Ο καθηγητής πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας, Απόστολος Αποστόλου, σε μια εκτός ατζέντας συζήτηση για την πολιτική που παραπέμπει σε καταστάσεις "γκροτέσκο", υπογραμμίζει τις ευθύνες των επιλογών της ίδιας της κοινωνίας που σε συνθήκες παρακμής και υποταγής με εθισμό σε δίπολα σουρεαλιστικού χαρακτήρα σε όλα τα ζητήματα, αντί να θέτει θέματα επαναμόρφωσης και συλλογικής δράσης, βολεύεται σε μια ιδιότυπη "διαφθορά" όλης της πυραμίδας στην ιδιωτεία του εφήμερου και του πρόσκαιρου, υπονομεύοντας το μέλλον της και των παιδιών της.
Mpelalis Reviews
Τετάρτη 22 Μαΐου 2024
Πληρωμένες διακοπές για πάντα
Δεν γίνεται, σίγουρα η Πρώην Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής και κομμένη από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις τελευταίες εθνικές εκλογές, Σοφία Νικολάου, έκανε «ιδιαίτερα μαθήματα» στη νυν, Δήμητρα Λυγούρα. Δεν εξηγείται πώς αλλιώς έκανε ταξίδι για «υπηρεσιακούς λόγους» στην Ηλεία – απ’ όπου κατάγεται – τις ημέρες του Πάσχα, πληρωμένο από μένα και από σένα φίλε/η αναγνώστη/ρια. Τι σόι υπηρεσιακοί λόγοι είναι αυτοί, αφού στον νομό Ηλείας δεν υπάρχει φυλακή, κανείς δεν ξέρει. Κι άντε, όντως για κάποιους «υπηρεσιακούς λόγους» έπρεπε να ταξιδέψει στην Ηλεία, αυτό έπρεπε να γίνει τις μέρες του Πάσχα που όλα έχουν «παγώσει»; Δηλαδή, τι ακριβώς υπηρεσιακό έκανε το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα;
*** Ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία. Σχεδόν όλοι οι υπουργοί και γραμματείς της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν κάνει και θα συνεχίσουν να κάνουν ταξιδάκια στην υγεία του κορόιδου. Κι αυτά που έχουν βγει στο «φως» δεν είναι ούτε το 1%. Η Μενδώνη το έκανε ωραία και όμορφα. Θυμάμαι έβγαινε απόφαση για δέσμευση πίστωσης τάδε ποσού με δικαιολογία ότι θα ταξιδέψει στις 13 Περιφέρειες της χώρας μέσα σε έναν μήνα, προκειμένου, τάχα μου, να συναντήσει κάποιους, οι οποίοι δεν αναφέρονταν στην απόφαση. Πήγαινε δηλαδή όπου ήθελε και συναντούσε και κάποιους για τα μάτια του κόσμου. https://t.co/4xwRnOVzVy / X
*** Τον Κωνσταντίνο Λούλη που είχε αποπεμφθεί από τη θέση του Γραμματέα Τουρισμού επειδή δεν διέθετε αναγνωρισμένο πτυχίο, τον θυμάστε; Αυτός είχε διορίσει μετακλητή υπάλληλο τη σύζυγό του και ταξίδεψαν από τις 25 ως τις 27 Νοεμβρίου 2019 στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να λάβουν, λέει, μέρος στην κοινή συνάντηση της ομάδας εργασίας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) για τη συνεργασία στον τουρισμό και τον πολιτισμό (ΑΔΑ: Ω8Μ5465ΧΘΟ-ΦΕ8). Πιάσ’ το αβγό και κούρευ’ το.
*** Κι άλλες πολλές τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν, απλά δεν τις θυμάμαι όλες τώρα. Με μια αναζήτηση, όμως, θα τις βρείτε. Στη Διαύγεια ανεβαίνουν καθημερινά «διαμαντάκια», τα οποία χάνονται μέσα σε όλο αυτόν τον χαμό. Ξέρετε τι γίνεται με τις απευθείας αναθέσεις; Η ανάθεση της ανάθεσης, με ό,τι τιμή θέλουν οι ίδιοι και εξυπηρετούνται οι φίλοι τους. Αυτοί που μετά το παίζουν γκράντε αριστεία, τρομάρα τους. Εταιρείες που έχουν συσταθεί μέρες πριν παίρνουν δημόσιες συμβάσεις για πλάκα. Αρκεί να έχεις το σωστό «δόντι». https://t.co/j42hqAHZLb / X
*** Αφού έγιναν ρεντίκολο με την κωλοτούμπα σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών, τώρα αλλάζουν πάλι αφήγημα και αφήνουν να εννοηθεί ότι ενδεχομένως στο μέλλον «σκίσουν» τη Συμφωνία των Πρεσπών. «Δεν τίθεται προς ώρας ζήτημα κατάργησής» της Συμφωνίας είπε ο Γιώργος Γεραπετρίτης, δίνοντας, ως αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών, το σύνθημα στα στελέχη της ΝΔ. Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να τεθεί τέτοιο ζήτημα αύριο ή μεθαύριο; Φυσικά όχι, απλά έρχονται εκλογές και θέλουν να τσιμπήσουν από τους περικεφαλαιοφόρους και τους χλαμυδοφόρους όσες περισσότερες ψήφους μπορούν. Ο Γεραπετρίτης είναι πολλά πράγματα, σίγουρα όμως δεν είναι χαζός…
*** Τη φωτιά στο εργοστάσιο που έφτιαχνε τα σχολικά γεύματα από τα οποία δηλητηριάστηκαν από σταφυλόκοκκο δεκάδες παιδιά στη Λαμία, πώς την είδατε; Γκαντεμιά, ε;Γκαντεμιά γιατί έτσι δεν θα γίνει πόρισμα του ΕΦΕΤ για τις τροφές που προκάλεσαν εμετούς και διάρροια στους μαθητές, στέλνοντας και κάποιους στο νοσοκομείο. Παρένθεση: Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης είναι στέλεχος της ΝΔ και φίλος του Χρήστου Σταϊκούρα. Απλά το αναφέρω για να έχουμε μια πιο σφαιρική άποψη για το ζήτημα. https://t.co/gcSRPKspXW / X
*** Τον Βασίλη Οικονόμου που ζήτησε «συγγνώμη» από τον Αλέξη Τσίπρα για τη στάση της Νέας Δημοκρατίας πριν τις εκλογές του 2019 πώς σας φάνηκε; https://t.co/FgJwnOEQR2 / X
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ παράδειγμα για τους Έλληνες πολιτικούς: Έγινε βοσκός και ζει με 250 ευρώ το μήνα!
Σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου μία και μόνο βουλευτική θητεία συχνά ισοδυναμεί με τα τυχερά νούμερα στο ΛΟΤΤΟ!
Newsroom
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, αποφάσισε να ζήσει με έναν τρόπο που εκπλήσσει πολλούς και αποτελεί παράδειγμα ταπεινότητας και αφοσίωσης στον λαό του, βιοποριζόμενος από τη βοσκή προβάτων.
Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, αρνήθηκε τη σύνταξη του προέδρου και επέστρεψε να διδάσκει στο πανεπιστήμιο, λαμβάνοντας ως συμπληρωματικό μισθό μόλις 10.000 ριάλ , δηλαδή κατώ από 250 ευρώ, το μήνα.
Ζει απλά στο σπίτι του και όταν διαμένει σε ξενοδοχεία, ζητά απλά δωμάτια, ακόμη και χωρίς κρεβάτι, προτιμώντας να κοιμάται στο πάτωμα με ένα στρώμα και μια κουβέρτα.
Ο Αχμαντινετζάντ χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις του και πούλησε το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο Peugeot που του παρείχε η προεδρία.
Όταν τον ρωτούν γιατί, ενώ υπήρξε πρόεδρος για δύο θητείες, δεν εκμεταλλεύτηκε τη θέση του για να βελτιώσει οικονομικά τη ζωή του, απαντά ότι «ένας πραγματικός ηγέτης πρέπει να ζει όπως ο λαός του».
Αυτή η στάση του Αχμαντινετζάντ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κατάσταση στην Ελλάδα, όπου περιέργως, από τους απλούς βουλευτές ως ακόμη και υπηρεσιακούς υπουργούς του ενός μήνα, πετυχαίνουν να δημιουργήσουν ανεξήγητα περιουσία!
Στον θαυμαστό ελληνικό πολιτικό βίο, είναι εύκολο για τον εθνικό αντιπρόσωπο, απλά να πλουτίσει…
Η ζωή του Αχμαντινετζάντ αποτελεί παράδειγμα για το πώς ένας ηγέτης μπορεί να επιλέξει να ζήσει απλά, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη του προς τον λαό του.
Αντί να επωφεληθεί από τη θέση του, προτίμησε να διατηρήσει μια ζωή σύμφωνη με τις αξίες του και τις ανάγκες του απλού Ιρανού.
ΥΓ του blog: ….Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ / και βαθιά σ’ ευχαριστώ / γιατί μ’ έμαθες και ξέρω / ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ / να πεθαίνω όπου πατώ / και να μη σε υποφέρω / Αχ Ελλάδα θα στο πω / πριν λαλήσεις πετεινό / δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι / μ’ εκβιάζεις μου κολλάς / σαν το νόθο με πετάς / μα κι απάνω μου κρεμιέσαι…..
Έρχεται η Καμπούλ Νο2 (ή η Σαϊγκόν Νο3);
Οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν σε οικισμούς και χωριά στην ευρύτερη επαρχία Χαρκόβου. Οι εξελίξεις στο άλλο μείζον μέτωπο, στην Ουκρανία δείχνουν να παίρνουν μια (τουλάχιστον οριακώς ακόμα) καταιγιστική διάσταση.
Ενώ πολύ δίκαια το κύριο μέτωπο του σπονδυλωτού παγκοσμίου πολέμου παραμένει η Παλαιστίνη, οι εξελίξεις στο άλλο μείζον μέτωπο, στην Ουκρανία δείχνουν να παίρνουν μια (τουλάχιστον οριακώς ακόμα) καταιγιστική διάσταση. Οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν σε οικισμούς και χωριά στην ευρύτερη επαρχία Χαρκόβου υπερκεράζοντας την οχυρωματική γραμμή των Ουκρανών. Μέσα σε λίγες ημέρες έχουν καταλάβει δεκάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ταυτοχρόνως δεν είναι σίγουρο αν αυτή είναι μια κύρια επίθεση των ρωσικών δυνάμεων ή μια δευτερεύουσα ενέργεια αντιπερισπασμού, η οποία απλώς συναντά πολύ μικρότερη αντίσταση από την αναμενόμενη.
Σύμφωνα με τις (όχι πάντα αξιόπιστες) ειδήσεις που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αριθμός των Ουκρανών που παραδίνεται σε Ρώσους ολοένα μεγαλώνει, η ουκρανική ηγεσία αναγκάζεται να στείλει άνδρες των ομάδων «Κράκεν» (νεοναζιστικής στρατιωτικής οργάνωσης), ενώ την ίδια στιγμή Ουκρανοί στρατιώτες και αξιωματικοί φέρονται να δηλώνουν ότι οι ουκρανικές άμυνες έχουν πέσει θύματα της διαφθοράς στην πατρίδα τους. Κοινώς ότι τα λεφτά φαγώθηκαν και ότι τα οχυρωματικά έργα δεν έγιναν ποτέ ή δεν έγιναν σωστά. Ταυτοχρόνως και ενώ οι ουκρανικές επιθέσεις με δυτικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς συνεχίζονται μέσα στη Ρωσία (και μάλιστα συχνά εναντίον κατοικιών) φαίνεται ότι όλο το αμυντικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα της Ρωσίας, έχει λάβει τα μαθήματα από τα δύο χρόνια πολέμου: η τοποθέτηση ενός νέου υπουργού άμυνας ο οποίος δεν είναι στρατιωτικός και κατά τα φαινόμενα θεωρείται έντιμος, η βελτίωση στην επιμελητεία, η έμφαση στον καλύτερα συντονισμένο, διακλαδικό τρόπο πολέμου, η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων σε επίπεδο πυραυλικών συστημάτων και drones αποτελούν μερικά μόνο από τα δύσκολα μαθήματα που διδάχτηκαν οι Ρώσοι πολεμώντας.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν αποκτά ειδικό ενδιαφέρον η δήλωση στην οποία φέρεται να προέβη ο ΓΓ του ΝΑΤΟ σχετικώς με την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Όπως φέρεται να είπε, αυτό που προέχει τώρα είναι η άμυνα της Ουκρανίας, διότι αν ηττηθεί τι νόημα θα έχει η ανοικοδόμησή της; Στην πραγματικότητα, το ρητορικό ερώτημα εμπεριέχει μια πρόβλεψη: ότι αν ηττηθεί η Ουκρανία θα ηττηθεί ολοκληρωτικώς. Όπως γράφαμε πριν ακόμα αρχίσει η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσίας, το τέλος αυτής της ιστορίας ή τουλάχιστον η επόμενη μείζων στάση της είναι στο Κίεβο. Η ένωση του Ντονμπάς με τη Ρωσία αρκούσε για να μπει έστω άνω τελεία στον πόλεμο που ξεκίνησε το 2014-2015, μέχρι περίπου το Μάρτιο του 2022. Τότε όμως παρενέβη ο Μπόρις Τζόνσον ως ο λαγός των ΗΠΑ και τίναξε στον αέρα μαζί με τις μαριονέττες του Κιέβου την όποια προοπτική άμεσης ειρήνευσης.
Επειδή λοιπόν η Ουκρανία ηττάται και δε φαίνεται τίποτα ικανό να ανατρέψει την ήττα της (ούτε η νέα στρατιωτική βοήθεια, ούτε οι νατοϊκοί στρατιώτες που κεκαλυμμένα βρίσκονται στα εδάφη της, ούτε η διευρυνόμενη επιστράτευση) σιγά-σιγά όλοι αναγνωρίζουν ότι η ήττα της Ουκρανίας (μάλλον) θα είναι ολοκληρωτική. Δεν είναι βέβαιο αν θα δούμε ρωσικά τεθωρακισμένα στους δρόμους του Κιέβου. Είναι πιθανό να μη θέλουν οι Ρώσοι να καταβάλουν το κόστος για μια τόσο εντυπωσιακή νίκη, εκτός και αν καταστεί αναγκαίο ή τους «προσφερθεί» με πολύ χαμηλό αριθμό θυμάτων. Σαφώς προτιμούν μια
γρήγορη κατάρρευση των ουκρανικών δυνάμεων μέσα από μια τακτική των «χιλίων κοψιμάτων» σε διάφορα σημεία του πολεμικού μετώπου, την αποσύνθεση της εσωτερικής πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης στην Ουκρανία και την εξάντληση των ουκρανικών εφεδρειών. Στο τέλος όμως αυτού του δρόμου όποια και αν είναι η τακτική, καθίσταται ολοένα σαφέστερο ότι η ουκρανική ήττα θα συμπεριλάβει και το Κίεβο με το ερώτημα να είναι κατά πόσο οι δυτικές επαρχίες θα βρεθούν υπό επίσημη ή άτυπη ΝΑΤΟ-πολωνική διοίκηση.
Παραλλήλως και χωρίς να υποστηρίζουμε ότι υφίσταται κοινό επιχειρησιακό επιτελείο μεταξύ ουκρανικού μετώπου και παλαιστινιακού (δεν υπάρχει αντίστοιχο ρεπορτάζ) φαίνεται πολύ λογικό να υφίσταται ένας άτυπος αλλά ουσιαστικός συντονισμός μεταξύ τους, προφανώς με κομβικό το ρόλο του Ιράν. Η ταυτόχρονη φθορά ΝΑΤΟ-Ουκρανίας και ΝΑΤΟ-Ισραήλ αποδυναμώνει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στρατιωτικώς, διεθνπολιτικώς αλλά και στο εσωτερικό τους.
Για τις ΗΠΑ πρόκειται για εφιάλτη: μετά τη Σαϊγκόν Νο2 (ή αλλιώς την Καμπούλ) τίθεται επί τάπητος η προοπτική μιας Σαϊγκόν Νο3 (ή αλλιώς Καμπούλ Νο2) στο Κίεβο, ενώ στη Μέση Ανατολή κινδυνεύουν (και εμείς ελπίζουμε και προσδοκούμε) να ζήσουν μια μέχρι πρότινος αδιανόητη καταστροφή της πολιτικής τους στο και δια του Ισραήλ. Ο εφιάλτης μπορεί βραχυπρόθεσμα βεβαίως να αφορά άμεσα τον ίδιο τον Μπάιντεν αλλά στην πραγματικότητα συμπεριλαμβάνει και τον Τραμπ ο οποίος ναι μεν να κομπορρημονεί αλλά πολύ απέχει από το να έχει οποιοδήποτε ειρηνευτικό σχέδιο για οποιαδήποτε από τις δύο περιοχές. Ποιος ξέρει λοιπόν; Ίσως δούμε σχετικώς σύντομα κάποιο ελικόπτερο να απογειώνεται και από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο.
Πηγή: kosmodromio.gr
Ερίκ Καντονά: «Έχω διαλέξει με ποιον θα είμαι»
Για άλλη μια φορά ο Ερίκ Καντονά λέει τα πράγματα με το όνομα τους
Μάκης Διόγος
«Γερνάω. Αυτό το Μάιο γίνομαι 58 ετών. Είμαι σε μια ηλικία που μπορεί να χάσω φίλους και άτομα της οικογένειάς μου. Και κάποτε θα έρθει η ώρα μου. Μου λείπουν οι φίλοι μου, μου λείπει η οικογένειά μου. Ήθελα να γράψω ένα τραγούδι γι’ αυτούς. Και για το χρόνο που σπαταλάμε. Και για τις υπέροχες στιγμές που περνάμε μαζί. Ίσως ένα ή δύο χρόνια αργότερα να λέω: “Περνάω πολύ καλά με τους φίλους μου” και να σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να έχω περάσει ακόμα πιο σημαντικές στιγμές μαζί τους. Θέλεις περισσότερο χρόνο όταν αγαπάς κάποιον. Και μερικές φορές δεν περνάς το χρόνο σου όπως επιθυμείς. Κι έπειτα, με τους ανθρώπους που αγαπάς, έχεις την αίσθηση ότι έχεις χάσει χρόνο και ίσως δεν είπες πράγματα που ήθελες να πεις. Η αίσθηση ότι χάνουμε χρόνο είναι πιο έντονη αν δεν τον περνάμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε και δεν τους το λέμε ότι τους αγαπάμε». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Ερικ Καντονά, που έδωσε συνέντευξη στο “Big Issue” το περιοδικό των αστέγων, την οποία αναδημοσίευσε η “Σχεδία” που κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας.
Μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, ο Καντονά, έκανε μια ανάρτηση στο Instagram: «Με το να υπερασπίζεται κανείς τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων δεν σημαίνει ότι είναι υπέρ της Χαμάς. Το να λες “Ελεύθερη Παλαιστίνη” δεν σημαίνει ότι είσαι αντισημίτης ή ότι θέλεις να φύγουν όλοι οι Εβραίοι» Στη συνέντευξη ανέφερε: «Αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου είναι φυσικά φρικτό, όλοι συμφωνούν. Αλλά φαίνεται ότι για πολύ κόσμο όλα ξεκίνησαν στις 7 Οκτωβρίου. Είναι θέμα δεκαετιών. Το χειρότερο πράγμα στον κόσμο δεν είναι τα χρήματα, είναι η επικοινωνία. Με την επικοινωνία μπορείς να χειραγωγήσεις τους πάντες. Νιώθω κοντά στους ανθρώπους που υποφέρουν από πολέμους. Έγραψα ένα τραγούδι –θα κυκλοφορήσει σύντομα– στο οποίο λέω, “η πύλη προς τους αθώους/η δύναμη να πεθαίνεις/δώστε μας ένα εισιτήριο για περισσότερη δικαιοσύνη/δώστε μας ένα εισιτήριο για δύο κράτη ειρήνης”».
Σε ερώτηση για την κοινωνική του ευαισθησία ο γάλλος άσος είπε: «Η τρέλα έχει να κάνει με τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Και η τρέλα είναι το όριο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι έξω από αυτό το όριο που τους λέμε τρελούς, παράφρονες. Και, ταυτόχρονα, έχουμε πολλούς ανθρώπους μέσα από αυτό το όριο, όπως ο Τζορτζ Μπους, ο Νετανιάχου, τέτοια άτομα, που σκοτώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κι όμως παραμένουν ελεύθεροι. Έχω διαλέξει με ποιον θα είμαι. Νομίζω ότι είμαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Προτιμώ να ζω με ανθρώπους που θεωρούνται ακόμα και εκτός κοινωνίας, δεν με νοιάζει. Προσπάθησα όσο το δυνατόν περισσότερο να δημιουργήσω τα δικά μου όρια. Όχι μόνο επειδή ο πατέρας μου ήταν νοσοκόμος σε ψυχιατρείο, αλλά για πολλούς λόγους. Λατρεύω τους καλλιτέχνες που είναι έξω από τα όρια. Που τους χαρακτηρίζουν τρελούς, όπως τον Βαν Γκογκ, τον Αντονέν Αρτώ, τον Αρθούρο Ρεμπώ, τέτοιους ανθρώπους. Η οικογένεια του Βαν Γκογκ τον έβαλε σε ψυχιατρείο, η οικογένεια του Αρτώ το ίδιο, για μένα είναι απλώς ιδιοφυίες. Μπορεί οι άνθρωποι να αποκαλούσαν τον Βαν Γκογκ τρελό, αυτός όμως ήταν μια διάνοια που παρατηρούσε τον κόσμο. Το ίδιο γινόταν και με τον Αρτώ. Τώρα πια, αναγνωρίζονται ως ιδιοφυίες. Με γοητεύουν τέτοιοι άνθρωποι. Με συναρπάζει αυτό που λέμε τρέλα και ταυτόχρονα το φοβάμαι, γιατί όλοι βαδίζουμε πάνω στη μικρή λεπτή γραμμή. Και μπορεί όλοι να ξεφύγουμε. Έχουμε κληρονομήσει αντιλήψεις χιλιάδων ετών για το τι είναι καλό και τι είναι κακό. Και ακόμα κι όταν τις αντιπαλεύουμε, νιώθουμε ένοχοι όταν κάνουμε κάτι λίγο έξω από τα όρια. Γιατί νιώθουμε ένοχοι; Φταίνε η παιδεία μας, οι γονείς, οι θρησκείες, τα πάντα».
Στο ερώτημα αν θα πήγαινε ποτέ στη Σαουδική Αραβία ο Καντονά είναι κατηγορηματικός: «Με τίποτα. Όταν τελείωσα την καριέρα μου, ήμουν μόλις 30 χρονών. Όταν έχασα το πάθος, αποφάσισα να αποσυρθώ. Θα μπορούσα να είχα παίξει άλλα πέντε ή επτά χρόνια. Ποτέ δεν έπαιξα ποδόσφαιρο για τα λεφτά. Όταν πηγαίνει κάποιος στη Σαουδική Αραβία, δεν μπορούμε να μιλάμε για πάθος για το ποδόσφαιρο. Μόνο για πάθος να βγάλεις χρήματα».
Οι από κάτω, οι από πάνω και η συνεργασία
Τάσος Παππάς
Πλησιάζοντας στις ευρωεκλογές οι ηγεσίες ανοίγουν τα χαρτιά τους και προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Στην περιοχή της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης έχει ξεκινήσει δειλά η συζήτηση για το ενδεχόμενο συνεργασιών. Συμμετέχουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά. Στην πρώτη φάση ενεπλάκησαν στελέχη των κομμάτων. Σιγά σιγά όμως μπήκαν και οι ηγεσίες στο παιχνίδι. Με προτάσεις και αφορισμούς. Με ιδέες και αποκλεισμούς.
Για παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης έχει δεχτεί επιθέσεις από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος τον έχει αποκαλέσει εκβιαζόμενο και συστημικό. Ανταπέδωσε. Μίλησε όμως και επί της ουσίας. Είπε ότι δεν συμφωνεί με συνεργασίες κορυφής, με συγκολλήσεις κομμάτων και πολύ περισσότερο με συγχωνεύσεις κομμάτων, έκανε ανοίγματα σε παράγοντες της Νέας Αριστεράς και σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας έξω από την οπτική του τον Στέφανο Κασσελάκη.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε πριν από λίγες μέρες στην ΕΡΤ ήταν σαφής: «Προτεραιότητά μου είναι να ανοίξει ένας διάλογος με τις πραγματικές προοδευτικές δυνάμεις. Οπως έγινε στην Αυτοδιοίκηση και πετύχαμε πάρα πολλά πράγματα. Αυτό το κάλεσμα εγώ μπορώ να το υπηρετήσω. Μπορεί να το υπηρετήσει ο κ. Κασσελάκης; Ο κ. Κασσελάκης είναι πρόεδρος του κόμματος Κασσελάκη. Δεν είναι πρόεδρος του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο κι αν θέλουμε να συζητάμε για άλλα πράγματα».
Συνεπώς με βάση τα λεγόμενά του δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Κασσελάκη. Αν όμως ο κ. Κασσελάκης καταφέρει να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση με ένα ποσοστό κοντά σ’ αυτό των εθνικών εκλογών, η εξουσία του στο κόμμα δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί. Οπότε αν επιμείνει ο κ. Ανδρουλάκης στη θέση ότι δεν συζητά με το «κόμμα Κασσελάκη», οι δύο χώροι θα συνεχίσουν να πορεύονται χωριστά. Μακριά αλλά όχι αγαπημένοι και κάθε προσπάθεια για διάλογο θα πέσει στο κενό.
Από την πλευρά του ο κ. Κασσελάκης παρενέβη στη συζήτηση με το άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (18-19/5/2024). Πηγαίνοντας στο παρελθόν -πρόσφατο και μακρινό- είπε ότι το 2015 δεν υπάρχει πια (άρα και ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνης της εποχής και ο άνθρωπος που πρωταγωνίστησε, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας) και πρόσθεσε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πρόκειται να αναστηθεί. Οπότε όσοι και όσες κοιτάνε πίσω, καλό είναι να συμφιλιωθούν με τη νέα κατάσταση. Και γι’ αυτό επανέλαβε την αγαπημένη φράση του, που είναι και μήνυμα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς αντιπάλους, «έχω έρθει για να μείνω, στην πατρίδα μου και στο κόμμα μας».
Και για το θέμα της συνεργασίας ποια είναι η άποψή του; Εχει πει παλιότερα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι εξαίρεση στην προσπάθεια συνεννόησης με τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, αλλά στο άρθρο του στην «Εφ.Συν.», αφού πλέκει το εγκώμιο στον νέο κόσμο που δραστηριοποιείται στο ΜέΡΑ25 και κάνει επίθεση φιλίας στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αναφέρει ότι δεν θα μπει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης με αρχηγούς άλλων κομμάτων.
Γεννάται έτσι το ερώτημα: Πώς θα γίνει η συνεργασία; Το δημοκρατικό μέτωπο (τον όρο έχει καθιερώσει στη δημόσια συζήτηση ο Διον. Τεμπονέρας), λέει ο κ. Κασσελάκης, δεν φτιάχνεται από πάνω, η κοινωνία θα το φτιάξει. Μάλιστα. Την ίδια θέση για κινήσεις από κάτω έχει και ο κ. Ανδρουλάκης. Να, λοιπόν, που οι δύο αρχηγοί συμφωνούν σε κάτι.
Κόντρα ερώτημα: Μπορεί να φτιαχτεί δημοκρατικό μέτωπο από τα κάτω χωρίς τη συγκατάθεση και την ενθάρρυνση των από πάνω; Δυσκολεύομαι να βρω ένα παράδειγμα εδώ και αλλού που να δικαιώνει αυτήν την προσέγγιση. Εκτός αν τα περί συνεργασιών είναι λόγια του αέρα που εκτοξεύονται σε προεκλογική περίοδο μπας και ξεκολλήσουν από τους καναπέδες τους οι απογοητευμένοι προοδευτικοί πολίτες.
Ανάγωγα
Οι διοικήσεις των πολυεθνικών σε πανικό. Διάβασαν την επιστολή του Μητσοτάκη στην πρόεδρο της Κομισιόν και έχουν χάσει τον ύπνο τους. Συνωστισμός στα αεροδρόμια και στα λιμάνια. Τα ιδιωτικά αεροπλάνα των μελών τους με αναμμένες τις μηχανές, τα ελικόπτερα σε ετοιμότητα, τα γιοτ με σηκωμένες τις άγκυρες. 1789, 1917, 2024. Προ των πυλών η τρίτη έφοδος των πληβείων κατά του συστήματος. Ροβεσπιέρος, Λένιν, Μητσοτάκης. Η τριπλέτα της επανάστασης.
Οι διοικήσεις των πολυεθνικών σε πανικό. Διάβασαν την επιστολή του Μητσοτάκη στην πρόεδρο της Κομισιόν και έχουν χάσει τον ύπνο τους. Συνωστισμός στα αεροδρόμια και στα λιμάνια. Τα ιδιωτικά αεροπλάνα των μελών τους με αναμμένες τις μηχανές, τα ελικόπτερα σε ετοιμότητα, τα γιοτ με σηκωμένες τις άγκυρες. 1789, 1917, 2024. Προ των πυλών η τρίτη έφοδος των πληβείων κατά του συστήματος. Ροβεσπιέρος, Λένιν, Μητσοτάκης. Η τριπλέτα της επανάστασης.
Τρίτη 21 Μαΐου 2024
Αιχμές του Νίκου Πλακιά για τα ΜΜΕ: Τα κανάλια δεν έδειξαν ούτε ένα λεπτό από την εκδήλωση για τα Τέμπη
Newsroom
Με αφορμή την εκδήλωση για την υπόθεση, ο Ν. Πλακιάς σημείωσε σε ανάρτησή του ότι «στην εκδήλωση βρέθηκε πλήθος κόσμου αλλά τα κανάλια δεν έδειξαν ούτε ένα λεπτό, το ίδιο παντού, σε όλη την Ελλάδα η λέξη ΤΕΜΠΗ απαγορευμένη».
Αναλυτικά, ο Ν. Πλακιάς έγραψε: «Χτες στο Ηράκλειο Κρήτης έγινε μια εκδήλωση για το #Τεμπη_έγκλημα και μίλησε η Καρυστιανου με τον Ασλανιδη. Στην εκδήλωση βρέθηκε πλήθος κόσμου αλλά τα κανάλια δεν έδειξαν ούτε ένα λεπτό το ίδιο παντού σε όλη την Ελλάδα η λέξη ΤΕΜΠΗ απαγορευμένη.
Αντίθετα δείχνουν τους πολιτικούς των κομμάτων που όπου πάνε είναι τρεις και ο κούκος αλλά δεν πειράζει αρκεί να πέφτει η επιδότηση στα ΜΜΕ και όλα τα άλλα γίνονται. Για εμένα δεν το συζητώ καν με βάλανε στον πάγο αφού πήραν αυτό που ήθελαν.
Εγώ αυτά τα μονοπάτια δεν τα ήξερα δεν τα ξέρω και ούτε θέλω να τα μάθω. Εγώ θα πάω με την αλήθεια το φως και την προσμονή για την δίκη. Μετά όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους». https://t.co/d3yVVlx91V / X
ΥΓ του blog: .....η
αποσιώπηση του εγκλήματος των Τεμπών είναι γεγονός από την κυβερνητική παράταξη
παράλληλα βγάλανε και τα εντεταλμένα παπαγαλάκια τους, τα πετσοταϊσμένα, να
λασπολογούν και να ελεεινολογούν όπως η Φλέσσα και η Γιαννακά https://t.co/y3pIAuEI4u
/ X ...να
ξέρουν όμως ότι το βαθύ τραύμα που άφησαν τα Τέμπη στον Ελληνικό λαό,
ούτε σβήνει, ούτε ξεχνιέται, ούτε μακιγιάρεται με made Stan Greenberg,
μεθόδους, εντολές και αναλύσεις.... τα τραύματα τα εθνικά στην Ελλάδα μένουν,
ριζώνουν και μας στοιχειώνουν δια βίου, με εκδηλώσεις και αντιδράσεις
απρόσμενες και μεταχρονολογημένες ειδικά όταν στην Τραγωδία δε υπάρχει
Νέμεσις...
Ξέρεις γιατί έχουν «απόλυτη προτεραιότητα» οι VIP στα νοσοκομεία μας;
Ξέρεις, αλλά δεν αντιδράς. Ξέρεις όμως γιατί δεν αντιδράς;
«Απόλυτη προτεραιότητα». Η φράση στο επίσημο έγγραφο που αποκάλυψε χθες η ΟΕΓΝΕ και αποκηρύσσει η κυβέρνηση σήμερα, μου τρυπάει το μυαλό. Βλέπετε βρίσκομαι σε μια βιωματική διαπίστωση αυτές τις μέρες.
Δικός μου, ολοδικός μου, άνθρωπος ψάχνει ένα μήνα να κάνει – με παραπεμπτικό από το ΚΑΤ, μια μαγνητική. Είναι ανασφάλιστος. Ραντεβού στα δημόσια νοσοκομεία δεν υπάρχουν. Ποτέ. Ίσως κάποτε αν τα καταφέρει και αφού έχει λήξει το παραπεμπτικό του. Και μαντέψτε. Τα ιδιωτικά δεν δέχονται να την κάνει, πληρώνοντας το ποσό συμμετοχής που αναγράφεται στο επίσημο έγγραφο. Το κόστος είναι 236,95 ευρώ. Δεν τα έχει. Με το ζόρι έχει το ποσοστό συμμετοχής που είναι 35,54. Πονάει φρικτά και φοβάται. Και αυτή είναι μια απλή ιστορία.
Η σύνθετη, αυτή που πρέπει να κατανοήσουμε όλοι, είναι η παρακάτω:
«Σύμφωνα με την απόφαση της διοίκησης του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», της 15ης Μαΐου, η οποία κοινοποιήθηκε στους διευθυντές και τμηματάρχες «[...] το νοσοκομείο τίθεται σε 24ωρη ετοιμότητα κατά τις 28,29 και 30/05/2024, για την αντιμετώπιση των VIP (διαπιστευμένων και φιλάθλων) [...] », ενώ όπως αναφέρει σε άλλο σημείο της «[...] τα περιστατικά τα οποία θα προσέλθουν θα πρέπει να καταγράφονται σε ξεχωριστή λίστα στο Γραφείο Κινήσεως και θα έχουν απόλυτη προτεραιότητα στην εξέταση τους και διεξαγωγή όλων των απαραίτητων εξετάσεων, εφόσον χρειαστεί [...] ».
Δείτε το σχετικό έγγραφο
Το «Απόλυτη προτεραιότητα» δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν θυμάστε; Σας θυμίζω.
Στην πανδημία είχαμε VIP κατά προτεραιότητα για τα κρεββάτια στα νοσοκομεία, VIP για τις ΜΕΘ, VIP για το φάρμακο με τα μονοκλωνικά αντισώματα, VIP κατά προτεραιότητα στα εμβόλια.
Δείτε το σχετικό έγγραφο
Το «Απόλυτη προτεραιότητα» δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν θυμάστε; Σας θυμίζω.
Στην πανδημία είχαμε VIP κατά προτεραιότητα για τα κρεββάτια στα νοσοκομεία, VIP για τις ΜΕΘ, VIP για το φάρμακο με τα μονοκλωνικά αντισώματα, VIP κατά προτεραιότητα στα εμβόλια.
Θυμηθήκατε; Όταν στέλναμε μηνύματα για να πάμε βόλτα το σκύλο μας, έχοντας αμηχανία, θυμό, φόβο και απελπισία εκείνοι έστηναν το σχέδιο. Με εξαιρετική δοθείσα ευκαιρία. Έναν θανατηφόρο ιός. Ένας τεράστιος φόβος. Μια εξαιρετική συγκύρια. Σοκ και δέος.
Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη χρονική στιγμή μεγαλύτερης περιφρόνησης και αδιαφορίας για εμάς, τόσο γυμνά και απροκάλυπτα. Μας άφησαν να πεθάνουν και ψήφισαν το ακαταδίωκτο. Ώστε να μην έχουν εκ των υστέρων καμία ευθύνη. Και πεθάναμε. Χιλιάδες.
Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη χρονική στιγμή μεγαλύτερης περιφρόνησης και αδιαφορίας για εμάς, τόσο γυμνά και απροκάλυπτα. Μας άφησαν να πεθάνουν και ψήφισαν το ακαταδίωκτο. Ώστε να μην έχουν εκ των υστέρων καμία ευθύνη. Και πεθάναμε. Χιλιάδες.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας ξηλώνεται και δεν ανοίγει ρουθούνι
Το ότι χθες μάθαμε ότι το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Αττικής μπαίνει σε τριήμερη 24ωρη ετοιμότητα για να εξυπηρετεί κατά απόλυτη προτεραιότητα τους επισήμους, τους VIP επισκέπτες της χώρας για τον τελικό του Conference League, στον οποίο θα αναμετρηθούν ο Ολυμπιακός με τη Φιορεντίνα, είναι απλά μια λεπτομέρεια της ιστορίας.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας ξηλώνεται και δεν ανοίγει ρουθούνι. Μόλις τρεις μέρες πριν είδαμε τις τρομερές εικόνες από την εφημερία στο Γεννηματά τις οποίες και πάλι ο Άδωνης Γεωργιάδης δικαιολόγησε ως μια στιγμή. Οι εργαζόμενοι απάντησαν. Ξανά. φωνάζουν άλλωστε χρόνια.
Διαβάστε την ανακοίνωσή τους
«Οργή και αγανάκτηση μας προκαλούν οι ανακοινώσεις και οι τοποθετήσεις της 1ης ΥΠΕ, της διοίκησης του Γεννηματάς και του υπουργού υγείας Άδωνι Γεωργιάδη για τις εικόνες από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου μας.Σε μια παράλογη και αντιεπιστημονική προσπάθεια συγκάλυψης άλλου ενός εγκλήματος, θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι αυτό που βλέπουν, αυτό που εμείς και οι ασθενείς μας ζούμε σε κάθε γενική εφημερία τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο, δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία του κόσμου αλλά “λογικό” στο χώρο ενός ΤΕΠ, ενός από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας.
Λένε και ξαναλένε ότι η φωτό είναι μια στιγμή»
Λένε και ξαναλένε ότι παρόλη την κοσμοσυρροή οι άρρωστοι έχουν στο τέλος κρεββάτι. Είτε ράντζο, είτε φορείο, είτε κανονική κλίνη, πάντως έχουν κρεββάτι. Είναι πρόκληση οι υπεύθυνοι για τη δημόσια υγεία να μας λένε ότι η υγεία ενός ασθενή κρίνεται αποκλειστικά και μόνο από το αν έχει ξαπλωμένο το κορμί του σε κάποιο κρεββάτι. Αν θέλουν εκεί στις διοικήσεις και τα υπουργεία να μιλήσουμε σοβαρά για τα χάλια των ΤΕΠ και τις αναμονές, ας μετρήσουμε πόσες ώρες κάνει να εξεταστεί ένας άρρωστος, πόσες ώρες κάνει να μπει μια βασική διάγνωση ή/και να ξεκινήσει μια αντιμετώπιση. Επίσης να μετρήσουμε πόσοι σηκώνονται και φεύγουν γιατί δεν αντέχουν άλλο να περιμένουν.
Όταν λέγαμε ότι τα ντουβάρια που εγκαινιάζουν (λες και δεν είναι ευθύνη τους να υπάρχουν σύγχρονα κτήρια και υποδομές) δεν μειώνουν τις αναμονές αν δεν γίνουν μαζικές προσλήψεις, μας καταγγέλλανε με δηλώσεις του τύπου "αυτοί με τις ντουντούκες δεν έχουν θέση στο ΕΣΥ" (Πλεύρης).
Ο Άδωνις γίνεται ακόμα πιο προκλητικός λέγοντας ότι αυτή είναι η παγκόσμια εικόνα των ΤΕΠ εκτός από το Ισραήλ (!). Το ακούσαμε και αυτό από τον υπουργό της θανατερής κυβέρνησης. Έχει σαν πρότυπο τα νοσοκομεία ενός κράτους τρομοκράτη που δεν νοσηλεύουν τους σακατεμένους Παλαιστίνιους και τα παιδιά τους αλλά τους δολοφονούν μέσα στα ίδια τα νοσοκομεία... Αίσχος. Και δεν έμεινε εκεί ο Γκαιμπελίσκος υπουργός. Δήλωσε ότι θα δοκιμάσει τεχνητή νοημοσύνη στα επείγοντα, προσβάλλοντας τους υγειονομικούς ότι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Εμείς οι υγειονομικοί μπορούμε να πούμε, με στοιχεία, για τον κάθε άρρωστο που εξετάσαμε στο ΤΕΠ πόσο καλύτερη θα ήταν η έκβαση της υγείας του αν εξαλείφονταν οι πολύωρες αναμονές. Εμείς μπορούμε να πούμε για τον κάθε άρρωστο που νοσηλεύεται στις κλινικές μας πόσο μικρότερες θα ήταν οι νοσηλείες τους αν είχαμε τον αριθμό του προσωπικού που έπρεπε. Εμείς μπορούμε να πούμε για το πώς δεν θα είχαμε τόσες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις με πολυανθεκτικά μικρόβια αλλά και θανάτους από αυτά. Εμείς μπορούμε να πούμε πολλά αλλά μπορούμε να κάνουμε περισσότερα.
Επειδή κανένας δεν πιστεύει, ούτε εμείς οι υγειονομικοί, ούτε οι ασθενείς μας, το αφήγημα αυτής της κυβέρνησης που συγκαλύπτει κάθε έγκλημα της, από τα Τέμπη ως την Πύλο δηλώνουμε ότι ούτε θα σωπάσουμε ούτε θα σταματήσουμε να παλεύουμε μέχρι να έχουμε ένα ΕΣΥ καθολικά προσβάσιμο για όλους, δωρεάν για τις ανάγκες του κόσμου.
Η συστηματική προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ από τη ΝΔ οδηγεί σε αυτά τα απάνθρωπα αποτελέσματα. Εκατοντάδες χιλιάδες βρίσκονται αποκλεισμένοι από την υγεία καθώς η απώλεια της ασφαλιστικής τους ικανότητας μετατρέπει τις πύλες των ΤΕΠ μονόδρομο για την εύρεση υγείας από το απλό μέχρι το πιο περίπλοκο περιστατικό.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης έκλεισε τα ΙΚΑ και εφτά νοσοκομεία στο λεκανοπέδιο πριν δέκα χρόνια. Τα νοσοκομεία έχουν σαράντα χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις σε όλες τις ειδικότητες. Αν δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις ιδιωτικά ή ακόμα και την χρόνια φαρμακευτική σου αγωγή είσαι καταδικασμένος.
Έχουμε βρεθεί απεργιακά δεκάδες φορές στο δρόμο τους τελευταίους μήνες διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις σε όλες τις βαθμίδες της υγείας, για μονιμοποιήσεις όλων των συμβασιούχων, για να μπει η υγεία σε προτεραιότητα και όχι οι πολεμικές δαπάνες και οι πριμοδότηση των αρπαχτικών- κλινικαρχών- φαρμακοβιομηχάνων – εργολάβων.
Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε μέχρι τη νίκη. Θέλουμε στο πλευρό μας όλους τους ασθενείς μας. Έτσι μόνο μπορούμε να νικήσουμε».
Οι υγειονομικοί, ουρλιάζουν. Χρόνια. Γιατί δεν ακούμε;
Η Υγεία είναι Δημόσια και Δωρεάν. Κατοχυρωμένο δικαίωμα από το σύνταγμά μας. «Το δικαίωμα στην προστασία της υγείας προβλέπεται και προστατεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα ως ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα καθότι σχετίζεται µε την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Η υγεία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και για την ευημερία του σε όλους τους τομείς του ανθρώπινου βίου. Αναφέρεται στη φυσική υπόσταση του ανθρώπου και οντολογικά έπεται της ζωής. Ο συντακτικός νοµοθέτης στα άρθρα 21 πάρ. 3, 7 πάρ. 2, 5 πάρ. 5 κατοχυρώνει το δικαίωμα του ατόµου στην προστασία της υγείας του και ανάγει την υγεία σε αντικείμενο κρατικής µμέριμνας. Ο κοινός νομοθέτης µε τη σειρά του θέσπισε το Ν. 1397/1983 για τη δημιουργία του Ε.Σ.Υ και κατόπιν αυτού ακολούθησαν ο Ν. 2071/92 «για τον εκσυγχρονισμό και την οργάνωση του Ε.Σ.Υ», ο Ν. 2194/1994 «για την αποκατάσταση του Ε.Σ.Υ» , ο Ν. 2519/1997 «για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό του Ε.Σ.Υ και την οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών» και πρόσφατα ο Ν. 3172/2003 «για την οργάνωση και τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών δημόσιας υγείας». Αξίζει να τονισθεί ότι ο νομοθέτης µεριµνά και για την οργάνωση των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας καθότι δεν υπάρχει κρατικό µονοπώλιο παροχής υπηρεσιών υγείας και προβλέπει αυστηρούς όρους ίδρυσης και λειτουργίας τους.
Τότε γιατί δεν μπορούσε να κάνει την μαγνητική με το παραπεμπτικό του;
Τι λένε οι Ενώσεις;
«Ενώ βλέπουμε καθημερινά τις εικόνες από τα επείγοντα των νοσοκομείων, όπου οι ασθενείς στοιβάζονται και περιμένουν με τις ώρες για να εξεταστούν, έκπληκτοι διαβάζουμε την απόφαση για την «κατά απόλυτη προτεραιότητα» εξέταση των VIP ασθενών της διοργάνωσης Conference», η Μαίρη Αγρογιάννη, παθολόγος στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας και Γραμματέας της ΕΙΝΑΠ (Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας Πειραιά).
Η ίδια μιλάει στην efsyn.gr για το «απαράδεκτο», της απόφασης: «Δεν μπορούν να υπάρχουν ασθενείς πολλών ταχυτήτων» και υπογραμμίζει ότι «η Ιατρική διδάσκει την προτεραιότητα ανάλογα με τη βαρύτητα των περιστατικών, χωρίς κανένα περαιτέρω κριτήριο. Αυτό έχουμε μάθει».
Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» Γιώργος Φερεντίνος επισημαίνει για την επίμαχη απόφαση.
«H απόφαση της διοίκησης του Ευαγγελισμού είναι όχι μόνο προκλητική κι επικίνδυνη για το ήδη αποψιλωμένο και εξουθενωμένο προσωπικό του νοσοκομείου, αλλά και άκρως αντιεπιστημονική, όταν καλεί τους υγειονομικούς να εξυπηρετήσουν τα περιστατικά με βάση την τσέπη ή το αξίωμα ή την αναγνωρισιμότητά τους κι όχι με επιστημονικά κριτήρια που οριοθετούν τη σοβαρότητα των περιστατικών.
Επιχειρούν να κρυφτεί «κάτω από το χαλί» η απαράδεκτη εικόνα των επισφαλών πολύωρων αναμονών στα ΤΕΠ του νοσοκομείου και η αγωνία των ασθενών να βρουν ένα κρεβάτι για νοσοκομειακή περίθαλψη.
Αδιαφορούν πλήρως για τις συνθήκες εργασίας και την υγεία & ασφάλεια του προσωπικού που σε επίπεδο εφημερίας καλείται να δουλέψει σε τριπλοβάρδια (απόγευμα-πρωί-νύχτα) για να είναι παρόντες στους ασθενείς την ώρα της ανάγκης τους, ή για να εξυπηρετούν 2 νοσηλευτές 70 ασθενείς στα τμήματα κ τους ορόφους.
Επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά ότι η πολιτική που ακολουθείται στην Υγεία από υπουργείο και διοικήσεις είναι επικίνδυνη για την υγεία του λαού, αφού προτεραιότητα έχει ο ελίτ τουρισμός και όχι οι ασθενείς που έχουν χρυσοπληρώσει πολλές φορές -με εισφορές, άμεσους κι έμμεσους φόρους- για την υγεία τους.
Καλούμε τους υγειονομικούς και το λαό μας να φτιάξουν την κοινωνική συμμαχία που μπορεί να σταθεί εμπόδιο απέναντι στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση κι εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας. Να παλέψουν για ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας που θα καλύπτει κάθε ανάγκη σε πρόληψη, ΠΦΥ, διάγνωση και θεραπεία με σύγχρονους όρους όπως το επιτρέπει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας»
Η ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ
«Είσαι εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος, κανονικός άνθρωπος; αν αρρωστήσεις κάτω αριστερά, στην εικόνα, σε φορείο μαζί με άλλους ποιος ξέρει πόσους ασθενείς, σα σαρδέλα παστωμένος στο ΤΕΠ περιμένοντας ώρες να εξεταστείς με το προσωπικό να κάνει ακροβατικά για να μπορέσει να σε προσεγγίσει. Αν είσαι vip, πλούσιος, θεατής του τελικού ποδοσφαίρου από τους λίγους και κάτοικος ακριβών ξενοδοχείων του κέντρου κάτω δεξιά στην εικόνα. Ευαγγελισμός μόνο για σένα. Κατά προτεραιότητα (άσχετα του τι έχεις) και με το προσωπικό (αυτό το ίδιο εξουθενωμένο που τις άλλες μέρες κάνει ακροβατικά) σε τριήμερη ετοιμότητα ασχέτως αν έχει να πάρει ρεπό η άδεια μήνες, η αν έχει κάνει απανωτές εξοντωτικές εφημερίες.
Δυο εικόνες χίλιες λέξεις. Για την πλέμπα ράντζα και αναμονές, για τους προύχοντες δημόσια νοσοκομεία σε prive λειτουργία, κατά προτεραιότητα και με ξεχωριστή καταγραφή γιατί έτσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας τα πράγματα. Αυτούς υπηρετούν και γι αυτούς δουλεύουν. Τα υπόλοιπα περί δημόσιας δωρεάν υγείας για όλους είναι για λαϊκή κατανάλωση. Ντροπή»
Ο Άδωνης Γεωργιάδης έσπευσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αφού δημοσιοποιήθηκε η απόφαση να περιθάλπονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στον «Ευαγγελισμό», οι VIP επισκέπτές για τον τελικό του Conference League, κάτι που δεν άφησε αναπάντητο ο γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ, Παναγιώτης Παπανικολάου.
Ο Παπανικολάου έκανε λόγο για «πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας» με τον ίδιο να εκθέτει πλήρως τον υπουργό Υγείας, αναφορικά με το επίμαχο έγγραφο από τον διοικητή του νοσοκομείου. «Δεν μιλάει το έγγραφο για νοσοκομείο αναφοράς. Δεν λέει καμία τέτοια λέξη. Ψεύδεται ο κ. υπουργός» τόνισε χαρακτηριστικά ο γγ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας μιλώντας στο «TakRadio 98.9».
«Το έγγραφο λέει κάτι τελείως διαφορετικό. Δηλαδή όχι ότι όλοι οι φίλαθλοι, αλλά συγκεκριμένοι VIP που θα μένουν σε τρία ξενοδοχεία πολυτελείας, θα εξυπηρετούνται κατά απόλυτη προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων περιστατικών που θα υπάρχουν εκείνες τις τρεις μέρες στον Ευαγγελισμό. Δηλαδή ποιο θα είναι το κριτήριο διαλογής στα επείγοντα» επισήμανε. «Εδώ τι κριτήριο προτεραιότητας επειγόντων περιστατικών, θα έχουμε;» διερωτήθηκε, τονίζοντας ότι το κριτήριο, με βάση το έγγραφο, δεν θα είναι ιατρικό, αλλά είναι ο ασθενής VIP.
Το περιστατικό θα ήταν πρωτοφανές αν ήταν μεμονωμένο. Δυστυχώς η πολιτική στην Υγεία είναι αυτή. Μια πολιτική που ακολουθεί με απόλυτη ακρίβεια το γενικότερο σχέδιο. Την πλήρη απαξίωση για την πλήρη ιδιωτικοποίηση. Τα Δημόσια νοσοκομεία ρημάζουν κα θα είχαν ήδη καταρρεύσει αν οι υγειονομικοί δεν έδειχναν τα δόντια τους. Ήρωες που κρατούν με συγκλονιστική αυταπάρνηση στην πλάτη τους το ΕΣΥ.
Εμείς γιατί τους γυρνάμε την πλάτη;
Γιατί δεν είμαστε όλοι στο δρόμο μαζί τους. Γιατί τρώμε το παραμύθι της ανεπάρκειας των Δημόσιων νοσοκομείων και δεν βλέπουμε το προφανές; Γιατί ξανά ψηφίσαμε και υποστηρίζουμε αυτούς που διαλύουν -και- το ΕΣΥ;
Στον τόπο μας, τον ρημαγμένο από τα απανωτά σοκ των τελευταίων χρόνων, η κυβέρνηση επιχειρεί με τη σιωπηλή συναίνεσή μας, την διάλυση του Δημόσιου κράτους και την παραχώρηση κάθε δικαιώματός μας. Και το καταφέρνει. Είναι η συναίνεσή μας, συνενοχή;
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η νεοφιλελεύθερης εμμονή της για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους με αιχμή τη δημόσια υγεία και παιδεία, στηρίζεται στην φτωχοποίηση μας, στην αδυναμία μας για αντίσταση. Μαχόμαστε για τη διαβίωσή μας. Μέρα με τη μέρα. Με μισθούς και οι συντάξεις που δεν επαρκούν για τα βασικά, με τα ασφαλιστικά ταμεία που οδηγούνται σε κατάρρευση εξαιτίας της καταλήστευσής τους. Η μεθόδευση είναι σαφής. Προωθούν την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, τη διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, με σκοπό την εκχώρηση σε ιδιώτες. Και χρησιμοποιούν την προπαγάνδα. Ασταμάτητος διασυρμός του Δημοσίου που οδηγεί σε κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Η καναδέζα συγγραφέας του βιβίου «Δόγμα του σοκ» και κοινωνική ακτιβίστρια Ναόμι Κλάϊν, εξηγεί με απλό και κατανοητό τρόπο πώς οι πολιτικές της ελεύθερης αγοράς (όπως αυτές εκφράζονται μέσα από τις θεωρίες του βραβευμένου με Νόμπελ οικονομίας Μίλτον Φρίτμαν, δρομολογήθηκαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη ενώ ο πληθυσμός προσπαθούσε να ανταπεξέλθει σε καταστροφές ή πολιτικές ανακατατάξεις. Η ίδια λέει: «Οπλιστείτε με πληροφόρηση. Αυτή είναι η μόνη αντίσταση στο σοκ».
Πηγή: www.greeklaws.com
Η αρχή του κενού (Joseph Newton)
Joseph Newton
Απλές αλήθειες που μας διαφεύγουν: (από τον Joseph Newton, Αμερικανό καθηγητή Πανεπιστημίου (Τέξας).
