ΥΓ του blog: ......καλώς τα λες σύντεκνε αλλά θα πρέπει να τα πεις και στους συντρόφους σου και τους λοιπούς προοδευτικής κατεύθυνσης χώρους κα βουλευτές που σκοπεύετε να συγκυβερνήσετε μετά τις εκλογές .....χαρακτηριστική η ομιλία του υπεύθυνου υγείας του κόμματος σου στην βουλή (ΕΔΩ) που νομίζει όπως νομίζουν κι άλλοι ότι τίποτα δεν άλλαξε επιστημονικά μέχρι σήμερα για επιδημία εμβόλια, διαχείριση κ.ά. και φταίνε μόνο οι ΜΕΘ, τα ΜΜΜ, κι ότι δεν είχανε την κατάλληλή πειθώ στον κόσμο (λες κι η Πορτογαλία με 98% εμβολιασμό αλλά κι όλος ο δυτικός κόσμος ο πλέον εμβολιασμένος πήγαν καλύτερα;) ......όταν αδυνατείς να δεις την πραγματικότητα, από εμμονή, συμφέρον η άγνοια θα την βρεις μπροστά σου......η επιστήμη δεν είναι κόμμα, δόγμα ή θρησκεία να μένει στάσιμη αλλά μεταβάλλεται καθημερινά ...αυτό που ήξερες μέχρι χθες μπορεί να μην ισχύει σήμερα κι αν δεν το βλέπεις και δεν το υπολογίζεις αυτό θα μετράς, λάθη, απώλειες και νεκρούς....
Mpelalis Reviews
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022
Αναζητείται: Κοινός παρονομαστής περιεχομένου (σε έναν ταραγμένο κόσμο, σε μια γωνιά ανεμοδαρμένη)
από Σύνταξη
Παρακολουθώντας τις εργασίες και εκδηλώσεις του Resistance Festival, ακούγοντας παρουσιάσεις και προβληματισμούς από ομιλητές στην εκδήλωση και το σεμινάριο που έγιναν (βλέπε ρεπορτάζ και υλικό στις σελίδες 15-21 αυτού του φύλλου), μου προκάλεσε ενδιαφέρον μια αποστροφή του Αυστριακού Λίο Γκάμπριελ: μίλησε για έναν «κοινό παρονομαστή περιεχομένου» που θα έπρεπε να αναζητηθεί και να συνδέσει διάφορες και διαφορετικές αντιστάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, μιας και πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα απαιτούν διεθνή συντονισμό και κοινές προσπάθειες. Ο Λίο Γκάμπριελ είναι πολυταξιδεμένος, έχει έρθει σε επαφή με πολλές διεργασίες και καταστάσεις (στην εκδήλωση μάς μετέφερε πολλές πληροφορίες από διεθνείς διασκέψεις σε διάφορες μεριές του πλανήτη, π.χ. Μεξικό, Αλγέρι, Φλωρεντία κ.λπ.), και αναγκαστικά έχει αντιμετωπίσει πολλές διαφορετικές οπτικές για όλα τα κρίσιμα ζητήματα.
Η διατύπωση περί «κοινού παρονομαστή περιεχομένου» έχει ένα πλεονέκτημα, επειδή μεταθέτει τα εύλογα ερωτήματα «τι να κάνουμε;» μπροστά σε μια πραγματικότητα που εξελίσσεται με τεράστια ταχύτητα – και επιδεινώνει όλους τους όρους ύπαρξης και αναπαραγωγής της πλειοψηφίας των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη και η παρακολούθηση των εξελίξεων αλλά και η επενέργεια πάνω σε αυτές από την πλευρά των αντιστάσεων, των κινημάτων, των πολλαπλών υποκειμένων που κατανοούν ή διαισθάνονται ότι οδηγούμαστε σε μεγάλα αδιέξοδα. Η διατύπωση θέτει το θέμα των περιεχομένων, ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό σε μια στιγμή που το καράβι «πλανήτης Γη» πλέει σε ένα περιβάλλον οξύτατων αντιθέσεων, ανταγωνισμών, πολέμων, συγκρούσεων, χωρίς να διαφαίνεται μια διέξοδος ελπίδας και ένας πόλος δυνάμεων που να οικοδομούν μιαν εναλλακτική στα δεσμά του καπιταλιστικού συστήματος και του παγκόσμιου κεφαλαίου.
Τα μπλοκαρίσματα της σκέψης και η παράλυση που επιφέρουν
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, δηλαδή η πορεία προς τον ψηφιακό καπιταλισμό, η διαχείριση της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής και τώρα ο πόλεμος και το άπλωμά του (όλα εκδηλώσεις των απαντήσεων κυρίαρχων ελίτ μπροστά στην πολυοργανική κρίση του συστήματος και του οξυνόμενου ανταγωνισμού μεταξύ κοσμοκρατορικών πόλων, ενδοϊμπεριαλιστικών κέντρων, μερίδων κεφαλαίου, περιφερειακών δυνάμεων κ.λπ.) έχουν επιφέρει μια μεγάλη υποχώρηση εγχειρημάτων και κινημάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Αλλά και, το κυριότερο, έχουν πολλαπλασιάσει τη σύγχυση, τον αποπροσανατολισμό. Έχουν γκρεμιστεί κριτήρια και αξίες.
Παράλληλα, οι αναδυόμενες σκληρές στρατοπεδεύσεις, σε συνδυασμό με την απουσία ενός πόλου ο οποίος θα μίλαγε στο όνομα λαών, χωρών, κινημάτων που θα αγωνίζονταν για μια εναλλακτική πέρα και σε ανταγωνισμό με την πραγματικότητα των κέντρων που συγκρούονται, και θα άνοιγαν δρόμους ειρήνης, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, δημιουργούν ένα μπλοκάρισμα της σκέψης και μια παράλυση διαθέσεων και προοπτικής. Η σκέψη να μην μετέχει κανείς σε κάποια από τις στρατοπεδεύσεις που στήνονται μπροστά στα μάτια μας θεωρείται περίπου ουτοπική και ρομαντική. Είτε θα είμαστε με κάποια από τις δύο μεγάλες στρατοπεδεύσεις –και αυτό προβάλλεται ως όρος ύπαρξης– είτε θα μας καταπιεί ο αντίπαλος πόλος. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Αυτός όμως ο συλλογισμός στην πραγματικότητα παγώνει τη σκέψη και μπλοκάρει δυνατότητες και προοπτικές.
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο
Από θέση αδυναμίας, γιατί σε τέτοια βρισκόμαστε για πολύ καιρό και μάλλον θα παραταθεί στο άμεσο μέλλον, αναζητείται «κέντρο» στο οποίο να ποντάρουμε για να έρθουν καλύτερες μέρες. Χρόνια υπήρχε άρνηση να ειδωθεί το γεωπολιτικό ζήτημα ή το εθνικό στοιχείο στον σύγχρονο κόσμο (και καταπίνονταν αμάσητα όλα τα επιχειρήματα της παγκοσμιοποίησης). Τώρα αναγορεύεται σε καθοριστικό το «γεωπολιτικό», αφού του αφαιρεθεί κάθε στοιχείο αναφοράς στο σύγχρονο «κοινωνικό ζήτημα», και χωρίς να αναρωτιούνται όσοι π.χ. θέλουν μια νίκη του ρωσικού πόλου επί του δυτικού, τι είδους κοινωνικό καθεστώς και τι είδους πρόταση για την κοινωνική οργάνωση έχει αυτό το κέντρο.
Τα περιεχόμενα λοιπόν σύγκλισης των διαφόρων αντιστάσεων δεν μπορούν να αποκοπούν από την εκτίμηση των βασικών αντιθέσεων της εποχής μας, αλλά και την ανάγκη δημιουργίας ενός πόλου αγωνιζόμενων λαών και χωρών που να μπλοκάρει την πορεία προς μια μεγάλη αλληλοσφαγή, έναν παγκόσμιο πόλεμο, μια προώθηση σε αδιανόητα μέχρι στιγμής επίπεδα της ψηφιακής καπιταλιστικής «μηχανής». Επομένως ένας κοινός παρονομαστής περιεχομένων σήμερα δεν μπορεί να μην πάρει υπόψη του:
α) την ειρήνη απέναντι στον πόλεμο και την πυρηνική απειλή που κραδαίνουν και προωθούν τα συγκρουόμενα μπλοκ,β) το σύγχρονο «κοινωνικό ζήτημα» απέναντι στις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται,γ) τη δημοκρατία και τη συμμετοχή, που δεν είναι «λεπτομέρεια», ούτε ταυτίζεται με ό,τι ζούμε στη Δύση ή στον Ευρασιατικό χώρο (γιατί γίνονται πολλοί αυθαίρετοι επανα-ορισμοί και με καθεστωτική χροιά, και εμφανίζονται πολλοί θεματοφύλακες…),δ) την κυριαρχία και την πολλαπλότητα εθνών, χωρών, πολιτισμών,ε) τον αγώνα ενάντια στην παγκόσμια ανισότητα,στ) τον αγώνα ενάντια στην αλλοτρίωση που παράγει και αναπαράγει η γενίκευση της εμπορευματικής σχέσης τόσο στην παραγωγική διαδικασία όσο και σε όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής,ζ) την προστασία της ζωής, του περιβάλλοντος, την εξισορρόπηση της σχέσης ανθρώπου/φύσης από τον παραλογισμό που οδηγείται μέσα από το ξέφρενο κυνηγητό κέρδους,η) την ανάγκη, μέσα στην πολλαπλότητα που υπάρχει, να υποστηριχθεί πως όλες οι μορφές συλλογικού υπερτερούν απέναντι στον ατομισμό και το ιδιοτελές.
Τα περιεχόμενα σύγκλισης των διαφόρων αντιστάσεων δεν μπορούν να αποκοπούν από την εκτίμηση των βασικών αντιθέσεων της εποχής μας, αλλά και την ανάγκη δημιουργίας ενός πόλου αγωνιζόμενων λαών και χωρών που να μπλοκάρει την πορεία προς μια μεγάλη αλληλοσφαγή, έναν παγκόσμιο πόλεμο, μια προώθηση σε αδιανόητα μέχρι στιγμής επίπεδα της ψηφιακής καπιταλιστικής «μηχανής»
Φθάνουν αυτά;
Η απάντηση είναι ότι δεν φθάνουν. Απλώς προδιαγράφουν μια οπτική. Η οπτική αυτή αναγκαστικά πρέπει να διαμεσολαβείται από τη διάσταση των συγκροτημένων εθνικά/κοινωνικά χωρών και περιοχών, ώστε να είναι πραγματικά γειωμένη και να οδηγεί σε διάνοιξη δρόμων και εναλλακτικών σχεδίων προοπτικής.
Για να γίνουμε πιο κατανοητοί: Τώρα η «συλλογική Δύση» σπρώχνει τις εξελίξεις στην παράταση του πολέμου ενάντια στη Ρωσία, ενώ ταυτόχρονα Ρωσία και Κίνα προετοιμάζονται και γνωρίζουν ότι ο πόλεμος και η σύγκρουση θα έχει μια μονιμότητα. Και μέσω αυτών (εδώ υπάρχουν και διαφοροποιήσεις: πόσο πόλεμος και πόσο οικονομική επέκταση), εκμετάλλευση της ιστορικών διαστάσεων υποχώρησης του Δυτικού μπλοκ. Η σύγκρουση ανάμεσα σε αυτά τα κέντρα μπορεί να κοστίσει πάρα πολύ ακριβά στους λαούς, στην εργατική τάξη, στις χώρες που θα συνθλιβούν από τους συσχετισμούς και τις πολεμικές μηχανές, ενώ και η απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων επικρέμεται πάνω από την ανθρωπότητα και τη φύση.
Δεύτερον, όλες οι πλευρές που συγκρούονται κινούνται στο έδαφος των πιο προηγμένων αναδιαρθρώσεων του κεφαλαίου (ψηφιακός καπιταλισμός, τεχνητή ευφυΐα, κυβερνοχώρος, κρυπτογραφία και συστήματα βιοπολιτικού ελέγχου κ.ο.κ.), που εξυπηρετούν τη διπλή κίνηση του κεφαλαίου για συγκεντροποίηση και ένταση της εκμετάλλευσης/απόρριψης της ζωντανής εργασίας, και υπέρβαση κάθε φραγμού στην επέκτασή του (ακόμα και καταβροχθίζοντας μικρότερες μονάδες κεφαλαίου σε ολόκληρο τον κόσμο). Πρόσφατα μόλις, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ο Κλάους Σβαμπ δήλωνε ότι, με τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, «δυστυχώς θα καταστρέψουμε πολλές δουλειές». Για να προσθέσει ο Γιούβαλ Νόα Χαράρι τα ακόλουθα:
«Εάν μείνεις πίσω, θα αντιμετωπίσεις κάτι πολύ χειρότερο: θα είσαι αόρατος, άνευ ουσίας, δεν θα σε χρειάζονται ούτε καν ως υπηρέτη ή σκλάβο. Μπορούν πλέον να διαβάσουν τις συνάψεις του εγκεφάλου και να αντικαταστήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα με ένα ανόργανο ανοσοποιητικό σύστημα αποτελούμενο από εκατομμύρια νανορομπότς.
Αν κατανοήσουμε πώς λειτουργούν τα κέντρα του εγκεφάλου και παράγουν τα συναισθήματα όπως αγάπη και θυμός, τότε δεν θα υπάρχει πρόβλημα να αναπαράγουμε τις συναισθηματικές αυτές καταστάσεις βασισμένοι πάνω στη σιλικόνη και όχι τον άνθρακα (ανόργανη ύλη αντί οργανικής), βασισμένοι πάνω σε υπολογιστές και όχι σε μυαλά»…
Ο συνδυασμός αυτών των τάσεων –σε ένα πλαίσιο άκρως ανταγωνιστικό και συγκρουσιακό– προμηνύει έναν από τους πιο δύσκολους χειμώνες των τελευταίων δεκαετιών. Οι ελίτ ήδη προετοιμάζονται και για τον πόλεμο και για την αναδιάρθρωση, και παράλληλα για την καταστολή και έλεγχο των κοινωνιών που θα αντιδράσουν απέναντι σε όσα έρχονται.
Τι χρειάζεται
Επομένως χρειάζεται μια προσπάθεια σε επίπεδο σκέψης και δράσης που να τοποθετεί και να προδιαγράφει μια αυτοτελή στάση απέναντι στις κυρίαρχες ελίτ και τα κέντρα που συγκρούονται ερήμην των χωρών, των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του περιβάλλοντος, των πολιτισμών κ.ο.κ. Και μάλιστα χρειάζεται να δούμε τι σημαίνουν όλα αυτά για μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, που είναι ενταγμένη με έναν τρόπο στο Δυτικό σύστημα, βρίσκεται σε μια οριακή θέση στον χάρτη (χώρα συνόρων και δρόμων ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, Βορρά και Νότο). Μια χώρα όμως που ανήκει στην Ευρώπη, έχει δεσμούς με την Ευρώπη και η ευρωπαϊκή διάσταση δεν είναι μικρής σημασίας – ενώ παράλληλα απειλείται από τον τουρκικό επεκτατισμό. Αυτά είναι ζητήματα που δεν επιτρέπεται να αφαιρεθούν από τη γενική συζήτηση περί διεξόδου, δρόμων, εναλλακτικών.
Επειδή το γεωπολιτικό και κοινωνικό/εθνικό ζήτημα όπως ορίζονται στη χώρα μας οφείλει να μας οδηγήσει στο ερώτημα: Ποια γραμμή μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερες θέσεις για την κοινωνία και τη χώρα; Με ποιους πραγματικούς άξονες μπορεί να κινηθεί μια προσπάθεια (ένα εγχείρημα, ένα υποκείμενο που θα φέρει το βάρος της χώρας και της κοινωνίας) σε ένα περιβάλλον κρίσιμων συγκρούσεων και αντιθέσεων; Δηλαδή πρέπει να κατανοήσουμε ότι αλλιώς είναι το ζήτημα από την οπτική της Βενεζουέλας, και διαφορετικό είναι όταν το αντιμετωπίζεις από τη σκοπιά της Ελλάδας. Εδώ υπεισέρχεται και ο παράγοντας της ευρωπαϊκής διάστασης. Διότι ο πόλεμος γίνεται στην καρδιά της Ευρώπης, την οποία οι ΗΠΑ θέλουν να την μετατρέψουν σε «ΝΑΤΟϊκό έδαφος» και πεδίο βολής. Και οι στρατοπεδεύσεις που δημιουργούνται, καθώς και οι απειλές και οι εκβιασμοί μέσω ενεργειακών προμηθειών και πρώτων υλών (συν η πυρηνική απειλή…), οδηγούν σε μια δραματική επιδείνωση όλων των όρων στην Γηραιά Ήπειρο. Θα παρουσιαστεί λοιπόν μια μεγάλη κοινωνική πίεση – που μπορεί να μετασχηματιστεί σε κίνημα για την ειρήνη, το άμεσο σταμάτημα του πολέμου, την καταγγελία της «οικονομίας πολέμου» που επιβάλλεται, το μπλοκάρισμα των στρατοπεδεύσεων.
Διαστάσεις για τις οποίες δεν αδιαφορούμε
Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ έχει διατυπώσει μια πρόταση που θέτει με αυτούς τους όρους το ζήτημα της ειρήνης και το άμεσο σταμάτημα του πολέμου: Να αγωνιστούμε για την αποστρατιωτικοποίηση και αποπυρηνικοποίηση ολόκληρης της Κεντρικής Ευρώπης, έτσι ώστε να εκλείψει η απειλή ενάντια στη Ρωσία, αλλά και να μην νοιώθει καμία ευρωπαϊκή χώρα απειλή από τη Ρωσία και το οπλοστάσιό της. Δηλαδή από πολλές πλευρές μπορεί να παλευτεί το ζήτημα της ειρήνης και του σταματήματος του πολέμου – ζήτημα που μπορεί να συγκινήσει ευρύτατες μάζες και νέους στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτό που θα προκύψει βέβαια θα πρέπει να είναι απεμπλοκή της ηπείρου από τις βλέψεις των ΗΠΑ, διότι χωρίς την ανατροπή του ατλαντισμού δεν μπορεί να φθάσουμε στην ειρήνη στην Ευρώπη. Πέρα από τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης που μπορεί να προωθηθούν μέσα από το σταμάτημα του πολέμου, υπάρχουν κι άλλες πολιτικές δυνάμεις που θα ήθελαν μια άλλη πορεία από αυτήν που προδιαγράφεται μέσα από τις δύο σκληρές και εμπόλεμες στρατοπεδεύσεις. Άρα το πεδίο Ευρώπη, η διάσταση Ευρώπη, δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί.
Όσο αφορά το ζήτημα του τουρκικού επεκτατισμού και του ρόλου που παίζει ο πόλεμος της Ουκρανίας, είναι αναγκαίο να καταλάβουμε ότι το πρόβλημα γίνεται πιο σύνθετο, επειδή η Ελλάδα θα επηρεαστεί σε κρίσιμο βαθμό από το πώς θα εξελιχθεί η σχέση Τουρκίας-ΗΠΑ, η σχέση Τουρκίας-Ρωσίας. Αλλά και από το πώς θα κινηθεί η Τουρκία αυτοτελώς ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη σε στιγμή που μαίνεται ένας αναδασμός και προωθείται αλλαγή συνόρων στην ευρύτερη περιοχή. Πώς θα κινηθεί δηλαδή ως υποψήφιος ηγεμόνας στη Ν.Α. Μεσόγειο.
Μια ψύχραιμη εκτίμηση είναι πως υπάρχει υψηλή πιθανότητα σύγκρουσης στην περιοχή, την οποία θα προκαλέσει ο επεκτατισμός της Τουρκίας αλλά και θα θελήσουν να την εκμεταλλευθούν (εφόσον συμβεί) και οι ΗΠΑ και η Ρωσία – η καθεμιά πάντα από τη δική της σκοπιά. Η κυριαρχία, η ανεξαρτησία και η ύπαρξη της χώρας ορίζουν ένα πεδίο για το οποίο είναι αδύνατο να αδιαφορεί κανείς.
******
Μέσα σε αυτό τον μπλεγμένο καμβά πρέπει να αναζητηθεί ο κοινός παρονομαστής ενός διεθνούς κινήματος πέρα από τις στρατοπεδεύσεις που στήνονται, αλλά και να ειδωθούν πολιτικο-πρακτικά βήματα λαϊκής κοινωνικής συνείδησης και αφύπνισης για μια απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο, για κατάκτηση βαθμών κυριαρχίας και ουδετερότητας της χώρας μας απέναντι σε όλες τις επιβουλές και αμφισβητήσεις της κυριαρχίας, λαϊκής και εθνικής.
Η συζήτηση για πιο στρατηγικούς προσανατολισμούς πρέπει να ανοίξει και να βαθύνει.
Δημήτρης Γάκης για έκθεση Λύτρα: «Αποδεικνύεται η συνυπευθυνότητα του πρωθυπουργού στους απαράδεκτους θανάτους»
«Η επιδείνωση της θνητότητας στις ΜΕΘ συμπίπτει με την αναστολή των 7000 υγειονομικών»!
Newsroom
Ο γνωστός γενικός χειρουργός Δ.Γάκης με νέα του παρέμβαση μιλά για την έκθεση Λύτρα που εκθέτει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση για την επιδείνωση της θνητότητας στις ΜΕΘ η οποία συμπίπτει με την αναστολή των 7000 υγειονομικών.
Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Αποδεικνύεται η συνυπευθυνότητα του πρωθυπουργού στους απαράδεκτους θανάτους».
Μάλιστα όπως ο ίδιος αναφέρει μαζί με τον καθηγητή Τσαουσίδη του Δημοκρίτειου, είχαν μιλήσει πρώτοι για την απαράδεκτα υψηλή θνητότητα στις ΜΕΘ από τα τέλη του 2020.
Μία ήδη υψηλή θνητότητα που αυξήθηκε εντυπωσιακά τον επόμενο χρόνο όταν η κυβέρνηση έθεσε σε αναστολή του 7.000 υγειονομικούς.Κάτι που είχε διαψεύσει η Πρόεδρος των Εντατικολόγων κα Κοτανίδου σε συνέντευξη τύπου μαζί με τον υπουργό υγείας κ. Κικίλια και το έκανε και τώρα ισχυριζόμενη ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είναι αποδεκτή αυτή η υψηλή θνητότητα που αποκαλύπτεται στην έκθεση Λύτρα.
«1. ΕΞ ΟΙΚΕΙΩΝ ΤΑ ΒΕΛΗ: Η ΜΕΛΕΤΗ ΛΥΤΡΑ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ.
#Παρότι, έχω ενστάσεις για την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, η μελέτη είναι όχι απλά αποκαλυπτική, αλλά χαστούκι στην Κυβερνητική ανικανότητα και ψευδολογία.#Αναμφίβολα ο κ. Λύτρας ξέρει Στατιστική και Επιδημιολογία. Δεν είναι όμως κλινικός γιατρός.
#Αποτελεί δομική ατέλεια η σύγκριση της θνητότητος των ανεμβολίαστων της περιόδου από τον Σεπ. 2020 (που έως, τουλάχιστον τον Ιούνιο 2021 ήταν το μείζον των Ελλήνων) με αυτήν των εμβολιασμένων που πρακτικά θα έπρεπε να αρχίζει μετά τον Σεπ 2021).
#Αυτά όμως θα τα πούμε σε επόμενες αναρτήσεις. Σημασία έχει ότι έκανε μία «γενναία» ενέργεια, που κατέστρεψε το Κυβερνητικό αφήγημα και καταρράκωσε τον ίδιο τον αμετροεπή Πρωθυπουργό, με συγκλονιστικά στοιχεία.
#Ετσι έρχεται να επιβεβαιώσει όσα γράφαμε, ο υπογράφων και ο καθηγητής Τσαουσίδης του Δημοκρίτειου, κ. όσον αφορά την απαράδεκτα υψηλή θνητότητα από τα τέλη του 2020. Κάτι που είχε διαψεύσει η Πρόεδρος των Εντατικολόγων κα Κοτανίδου σε συνέντευξη τύπου μαζί με τον υπουργό υγείας κ. Κικίλια (το έκανε και σήμερα που ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι είναι αποδεκτή αυτή η υψηλή θνητότητα)
#Φυσικά, η πρώτη γεύση είχε έλθει από το πρώτο μέρος της μελέτης που είχε παρουσιαστεί από τους Λύτρα – Τσιόδρα.
#ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, που καταρρακώνει τον Πρωθυπουργό, είναι ότι η επιδείνωση της θνητότητας στις ΜΕΘ συμπίπτει ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ 7000 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ.
#Αποδεικνύεται, δηλαδή, η συνυπευθυνότητα του Πρωθυπουργού στους απαράδεκτους θανάτους.
#Πιστεύω ότι η συνέχεια θα δοθεί στα δικαστήρια με πληθώρα αγωγών από τους συγγενείς.
#Λυπούμαι αλλά προειδοποίησα έγκαιρα.
#Όσο για την κα Κοτανίδου, πραγματικά λυπούμαι.
#Δείτε τι έγραφα τον Οκτώβριο του 2020 και πόσο μέσα έπεσα στην θνητότητα στις ΜΕΘ που υπολόγιζα τότε. Τότε με «έβριζαν». Τώρα;»
Ακραία ανισότητα...
Ανισότητα ακόμα κι απέναντι στο θάνατο.
Στον καιρό της πανούκλας υπήρχε ισότητα απέναντι στο θάνατο, στην εποχή του κορονοϊού όχι. Τώρα οι φτωχοί, όσοι/ες δεν έχουν υλικό και συμβολικό κεφάλαιο, πεθαίνουν έξω από τις ΜΕΘ. Αντίθετα, οι υπουργοί, οι ιεράρχες, όσοι και όσες διαθέτουν γνωριμίες και χρήμα, γλυτώνουν.
Ακραία ανισότητα παντού.
«Έχουμε ήδη αναδιανομή πλούτου σε αυτή τη χώρα»(ΗΠΑ), γράφει ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με μία μελέτη, έχει πάρει πενήντα τρισεκατομμύρια δολάρια -2,5 τρις δολάρια κάθε χρόνο- από τους εργαζόμενους Αμερικανούς (το 99% του πληθυσμού) και το δίνει στο 1% των υπερπλούσιων. Τα χρήματα αντί να πάνε σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, πηγαίνουν σ’ αυτούς που ήδη έχουν πάρα πολλά.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη «εγκληματεί απέναντι στον ελληνικό λαό υπέρ των κκ Μυτιληναίου, Λάτση, Βαρδινογιάννη, Περιστέρη & της CVC που πήρε τη #ΔΕΗ. Αυτή τη στιγμή οι τιμές (ενέργειας) είναι διπλάσιες από αυτές που θα έπρεπε να είναι…», δηλώνει επικεφαλής ελληνικού πολιτικού κόμματος της αντιπολίτευσης.
Κι όταν οι «από κάτω» αντιδρούν, τότε η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ και οι επιχειρήσεις κάνουν απολύσεις.
Όπως στη Μαλαματίνα (Θεσσαλονίκη), η οποία απέλυσε ακόμη δύο εργαζόμενους: Τον πρόεδρο του σωματείου και της Ομοσπονδίας εμφιαλωμένων ποτών Γ. Φραγγίδη και τον πρόεδρο του κλαδικού των οδηγών στα εμφιαλωμένα ποτά Α. Μερκενίδη, προκειμένου να καταστείλει την αντίδραση των εργαζομένων.
Αλλά οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη οδό, μόνο αυτή του αγώνα.
Και το να είσαι με τους εργαζόμενους είναι θέμα υπεράσπισης της ίδιας της δημοκρατίας.
Στον καιρό της πανούκλας υπήρχε ισότητα απέναντι στο θάνατο, στην εποχή του κορονοϊού όχι. Τώρα οι φτωχοί, όσοι/ες δεν έχουν υλικό και συμβολικό κεφάλαιο, πεθαίνουν έξω από τις ΜΕΘ. Αντίθετα, οι υπουργοί, οι ιεράρχες, όσοι και όσες διαθέτουν γνωριμίες και χρήμα, γλυτώνουν.
Ακραία ανισότητα παντού.
«Έχουμε ήδη αναδιανομή πλούτου σε αυτή τη χώρα»(ΗΠΑ), γράφει ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με μία μελέτη, έχει πάρει πενήντα τρισεκατομμύρια δολάρια -2,5 τρις δολάρια κάθε χρόνο- από τους εργαζόμενους Αμερικανούς (το 99% του πληθυσμού) και το δίνει στο 1% των υπερπλούσιων. Τα χρήματα αντί να πάνε σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, πηγαίνουν σ’ αυτούς που ήδη έχουν πάρα πολλά.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη «εγκληματεί απέναντι στον ελληνικό λαό υπέρ των κκ Μυτιληναίου, Λάτση, Βαρδινογιάννη, Περιστέρη & της CVC που πήρε τη #ΔΕΗ. Αυτή τη στιγμή οι τιμές (ενέργειας) είναι διπλάσιες από αυτές που θα έπρεπε να είναι…», δηλώνει επικεφαλής ελληνικού πολιτικού κόμματος της αντιπολίτευσης.
Κι όταν οι «από κάτω» αντιδρούν, τότε η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ και οι επιχειρήσεις κάνουν απολύσεις.
Όπως στη Μαλαματίνα (Θεσσαλονίκη), η οποία απέλυσε ακόμη δύο εργαζόμενους: Τον πρόεδρο του σωματείου και της Ομοσπονδίας εμφιαλωμένων ποτών Γ. Φραγγίδη και τον πρόεδρο του κλαδικού των οδηγών στα εμφιαλωμένα ποτά Α. Μερκενίδη, προκειμένου να καταστείλει την αντίδραση των εργαζομένων.
Αλλά οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη οδό, μόνο αυτή του αγώνα.
Και το να είσαι με τους εργαζόμενους είναι θέμα υπεράσπισης της ίδιας της δημοκρατίας.
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022
Ο Λύτρας απαντά κι «αδειάζει» όσους απαξιώνουν την σοκαριστική μελέτη για τις ΜΕΘ
«Κριτική δεν γίνεται λέγοντας ό,τι μας κατέβει στα τηλεπαράθυρα, φυσικά χωρίς αντίλογο, διαδίδοντας συστηματικά κακοήθειες στα ΜΜΕ».
Newsroom
Ηχηρή απάντηση του καθηγητή Θεόδωρου Λύτρα με ανάρτησή του, σε όσους προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σοκαριστική μελέτη του ίδιου και του Σωτήρη Τσιόδρα, που κυκλοφόρησε εχθές και εξέθεσε πλήρως την κυβέρνηση, αφού απέδειξε ότι σχεδόν όλοι όσοι διασωληνώθηκαν εκτός ΜΕΘ, πέθαναν.
Ειδικότερα, ο επίκουρος καθηγητής Δημόσιας Υγείας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, σημειώνει ότι «κριτική δεν γίνεται λέγοντας ό,τι μας κατέβει στα τηλεπαράθυρα, φυσικά χωρίς αντίλογο, διαδίδοντας συστηματικά κακοήθειες στα ΜΜΕ ή στα social media και πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα π.χ. κοιτώντας ποιος λέει (ή δεν λέει) και όχι τι λέει».
Ακόμη, υπογραμμίζει πως η μελέτη είναι δημοσιευμένη πάνω από 9 μήνες τώρα κι έχει και 2 citations.
«Η χθεσινή δεν είναι παρά η ίδια ακριβώς ανάλυση, με ίδια ακριβώς μεθοδολογία κ τους ίδιους (μνημονευόμενους στο Discussion) περιορισμούς, απλά με περισσότερα στοιχεία (έως Απρίλιο 2022). Μέχρι σήμερα δεν έχει υποβληθεί κανένα σχετικό Letter to the editor».
Όπως σημειώνει ο ίδιος, επισυνάπτοντας και σχετικά link, ο επιστημονικός σχολιασμός απαιτεί τρία βασικά βήματα:
- «Κάποιος δημοσιεύει μια μελέτη
- Κάποιος άλλος στέλνει σχόλια & αν ο editor τα κρίνει στοιχειωδώς βάσιμα, δημοσιεύονται
- Ο αρχικός συγγραφέας απαντάει»
Την ίδια στιγμή παρέθεσε «πως ΔΕΝ γίνεται ο επιστημονικός σχολιασμός», αφήνοντας σαφείς αιχμές για εκείνους που έσπευσαν να του ασκήσουν αντιεπιστημονική κριτική:
- «Λέγοντας ότι μας κατέβει στα τηλεπαράθυρα, φυσικά χωρίς αντίλογο
- Διαδίδοντας συστηματικά κακοήθειες, στα ΜΜΕ ή στα social media
- Πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα, π.χ. κοιτώντας ΠΟΙΟΣ λέει (ή δεν λέει) και όχι ΤΙ λέει»
Πηγή: www.rosa.gr
Οι (φαιοί) Ιταλοί ξανάρχονται...
Παντελής Μπουκάλας
Εναν αιώνα πριν, τέλη Οκτωβρίου του 1922, οι μελανοχίτωνες των Φασιστικών Φαλάγγων του Μπενίτο Μουσολίνι πορεύονται προς τη Ρώμη, την οποία και εκπορθούν. Τέλη Σεπτεμβρίου του 2022 η άλωση της Ιταλίας από τους νεοφασίστες ή... μεταφασίστες της Τζόρτζια Μελόνι, που ηγεμονεύουν στο μέτωπο των ακροδεξιών και των δεξιών α λα Μπερλουσκόνι, επιτυγχάνεται διά της ψήφου.
Η απέχθεια των διαψευσμένων μαζών προς την πολιτική και η συνεπαγόμενη αποχή, η αποϊδεολογικοποίηση της θολής Κεντροαριστεράς, οι προσδοκίες που γέννησε η δημοκοπική αμετροέπεια και, κυρίως, οι εντατικά καλλιεργημένοι φόβοι (για τις Βρυξέλλες, που υποτίθεται ότι αποεθνικοποιούν την κάθε πατρίδα-μέλος της Ε.Ε., και για τους πρόσφυγες και μετανάστες, που θρυλείται ότι αποβλέπουν στη διάβρωση της χριστιανοσύνης και στον ύπουλο εξισλαμισμό της Ευρώπης) επέτρεψαν στους Αδελφούς της Ιταλίας να εξαπλασιάσουν τη δύναμή τους μέσα σε μία μόλις τετραετία: 4,3% το 2018, πάνω από 26% τώρα, ποσοστό που τους καθιστά πρώτο κόμμα.
Κάθε δεκαπέντε χρόνια κι ένα άλμα για την κ. Μελόνι, που η σημερινή ψηφοθηρευτικά λάιτ αυτοπροσωπογραφία της ανακαλεί στη μνήμη το γνωστό μας «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». «Είμαι η Τζόρτζια», κηρύσσει ποντάροντας στο μικρό της όνομα, όπως πολλοί «μεγάλοι», και δίνει τα στοιχεία της πολιτικής της ταυτότητας.
«Είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή». «Είμαι γυναίκα», αλλά «κανονική γυναίκα», με παιδιά, όχι ανεύθυνη αναρχοηδονίστρια ή καμιά δικαιωματίστρια ΛΟΑΤΚΙ. Και «είμαι Ιταλίδα», αλλά «κανονική Ιταλίδα», χριστιανή. Καθολική εννοείται, όχι ορθόδοξη ή προτεστάντισσα, και φυσικά όχι μουσουλμάνα, Εβραία, αγνωστικίστρια ή απλώς αδιάφορη· η κ. Μελόνι ξέρει ότι η τελευταία «ιδεολογία» που θα εκλείψει στη χώρα της είναι ο καθολικισμός.
Στα δεκαπέντε χρόνια της, το 1992, η κ. Μελόνι γίνεται μέλος της νεολαίας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, του κόμματος που είχε ιδρύσει ο μουσολινικός Τζόρτζιο Αλμιράντε. Ο φανατισμός της διευκολύνει την ταχεία ανέλιξή της.
Στα τριάντα της ήταν η νεότερη αντιπρόεδρος της πρώην νεοφασιστικής Εθνικής Συμμαχίας. Και τώρα, ετών 45, ετοιμάζεται να πρωθυπουργεύσει στην Ιταλία, προσθέτοντας τον πιο γερό κρίκο στην αλυσίδα των επιτυχιών της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Ολες οι εκδοχές του φαιού, και οι ελληνικές, πανηγυρίζουν.
Οι υπόλοιποι οφείλουν να προβληματίζονται και να ανησυχούν. Εστω εκ των υστέρων...
Η απέχθεια των διαψευσμένων μαζών προς την πολιτική και η συνεπαγόμενη αποχή, η αποϊδεολογικοποίηση της θολής Κεντροαριστεράς, οι προσδοκίες που γέννησε η δημοκοπική αμετροέπεια και, κυρίως, οι εντατικά καλλιεργημένοι φόβοι (για τις Βρυξέλλες, που υποτίθεται ότι αποεθνικοποιούν την κάθε πατρίδα-μέλος της Ε.Ε., και για τους πρόσφυγες και μετανάστες, που θρυλείται ότι αποβλέπουν στη διάβρωση της χριστιανοσύνης και στον ύπουλο εξισλαμισμό της Ευρώπης) επέτρεψαν στους Αδελφούς της Ιταλίας να εξαπλασιάσουν τη δύναμή τους μέσα σε μία μόλις τετραετία: 4,3% το 2018, πάνω από 26% τώρα, ποσοστό που τους καθιστά πρώτο κόμμα.
Κάθε δεκαπέντε χρόνια κι ένα άλμα για την κ. Μελόνι, που η σημερινή ψηφοθηρευτικά λάιτ αυτοπροσωπογραφία της ανακαλεί στη μνήμη το γνωστό μας «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». «Είμαι η Τζόρτζια», κηρύσσει ποντάροντας στο μικρό της όνομα, όπως πολλοί «μεγάλοι», και δίνει τα στοιχεία της πολιτικής της ταυτότητας.
«Είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή». «Είμαι γυναίκα», αλλά «κανονική γυναίκα», με παιδιά, όχι ανεύθυνη αναρχοηδονίστρια ή καμιά δικαιωματίστρια ΛΟΑΤΚΙ. Και «είμαι Ιταλίδα», αλλά «κανονική Ιταλίδα», χριστιανή. Καθολική εννοείται, όχι ορθόδοξη ή προτεστάντισσα, και φυσικά όχι μουσουλμάνα, Εβραία, αγνωστικίστρια ή απλώς αδιάφορη· η κ. Μελόνι ξέρει ότι η τελευταία «ιδεολογία» που θα εκλείψει στη χώρα της είναι ο καθολικισμός.
Στα δεκαπέντε χρόνια της, το 1992, η κ. Μελόνι γίνεται μέλος της νεολαίας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, του κόμματος που είχε ιδρύσει ο μουσολινικός Τζόρτζιο Αλμιράντε. Ο φανατισμός της διευκολύνει την ταχεία ανέλιξή της.
Στα τριάντα της ήταν η νεότερη αντιπρόεδρος της πρώην νεοφασιστικής Εθνικής Συμμαχίας. Και τώρα, ετών 45, ετοιμάζεται να πρωθυπουργεύσει στην Ιταλία, προσθέτοντας τον πιο γερό κρίκο στην αλυσίδα των επιτυχιών της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Ολες οι εκδοχές του φαιού, και οι ελληνικές, πανηγυρίζουν.
Οι υπόλοιποι οφείλουν να προβληματίζονται και να ανησυχούν. Εστω εκ των υστέρων...
Κυβέρνηση αδίστακτων δολοφόνων - Μελέτη Λύτρα: «Η έλλειψη ΜΕΘ απέβη μοιραία για το 97,7% των διασωληνωμένων εκτός αυτών»
Θάνατοι εκτός ΜΕΘ: Η κυβέρνηση δολοφόνησε και θέσπισε το ακαταδίωκτο για να μη διωχθεί.
Θα προσπαθήσω να είμαι ψύχραιμη. Όμως είμαι πολύ θυμωμένη. Συγχωρήστε με και σας εξηγώ γιατί. Στις 15 Απριλίου του 2021, οι άνθρωποι του 20/20 αποφασίζουμε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την πανδημία. Έχοντας καταγράψει ήδη με πληθώρα ρεπορτάζ και μαρτυριών το τι συμβαίνει στο ΕΣΥ, γνωρίζω ότι το ρεπορτάζ για την πανδημία είναι «καυτή πατάτα». Η κυβέρνηση έχει ήδη χαρακτηρίσει τη δημιουργία επιπλέον ΜΕΘ «πεταμένα λεφτά».
Στις 25/9/2020 ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, μας εξηγεί το λόγο: «Μια κλίνη ΜΕΘ έχει γιατρό, νοσηλευτικό προσωπικό και εξοπλισμό. Προστατεύουμε τα χρήματα των φορολογουμένων, αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε πετάξει πολλές δεκάδες εκατομμύρια στο πηγάδι χωρίς πάτο και επίσης κάνουμε αυτό που χρειάζεται ώστε πάντα όποιος έχει ανάγκη νοσηλείας, να την βρει, είτε για κορονοϊό ή άλλο οποιοδήποτε θέμα».
Αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε με αυτό. Οι ΜΕΘ είναι αρκετές;
Ο γραμματέας της ΟΕΝΓΕ και νευροχειρυργός-διευθυντής ΕΣΥ στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας Πάνος Παπανικολάου μας μιλάει την 01.09.2021 και δεν μασάει τα λόγια του:
«Είμαστε ήδη στο 4ο κύμα, έχουμε μεγάλο πρόβλημα στις ΜΕΘ, αυτή τη στιγμή το πρόβλημα αρχίζει να φαίνεται. Έχουμε κάνει μετατροπή όπως κάνουμε συνήθως, κλίνες ΜΕΘ σε κλίνες ΜΕΘ covid ασθενών και αυτή στιγμή έχουμε πρόβλημα με τους non covid ασθενείς που χρειάζονται ΜΕΘ πανελλαδικά. Επίσης αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα νούμερα που έλεγε η κυβέρνηση για τις κλίνες ΜΕΘ ήταν αστεία. Από τον Μάρτιο του 2021 λέω ότι είναι ότι έχουμε λιγότερες από ό,τι λένε. Για την ακρίβεια από τις 1092 ΜΕΘ, λειτουργούν τα 2/3, το άλλο 1/3 δεν είναι στελεχωμένο. Στο νοσοκομείο Ρεθύμνου για παράδειγμα που ήμουνα χθες, είναι 9 κλίνες πλήρως εξοπλισμένες και λειτουργούν οι 7. Γιατί δεν έχουν προσωπικό. Το ίδιο γίνεται παντού. Αν κάνεις τους υπολογισμούς από τις 1000 λειτουργούν 600-700. Αν κάνεις τις 450 covid δεν έχεις μετά για τους non covid ασθενείς».
Με όλες τις μαρτυρίες να συμφωνούν ότι οι ΜΕΘ δεν φτάνουν, ξεκινάμε να ερευνήσουμε ποια είναι η τύχη που έχουν οι ασθενείς που διασωληνώνονται εκτός Μονάδας Εντατικής Θεραπείας.
Ακολουθεί ένας χρόνος έρευνας, ραντεβού, συζητήσεων, κινηματογραφήσεων, παράλληλων ρεπορτάζ για την υγεία. Οι άνθρωποι που μας εμπιστεύονται, γιατροί, νοσηλευτές, ασθενείς, μας λένε τρομερά πράγματα. Ένα από αυτά είναι η τύχη των ασθενών που διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ. Η Αργυρή Ερωτοκρίτου στις 23.05.2021 ειδικευόμενη τότε της παθολογίας στο ΓΝΑ «Γ.Γεννηματάς» και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου, είναι καταπέλτης:
«Το να διασωληνωθεί ένας ασθενής και να παραμείνει σε κοινό θάλαμο, να μη μεταφερθεί σε ΜΕΘ, αυξάνει κατακόρυφα τα ποσοστά του θανάτου. Αν δεν μεταφερθεί ποτέ σε μονάδα εντατικής θεραπείας, πεθαίνει».
- Γιατί οι γιατροί λέτε ότι η διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ είναι λάθος, ενώ το υπουργείο ισχυρίζεται ότι είναι σωστή;
«Φτάνουμε στο σημείο να αναγκαστούμε να υποστηρίξουμε μηχανικά την αναπνοή ενός ασθενούς όταν δεν μπορούμε να χορηγήσουμε περισσότερο οξυγόνο και ο ασθενής, πάρα το μάξιμουμ του οξυγόνου που του χορηγούμε, δεν ανταποκρίνεται σε αυτή την οξυγονοθεραπεία. Το να διασωληνωθεί ένας ασθενής και να παραμείνει σε κοινό θάλαμο, να μη μεταφερθεί σε ΜΕΘ, αυξάνει κατακόρυφα τα ποσοστά του θανάτου. Αν δεν μεταφερθεί ποτέ σε μονάδα εντατικής θεραπείας, πεθαίνει».
- Μας λέτε ότι οι άνθρωποι που διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ δεν τα καταφέρνουν;
«Ναι. Δεν τα καταφέρνουν. Μέχρι πριν από ένα μήνα είχαμε ασθενείς διασωληνωμένους που μπορεί να ήταν και δέκα μέρες εκτός μονάδας, ακόμα και να βρισκόταν κρεβάτι για αυτούς, η πορεία τους μέσα στη ΜΕΘ δυστυχώς είχε προδιαγραφεί. Θα ήταν χειρότερη σε σχέση με κάποιον που ήταν από την πρώτη μέρα».
Ιστορίες που δεν θα έπρεπε να έχουν συμβεί.
Οι διηγήσεις είναι τρομακτικές.
Και είναι πέρα για πέρα αληθινές:
Γιατρός του «Γεννηματάς» μιλάει επώνυμα στο 2020mag.gr: «Ένα μεγάλο μέρος συμπολιτών μας που έχασαν τη ζωή τους, "δολοφονήθηκαν" από την κυβέρνηση»
Νεκρός 34χρονος -πλήρως εμβολιασμένος- από covid / Περίμενε κρεβάτι σε ΜΕΘ
H M. πέθανε μόνη και διασωληνωμένη 6 ημέρες εκτός ΜΕΘ - Η γιατρός της διηγείται στο 2020mag.gr
Τότε μας αμφισβητούν, μας κατηγορούν για αντικυβερνητική εμμονή, μας επιτίθενται. Επιτίθενται στους ανθρώπους που μας μιλάνε.
Στις 7.12.2021 ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνης Γεωργιάδης, δηλώνει με χαρακτηριστική άνεση: «Αν όμως κάποιος θα διασωληνωθεί μέσα ή έξω από τις ΜΕΘ, δεν είναι απόφαση του υπουργού ή του πρωθυπουργού. Είναι απόφαση των γιατρών που είναι από πάνω του. Γιατί αν έχει π.χ. ένα κρεβάτι ΜΕΘ στα 30 χιλιόμετρα και λέει ο γιατρός ότι δεν υπογράφει να μεταφερθεί 30 χιλιόμετρα, τότε αυτός ο άνθρωπος ακόμα και αν το σύστημα έχει άδειες ΜΕΘ των διασωληνώνουν εκτός ΜΕΘ. Αυτή όμως η απόφαση, με τα συν και τα πλην, είναι των γιατρών, δεν είναι του υπουργού».
Στο ΕΣΥ επικρατεί ομερτά. Όποιος μιλήσει διώκεται. Στις 20.04.2021 εργαζόμενος στο ΓΝ "Γεώργιος Γεννηματάς" μας λέει ανώνυμα:
«Στο νοσοκομείο υπάρχει καθεστώς “ομερτά”. Όποιος μιλάει ή διαμαρτύρεται, απειλείται ή αντιμετωπίζει τιμωρητικές συμπεριφορές. Υπάρχει καθεστώς εκφοβισμού, με αποτέλεσμα υπάλληλοι να προσέρχονται ακόμα και με συμπτώματα στην εργασία τους ή να περιθωριοποιούνται και να μην ακούγονται οι αντιρρήσεις τους για ανορθολογικές πρακτικές».
Όμως εκείνοι που σπάνε το σπιράλ της σιωπής και μιλούν, τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Όλοι συμφωνούν, όποιος διασωληνώνεται εκτός ΜΕΘ πεθαίνει.
«Εκτός ΜΕΘ, ο διασωληνωμένος ασθενής, αν μείνει παραπάνω από μερικά 24ωρα, θα πεθάνει σίγουρα. Αν προλάβει και μπει στη ΜΕΘ μέσα σε ένα με δύο 24ωρα, μπορεί να επιβιώσει. Είναι σαν να έχεις έναν ασθενή σε χωράφι, όταν τον έχεις διασωληνωμένο σε κοινή κλίνη ενός νοσοκομείου».
Ο Σπύρος Ζακυνθινός, καθηγητής Εντατικής Θεραπείας και Πνευμονιολογίας Α' Κλινική Εντατικής Θεραπείας Ιατρικής Σχολής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Νοσοκομείο "Ευαγγελισμός",στη συνέντευξη μας στις 21.5.21 είναι απολύτως σαφής.
Τα κυβερνητικά χείλη διαψεύδουν κατηγορηματικά: Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης λέει το αμίμητο στις 24.11.2020 για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στην Ελλάδα:
«Εάν υποθέσουμε ότι είχαμε 5.000 ΜΕΘ θα σήμαινε, κατά τη φυσιολογική φορά των πραγμάτων, ότι θα είχαμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών γιατί η θνητότητα μέσα στις μονάδες είναι περίπου στο μισό, 45% με 50%. Άρα σκοπός δεν είναι να μεγιστοποιήσουμε αυτούς που μπαίνουν στην ειδική θεραπεία αλλά να απομειώσουμε το φαινόμενο, τηρώντας μέτρα και προσπαθώντας όσο το δυνατόν να έχουμε κοινωνική αποστασιοποίηση».
Στις 18.11.2021 ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης δηλώνει ότι:
«Είμαστε πιεσμένοι, αλλά η πίεση και η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με πέρσι είναι ότι πιεζόμαστε γιατί το ΕΣΥ λειτουργεί κανονικά και άρα πέρα από την κανονική πίεση, έχουμε την επιπλέον πίεση από τον Covid. Ωστόσο και αντοχές έχει το σύστημα και υπερδιπλάσιες κλίνες ΜΕΘ. Πράγματι υπάρχουν και φορές που πρέπει να γίνουν συνεννοήσεις με το ΕΚΑΒ για μεταφορές, όσοι διασωληνώνονται ακόμα και εκτός κλινών ΜΕΘ διασωληνώνονται με όλους τους όρους και τα διεθνή πρότυπα και με τους αναπνευστήρες και με την τεχνική υποστήριξη και με την ιατρική υποστήριξη».
Οι εκλεκτοί επιστήμονες τους, είναι το ίδιο και περισσότερο επιθετικοί: «Όσο πεθάνει» μας εξηγεί απολύτως… επιστημονικά το αναβαθμισμένο μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, στις 20.11.21, ερχόμενος να καλύψει τον υπουργό του: «Όποιος φτάνει στο σημείο να χρειάζεται εντατική έχοντας νοσήσει από κορωνοϊό, έχει 40% θνητότητα, στα καλύτερα κέντρα. Δηλαδή, 4 στους 10 θα πεθάνουν. Δεν είναι λύση να γεμίσουμε 10.000 ανθρώπους σε εντατικές και να πεθάνουν οι 4.000».
Κάποιοι -μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού- παραιτούνται. «Η κυβέρνηση εξασκεί πολιτική η οποία ουσιαστικά αδιαφορεί για τη δημόσια Υγεία. Και δεν μπορούσα να είμαι σε μια επιτροπή που γίνεται (άθελά της) συνεργός στη παραμέληση της δημόσιας υγείας» μας λέει ο Σπύρος Ζακυνθινός στις 21.05.2021.
Η κυβέρνηση ψηφίζει το ακαταδίωκτο, όχι για τους επιστήμονες, αλλά για τα στελέχη της, για τους ίδιους. Γιατί γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι κάνει. Και γνωρίζει ότι στο μέλλον θα διωχθεί.
Ο Σπύρος Ζακυνθινός, ο μοναδικός που παραιτήθηκε από την περιβόητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων του υπουργείου Υγείας, μας λέει ότι πολλές αποφάσεις λαμβάνονταν βάσει κυβερνητικών ειλημμένων αποφάσεων και ότι το ακαταδίωκτο θεσπίστηκε για να προστατευτεί η κυβέρνηση:
«Το ακαταδίωκτο θεσπίστηκε για να προστατευτεί η κυβέρνηση κατά κύριο λόγο, όχι τα μέλη της επιτροπής. Αν ήταν μόνο για την επιτροπή -που πάλι θα ήταν υπερβολή, αλλά εν μέρει θα μπορούσα να το δεχτώ- είναι ότι τα προστατεύει από κάθε λογής ψεκασμένους που κάνουν διάφορες παρεμβάσεις και μηνύσεις. Τότε, όμως, γιατί να απαγορέψει σε όποιο μέλος κληθεί σε οτιδήποτε, χωρίς να είναι ο ίδιος κατηγορούμενος, να καταθέσει; Άρα με πείθει ότι η διαδικασία αυτή έχει σκοπό να προστατευτεί η κυβέρνηση, για να μην μπορεί ένα μέλος της επιτροπής σε ένα δικαστήριο να πει π.χ. “ξέρετε, ήρθε η τάδε απόφαση και εμείς δεν την εγκρίναμε”».
Στις 14.5.21 ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης μας απαντά στο ερώτημα αν η άρνηση της κυβέρνησης να μην επιτάσσει ιδιωτικές ΜΕΘ με τους διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ ασθενείς που καταλήγουν πληθαίνουν παραβιάζει το συνταγματικό δικαίωμα στην περίθαλψη:
«Η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει στις καταγγελίες από την πλευρά των γιατρών και των νοσοκομειακών και των σωματείων τους, που είναι καταιγιστικές και ντοκουμενταρισμένες. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να λέει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι περιμένουν την εισαγωγή τους σε ΜΕΘ, όταν βγαίνουν καθημερινά τα σωματεία των γιατρών και των νοσοκομειακών και αποκαλύπτουν την κατάσταση που επικρατεί. Η διάθεση της κυβέρνησης δεν είναι μόνο να μην αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ζήτημα, χρηματοδοτώντας το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά είναι και να συγκαλύψει όσες εγκληματικά έχουν γίνει. Αυτή η διάθεση οδήγησε και στην ψήφιση της τελευταίας τροπολογίας, του να υπάρχει ακαταδίωκτο όχι μόνο των γιατρών που συμμετέχουν στις επιτροπές του υπουργείου αλλά και κυβερνητικών στελεχών. Να μην μπορούν να κληθούν καν ως μάρτυρες, στο πλαίσιο μιας διερεύνησης που θα γίνει στο μέλλον, του για ποιο λόγο είχαμε τόσες χιλιάδες θανάτους παρά τα lockdown».
Και μας εξηγεί γιατί το ακαταδίωκτο τους προστατεύει:
«Η συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη, η οποία πέρασε -και είναι χαρακτηριστικό ότι πέρασε με ψήφους μόνο της ΝΔ-, δημιουργεί εμπόδια σε οποιαδήποτε διερεύνηση. Είτε κοινοβουλευτική, στο πλαίσιο κάποιας επιτροπής, είτε ποινική, στο πλαίσιο κάποιας δικογραφίας, εμπόδια τα οποία είναι σημαντικά. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ανυπέρβλητα, πάντοτε εξαρτάται από το αν υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να μιλήσουν, αλλά είναι σίγουρο ότι οποιαδήποτε διερεύνηση γίνει στο μέλλον, θα πρέπει να ξεπεράσει το σκόπελο της νομοθετικής ρύθμισης».
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητούσε αποδείξεις
Την 1η Δεκέμβρη του 2021, ο πρωθυπουργός, με απίστευτο θράσος, ουρλιάζει από τα έδρανα της Βουλής:
«Υπάρχουν σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Ναι, υπάρχουν. Είναι σε κρεβάτι με κανονική φροντίδα; Είναι. Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη. Όχι δεν έχω, έχετε εσείς; Φέρτε την».
Στις 02.12.2021 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Οικονόμου προσπαθεί να μπαλώσει την ανεκδιήγητη δήλωση και τα κάνει χειρότερα:
«Όπου γίνεται διασωλήνωση ασθενή εκτός ΜΕΘ γίνεται με τους όρους παρακολούθησης που υπάρχουν σε χειρουργικά κρεβάτια. Δεν υπάρχουν σε γνώση μας στατιστικά στοιχεία επιστημονικά αποδεδειγμένα που να δικαιολογούν κάποια διαφορά στις στατιστικές πιθανότητες για την τραγική κατάληξη».
Πλήρης επιβεβαίωση
Το «Σαμποτάζ», το ντοκιμαντέρ του 20/20, κάνει την επίσημη πρεμιέρα του στις 11/9/22. Ο Θανάσης Καμπαγιάννης ένας εκ των ομιλητών της βραδιάς επισημάνει: «Αν ζούσαμε σε μια Δημοκρατία, αυτό το ντοκιμαντέρ θα ήταν κάτι που θα παραγόταν και θα προβαλλόταν στην κρατική τηλεόραση».
Χθες 29/9/22, η μελέτη Λύτρα μας επιβεβαιώνει για το αδιανόητο: «Η έλλειψη ΜΕΘ απέβη μοιραία για το 97,7% των διασωληνωμένων εκτός αυτών». Το δεύτερο μέρος της μελέτης του επίκουρου καθηγητή Δημόσιας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, Θεόδωρου Λύτρα, η συνέχεια της περσινής μελέτης που είχε εκδώσει με τον καθηγητή Παθολογίας - Λοιμωξιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Σωτήρη Τσιόδρα, είναι συγκλονιστικό.
Ο επίκουρος καθηγητής μελέτησε, τώρα, την περίοδο Σεπτέμβρη 2021 - Απρίλη 2022. Τα συμπεράσματα είναι αδιαμφισβήτητα. Αύξηση κατά 21% της θνησιμότητας και συντριπτική επιδείνωση του αριθμού των ασθενών που πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Στη μελέτη αναλύονται συνολικά τα στοιχεία από 14.011 διασωληνωμένους ασθενείς με Covid-19, από τους οποίους οι 10.466 (ποσοστό 74,7%) απεβίωσαν, με τη θνησιμότητα να είναι αυξημένη κατά 21% σε σχέση με την περίοδο της πρώτης μελέτης (από την αρχή της πανδημίας έως τον Μάιο του 2021). Οι ασθενείς με κορονοϊό που δεν μπόρεσαν να εισαχθούν σε ΜΕΘ, πέθαναν σχεδόν όλοι! Ειδικότερα, εκτός ΜΕΘ πέθανε το 97,7% (από τους 1.084) των ασθενών.
Η δικαιοσύνη αθωώνει, η κυβέρνηση κουκουλώνει και ουδείς παραιτείται...
Τρία πολύκροτα σκάνδαλα απασχόλησαν και απασχολούν την πολιτική ζωή, την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης. Τα δύο κουκουλώθηκαν, το τρίτο μάλλον θα έχει την ίδια τύχη. Έτσι, η Ελλάδα άνετα μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της χώρας που κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτό που κάνουν όσες θέλουν να λέγονται προηγμένες και... δημοκρατικές και να είναι κράτος δικαίου.
Η διαπίστωση αυτή αποκτά ακόμα πιο τραγικά χαρακτηριστικά, αν συνυπολογίσουμε ότι οι δράστες αυτών των σκανδάλων έχουν ομολογήσει την ενοχή τους. Και παρόλα αυτά η ελληνική δικαιοσύνη και διάφορες κυβερνήσεις τους είπαν: «Είστε ελεύθεροι»!
Το σκάνδαλο της SIEMENS χρονολογείται από τη δεκαετία του ’90. Και όμως η ελληνική δικαιοσύνη ήρθε το 2022 να πει ότι δεν υπάρχουν ένοχοι, είτε γιατί δεν βρήκε στοιχεία είτε γιατί τα αδικήματα παραγράφηκαν. Και αυτό είναι το πιο σκανδαλώδες από όλα: ούτε 20 χρόνια (τόσος είναι ο χρόνος παραγραφής) δεν ήταν αρκετά σε εισαγγελείς, ανακριτές και δικαστές για να ερευνήσουν και να εκδικάσουν την υπόθεση. Και η ηγεσία της δικαιοσύνης διαχρονικά κοιμόταν. Κατόπιν εορτής ο σημερινός εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταξε έρευνα, αλλά το πουλάκι έχει πετάξει. Ο Χριστοφοράκος και οι βοηθοί του θα ξεκαρδίζονται στα γέλια.
Έχει προηγηθεί το κουκούλωμα του σκανδάλου της Novartis. H ιδιαιτερότητα αυτού του σκανδάλου είναι ότι η εταιρεία έχει παραδεχθεί την ενοχή της και σε άλλες χώρες έχει πληρώσει αποζημιώσεις. Στην Ελλάδα ουδείς-ούτε πολιτικός ούτε γιατρός ούτε απλός υπάλληλος- έχει τιμωρηθεί για κάποια πράξη ή παράλειψη που ευνόησε την εταιρεία και ζημίωσε το Δημόσιο.
Αντίθετα, έχει παραπεμφθεί σε δίκη- έστω για άσχετο, παράπλευρο, αδίκημα-η εισαγγελέας που ερεύνησε τα σκάνδαλο. Και, προφανώς, η εξέλιξη αυτή διεκδικεί παγκόσμιο βραβείο πρωτοτυπίας, αφού οι ένοχοι για το σκάνδαλο δεν βρέθηκαν ή διέφυγαν, αλλά το πρόσωπο που τους αναζήτησε μπορεί και να τιμωρηθεί. Ίσως γα να μάθουν άλλοι συνάδελφοί της στο μέλλον να κάθονται στ’ αβγά τους, για να μην πάθουν τα ίδια.
Για το κουκούλωμα του τελευταίου χρονικά σκανδάλου, αυτού των παρακολουθήσεων, φροντίζει η κυβέρνηση. Καταστρέφει τα στοιχεία, οχυρώνει τους πιθανούς ενόχους με το «απόρρητο», απειλεί τους μάρτυρες με φυλάκιση αν μιλήσουν και αφοπλίζει τις ανεξάρτητες αρχές και τις επιτροπές της Βουλής, ώστε να μη μπορούν να καταλήξουν σε κανένα αποτέλεσμα επιβαρυντικό για όσους εκείνη προστατεύει. Και οι εισαγγελείς, ενώπιον των οποίων έχει αχθεί η υπόθεση με μήνυση του θύματος Νίκου Ανδρουλάκη, μέχρι στιγμής δεν έχουμε μάθει αν και τι ερευνούν.
Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών. Αν προσθέσουμε την ποινική ασυλία που έχει παράσχει η κυβέρνηση στα στελέχη τραπεζών που εμπλέκονται σε σκανδαλώδεις υποθέσεις, ο απλός πολίτης διαπιστώνει ότι βασιλεύει η ατιμωρησία.
Και οι τρεις εξουσίες που προβλέψει το Σύνταγμα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Η νομοθετική (Βουλή) ταυτίζεται με την εκτελεστική (κυβέρνηση) λόγω πλειοψηφίας και ό,τι εξαρτάται από αυτή σε σκανδαλώδεις υποθέσεις είναι απολύτως ελεγχόμενο.
Η δικαστική εξουσία αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Και ορισμένες εξελίξεις, όπως η παραγραφή στην υπόθεση της SIEMENS δημιουργούν πολλές υποψίες. Στην καλύτερη περίπτωση είναι θέμα αδιαφορίας ή ανικανότητας. Στη χειρότερη πρόκειται για εξυπηρέτηση επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.
Και το χειρότερο σε όλα αυτά είναι ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας από την πολιτική ή από την κορυφή της Δικαιοσύνης να παραιτηθεί σε ένδειξη ευθιξίας και για να αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης γι’ αυτά που συμβαίνουν. Όλοι παραμένουν στις καρέκλες τους…
Η διαπίστωση αυτή αποκτά ακόμα πιο τραγικά χαρακτηριστικά, αν συνυπολογίσουμε ότι οι δράστες αυτών των σκανδάλων έχουν ομολογήσει την ενοχή τους. Και παρόλα αυτά η ελληνική δικαιοσύνη και διάφορες κυβερνήσεις τους είπαν: «Είστε ελεύθεροι»!
Το σκάνδαλο της SIEMENS χρονολογείται από τη δεκαετία του ’90. Και όμως η ελληνική δικαιοσύνη ήρθε το 2022 να πει ότι δεν υπάρχουν ένοχοι, είτε γιατί δεν βρήκε στοιχεία είτε γιατί τα αδικήματα παραγράφηκαν. Και αυτό είναι το πιο σκανδαλώδες από όλα: ούτε 20 χρόνια (τόσος είναι ο χρόνος παραγραφής) δεν ήταν αρκετά σε εισαγγελείς, ανακριτές και δικαστές για να ερευνήσουν και να εκδικάσουν την υπόθεση. Και η ηγεσία της δικαιοσύνης διαχρονικά κοιμόταν. Κατόπιν εορτής ο σημερινός εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταξε έρευνα, αλλά το πουλάκι έχει πετάξει. Ο Χριστοφοράκος και οι βοηθοί του θα ξεκαρδίζονται στα γέλια.
Έχει προηγηθεί το κουκούλωμα του σκανδάλου της Novartis. H ιδιαιτερότητα αυτού του σκανδάλου είναι ότι η εταιρεία έχει παραδεχθεί την ενοχή της και σε άλλες χώρες έχει πληρώσει αποζημιώσεις. Στην Ελλάδα ουδείς-ούτε πολιτικός ούτε γιατρός ούτε απλός υπάλληλος- έχει τιμωρηθεί για κάποια πράξη ή παράλειψη που ευνόησε την εταιρεία και ζημίωσε το Δημόσιο.
Αντίθετα, έχει παραπεμφθεί σε δίκη- έστω για άσχετο, παράπλευρο, αδίκημα-η εισαγγελέας που ερεύνησε τα σκάνδαλο. Και, προφανώς, η εξέλιξη αυτή διεκδικεί παγκόσμιο βραβείο πρωτοτυπίας, αφού οι ένοχοι για το σκάνδαλο δεν βρέθηκαν ή διέφυγαν, αλλά το πρόσωπο που τους αναζήτησε μπορεί και να τιμωρηθεί. Ίσως γα να μάθουν άλλοι συνάδελφοί της στο μέλλον να κάθονται στ’ αβγά τους, για να μην πάθουν τα ίδια.
Για το κουκούλωμα του τελευταίου χρονικά σκανδάλου, αυτού των παρακολουθήσεων, φροντίζει η κυβέρνηση. Καταστρέφει τα στοιχεία, οχυρώνει τους πιθανούς ενόχους με το «απόρρητο», απειλεί τους μάρτυρες με φυλάκιση αν μιλήσουν και αφοπλίζει τις ανεξάρτητες αρχές και τις επιτροπές της Βουλής, ώστε να μη μπορούν να καταλήξουν σε κανένα αποτέλεσμα επιβαρυντικό για όσους εκείνη προστατεύει. Και οι εισαγγελείς, ενώπιον των οποίων έχει αχθεί η υπόθεση με μήνυση του θύματος Νίκου Ανδρουλάκη, μέχρι στιγμής δεν έχουμε μάθει αν και τι ερευνούν.
Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών. Αν προσθέσουμε την ποινική ασυλία που έχει παράσχει η κυβέρνηση στα στελέχη τραπεζών που εμπλέκονται σε σκανδαλώδεις υποθέσεις, ο απλός πολίτης διαπιστώνει ότι βασιλεύει η ατιμωρησία.
Και οι τρεις εξουσίες που προβλέψει το Σύνταγμα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Η νομοθετική (Βουλή) ταυτίζεται με την εκτελεστική (κυβέρνηση) λόγω πλειοψηφίας και ό,τι εξαρτάται από αυτή σε σκανδαλώδεις υποθέσεις είναι απολύτως ελεγχόμενο.
Η δικαστική εξουσία αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Και ορισμένες εξελίξεις, όπως η παραγραφή στην υπόθεση της SIEMENS δημιουργούν πολλές υποψίες. Στην καλύτερη περίπτωση είναι θέμα αδιαφορίας ή ανικανότητας. Στη χειρότερη πρόκειται για εξυπηρέτηση επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.
Και το χειρότερο σε όλα αυτά είναι ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας από την πολιτική ή από την κορυφή της Δικαιοσύνης να παραιτηθεί σε ένδειξη ευθιξίας και για να αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης γι’ αυτά που συμβαίνουν. Όλοι παραμένουν στις καρέκλες τους…
Βαριές ευθύνες! Μελέτη Λύτρα: Πέθαναν σχεδόν όλοι οι διασωληνωμένοι που δεν μπήκαν σε ΜΕΘ
Κόλαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι και το δεύτερο μέρος της μελέτης Λύτρα-Τσιόρδα αναφορικά με την θνητότητα διασωληνωμένων ασθενών με κορωνοιό σε σχέση με το φόρτο του συστήματος υγείας, έως τον Απρίλιο 2022. Καθώς όχι μόνο επιβεβαίωσε την αυξημένη θνητότητα στη χώρα αλλά και την μακάβρια διαπίστωση, ότι όσοι δεν κατάφεραν να διασωληνωθούν, πέθαναν σχεδόν όλοι.
Η αναιμική διαχείριση της πανδημίας από το υπουργείο Υγείας αποδεικνύεται με στοιχεία και νούμερα. Τονίζει την περαιτέρω επιδείνωση της θνητότητας κατά 21% για ορισμένο φορτίο ασθενών, η οποία περιλαμβάνει στοιχεία από την 1η Σεπτεμβρίου 2021 έως τον Απρίλιο του 2022.
Η μελέτη που αυτή τη φορά υπογράφεται μόνο από τον Θοδωρή Λύτρα αναδεικνύει επίσης ότι το 21% υπερ πολλαπλασιάζεται στην επαρχία, αγγίζοντας το 64%.
Η μελέτη που αυτή τη φορά υπογράφεται μόνο από τον Θοδωρή Λύτρα αναδεικνύει επίσης ότι το 21% υπερ πολλαπλασιάζεται στην επαρχία, αγγίζοντας το 64%.
Δηλαδή ένας ασθενής που νοσηλευόταν διασωληνωμένος στην επαρχία η πιθανότητα να καταλήξει ήταν αρκετά μεγαλύτερη σε σχέση με την Αθήνα, ενώ πριν την 1η Σεπτεμβρίου η διαφορά αυτή ήταν στο 36%, όπως είχε αναλυθεί στο προηγούμενο στάδιο της έρευνας.
Όπως παρατηρεί και εξηγεί σε σχετική ανάρτηση ο καθηγητής Θεόδωρος Λύτρας η κλιμάκωση της θνητότητας παραμένει ολόιδια «όσο περισσότεροι νοσηλεύονται κ η γεωγραφική ανισομέρεια, με πολύ στενότερα πλέον 95% Διαστήματα Εμπιστοσύνης».
Όπως παρατηρεί και εξηγεί σε σχετική ανάρτηση ο καθηγητής Θεόδωρος Λύτρας η κλιμάκωση της θνητότητας παραμένει ολόιδια «όσο περισσότεροι νοσηλεύονται κ η γεωγραφική ανισομέρεια, με πολύ στενότερα πλέον 95% Διαστήματα Εμπιστοσύνης».
Ωστόσο υπογραμμίζεται, πως εάν κάποιος έχει την «ατυχία» να νοσεί βαριά παρά τον εμβολιασμό, αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο είναι η «ποιότητα της περίθαλψης που καθορίζει τις πιθανότητες που έχει για να ζήσει».
Το εν λόγω χρονικό σημείο επελέγη διότι χωρίζει τους θανάτους σε 2 περίπου ίσα μέρη.
Παράλληλα στη μελέτη καταγράφεται πως από τον Αύγουστο του 2021 οι διασωληνώσεις και οι θάνατοι αυξήθηκαν σταδιακά, ταυτόχρονα με την αυξημένη κυκλοφορία της παραλλαγής Δέλτα, ειδικά από τον Νοέμβριο του 2021.
Μετά τον Ιανουάριο του 2022, η Όμικρον παρέτεινε περαιτέρω αυτό το επιδημικό κύμα, με σταδιακή αποκλιμάκωση.
Η μελέτη αφορά σε 14.011 διασωληνωμένοι ασθενείς με COVID-19, εκ των οποίων 10.466 (74,7%) έχασαν τελικά τη ζωή τους.
Μεταξύ εκείνων που δεν μπήκαν σε ΜΕΘ, σχεδόν όλοι πέθαναν (1.084 ασθενείς, 97,7%), έναντι 72,7% (9.382 ασθενείς) μεταξύ των εισαχθέντων (p<0,001).
Τέλος, η ηλικία συνδέθηκε έντονα με τη θνησιμότητα, όπως και η διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ.
Σε αυτό το σημείο υπενθυμίζεται η αμίμητη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη που είχε ισχυριστεί ότι είτε κάποιος βρίσκεται σε ΜΕΘ είτε σε κρεβάτι πρόχειρα διασωληνωμένος είναι το ίδιο πράγμα,από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός.
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022
Το προπατορικό αμάρτημα
Η βιολογία έχει δανειστεί έναν όρο από την χριστιανική θρησκεία: Λέγεται original sin. Στα ελληνικά ο όρος είναι κάπως διαφορετικός: Προπατορικό αμάρτημα.
Τι αποδίδει αυτός ο όρος όμως στη βιολογία: Ουσιαστικά περιγράφει πως η πρώτη φορά, η πρώτη επαφή με έναν μικροοργανισμό, καθορίζει σε σημαντικό βαθμό, την ανοσολογική απάντηση σε αυτόν, κάτι που ήταν εξόχως σημαντικό σε μια πανδημία από έναν ¨νέο" ιό, και που αγνοήθηκε σχεδόν πλήρως. Αντίθετα, τη θέση του πήρε ένα άλλο προπατορικό αμάρτημα, θρησκευτικής κοπής: Είμαστε βιολογικά πλάσματα και ως εκ τούτου κολλάμε και μεταδίδουμε νόσους. Είμαστε αμαρτωλοί γιατί υπάρχουμε. Η διαφορά με παρόμοιες θρησκευτικές αντιλήψεις, είναι ότι στην εποχή μας, η σωτηρία δεν βρισκόταν στο επέκεινα, αλλά στο εδώ και τώρα. Με ένα τσίμπημα mRNA ή αδενοιού έπαιρνες άφεση της έμφυτης αμαρτίας της βιολογίας σου. Αυτό βέβαια, όπως φωνάζαμε δεν έχει καμιά σχέση με την επιστήμη, γιατί η επιστήμη έχει σχέση με την πραγματικότητα, όπως αποδείχτηκε περίτρανα εκ των υστέρων, με νέα στελέχη να κατακλύζουν την σε μεγάλο βαθμό εμβολιασμένη ανθρωπότητα.
Δεκαετίες τώρα, κάποιοι, ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ φωνάζαν και προειδηποιούσαν πως η βιομηχανοποίηση της επιστήμης με μαζικά παραγόμενους "επιστήμονες" που δεν είχαν κάποια ροπή στην επιστήμη ή κάποια φιλοπεριέργεια, μαζί με άλλους παράγοντες όπως η παρανόηση της ουσίας της επιστήμης κι η επίδραση των μεγάλων συμφερόντων σε αυτή, δημιουργούσαν τάσεις δογματισμού που την μετέτρεπαν σε θρησκεία, κάτι που εγώ περιέγραφα ως επιστημονισμό. Όταν κάποιος άκουγε λοιπόν παραινέσεις όπως αυτές που ξεστόμιζαν οι πολιτικοί και οι ει-δικοί τους, όταν λοιπόν κάποιος άκουγε τις λέξεις "ευλαβικά" ή "τυφλή εμπιστοσύνη", έπρεπε αυτόματα να καταλάβει πως αυτές ήταν επικλήσεις στα πιο παλιά στρώματα της πολυγραμμένης κασέτας που είναι το ανθρώπινο πλάσμα, απο μια ηλικία και μετά.
Και πράγματι. Η πιο καταπιεστική θρησκεία όλων των εποχών που κανόνιζε μέχρι και το πως και πότε θα κατουρήσεις, κυβέρνησε τον πλανήτη, μεταμφιεσμένη σε επιστήμη. Κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι αντέδρασαν. Όχι γιατί αγαπούσαν ή νοιάζονταν την επιστήμη, αλλά γιατί καταλάβαιναν και πολύ σωστά πως αυτό δεν ήταν επιστήμη. Ήταν θρησκεία και τους ζητούσαν να αλλαξοπιστήσουν, όπως κάναν και κάνουν την κάθε φορά οι περισσότεροι από τους θρησκευτικούς τους ηγέτες, που προσαρμόζονται στην κάθε νέα εξουσία αρκεί να διατηρούν τα δικά τους προνόμια. Όντας όμως θρησκεία κι όχι επιστήμη, και μάλιστα εφαρμοσμένη θρησκεία, το αφήγημα της και οι ¨επιταγές¨της ήταν απολύτως αναμενόμενο να πέφτουν διαρκώς έξω και σε αντιφάσεις που πρόδιδαν ακόμη και στον πιο κομφορμιστή, πειθήνιο κι αφελή άνθρωπο, την πραγματική της φύση. Κυρίως γιατί, ως θρησκεία, είχε απαγορεύσει την αμφισβήτηση του δόγματος της.
Όπως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, έτσι τα πτυχία και τα πόστα δεν κάνουν τον επιστήμονα.
Η ικανότητα να σκέφτεται τον κάνει επιστήμονα. Και αυτό δεν διδάσκεται ούτε στα σχολεία, ούτε στα πανεπιστήμια. Και σε έναν κόσμο που η κριτική σκέψη όχι μόνο δεν υπάρχει αλλά πλέον διώκεται, όχι μόνο οι επόμενες βδομάδες αλλά τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα.
Καλώς ήρθατε στον τεχνομεσαίωνα. Όταν πρωτοάνοιξα το Blog μου agriazwa.blogspot.com το 2009, σας είχα πει ότι θα ερχόταν. Ε, ήρθε. Κι είμαστε πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του. Όλοι μας. Πλην των απροσάρμοστων. Που θα πεθάνουμε.
Γιατρός στρέφεται κατά των mRNA εμβολίων COVID-19 και ζητά παγκόσμια παύση
Ο Δρ. Μαλότρα δήλωσε ότι άρχισε να ερευνά τα δεδομένα του εμβολίου μετά την καρδιακή ανακοπή που υπέστη ο πατέρας του.
Prime News
Ένας γιατρός που είχε προωθήσει τα εμβόλια COVID-19 καλεί τώρα τις υγειονομικές αρχές σε όλο τον κόσμο να διακόψουν τη χορήγηση δύο από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα εμβόλια COVID-19, υποστηρίζοντας ότι τα οφέλη από τα εμβόλια μπορεί να μην αντισταθμίζουν τους κινδύνους.
«Υπάρχουν υπεραρκετά στοιχεία -θα έλεγα ότι τα στοιχεία είναι συντριπτικά- για να παύσουμε την διάθεση του εμβολίου», δήλωσε ο Dr Aseem Malhotra, Βρετανός καρδιολόγος και εμπειρογνώμονας της ιατρικής βασισμένης σε αποδείξεις.
Μια έρευνα από τον Μαλότρα δημοσιεύτηκε στις 26 Σεπτεμβρίου, όπου περιγράφονται λεπτομερώς τα αποδεικτικά στοιχεία.
Μεταξύ των παραπομπών είναι μια πρόσφατη επαναληπτική ανάλυση των κλινικών δοκιμών της Pfizer και της Moderna, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εμβολιασμένοι συμμετέχοντες στις δοκιμές διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών. Ο Mαλότρα χαρακτήρισε τη μελέτη ως «καπνισμένη κάννη».
Ο Mαλότρα επεσήμανε επίσης την έλλειψη μείωσης της θνησιμότητας ή της σοβαρής νόσου στις δοκιμές, οι οποίες ολοκληρώθηκαν το 2020. (ΕΔΩ)
Λαμβάνοντας υπόψη τα ποσοστά θανάτου και άλλα στοιχεία από τότε, ο αριθμός των ατόμων που πρέπει να εμβολιαστούν για να αποφευχθεί ένας μόνο θάνατος από την COVID-19 κυμαίνεται από 93.000 για άτομα ηλικίας 18 έως 29 ετών έως 230 για άτομα ηλικίας 80 ετών και άνω, σύμφωνα με ανάλυση των δεδομένων ασφάλειας και αποτελεσματικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ομάδα Συμβουλευτικής Υγείας και Ανάκαμψης.
Ο συγγραφέας σημείωσε επίσης ότι έχουν εντοπιστεί σοβαρές παρενέργειες μετά τις δοκιμές, όπως η μυοκαρδίτιδα, μια μορφή φλεγμονής της καρδιάς.
Συνολικά, εξετάζοντας τα απόλυτα οφέλη και μειονεκτήματα των εμβολίων, είναι καιρός να σταματήσει η χρήση τους και να επιτραπεί στις αρχές και σε άλλους εμπειρογνώμονες να εξετάσουν προσεκτικά τα δεδομένα για να δουν αν τα εμβόλια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ξανά στην πορεία, σύμφωνα με τον Malhotra.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Insulin Resistance σε δύο μέρη μετά από αξιολόγηση από ομοτίμους.
Αντιστροφή
Ο Μαλότρα έλαβε την πρωτογενή σειρά της Pfizer τον Ιανουάριο του 2021. Έγινε υποστηρικτής του εμβολίου, εμφανιζόμενος μάλιστα στην εκπομπή “Good Morning Britain” για να συμβουλεύσει την Ινδή σκηνοθέτιδα Γκούριντερ Κάντα να κάνει το εμβόλιο. Η Κάντα το έκανε λίγο αργότερα.
Ο Μαλότρα δήλωσε ότι άρχισε να ερευνά τα δεδομένα του εμβολίου μετά την καρδιακή ανακοπή που υπέστη ο πατέρας του, ο Δρ. Καιλάς Καντ, στο σπίτι του περίπου έξι μήνες μετά τη λήψη του εμβολίου της Pfizer.
Η νεκροψία έδειξε ότι δύο από τις κύριες αρτηρίες του Καντ ήταν σοβαρά μπλοκαρισμένες, παρόλο που ο Μαλότρα περιέγραψε τον πατέρα του ως ένα υγιές άτομο που δεν είχε σημαντικά καρδιακά προβλήματα.
Ο Mαλότρα άρχισε να διαβάζει για τα θέματα μετά τον εμβολιασμό, συμπεριλαμβανομένης μιας περίληψης μελέτης στο περιοδικό Circulation που εντόπιζε υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής προσβολής μετά τον εμβολιασμό με τα εμβόλια Pfizer και Moderna, καθώς και μιας μελέτης από σκανδιναβικές χώρες που εντόπιζε υψηλότερο κίνδυνο μυοκαρδίτιδας. Ενώ οι αρχές έχουν υποστηρίξει ότι η μυοκαρδίτιδα είναι πιο συχνή μετά τη νόσηση COVID-19 από ό,τι μετά τον εμβολιασμό, πολλές μελέτες έχουν διαπιστώσει το αντίθετο, τουλάχιστον για ορισμένες ηλικιακές ομάδες. Ορισμένες μελέτες δεν διαπίστωσαν αυξημένη συχνότητα καρδιακής φλεγμονής για τους ασθενείς με COVID-19.
Ο Mαλότρα έχει καταλήξει να πιστεύει ότι ο θάνατος του πατέρα του συνδέεται με το εμβόλιο.
«Πάντα προσέγγιζα την ιατρική και την επιστήμη με αβεβαιότητες, επειδή τα πράγματα εξελίσσονται συνεχώς. Και οι πληροφορίες που είχα τότε είναι εντελώς διαφορετικές από τις πληροφορίες που έχω τώρα», δήλωσε ο Μαλότρα στους Epoch Times. «Και στην πραγματικότητα, είναι καθήκον και ευθύνη μου, καθώς οι πληροφορίες έχουν αλλάξει, να ενεργήσω βάσει αυτών των πληροφοριών. Και αυτό ακριβώς κάνω».
Απάντηση στην κριτική
Μετά τη δημοσίευση της νέας μελέτης, οι επικριτές σημείωσαν ότι ο Malhotra είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του περιοδικού Journal of Insulin Resistance.
Ο Μαλότρα αναγνώρισε τη θέση αυτή, αλλά δήλωσε ότι το άρθρο πέρασε από μια ανεξάρτητη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους και ότι δεν έχει καμία οικονομική σχέση με το περιοδικό.
Ο γιατρός ενθάρρυνε τον κόσμο να δει το ιστορικό των δημοσιεύσεών του, το οποίο περιλαμβάνει άρθρα στο British Medical Journal και στο Journal of the American Medical Association.
Είπε ότι επέλεξε να υποβάλει το άρθρο στο περιοδικό για την ινσουλίνη για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένου ότι είναι «ένα από τα λίγα περιοδικά που δεν παίρνει χρήματα από τη φαρμακοβιομηχανία».
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία βασιμότητα για να αμφισβητηθεί η ακεραιότητα του άρθρου», δήλωσε. «Οι άνθρωποι μπορούν να ισχυριστούν ότι έχω προκατάληψη. Όλοι έχουμε προκαταλήψεις, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει οικονομική προκατάληψη για μένα»
Κερδίζει υποστήριξη
Κορυφαίοι επιστήμονες λένε ότι το νέο paper είναι σημαντικό.
«Πιστεύουμε απόλυτα ότι τα εμβόλια είναι μια από τις μεγάλες ανακαλύψεις της ιατρικής που έχει βελτιώσει δραματικά το προσδόκιμο ζωής, ωστόσο τα γενετικά εμβόλια mRNA είναι διαφορετικά, καθώς δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη αξιολόγηση της ασφάλειας, αλλά είναι υποχρεωτική για να διασφαλιστεί η δημόσια ασφάλεια», δήλωσε ο Σερίφ Σουλτάν, πρόεδρος της Διεθνούς Αγγειακής Εταιρείας, προσθέτοντας ότι τα ευρήματα «εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τις μη ανιχνεύσιμες σοβαρές καρδιαγγειακές παρενέργειες που προκαλούνται από τα εμβόλια και υπογραμμίζουν τη διαπιστωμένη αιτιώδη σχέση μεταξύ εμβολίων και μυοκαρδίτιδας, συχνή αιτία απροσδόκητης καρδιακής ανακοπής σε νεαρά άτομα».
Ο Δρ. Τζέι Μπατακάρια, καθηγητής ιατρικής και επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, πρόσθεσε ότι ο Μαλότρα «κάνει μια καλή υπόθεση ότι υπάρχει σημαντική ετερογένεια μεταξύ των ηλικιακών ομάδων και άλλων συννοσηρών καταστάσεων στα αναμενόμενα οφέλη και στα αναμενόμενα προφίλ παρενεργειών του εμβολίου» και «διαπιστώνει ότι ενώ μπορεί να υπάρχει περίπτωση να κάνουν το εμβόλιο οι ηλικιωμένοι, επειδή τα οφέλη μπορεί να υπερτερούν της αναμενόμενης βλάβης, αυτό μπορεί να μην ισχύει για τους νεότερους».
Ο Δρ. Κάμπελ Μέρντοχ, ο οποίος συμβουλεύει το Βασιλικό Κολέγιο Γενικών Ιατρών, δήλωσε ότι η μελέτη «περιγράφει πολλαπλές συστημικές αποτυχίες στην παροχή ασφαλούς και αποτελεσματικής ιατρικής βασισμένης σε στοιχεία» και ότι η κατάσταση έχει καταστήσει «αδύνατο για τους ασθενείς και το κοινό να κάνουν μια τεκμηριωμένη επιλογή σχετικά με το τι είναι καλύτερο για την υγεία και τη ζωή τους».
Κάποιοι άλλοι άσκησαν κριτική στη μελέτη, μεταξύ των οποίων η Δρ. Βικτόρια Μέιλ, ανοσολόγος στο Imperial College του Λονδίνου.
Η Μέιλ έγραψε στο Twitter ότι ο πίνακας στο paper που περιγράφει τον αριθμό των ατόμων σε κάθε ηλικιακή ομάδα που εκτιμάται ότι χρειάζονται εμβολιασμό για να αποφευχθεί ένας θάνατος από COVID-19 «είναι αρκετά υπέρ του εμβολιασμού».
Με αφορμή τις εκλογές στην Ιταλία...
"Πιττακιον"
...και την Μελόνι θυμήθηκα τα λόγια του Μάνου Χατζηδάκι: Ο πατριωτισμός των φασιστών έχει τόση σχέση με την πατρίδα, όση σχέση μπορούν να έχουν με τον πατριωτισμό τα...άλογα επειδή συμμετέχουν στις παρελάσεις...
Guardian: Πώς οι δυτικές κυβερνήσεις κατέστρεψαν τη νέα γενιά με πανδημία & αντι-ρωσικές κυρώσεις
Εκμηδενίστηκε η κοινωνική τους ζωή λόγω κακής ψυχολογίας, ακρίβειας και πληθωρισμού!
Newsroom
Οι νέοι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ζούσαν μία άλλη ζωή πριν την πανδημία και ήταν εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι από πλευράς ψυχισμού, κάτι το οποίο άλλαξε άρδην με τον Covid-19 αλλά και από το γεγονός ότι όταν οι περιορισμοί χαλάρωσαν, η κρίση του κόστους ζωής που τους περίμενε, τους εξόντωσε οικονομικά.
Έτσι λοιπόν, οι ίδιες κυβερνήσεις οι οποίες του στέρησαν την ζωή τους με τις αναγκαστικές καραντίνες και τα περιοριστικά μέτρα για δύο χρόνια για την αποτυχημένη όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, αντιμετώπιση της πανδημίας, τους στερούν και πάλι το δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή τους όπως πρέπει και θέλουν, λόγω της επιβολής κυρώσεων στην Ρωσία, με τις οποίες προκάλεσαν μία απίστευτων διαστάσεων ακρίβεια και έναν εκρηκτικό πληθωρισμό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Το theguardian.com, δημοσίευσε άρθρο-σοκ που εστιάζει στη μείωση της κοινωνικοποίησης, μεταξύ των νέων, στη μεταπανδημική εποχή, η οποία οφείλεται όχι μόνο σε ψυχολογικούς λόγους, αλλά κυρίως οικονομικούς γιατί ως γνωστόν η κοινωνικότηα κοστίζει.
Στην πραγματικότητα το άρθρο αυτό ισχύει για όλους τους νέους σε δυτικές κοινωνίες φυσικά και για τους νέους της Ελλάδας.
Ότι σοκαριστικό διαβάσετε στο άρθρο αυτό ακριβώς τα ίδια πράγματα συμβαίνουν και στη χώρα μας. Εμείς αυτό που θα προσθέσουμε είναι ότι ο νέος ο όποιος δεν είναι ικανοποιημένος, ευχαριστημένος και τελικώς ευτυχισμένος με την ζωή του γίνεται επικίνδυνος για τον ίδιο και τους άλλους και καταφεύγει σε αυτοκαταστροφικές ατραπούς.
Είναι η πιο κρίσιμη περίοδος στη ζωή ενός ανθρώπου, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι άνθρωποι πραγματοποιούν τις επιλογές με βάση τις οποίες θα πορευτούν μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Τα νιάτα είναι τώρα και όταν φύγουν δεν ξαναγυρνούν.
Το άρθρο ξεκινά με την ιστορία μίας νοσοκόμας στην Βρετανία, ηλικίας 28 ετών, εν ονόματι Μπεθ (το οποίο δεν είναι καν το πραγματικό της όνομα για ευνόητους λόγους), η οποία θα μπορούσε να είναι μία οποιαδήποτε Ελληνίδα στη δική μας χώρα, εν ονόματι ας πούμε… Γεωργία.
Η ζωή της έχει γίνει μίζερη. Εν μέρει, αυτό οφείλεται στις επιπλέον βάρδιες που έχει αναλάβει η Μπεθ –συνεχίζει το άρθρο στην theguardian.com-, για να καλύψει τους λογαριασμούς ενέργειας που εκτοξεύονται και το στεγαστικό δάνειο των 530 λιρών τον μήνα για το διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου, όπου ζει μόνη της.
Αλλά ακόμη και όταν δεν εργάζεται, αναγκάζεται συχνά να απορρίπτει προσκλήσεις, καθώς οι κοινωνικές συναναστροφές γίνονται όλο και πιο ασύμφορες οικονομικά.
Κατά συνέπεια, οι φιλίες έχουν γίνει δύσκολα διαχειρίσιμες, καθώς πρέπει να είναι πολύ πιο επιλεκτική ως προς το με ποιον ξοδεύει χρόνο και χρήματα μαζί του. «Προσπαθώ να βλέπω εκείνους τους φίλους που θα καταλάβουν αν παραγγείλω απλώς ένα ορεκτικό ή ακυρώσω την τελευταία στιγμή λόγω οικονομικών, καθώς είναι ντροπιαστικό», λέει.
Ανησυχεί ότι οι λιγότερο συμπαθείς φίλοι νομίζουν ότι απλώς επινοεί μια δικαιολογία για να ακυρώσει τα σχέδιά της. «Τελικά, όσο περισσότερο λες όχι, τόσο περισσότεροι άνθρωποι σταματούν να σε προσκαλούν».
Το άρθρο θίγει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Ένας νέος για να ζήσει, ως νέος πρέπει να έχει τον δικό του χώρο κατοικίας, όμως και αυτό… κοστίζει. Αλήθεια στην Ελλάδα πόσοι νέοι μπορούν πλέον να ζήσουν σε δικό τους διαμέρισμα με τα ενοίκια στα ύψη, με τον λογαριασμό του ρεύματος στα ύψη και κυρίως με αστείους μισθούς;
«Έπρεπε να κάνω θυσίες για να αποκτήσω το διαμέρισμά μου και τώρα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το διατηρήσω».
Η Μπεθ προσθέτει ότι η δουλειά της την κάνει να υποφέρει. «Αν ένιωθα ότι με εκτιμούσαν περισσότερο στη δουλειά μου και ότι μου επέτρεπε να ξεκουράζομαι και να διασκεδάζω σωστά, τότε θα δούλευα πιο αποτελεσματικά».
Η πραγματική αξία των αμοιβών των εργαζομένων στο Ηνωμένο Βασίλειο μειώνεται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 20 ετών, καθώς οι αυξήσεις των μισθών δεν ξεπερνούν τον πληθωρισμό, ο οποίος έχει φθάσει το εντυπωσιακό ποσοστό του 9,9%.
Τον Αύγουστο, αναφέρθηκε ότι το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου νοικοκυριού είχε μειωθεί κατά 16,5%. Ως αποτέλεσμα, δύο στους πέντε δηλώνουν ότι περιορίζουν το φαγητό έξω, τα ταξίδια και τις κοινωνικές συναναστροφές εκτός σπιτιού.
Η αύξηση του κόστους των καυσίμων δυσχεραίνει τις μετακινήσεις για να δουν φίλους, ιδίως για όσους ζουν εκτός πόλεων και δεν έχουν πρόσβαση σε συχνές δημόσιες συγκοινωνίες. Συν τοις άλλοις, οι παμπ και τα εστιατόρια αυξάνουν τις τιμές τους, με τη μέση τιμή μιας πίντας να αυξάνεται περισσότερο από 7% από το 2020.
Τι να πουν οι νέοι στην Ελλάδα που πληρώνουν βενζίνη σε τιμή… σαμπάνιας και μετακινούν το αυτοκίνητο με «υδρατμούς» βενζίνης και αναμμένο το «λαμπάκι» εδώ και μέρες.
Η Μπεθ δεν είναι η μόνη της οποίας η κάποτε έντονη κοινωνική ζωή έχει εξατμιστεί, συνεχίζει το άρθρο στην theguardian.com.
«Αναγκάστηκα να σταματήσω να πηγαίνω στο κουίζ της παμπ μου κάθε εβδομάδα, επειδή δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να πληρώνω τους γύρους» λέει η Άννα, 33 ετών. «Ξεκίνησα μια νέα δουλειά τον περασμένο Σεπτέμβριο και δεν μπόρεσα ούτε μια φορά να πάω για ποτό την Παρασκευή … Έχω σίγουρα απομακρυνθεί από τον ευρύτερο κύκλο της φιλίας μου».
Η Kέιτ Πίκετ, επιδημιολόγος και συν-συγγραφέας του βιβλίου The Spirit Level, λέει ότι το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κοινωνικοποιηθούν θα πρέπει να αποτελεί σοβαρό λόγο ανησυχίας. «Οι μεταξύ μας δεσμοί αποτελούν τεράστιο μέρος της ψυχικής και σωματικής μας υγείας. Υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες που δείχνουν ότι το να μην έχεις φίλους είναι εξίσου κακό για την υγεία σου με το κάπνισμα».
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, σχεδόν το ένα τρίτο των Βρετανών έχουν αρνηθεί προσκλήσεις για γάμο λόγω της κρίσης του κόστους ζωής. «Η αδελφή μου ήταν πολύ θυμωμένη μαζί μου», λέει η Μπεθ. «Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί είπα ότι δεν μπορούσα να πάω, αλλά, τελικά, δεν ήταν οικονομικά προσιτό».
«Θα πρέπει να ανησυχούμε πραγματικά για τους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες, οι οποίοι πέρασαν μια απομονωτική περίοδο κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μια πολύ διαφορετική εμπειρία κοινωνικοποίησης» λέει η Πίκετ. «Η φυσιολογική μετάβαση στην ενηλικίωση είτε θα καθυστερήσει γι’ αυτούς είτε δεν θα συμβεί».
Που μυαλό για ραντεβού;
Η κρίση του κόστους ζωής έχει οδηγήσει περισσότερους ανθρώπους να μιλούν ειλικρινά για τα οικονομικά με τους συντρόφους που βγαίνουν ραντεβού.
«Έβγαινα με μια δικηγόρο και μου πρότεινε συνεχώς γεύματα έξω και κοκτέιλ σε μπαρ» λέει ο Αμίτ, ένας 30χρονος δάσκαλος από το Λονδίνο. «Αναγκάστηκα να μιλήσω καθαρά και να πω ότι δεν έχω την οικονομική δυνατότητα. Έτσι θα πάμε μια βόλτα στο πάρκο για το επόμενο ραντεβού μας». Ο Aμίτ δεν είναι ο μόνος που αισθάνεται έτσι.
Για τους άλλους, που δυσκολεύονται να μιλήσουν για χρήματα, η κρίση του κόστους ζωής τους έχει οδηγήσει στο να εγκαταλείψουν εντελώς τα ραντεβού.
Η Άννα διέγραψε όλες τις εφαρμογές γνωριμιών από το τηλέφωνό της τον Ιανουάριο, αφού ένα ανεπιτυχές ραντεβού της κόστισε πάνω από 100 λίρες μόνο σε ποτά. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να πω σε κάποιον ότι είμαι λίγο στερημένη πριν τον γνωρίσω. Θα φοβόμουν ότι θα με θεωρούσαν χρυσοθήρα».
Για πολλούς, ο πιο ζεστός καιρός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ελάφρυνε την πίεση.
«Παλαιότερα, συναντούσα φίλους μία ή δύο φορές το μήνα για μια ταινία ή θέατρο ή κάποια άλλη δραστηριότητα, δείπνο και ποτό» λέει ο Mοχάμεντ, ένας 38χρονος σύμβουλος πληροφορικής.
«Αυτό έχει αλλάξει σε πικνίκ σε ένα πάρκο, όπου ο καθένας μας φέρνει σπιτικό φαγητό και συνεισφέρουμε για να αγοράσουμε ένα φτηνό μπουκάλι κρασί». Λέει ότι έπρεπε επίσης να προσαρμόσει τον τρόπο που περνάει το χρόνο του με τους φίλους του. Τώρα, οργανώνει ομαδικά τους φίλους τους για να γλιτώσει το κόστος της συνάντησης ένας προς έναν.
Ανησυχεί όμως για τον χειμώνα που έρχεται – και όχι μόνο επειδή ο πληθωρισμός είναι πιθανό να αυξηθεί. «Όλοι ζούμε σε μικρά μέρη, οπότε είναι δύσκολο να φέρουμε κόσμο στο σπίτι», λέει. «Φοβάμαι τον αντίκτυπο που θα έχει σε όσους είναι πιο απομονωμένοι και εσωστρεφείς».
Με τους ανθρώπους να δίνουν δικαιολογημένα προτεραιότητα στο φαγητό και τη θέρμανση των σπιτιών τους έναντι της κοινωνικοποίησης, η μοναξιά -που ήδη βρισκόταν σε επιδημικά επίπεδα πριν από την κρίση- πρόκειται να επιδεινωθεί πολύ περισσότερο.
«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η μοναξιά δεν είναι το ίδιο με το να αισθάνεσαι μόνος σου» λέει η Πίκετ. «Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί νέοι που δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι της οικογένειάς τους αυτή τη στιγμή και δεν είναι μόνοι τους. Αλλά μπορεί να εξακολουθούν να στερούνται το είδος της επαφής που είναι σημαντικό για την ευημερία τους».
Η ψυχολόγος Nατάσα Πόρτμαν συμφωνεί. «Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να μιλήσουν ανοιχτά για τα χρήματα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ανησυχίες για τα χρήματα συνδέονται με πολλά περίπλοκα συναισθήματα και συγκινήσεις, όπως ενοχές, ντροπή και αμηχανία, καθώς και με το αίσθημα ότι δεν είναι αρκετά καλοί. Για ορισμένους ανθρώπους, φτάνουν μέχρι τη ρίζα της ταυτότητάς τους» εξηγεί.
«Υπάρχει μια τεράστια πίεση για να δείξουμε ότι ζούμε μια διασκεδαστική ζωή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» λέει η Πίκετ. «Οι άνθρωποι νιώθουν ντροπή που δεν μπορούν να συμμετάσχουν στο είδος της κοινωνικής ζωής που έχουν οι φίλοι τους ενώ η αυτοεκτίμησή τους κατρακυλά».
Καθώς η κρίση του κόστους ζωής συνεχίζει να μαστίζει, η έξοδος θα θεωρείται όλο και περισσότερο πολυτέλεια. Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Όπως το θέτει η Πίκετ: «Η κοινωνικοποίηση δεν είναι μια επιπόλαιη προσθήκη στη ζωή – είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε και ευδοκιμούμε ως ανθρώπινα όντα».
Πηγή: Pronews.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)