Γιατί διώκεται η δημοσιογραφία στην Δύση;

της Ειρήνης Μαρούπα

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

  

Μεγάλες αναταράξεις και γεωπολιτικούς σεισμούς, προκάλεσε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η πρόσφατη συνέντευξη Πούτιν στον δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον. Πριν ακόμα δημοσιευθεί, είχε απαγορευθεί, με την Ευρώπη να σκέφτεται να κηρύξει personam non gratam τον Κάρλσον.

Η κριτική εναντίον του περιλαμβάνει όρους, όπως ακροδεξιός, επικίνδυνος, πράκτορας. Δαιμονοποιείται, επειδή τόλμησε να πάρει συνέντευξη από έναν από τα σημαντικότερα ιστορικά πρόσωπα της εποχής μας, που συγκαθορίζει το παγκόσμιο γίγνεσθαι. [Οι προθέσεις του Πούτιν ήταν απολύτως επείγον να ξεκαθαριστούν, ενόσω οι ηγέτες των ευρωπαϊκών λαών προετοιμάζουν επικοινωνιακά τους λαούς τους και συγχρόνως τις στρατιωτικές μηχανές των κρατών μας, «για μεγάλο πόλεμο με την Ρωσία» (αρχηγός βρετανικού στρατού Σάντερς, ΝΑΤΟ ναύαρχος Μπάουερ, Γερμανός υπαμ Πιστόριους, Πολωνός υπαμ Κάμιζ κα)].

Η δε Χίλαρυ Κλίντον, χαρακτήρισε τον Κάρλσον «χρήσιμο ηλίθιο». Η κα Κλίντον υπήρξε σύζυγος του πλανητάρχη Μπιλ Κλίντον, αλλά και υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Ομπάμα. Αναμφισβήτητα μία σημαντική πολιτική προσωπικότητα για την Δύση, που συγκαθόρισε την ζωή του πλανήτη τα τελευταία 20 χρόνια.

Την θυμόμαστε να πανηγυρίζει πάνω από το αποκεφαλισμένο πτώμα του του Καντάφι, αλλά και να εμπλέκεται στο σκάνδαλο Έπσταϊν. Και το κυριότερο. Την θυμόμαστε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις των WIKILEAKS.

Οπότε, έρχομαι στον άνθρωπο που έκανε την δημοσιογραφία πράξη. Ο Αυστραλός Julian Assange, εξαιτίας της εξαιρετικά επιτυχημένης και πολυβραβευμένης δημοσιογραφικής του εργασίας, κυνηγήθηκε ανηλεώς από την Δύση, σε σημείο βασανισμού του, εν γνώσει και με την ανοχή ακόμα και των δικαστικών αρχών, σε μία πρωτοφανή παραβίαση κάθε έννοιας κράτους δικαίου. Εξαιτίας της συμπεριφοράς που επέδειξαν εναντίον του οι κρατικές, διωκτικές και δικαστικές αρχές της Δύσης (Μ Βρεττανίας, Σουηδίας, ΗΠΑ κλπ), αποκαλύφθηκε ότι δεν υφίσταται η έννοια της ελευθερίας του λόγου και του τύπου, ότι η αληθινή δημοσιογραφία είναι μία ψευδεπίγραφη έννοια, κι ότι το πολίτευμα της Δύσης για το οποίο επαιρόμαστε, δεν είναι στ’αλήθεια δημοκρατικό.

Με αφορμή τον Τάκερ Κάρλσον και τους επαπειλούμενους εναντίον του κινδύνους, ας διερευνήσουμε αν και γιατί διώκεται η δημοσιογραφία στην «δημοκρατική» Δύση.

Δημοσιογραφία κατ’αρχάς, δεν είναι ο σχολιασμός των γεγονότων, αλλά η ανακάλυψη και η αποκάλυψη σκέτων, των πραγματικών γεγονότων.

Δεν είναι δημοσιογραφία, ο μηρυκασμός δηλώσεων κυβερνητικών εκπροσώπων, και δήθεν ειδικών πηγών, που ειδικεύονται στην προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και αποσκοπούν στην δημιουργία μίας συναίνεσης και ανοχής, σε άνομα και καταστρεπτικά για την ανθρωπότητα, σχέδια.

Δεν είναι επίσης δημοσιογραφία, η εσκεμμένη χρήση γλώσσας και διατύπωσης, που συγχέει την είδηση με το σχόλιο.

Δεν είναι δημοσιογραφία, η εκκωφαντική σιωπή για τα πλέον σημαντικά και επείγοντα (φυλάκιση Ασάνζ, Απαρτχάϊντ Παλαιστίνης, επιθετικοί πόλεμοι με αποδεδειγμένα ψευδείς αφορμές), ούτε είναι δημοσιογραφία το αέναο αναμάσημα, έως βαρυστομαχιάς, κάθε ασήμαντης και τετριμμένης είδησης.

Ο Julian Assange, μας ξύπνησε από βαθύ λήθαργο.

Δημοσίευσε έγγραφα στο διαδίκτυο, που ενόχλησαν πολύ τις ΗΠΑ. Διότι αποκάλυπταν την διαπλοκή των ηγετών της με τρομοκρατικές οργανώσεις (Αλ Κάϊντα και ΙΣΙΣ), την βαρβαρότητα των άδικων πολέμων που ξεκίνησαν εναντίον χωρών (Ιράκ, Αφγανιστάν), με σκοπό να τις καταστρέψουν και να κυριαρχήσουν σ’αυτές. Ξεγύμνωσαν τα έγγραφα που δημοσίευσε την προπαγάνδα, ότι οι πόλεμοι γίνονταν για να προστατεύσουν δήθεν, τους ξένους λαούς από τους κακούς δικτάτορες που τους κυβερνούσαν, σκοτώνοντας κυβερνήτες και λαούς μαζί.

Αυτή ακριβώς, είναι στην πραγματικότητα η δουλειά ενός δημοσιογράφου: Η ανακάλυψη της είδησης και η αποκάλυψή της δημόσια.

Ο Julian Assange, ιδρυτής της διαδικτυακής σελίδας WikiLeaks, από το 2006 δημοσίευσε:

τους βασανισμούς κρατουμένων στο Γκουαντάναμο (2007, για τους οποίους ο πρόεδρος Ομπάμα ζήτησε συγγνώμην),

Την παράνομη απόρριψη τοξικών αποβλήτων στην Ακτή του Ελεφαντοστού από την ευρωπαϊκή πετρελαϊκή εταιρεία Trafigura, η οποία με αθέμιτα μέσα, απέκρυψε την καταστροφή. Η δημοσίευση του Ασάνζ, ανάγκασε την εταιρεία να καταβάλει 46 εκατ. δολλάρια αποζημίωση.

Δημοσίευσε τα ημερολόγια πολέμου, σε Αφγανιστάν και Ιράκ (2010, 500.000 έγγραφα, απέδειξαν ότι η φρίκη του πολέμου δεν γινόταν για κανέναν καλό σκοπό),

Δημοσίευσε την διπλωματική εμπλοκή των ΗΠΑ στις αραβικές ανοίξεις και στην κατασκοπεία όλων των ηγετών (Cablegate, 2010),

Αποκάλυψε την αποκάλυψη την αληθινή ταυτότητα της «εκδοτικής» εταιρείας Stratfor, (2012 δημοσίευση των Global Intelligence Files) και την κατασκοπευτική της δράση, τον κατασκοπευτικό υπονομευτικό ρόλο δήθεν ακτιβιστικών οργανώσεων (λευκά κράνη), τον τρόπο που καθορίζονται άνωθεν πολιτικές κρατών, αλλά και σημαίνοντες ανθρώπους σε διάφορες χώρες που πληρώνονται για να παρέχουν πληροφορίες στην «εταιρεία».

Αποκάλυψε το περιεχόμενο της συμφωνίας ΤΡΡ (2015, για περιορισμό στις υπηρεσίες διαδικτύου, τα φάρμακα, τις εκδόσεις, τις πολιτικές ελευθερίες και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε σχέση με την βιολογία).

Αποκάλυψε ότι δυτικές εταιρείες επωφελήθηκαν από τον πόλεμο στη Συρία.

Αποκάλυψε έγγραφα από την NSA, που απέδειξαν την διαρκή παρακολούθηση και καταγραφή των τηλεφωνημάτων ξένων ηγετών, (Μέρκελ, Μπαν Κι Μουν, Μπερλουσκόνι, όλων των Γάλλων προέδρων) και την χαρακτηριστική υποτίμησή τους.

Αποκάλυψε έγγραφα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής (DNC Εmails) από τα οποία προέκυπτε συνομωσία της Χίλαρυ Κλίντον μέσα στο δημοκρατικό κόμμα εναντίον του Μπέρνι Σάντερς.

Στον ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΥΤΟΝ, που μας έβγαλε από τα σκοτάδια της εικονικής πραγματικότητας που ζούσαμε, ταϊζόμενοι αφειδώς με δημοκρατικό δυτικό σανό, η δημοκρατική, φιλελεύθερη, υπέρμαχος των ατομικών δικαιωμάτων, η ψευδοευαγγελιζόμενη την ελευθερία του τύπου, ΔΥΣΗ, επεφύλαξε μαρτυρικά βασανιστήρια, και δόλιους τρόπους, παράνομης σύλληψης και απάνθρωπης κράτησης, αποκαλύπτοντας το αληθινό, ανήθικο, στυγνό, δικτατορικό, πρόσωπό της, εξίσου τουλάχιστον με τα καθεστώτα, που καταγγέλλει ως αυταρχικά και από τα οποία θέλει δήθεν, να μας σώσει. Στο πρόσωπο του Ασάνζ, η Δύση αποκάλυψε το πραγματικό πολίτευμα στις ΗΠΑ και όλα τα vessel state της.

Για τον Ασάνζ, λοιπόν, εκδόθηκαν δύο προσχηματικά διεθνή εντάλματα σύλληψης στην Σουηδία, για το αδίκημα… του βιασμού, ώστε να προλάβει η κυβέρνηση των ΗΠΑ να εκδώσει δικό της διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του για κατασκοπεία, επειδή ήταν καλός δημοσιογράφος….

Έτσι εμποδίστηκε η έγκαιρη μετάβασή του σε κράτος, εκτός των proxy ευρωπαϊκών κρατών, που θα του χορηγούσε πολιτικό άσυλο και δεν θα τον εξέδιδε στις ΗΠΑ, θεωρώντας το έργο του δημοσιογραφία και όχι κατασκοπεία.

Υπενθυμίζω την φυσική και ηθική εξόντωση του Στρος Καν, με την κατασκευή κατηγορίας δήθεν βιασμού μιας καμαριέρας (που επ’αμοιβή του έστησε την παγίδα), επειδή τόλμησε να αποκαλύψει ότι η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ ήταν προαπαοφασισμένο συνωμοτικό σχέδιο προς βλάβην της! Επίσης την καταδίωξη Σνόουντεν, επειδή μας αποκάλυψε ότι η NSA παρακολουθεί αδιαλείπτως όλη την ανθρωπότητα, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανών πολιτών, και αποθηκεύει τις συνομιλίες και δραστηριότητές μας, για όταν θα θεωρήσει ότι κινδυνεύει από εμάς, χρησιμοποιώντας τις δικές του τεχνολογικές εφευρέσεις για να αντιμετωπιστούν οι εχθροί των ΗΠΑ, κατά την διάρκεια πολέμων.

Στον Ασάνζ, παρείχε αρχικά άσυλο η πρεσβεία του Ισημερινού στον Λονδίνο, για 9 ολόκληρα χρόνια, με μαρτυρικές συνθήκες, καθώς επέτρεπε την βιντεοσκόπησή του από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες νυχθημερόν, ακόμα και στις συναντήσεις με τους γιατρούς και τους δικηγόρους του. Ακόμα και στην τουαλέτα!

Παρά το αγωνιστικό πνεύμα του Ασάνζ, και την αδιαπραγμάτευτη αφοσίωσή του στην αλήθεια, οι ιατροί επικεφαλείς πραγματογνώμονες του ΟΗΕ, κατήγγειλαν ρητώς, ότι τα τελευταία 3 χρόνια του περιορισμού του στην πρεσβεία, υποβαλλόταν σε σοβαρά σωματικά και ψυχιατρικά βασανιστήρια. Με στόχο την φυσική του εξόντωση και την υποτίμηση του έργου του. Η εικόνα του, ήταν αυτή του χρονίως βασανισμένου.

Τελικά ο Ισημερινός, (στην μετά προέδρου Κορέα εποχή του Μορένο, οπότε μετατράπηκε σε vessel state των ΗΠΑ), το 2019, αναιτιολόγητα ήρε το άσυλο στον Ασάνζ και τον παρέδωσε στις βρετανικές αρχές.

Η βρετανίδα δικαστής, απέρριψε το αίτημα έκδοσης στις ΗΠΑ εκτιμώντας ότι «οι αμερικανικές αρχές παρά τις συνθήκες απόλυτης απομόνωσης στις οποίες θα τον φυλακίσουν, δεν μπορούν να τον εμποδίσουν να… αυτοκτονήσει».

Καταλάβατε όλοι, τι μας είπε η θαρραλέα βρετανίδα δικαστής;

Ο Ασάνζ συνεχίζει να κρατείται, χωρίς νόμιμο λόγο κράτησης στην Βρετανία, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, και δεν έχει τελειώσει το θέμα της έκδοσής του στις ΗΠΑ, παρά την διπλωματική προσπάθεια της Αυστραλιανής κυβέρνησης να επιστρέψει στην πατρίδα του ο κορυφαίος δημοσιογράφος!

Στον αντίποδα της απάνθρωπης μεταχείρισης του δημοσιογράφου Ασάνζ, η Δύση αντέδρασε ακαριαία, επιβάλλοντας αδικαιολόγητα σοβαρές κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας το 2021, επειδή συνέλαβε τον δημοσιογράφο Προτάσεβιτς, (για τον οποίο η Λευκορωσία ισχυρίζεται ότι είναι πράκτορας).

Η Λευκορωσία επικαλέσθηκε μήνυμα παγίδευσης και απειλής έκρηξης βόμβας στο αεροπλάνο που επέβαινε, και ζήτησε την προσγείωσή του στο Μινσκ για λόγους ασφάλειάς του. Δεν άσκησε δηλαδή την κυριαρχία της στον εθνικό εναέριο χώρο της διατάσσοντας την αναγκαστική προσγείωση του αεροπλάνου για λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως θα εδικαιούτο. Αλλά ζήτησε με τον λόγο αυτόν (προσχηματικό προφανώς), την προσγείωση του αεροπλάνου στην οποία συναίνεσαν οι κυβερνήτες του.

Στα καθ’ημάς, θυμάστε την ομογενοποιημένη κατεύθυνση των δημοσιογράφων υπέρ των μνημονίων, υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων του συνόλου της δημόσιας, υπέρ της αρπαγής της ιδιωτικής μικρής περιουσίας πτωχευμένων πολιτών, υπέρ της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας. Παρατηρείστε τώρα, το αρραγές μέτωπο της δήθεν δημοσιογραφίας, υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και υπέρ της αλλαγής περιεχομένου των εννοιών της οικογένειας και του γάμου. Το εντυπωσιακό σε όλα αυτά είναι ότι αναζητούνται αληθινοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι επιτρέπουν στην είδηση να αναδειχθεί και όλες οι απόψεις να ακουστούν με σεβασμό, και δεν ανευρίσκονται. Θα έχετε αντιληφθεί δε, ότι όταν κάποιος εκφράσει άποψη που δεν θεωρείται πολιτικά ορθή, (έχοντας κατά λάθος παρεισφρύσει στον ασφυκτικά ελεγμένο τηλεοπτικό ή ερτζιανό αέρα), οι «δημοσιογράφοι» αρχίζουν να μιλάνε και να φωνασκούν πάνω στον ομιλητή, για να μην ακουστεί η διαφορετική άποψη, μην τυχόν και σπάσει το αρραγές μέτωπο εικονικής πραγματικότητας που ζούμε. Ενώ μετά ο εκφράζων άλλη άποψη, καθίσταται, γραφικός, περιθωριακός, ακοδεξιός, τρελός.

Ο απόηχος της συνέντευξης Πούτιν στον Τάκερ Κάρλσον, αποτελεί ένα παράπλευρο σημαντικό πλήγμα για την ελευθερία του τύπου, και για ό,τι έχει απομείνει από το δημοκρατικό πολίτευμα. (Εκτός της αναμφισβήτητης σπουδαιότητάς της, εξαιτίας όσων κατέθεσε ο πρόεδρος της πυρηνικής υπερδύναμης Ρωσίας, κατά την διάρκεια ενός επικίνδυνου πολέμου που μαίνεται στην Ευρώπη, με την άλλη πυρηνική υπερδύναμη τις ΗΠΑ και τους proxy ευρωπαίους συμμάχους της).

Διότι δημοκρατία, είναι η απόφαση των πολλών, και η διαμόρφωσή της απαιτεί την αμερόληπτη και πανταχόθεν πληροφόρηση. Δυστυχώς, η πνευματική διανόηση της Δύσης, φαίνεται πως έχει επίσης διηθηθεί από τις ίδιες δυνάμεις που επιβάλλουν την φυλάκιση του αληθινού δημοσιογράφου Assange. Οι αόρατες αυτές δυνάμεις που κινούν τα νήματα, δεν επιτρέπουν στον καθαρό αέρα ενός αληθινά ελεύθερου διαλόγου και μιας λεκτικής αντιπαράθεσης με ανταλλαγή επιχειρημάτων πάνω σε όλες τις ιδέες και απόψεις, να καθαρίσει την πνιγηρή ατμόσφαιρα, που συνθλίβει αυτή καθαυτή την ελευθερία και την δημοκρατία, στα δυτικά κράτη.

Είναι προφανής ο λόγος για τον οποίον η δημοσιογραφία είναι διωκόμενη: η ελευθερία του λόγου, θα αποκαθήλωνε την εξουσία όσων μας έχουν καταδικάσει στην ηθική, πνευματική και υλική παρακμή που ζούμε, και θα επέτρεπε την ανάδειξη αληθινών ηγεσιών.

Πηγή: militaire.gr