by Alexandros Raskolnick
Πληθαίνουν οι φωνές που λένε αυτό που ήταν προφανές στους ρέποντες στη σαγήνη της συνωμοσιολογίας από την αρχή, ότι δηλαδή στης Ελλάδας της ολόμαυρη ράχη, δημιουργήθηκε η υγειονομική ζώνη για να σωθούν πρωτίστως οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες, την εποχή που ο Καραμανλής ο Βους, ξυπνούσε από τον λήθαργο της πρωθυπουργίας του, για να πάει διακοπές. Έτσι γλύτωσαν τη ζημιά οι τραπεζίτες που, αφρόνως, είχαν σημαντικά ανοίγματα με το ελληνικό Δημόσιο, κι έπεσαν τα βάρη στις κεφαλές μας.
Πράγματα γνωστά από το 2010, αλήθειες που ειπώθηκαν στις πλατείες της εποχής και που εν τέλει λοιδορήθηκαν, ως επιχειρηματολογία ψεκασμένων.
Πράγματα που από τον Φλεβάρη του 2015, αίφνης εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από την πολιτική ατζέντα κι από την επιχειρηματολογία της νέας κυβέρνησης, που μόλις είχε αναλάβει, με υποσχέσεις έωλες αλλά και με προτάγματα λογικά και μαχητά, όπως αυτό για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους- ένα θέμα που όπως έχει επισημανθεί, όχι μόνο δεν θα ήταν "εχθρική" ενέργεια κατά των δανειστών, αλλά αντίθετα, αποτελούσε και αποτελεί υποχρέωση της Ελλάδας, συνομολογημένη στις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Ζητήσαμε, ματαίως, να ελεγχθούν τα ανομήματα από την εποχή που μαγείρευε ο Μητσοτάκης, λίγο πριν την από την Αποστασία, μέχρι τα swaps του Σημίτη κι από κει ως την υπονόμευση των ελληνικών ομολόγων από τον εντιμότατο «κύριο» Προβόπουλο.
Ζητήσαμε, ματαίως, να ανοιχτούν τα κιτάπια της Τράπεζας της Ελλάδας και του υπουργείου Οικονομικών και να εξεταστούν τα δάνεια και οι όροι τους. Όλες οι λεπτομέρειες: από τα πανωτόκια των δανείων που συνομολογούνταν ανέκαθεν προκειμένου να πληρώνονται τα πανωτόκια παλαιότερων δανείων, μέχρι τις ανατριχιαστικές λαθροχειρίες Διεθνών Ευγενών Οίκων, όπως η Goldman Sachs ή η Deutsche Bank, πρωταγωνιστών στο μαστόρεμα των περιβόητων Greek Statistics!
Αλλά δεν είναι μόνο οι καταχρήσεις στη διαχείριση των εισροών αυτών των δανείων, που πρέπει να μας απασχολούν, είναι και η κατασπατάληση των εκροών τους!
Είναι οι κλεψιές από τη μεγάλη παρέα των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι οι αγορές του αιώνα για φρεγάτες και για αεροπλάνα και υποβρύχια που έγερναν. Είναι το μεγαλειώδες φαγοπότι στον τομέα της υγείας. Είναι οι χρόνιες σπατάλες υπέρ μιας τάξης παντός πολιτικού καιρού παρασίτων, που ευδοκιμούν στα ανήλιαγα υπόγεια των κομματικών μηχανισμών. Είναι το ατέλειωτο γλέντι, στα λογής-λογής τμήματα προμηθειών του Δημοσίου. Είναι και το θράσος των αυτοδιορισμένων, αεισίτων του Πρυτανείου.
Μπορεί να τα φάγαμε όλοι μαζί, όπως μας είπαν κάποτε, αλλά οι μερίδες ήταν τερατωδώς άνισες και τώρα που έχει φτάσει επιτακτικά η ώρα του λογαριασμού, θα έπρεπε να πληρώσει ο καθένας ό,τι του αναλογεί.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, τώρα που μιλάμε, οι πρωτοδεύτεροι της «Αριστεράς», επιμένουν να στέλνουν τον λογαριασμό σε μια τάξη εντίμων υποζυγίων που, δυστυχώς, δεν μπορούν πλέον να αντέξουν το άχθος της κοινωνικής αναλγησίας του αποτυχημένου μας κράτους. Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, είναι αδιάψευστη έμπρακτη επιβεβαίωση της αποτυχίας του προγράμματος «διάσωσης», όπως το αντιλαμβάνονται τα διεστραμμένα μυαλά εκείνων που το επιβάλλουν.
Είναι οι περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, καταγεγραμμένες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Το μόνο που μας λείπει είναι μια έντιμη κυβέρνηση που θα προσλάβει μερικές εκατοντάδες άνεργους λογιστές και θα τους βάλει να ξεκινήσουν την επίπονη δουλειά της έρευνας, της ανάλυσης και του καταλογισμού των ευθυνών.
Πράγματα γνωστά από το 2010, αλήθειες που ειπώθηκαν στις πλατείες της εποχής και που εν τέλει λοιδορήθηκαν, ως επιχειρηματολογία ψεκασμένων.
Πράγματα που από τον Φλεβάρη του 2015, αίφνης εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από την πολιτική ατζέντα κι από την επιχειρηματολογία της νέας κυβέρνησης, που μόλις είχε αναλάβει, με υποσχέσεις έωλες αλλά και με προτάγματα λογικά και μαχητά, όπως αυτό για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους- ένα θέμα που όπως έχει επισημανθεί, όχι μόνο δεν θα ήταν "εχθρική" ενέργεια κατά των δανειστών, αλλά αντίθετα, αποτελούσε και αποτελεί υποχρέωση της Ελλάδας, συνομολογημένη στις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Ζητήσαμε, ματαίως, να ελεγχθούν τα ανομήματα από την εποχή που μαγείρευε ο Μητσοτάκης, λίγο πριν την από την Αποστασία, μέχρι τα swaps του Σημίτη κι από κει ως την υπονόμευση των ελληνικών ομολόγων από τον εντιμότατο «κύριο» Προβόπουλο.
Ζητήσαμε, ματαίως, να ανοιχτούν τα κιτάπια της Τράπεζας της Ελλάδας και του υπουργείου Οικονομικών και να εξεταστούν τα δάνεια και οι όροι τους. Όλες οι λεπτομέρειες: από τα πανωτόκια των δανείων που συνομολογούνταν ανέκαθεν προκειμένου να πληρώνονται τα πανωτόκια παλαιότερων δανείων, μέχρι τις ανατριχιαστικές λαθροχειρίες Διεθνών Ευγενών Οίκων, όπως η Goldman Sachs ή η Deutsche Bank, πρωταγωνιστών στο μαστόρεμα των περιβόητων Greek Statistics!
Αλλά δεν είναι μόνο οι καταχρήσεις στη διαχείριση των εισροών αυτών των δανείων, που πρέπει να μας απασχολούν, είναι και η κατασπατάληση των εκροών τους!
Είναι οι κλεψιές από τη μεγάλη παρέα των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι οι αγορές του αιώνα για φρεγάτες και για αεροπλάνα και υποβρύχια που έγερναν. Είναι το μεγαλειώδες φαγοπότι στον τομέα της υγείας. Είναι οι χρόνιες σπατάλες υπέρ μιας τάξης παντός πολιτικού καιρού παρασίτων, που ευδοκιμούν στα ανήλιαγα υπόγεια των κομματικών μηχανισμών. Είναι το ατέλειωτο γλέντι, στα λογής-λογής τμήματα προμηθειών του Δημοσίου. Είναι και το θράσος των αυτοδιορισμένων, αεισίτων του Πρυτανείου.
Μπορεί να τα φάγαμε όλοι μαζί, όπως μας είπαν κάποτε, αλλά οι μερίδες ήταν τερατωδώς άνισες και τώρα που έχει φτάσει επιτακτικά η ώρα του λογαριασμού, θα έπρεπε να πληρώσει ο καθένας ό,τι του αναλογεί.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, τώρα που μιλάμε, οι πρωτοδεύτεροι της «Αριστεράς», επιμένουν να στέλνουν τον λογαριασμό σε μια τάξη εντίμων υποζυγίων που, δυστυχώς, δεν μπορούν πλέον να αντέξουν το άχθος της κοινωνικής αναλγησίας του αποτυχημένου μας κράτους. Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, είναι αδιάψευστη έμπρακτη επιβεβαίωση της αποτυχίας του προγράμματος «διάσωσης», όπως το αντιλαμβάνονται τα διεστραμμένα μυαλά εκείνων που το επιβάλλουν.
Είναι οι περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, καταγεγραμμένες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Το μόνο που μας λείπει είναι μια έντιμη κυβέρνηση που θα προσλάβει μερικές εκατοντάδες άνεργους λογιστές και θα τους βάλει να ξεκινήσουν την επίπονη δουλειά της έρευνας, της ανάλυσης και του καταλογισμού των ευθυνών.
Υ.Γ. Τα θεωρητικά πορίσματα, όπως αυτό που κραδαίνει με κάθε ευκαιρία η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι ασφαλώς χρήσιμα. Ενδεδυμένα με το κύρος της προεδρίας της Βουλής, τέτοια πορίσματα, είναι ασφαλώς μια παρακαταθήκη , για έναν μελλοντικό, δύσκολο αγώνα -αν ποτέ αξιωθούμε να τον δώσουμε. Τότε όμως, πρέπει να αναλυθούν κι όλες οι λεπτομέρειες, έτσι όπως είναι καταχωρισμένες ώστε να γίνει η τεκμηρίωση κι ο καταλογισμός, χωρίς κοροϊδίες και πολλάκις επαναλαμβανόμενες αερολογίες επικοινωνιακού τύπου, όπως συμβαίνει στις μέρες μας.
Φωτοκολάζ: Untitled
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου