Του Γιώργου Τζεδάκι
- Από την πολιτική υποχωρητικότητας στη διπλωματία εναγκαλισμού…
- Συγγνώμη κιόλας, αλλά αν ο Τσαβούσογλου δεν έλεγε όσα ανιστόρητα και προκλητικά είπε στη Θράκη, τι θα του έδινε ο Δένδιας εκτός από την αγκαλιά του;
- Τι θα πει «είναι φίλοι»;
- Και τι σόι φίλος είναι αυτός που θέλει να σου πάρει τα μισά νησιά;
- Μήπως τα έχουμε μπερδέψει κάπως;
- Άλλο η εξωτερική πολιτική και άλλο οι φιλικές σχέσεις.
- Αν και με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς, ε…
- Κι ενώ ο Δένδιας καλωσόριζε τον Τσαβούσογλου, ο Χατζηδάκης ξεπροβοδίζει τη μισθωτή εργασία.
- Για την ακρίβεια την ξωπετάει!
- Φαίνεται, δεν θα είναι φίλη του…
- Θα πληρωνόμαστε, λέει, με ρεπό!
- Για το ότι δεν θα μπορούμε να πληρώνουμε και τις υποχρεώσεις μας με ρεπό, μάλλον, θα του διέφυγε.
- Μα καλά, θέλει και τα λέει;
- Εντάξει, δεν έχει δουλέψει ποτέ του, αλλά δεν καταλαβαίνει κιόλας;
- Κι αν είναι τόσο καλός αυτός ο τρόπος πληρωμής, γιατί δεν πληρώνεται κι ο ίδιος με ρεπό;
- Μην σας πούμε πως θα έπρεπε να είναι σε μόνιμο ρεπό.
- Λίγο ακόμα αν μείνει στο υπουργείο εργασίας θα νομοθετήσει να πληρώνουν οι εργαζόμενοι το αφεντικό!
- Και όχι με ρεπό…
- Τα λεωφορεία, πάντως, που παρέλαβε ο Καραμανλής χρυσοπληρώθηκαν, αλλά είναι άχρηστα.
- Όσα δεν είναι… χαλασμένα, δεν έχουν παράθυρα!
- Και βρίσκονται στο αμαξοστάσιο μαζί με τα άλλα χαλασμένα, που θα μπορούσαν να είχαν επισκευαστεί με το ένα τρίτο των χρημάτων που δόθηκαν γι’ αυτή την αγορά.
- Τέτοια επιτυχία!
- Ε, άμα ξέρεις να κλείνεις συμφέρουσες συμφωνίες φαίνεται.
- Συμφέρουσες, βέβαια, για τους άλλους…
- Είναι σίγουρο. Μας χαρακτηρίζει η ηλιθιότητα.
- Το μόνο ερώτημα είναι αν είναι μεγαλύτερη των κυβερνώντων ή αυτών που τους ψηφίζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου