«Έκθεση του ΟΟΣΑ για την υγεία αριθ. 163:«Εξέταση των πρόσφατων τάσεων θνησιμότητας - ο αντίκτυπος της δημογραφικής αλλαγής».
Για να δούμε: τι έχετε να πείτε τώρα;«Έκθεση του ΟΟΣΑ για την υγεία αριθ. 163»
4 χρόνια μετά την εμφάνιση του ιού SARS COV-2, που προκάλεσε τη παγκόσμια πανδημία της COVID-19, κυκλοφόρησε τελικά με αυτή τη χρονοκαθυστέρηση, λίγο πριν εξαφανιστούν από τη συλλογική μνήμη και τα τελευταία ίχνη του εγκλήματος, η:
«Έκθεση του ΟΟΣΑ για την υγεία αριθ. 163» με τίτλο :
«Εξέταση των πρόσφατων τάσεων θνησιμότητας – ο αντίκτυπος της δημογραφικής αλλαγής».
Παρά το πρωτοφανές θανατικό που σάρωσε τη χώρα στη διάρκεια σχεδόν μιας τριετίας, τις διαμαρτυρίες που ξεσήκωσαν οι μαζικοί θάνατοι, τη θλίψη από τις απώλειες συγγενών και φίλων σε κάθε οικογένεια και το γενικότερο κλίμα που ζήσαμε καθημερινά καταγράφοντας κρούσματα και θανάτους, σε καθεστώς υγειονομικής τρομοκρατίας, κανείς δεν μιλάει σήμερα γι αυτή τη μελέτη, λες και κάποιοι – που δεν είναι λίγοι – επιδιώκουν να περάσει απαρατήρητη, προφανώς για να μείνουν στο απυρόβλητο. Φαίνεται ότι το «ακαταδίωκτο» δεν τους είναι αρκετό και ότι θα προτιμούσαν να ρίξουν κι άλλο πέπλο στο ανεξιχνίαστο σκηνικό της κακοδιαχείρισης της πανδημίας, με τα περιβόητα μέτρα καταστολής αντί για τα καθιερωμένα και κλασσικά υγειονομικά μέτρα δημόσιας υγείας (τέστινγκ, ιχνηλάτηση, απομόνωση κρουσμάτων, σπάσιμο αλυσίδων μετάδοσης κλπ), την ανεπάρκεια και τον ερασιτεχνισμό των υγειονομικών μηχανισμών από τη πρόληψη και τη πρωτοβάθμια περίθαλψη μέχρι τη ανεπάρκεια της νοσοκομειακής φροντίδας με πρώτα και κύρια την έλλειψη κλινών και προσωπικού υποστήριξης ΜΕΘ και ΜΑΦ.
Εκείνη τη περίοδο, «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η μιντιακή λογοκριμένη χειραγώγηση» της κοινής γνώμης, κανείς δεν είχε πρόσβαση σε στοιχεία, που αν δεν μαγειρεύονταν, ήταν τόσο ανεπαρκή, λανθασμένα, συγκεχυμένα, μη επεξεργάσιμα έως και ακατάληπτα. Όποιος ζητούσε στοιχεία ή τολμούσε να αμφισβητήσει το οτιδήποτε εκπορεύονταν από το υγειονομικό κογκλάβιο, που κατείχε την απόλυτη επιστημονική αλήθεια, για μια πάθηση και μια πρωτόγνωρη πανδημία, για την οποία κανείς δεν ήξερε περισσότερα από τα ελάχιστα μέχρι τότε γνωστά, αυτομάτως φιμώνονταν και αποκλείονταν από τη δημοσιότητα, την οποίαν μονοπωλούσαν – ελλείψει δημοσίου διαλόγου – τα πολυάριθμα μέλη του διακαναλικώς περιοδεύοντος επιστημονικού θιάσου, ειδικών και εμπειρογνωμόνων πανελιστών. Ακόμη κι αν δεν ανήκε στη κατηγορία των «αρνητών» και αργότερα μετά την έλευση της πανάκειας του εμβολίου και του υποχρεωτικού εμβολιασμού στους «αντιεμβολιαστές», κατατάσσονταν πάραυτα στις εν λόγω κατηγορίες και στιγματίζονταν ως οπαδός τους.
Παρά την εμφανώς αυξημένη θνητότητα και αργότερα τις πρώτες τεκμηριωμένες ενδείξεις περί αυξημένης υπερβάλλουσας θνησιμότητας, το συστημικό μιντιακό κατεστημένο αναπαρήγαγε συστηματικά το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχούς αντιμετώπισης, που επέμενε να παρουσιάζει την Ελλάδα ως χώρα που σημείωνε αν όχι τα καλύτερα αποτελέσματα, τουλάχιστον ότι αποτελούσε μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές, ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Δεν θα αναλωθούμε στην ανασκόπηση της υγειονομικής κρίσης που στιγμάτισε τον τόπο, αφήνοντας ένα βαρύ αποτύπωμα, ορατό στη καθημερινή κατάρρευση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα επίπεδα: Δημόσιας Υγείας, εξωνοσοκομειακής – πρωτοβάθμιας και πάνω απ’ όλα με τη διάλυση του ΕΣΥ. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά και για όλα αυτά στη Σεισάχθεια, όπου μπορεί να ανατρέξει όποιος ενδιαφέρεται.
Η σύντομη εισαγωγή κρίθηκε σκόπιμη για τη παρουσίαση της μελέτης, σπάζοντας τη σιωπή που τη συνοδεύει και που είναι τόσο παγερή, όσο οι ανώνυμοι θάνατοι που η ίδια πραγματεύεται, σε μια φτηνή – για το μέγεθος του κοινωνικού και ανθρωπιστικού προβλήματος – στατιστική προσέγγιση, παρά την αδιαμφισβήτητη επιστημονικότητά της.
Ακολουθεί η παρουσίαση των σημαντικότερων σημείων της μελέτης:
Επισυνάπτουμε το πλήρες κείμενο της Έκθεσης (στα αγγλικά), για όποιον θέλει να δει περισσότερες λεπτομέρειες ή θέλει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου