσουν μακελειά και αιματοχυσίες σε χώρες που βρίσκονται πάρα πολύ μακριά από τις ΗΠΑ αλλά έχουν την ατυχία να έχουν πετρέλαιο.
Βέβαια, από την άλλη, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η χώρα που ένας Βρετανός κωμικός -και όχι μόνο- μπορεί να παρουσιάσει τις Χρυσές Σφαίρες και παρουσία του Tim Cook -του διευθύνοντα συμβούλου της Apple- και της αφρόκρεμας του Χόλιγουντ να πει αυτό:

«Η Apple μπήκε στον χώρο της συνδρομητικής τηλεόρασης με το Morning Show. Ένα εκπληκτικό δράμα για τη σημασία της αξιοπρέπειας και της σωστής στάσης, από μία εταιρεία που έχει sweatshops (σ.σ. εργοστάσια με φρικτές συνθήκες εργασίας) στην Κίνα. Λέτε ότι νοιάζεστε αλλά οι εταιρείες για τις οποίες δουλεύετε είναι η Αpple, η Amazon, η Disney… Αν το Ισλαμικό Κράτος ξεκινούσε μια συνδρομητική τηλεόραση, θα καλούσατε τον ατζέντη σας, έτσι δεν είναι; Για αυτό, αν κερδίσετε απόψε ένα βραβείο, μην το χρησιμοποιήσετε ως ευκαιρία για να κάνετε πολιτική ομιλία. Δεν δικαιούστε να βγάζετε λόγους και να νουθετείτε το κοινό για τίποτα. Δεν ξέρετε τίποτα για τον αληθινό κόσμο. Οι περισσότεροι από εσάς περάσατε λιγότερο χρόνο στο σχολείο από την Γκρέτα Τούνμπεργκ. Οπότε, αν κερδίσετε, ελάτε εδώ, αποδεχθείτε το βραβείο σας, ευχαριστείστε τον ατζέντη σας και τον θεό σας και πηγαίντε να γ@μηθείτε.”

Αθωώνει η ελευθερία της έκφρασης στις Ηνωμένες Πολιτείες -καλά, όχι για τον Έντουαρντ Σνόουντεν- τα εγκλήματα των αμερικανικών κυβερνήσεων σε τόσες χώρες του κόσμου;

Όχι.

Άλλωστε, αυτό που είναι σημαντικό είναι αυτό που κάνεις, όχι αυτό που λες. 

Αλλά δεν μπορώ να μην κάνω μια σύγκριση των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ελλάδα.

Στην ξεπουλημένη, χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη Ελλάδα, έχεις ανθρώπους που εργάζονται για τη Μαφία και δουλεύουν στα ΜΜΕ της Μαφίας να γράφουν και να λένε πόσο καλοί είναι οι ίδιοι και πόση σημασία έχει να μάθεις να λες όχι στη ζωή σου· να λες όχι στη ζωή σου και να δουλεύεις για τη Μαφία· δηλαδή, αν δεν είχες μάθει να λες όχι για ποιον θα δούλευες;

Και αντί να τους πει κάποιος “τι λέτε ρε παιδιά;”, άλλοι προσκυνημένοι τους λένε “μπράβο, μπράβο”.

Να κρίνουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά να έχουμε και συναίσθηση του πού ζούμε.

Στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε συναίσθηση του πού ζούμε αλλά ούτε του ποιοι είμαστε.

Νομίζουμε πως είμαστε άγιοι, επαναστάτες και ακέραιοι.

Όλοι.

Γι’ αυτό η Ελλάδα πήγε στον διάολο.

(Την δεκαετία του ’90 και στις αρχές της νέας χιλιετίας, στα χρόνια της “ευμάρειας” για τη χώρα μας, υπήρξε μια έντονη προσπάθεια αγιοποίησης κάποιων ανθρώπων. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Γιώργος Νταλάρας. Από το πολύ φωτοστέφανο, ο Γιώργος Νταλάρας έγινε αντιπαθής. Ένας σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής πείστηκε -δεν ξέρω από ποιους- πως πρέπει να γίνει άγιος και διανοούμενος. Και εξαφανίστηκε. Το πάθημά του δεν έγινε μάθημα. Η νταλαροποίηση επανέρχεται· μαζί με την …ανάπτυξη. Θα πέσει πολύ γέλιο.)

 

(Το κείμενο ξεκίνησε για αλλού αλλά έπεσε στην αντίληψή μου η κόντρα ανάμεσα σε δυο πρόσωπα που δουλεύουν για τον ίδιο μαφιόζο. Θα τους μαλώσει. Βρε κουτά, το ίδιο αφεντικό έχετε, γιατί τσακώνεστε;)

pitsirikos.net