Ό,τι δεν είδες…

Εικόνα: Workers on their Way Home, Edvard Munch

Ένα ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη

O λυτρωμός για τους ραγιάδες δε θα ‘ρθει,

αν δε σταθούν στα χαρακώματα ορθοί,

αν δε ματώσουνε της γης την αμαρτία,

αν δε συντρίψουν της ψυχής την απληστία.

Κι ότι δεν είδες σύντροφέ μου να το ιδείς,
ν’ αποτιμήσεις και τα κόστη της χλιδής,
σ’ αυτή τη μέρα που τελειώνει και βραδιάζει
σ’ αυτό το χρόνο που γερνά μα δεν αλλάζει.
Το δάκρυ στάζει κι η ζωή σκυφτή στο χώμα
μα συ να ψάξεις μιαν ιδέα καινοτόμα,
να στρατευθούμε σε μι’ αλλιώτικη πορεία,
να ξεριζώσουμε της γης την εξορία.
Στα μάτια του Χριστού μια θλίψη μένει,
για τα δεινά που τυραννούν την οικουμένη,
μες τους αιώνες τα καρφιά του στάζουν αίμα,
για μιαν αλήθεια που νυχτώθηκε στο ψέμα…                                                      www.katiousa.gr