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς άχρηστα πράγματα, πιστεύοντας πως μια μέρα… (άγνωστο πότε) …θα τα χρειαστείς;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς χρήματα, μόνο και μόνο για να μην τα ξοδέψεις, γιατί μπορεί να σου λείψουν στο μέλλον;
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, οικιακές συσκευές και άλλα πράγματα του νοικοκυριού που δεν χρησιμοποιείς εδώ και πολύ καιρό;
Και μέσα σου…;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς κακίες, στεναχώριες, φόβους και άλλα;
Αυτό να μην το κάνεις ποτέ! Είναι αντίθετο με την ευημερία σου!
Είναι σημαντικό να αφήσεις χώρο, ένα κενό, για να έρθουν καινούρια πράγματα στη ζωή σου.
Όσο εσύ γεμίζεις, υλικά ή συναισθηματικά, με παλιά και άχρηστα, δεν αφήνεις κενό για νέες ευκαιρίες.
Τα αγαθά πρέπει να ανακυκλώνονται… Καθάρισε τα συρτάρια, τις ντουλάπες, την αποθήκη, το γκαράζ…
Δώρισε όλα εκείνα που πια δεν χρησιμοποιείς…
Το να φυλάς ένα σωρό άχρηστα πράγματα το μόνο που καταφέρνεις είναι να δένεις την ίδια σου τη ζωή. Το πρόβλημα δεν είναι τα αντικείμενα που στοιβάζονται στη ζωή σου…, αλλά το νόημα του “να κρατάς”
Όταν κρατάς, όταν φυλάς πράγματα, υπάρχει πρόβλημα έλλειψης, απουσίας…
Πιστεύεις ότι αύριο μπορεί να τα χρειαστείς, και ίσως τότε να μην υπάρχει τρόπος να καλύψεις αυτή σου την ανάγκη…
Με αυτό το σκεπτικό, το μήνυμα που στέλνεις τόσο στο μυαλό σου όσο και στη ζωή σου… είναι ότι δεν εμπιστεύεσαι το αύριο… καθώς επίσης και ότι το καινούριο και το καλύτερο ΔΕΝ είναι για σένα,
Γι’ αυτό βρίσκεις ικανοποίηση στο να φυλάς όλα αυτά τα παλιά και άχρηστα πράγματα…
Ξεφορτώσου όλα αυτά που έχασαν το χρώμα και τη λάμψη τους…
Επέτρεψε να μπει το καινούριο στο σπίτι σου…
Και μέσα σου…
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
-Have you got the habit of hoarding useless objects, thinking that one day, who knows when, you may need them?
-Have you got the habit of accumulating money, and not spending it because you think that in the future you may be in want of it?
-Have you got the habit of storing clothes, shoes, furniture, utensils and other home supplies that you haven’t used already for some time?
-And inside yourself…
-Have you got the habit to keep reproaches, resentment, sadness, fears and more?
-Don’t do it! You are going against your prosperity!
-It is necessary to make room, to leave an empty space in order to allow new things to arrive to your life.
-It is necessary that you get rid of all the useless things that are in you and in your life, in order to prosperity to arrive.
-The force of this emptiness is one that will absorb and attract all that you wish.
-As long as you are, materially or emotionally, holding old and useless feelings, you won’t have room for new opportunities.Goods must circulate…
-Clean your drawers, the wardrobes, the workshop, the garage…Give away what you don’t use any longer…
The attitude of keeping a heap of useless stuff ties your life down.
-It’s not the objects you keep that stagnate your life…
but rather the attitude of keeping…
-When we keep in store, we consider the possibility of wanting, of penury…
-We believe that tomorrow it may lack, and that we won’t be able to fulfill those necessities…
-With that idea, you are sending two messages to your brain and to your life: That you don’t trust tomorrow… and you think that the new and the better are not for you.
-For this reason you cheer yourself up by storing old and useless stuff.
-Get rid of what lost its color and brightness…
-Let the new enter your home…
-and yourself.
May prosperity and peace reach you soon (Joseph Newton
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η απόδοση στα ελληνικά δεν είναι δική μας. (Ίσως σε ορισμένα σημεία να είναι και συντομευμένη).
Ο πίνακας είναι του Τζορτζ Φόλμερ-1958.
Πηγή: www.stcloris.gr
Συμφωνία των Πρεσπών: Ανάμεσα στο επείγον και το σημαντικό
Τι θα πράξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχετικά με την ουσιαστική εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών; Τα σενάρια που μέχρι στιγμής..
Τι θα πράξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχετικά με την ουσιαστική εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών; Τα σενάρια που μέχρι στιγμής παίζουν θέλουν από τη μια: Η Αθήνα επιτέλους να κινείται στην πορεία υποστήριξης και εδραίωσης της Συμφωνίας, όπως επιθυμούν τόσο οι Βρυξέλλες, όσο και η Ουάσιγκτον. Από την άλλη, υπάρχει το σενάριο που θέλει το Μέγαρο Μαξίμου να χρησιμοποιεί ως ευκαιρία τις έσχατες δηλώσεις αξιωματούχων της Βόρειας Μακεδονίας, έπειτα από τη νίκη στις εκλογές του VMRO, προκειμένου να ξηλωθεί το πουλόβερ της Συμφωνίας.
Καταγγελία της Συμφωνίας με ανοχή των ΗΠΑ;
Τι από τα δύο θα συμβεί; Άγνωστο ακόμη. Πάντως, αν λάβουμε υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του προερχόμενου από το ΛΑΟΣ, υπ. Υγείας, Αδ. Γεωργιάδη, ο οποίος ρητά υποστήριξε ότι «εφόσον η νέα κυβέρνησή τους (σ.σ.της Βόρειας Μακεδονίας) αποφασίσει να την καταπατήσει, η καταγγελία είναι μονόδρομος, αλλιώς οι συμφωνίες θα έχαναν την αξία τους», μάλλον το πράγμα πάει προς αυτή την κατεύθυνση.
Μάλιστα, όπως επισημαίνουν στον «Ημεροδρόμο» καλά πληροφορημένες πηγές, το ενδεχόμενο αυτό αφέθηκε ανοιχτό και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ενώ φαίνεται να υπάρχει ανοχή και από τους μεγάλους παίκτες ισχύος όπως οι ΗΠΑ. Πρόκειται, λένε, για εσωτερική διαπραγμάτευση των ΗΠΑ με το κόμμα της ΝΔ. Με τον Μητσοτάκη να συντάσσεται απόλυτα με τις θέσεις των ΗΠΑ σε μια σειρά καυτών θεμάτων, οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα να διατηρηθούν οι εσωτερικές ισορροπίες εντός της κυβερνώσας παράταξης ενόψει ευρωεκλογών, αλλά και να πιεστεί η άλλη πλευρά. Υπάρχει δηλαδή, ανοχή από τις ΗΠΑ σ΄ αυτήν την κατάσταση, γιατί προς ώρας, το σύστημα του ενάμισι κόμματος και των δύο μισών τούς βολεύει.
Το πρόβλημα του ονόματος: Η μεγαλύτερη ανοησία των αιώνων
Προσωπικά, οι λεονταρισμοί κι απ’ τις δύο πλευρές των συνόρων δεν πιστεύω ότι θα καταλήξουν σε τέτοιο σημείο ώστε να σπάσει το σχοινί. Αλλά αυτό μένει να φανεί.
Έχει σημασία όμως να θυμόμαστε ότι το χάιδεμα του ακροδεξιού ακροατηρίου με σκοπό την συσπείρωση της βάσης της κυβερνώσας Δεξιάς, αλλά και τη διατήρηση των ισορροπιών του τρόμου εντός της δεν αποτελούν πρωτοφανή γεγονότα.
Όπως παραδεχόταν στον Σταύρο Τζίμα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: «(…) Το πρόβλημα του ονόματος είναι η μεγαλύτερη ανοησία των αιώνων. Διότι εμείς τους λέγαμε ήδη Σλαβομακεδόνες. Πρέπει να ξέρετε ότι το όνομα ‘’Σλαβομακεδόνας’’ ήταν το επίσημο όνομα του υπουργείου Εξωτερικών. Εμείς τους το δώσαμε. Και μετά θυμηθήκαμε ότι δεν πρέπει να περιέχεται η λέξη ‘’Μακεδονία’’ μέσα στο όνομα».
Λεπτές ισορροπίες…
Όσο για τον λόγο που το κόμμα του τότε ακολούθησε τη λεγόμενη «σκληρή» γραμμή, ο ίδιος ήταν και πάλι αποκαλυπτικός: «Όταν φούντωσε το θέμα της Μακεδονίας- ο Καραμανλής- έκανε στροφή 180 μοιρών. Και επέμενε στην ακραία θέση να μην υπάρχει στο όνομα η λέξη ‘’ Μακεδονία’’. (…) Τότε εγώ ήρθα σε ρήξη με τον Καραμανλή. Και του είπα: ‘’ Αν εσύ έρθεις μαζί μου, εγώ θα προχωρήσω και θα το λύσω το θέμα’’. (…) Γιατί το χρειαζόμουν τον Καραμανλή; Διότι εγώ στην κυβέρνηση είχα πλειοψηφία δύο ψήφους. Στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε τη δική του πλειοψηφία ο Καραμανλής, είχε την ομάδα Έβερτ, Κανελλόπουλου Δήμα κ.ά. Αν έλεγε ο Καραμανλής ναι, θα ψήφιζαν, αν έλεγε όχι, δεν θα ψήφιζαν. Δεν είχα, λοιπόν, πλειοψηφία για να το λύσω…» . [ «Το Μακεδονικό πίσω από τη σκηνή: Από την Αχρίδα στις Πρέσπες», Στ. Τζίμας. Καθημερινές Εκδόσεις, 2018].
Ο εθνικισμός ευνοεί τους…ισχυρούς
Με βάση τα παραπάνω γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας διαμόρφωσε ουκ ολίγες φορές τις εσωτερικές ισορροπίες στο εγχώριο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο.
Ωστόσο, ερχόμενοι στο σήμερα το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι από αυτά που συμβαίνουν σε επίπεδο δηλώσεων και συμβολισμών το τελευταίο διάστημα αποτελούν προϊόντα… ατυχών χειρισμών στην εξωτερική πολιτική της χώρας και ποια από αυτά δημιουργήθηκαν κατόπιν παρέμβασης- μόχλευσης των μεγάλων παικτών ισχύος;
Απηύθυνα το ερώτημα στον κύριο Θέμη Τζήμα, δικηγόρο και διδάκτορα δημοσίου δικαίου και πολιτικής επιστήμης στο ΑΠΘ.
Πριν όμως παραθέσω τη δική του οπτική, θεωρώ ωφέλιμο να θυμόμαστε όσα έλεγε για τα Βαλκάνια ο Μark Mazower. «Σήμερα τα Βαλκάνια έχουν γίνει γνωστά ως μία περιοχή που κυριαρχείται από εθνικισμούς, με χρόνια αιματοχυσίας, βίας και ξενοφοβίας. Οι παραπάνω συμφορές καλλιεργήθηκαν (…) μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων. (…) Οι λαοί των Βαλκανίων στριμώχτηκαν έκτοτε σε πολυάριθμες μικρές κρατικές οντότητες, με την καθεμία από αυτές να προωθεί τον δικό της εθνικισμό. (…) Με αυτό τον τρόπο, η περιοχή έγινε εύκολα ελεγχόμενη από τις μεγάλες δυνάμεις ενώ λαοί που συνυπήρχαν ειρηνικά επί αιώνες γαλουχήθηκαν στο να μισούν ο ένας τον άλλον».
Το «ρουσφέτι» των Πρεσπών
Για τον κύριο Τζήμα, τα ερωτήματα που θέσαμε προηγουμένως συγχέονται μεταξύ τους. «Είναι συγκοινωνούντα δοχεία- αποτέλεσμα μιας πολιτικής που επέβαλλε συγκεκριμένες επιλογές». Ποιες ήταν αυτές; Φυσικά, η ένταξη στο ΝΑΤΟ σχεδόν του συνόλου των Βαλκανίων, απαντά ο συνομιλητής μου, ώστε να περικυκλωθεί πλήρως η Σερβία. Κι όλα αυτά με την ιδεολογικοποίηση της προσχώρησης της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό ως «αντεθνικισμός».
Ο ίδιος επισημαίνει ότι η Σερβία του Βούτσιτς φυσικά δεν είναι κανένα αντιμπεριλιαστικό προπύργιο, όμως αρνείται προς το παρόν να προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ και να καταστρέψει τις σχέσεις με τη Ρωσία. Γι’ αυτό και πρέπει να «πνιγεί», είτε μέσα από μια εσωτερική αλλαγή καθεστώτος, πάντα σε συνδυασμό με την επιβολή οικονομικών και πολιτικών πιέσεων διεθνούς κλίμακας, είτε με πόλεμο με επίκεντρο το Κόσοβο.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ιδιότυπο μέτωπο των δύο μεγάλων του πολιτικού μας συστήματος που έχει αναλάβει τη βρώμικη δουλειά, κρυφά από τον ελληνικό λαό, κόντρα στα ελληνικά συμφέροντα και στο διεθνές δίκαιο;
Η απάντηση για τον κύριο Τζίμα είναι αναμφίβολα θετική. Μάλιστα, σε πρόσφατο άρθρο του στο «Κοσμοδρόμιο» είχε επισημάνει ότι δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με την Ντόρα Μπακογιάννη, ο Αλ. Τσίπρας ανέλαβε την επιχείρηση ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, «αφού εκεί εντάσσονται ανεξάρτητα κράτη».
Οι απαντήσεις που δεν δόθηκαν
Αν τα πράγματα είναι έτσι, τότε το συμπέρασμα που αβίαστα εξάγεται είναι ότι το βαθύ ελληνικό κράτος ανταποκρίθηκε μεν ταχύτατα στο επείγον αίτημα των ατλαντικών του Συμμάχων για τον έλεγχο της περιοχής, όμως «ξέχασε» το σημαντικό: Την προβολή της Ελλάδας ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας που συνομιλεί με όλους, ακόμη και εντός του υφιστάμενου πλέγματος συμμαχιών.
Τι τελικά ισχύει; Η εγχώρια πολιτική τάξη δεν μπορεί ή δεν θέλει να δώσει απαντήσεις. Τις δίνουν άλλοι. Οι δηλώσεις του Κινέζου προέδρου κατά την τελευταία επίσκεψή του στη Σερβία είναι ενδεικτικές και άκρως αποκαλυπτικές για τη ουσία του διακυβεύματος, αλλά και για τα μελλούμενα.
Δευτέρα 20 Μαΐου 2024
Ξεγλιστράει ο χρόνος ... All we are dust in the wind
Θα γεμίσουν πάλι οι τοίχοι μας με φωτογραφίες απόκοσμες, με κίτρινους και πορτοκαλένιους ουρανούς Μα κανείς μετεωρολόγος δεν θα μας μιλήσει για μια άλλη σκόνη που δεν την φέρνει ο Σιμούν απ’ τη Σαχάρα. Εκείνη την κατοικίδια, που την κυνηγούν νοικοκυρές, νοικοκύρηδες και παραδουλεύτρες, μα αυτή ολο και ξεγλιστράει από τις σκούπες και τα πανιά και θαμπώνει τα μπιμπελό και ξαπλώνει ανέμελη στα έπιπλα. Η Δημουλά την αφήνει να κάθεται σαν ακροάτρια που θα της αφηγηθεί υπαρξιακές αγωνίες.
«Εκείνες οι φορές
όπου πετάγεται το σώμα τρομαγμένο
νύχτα και ουρλιάζει Θε μου μικραίνω
θα τιναχτούν κι αυτές σαν σκόνη (…)
Μεταφέρεται ορατή σαν αέρας χοντρά αλεσμένος
να ξαναμπεί απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα
τους ανοιχτούς της νόμους.
Η ύπαρξή μας σπίτι της και μέλλον της».
ολοκληρο το ποίημα Σκόνη, της Κικής Δημουλά ΕΔΩ
Η Δημουλά κάθε μέρα συναντά τους Kansas και τραγουδάνε μαζί :
“Dust in the wind
All we are dust in the wind
Ξεγλιστράει ο χρόνος
Και όλα σου τα λεφτά δε θ' αγοράσουν ούτε λεπτό παραπάνω»
Η αρχαία σοφία των Ινδιάνων σμίγει με τον φιλοσοφικό στοχασμό για το αναπόφευκτο του θανάτου .Κι ετσι όπως είμαστε πλασμένοι από πηλό, προτού σκορπίσουμε σαν dust in the wind ας μιμηθούμε τα κύματα . “Κανένα δεν κρατά στο στήθος του κακία”
Δυό παλιές καραβάνες των Μέσων και της πολιτικής και στη μέση (ποιος άλλος;) ο Κασσελάκης!..
Η ακραία «μεταπολιτική» προπαγάνδα κατά του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και η αποδόμησή της από την πραγματικότητα
Ο ένας αρθρογράφος που ασχολείται με την πολιτική, ο άλλος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία. Διακεκριμένοι και οι δυό. Ο πρώτος για την χονδροειδή αντι - ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστική του δεινότητα και ο δεύτερος για την ρηξικέλευθη πολιτική του στάση και συμπεριφορά ως υπουργού επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και στελέχους της ΝΔ, εν γένει. Ονόματα δεν λέμε, κι όποιος καταλάβει κατάλαβε – λέμε μόνο ότι αναφέρονται και οι δυό (σε ποιόν άλλο;) στον Στέφανο Κασσελάκη: ο πρώτος σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» και ο δεύτερος σε συνέντευξή του στην τηλεοπτική εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega».
Ο αρθρογράφος που ασχολείται με την πολιτική, εξομολογείται στο αναγνωστικό του κοινό ότι ακούει συνεχώς δίπλα του ανθρώπους, οι οποίοι «έχουν πλησιάσει τον Στέφανο Κασσελάκη, έχουν τραβήξει (απαραιτήτως;) μια selfie μαζί του και έχουν ανταλλάξει και δυο κουβέντες στα πεταχτά», να τον διαβεβαιώνουν ότι «περίπου πρόκειται για έναν άγγελο επί γης». Και ότι «ασφαλώς, με βάση αυτές τις περιγραφές», ο Κασσελάκης «δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, πολιτικός» διότι εκείνος, (σ. σ: ο αρθρογράφος της ιστορίας μας) «τέσσερις δεκαετίες τώρα που ασχολείται με την πολιτική και τους ανθρώπους της, δεν έχει συναντήσει κάποιον (σ. σ: προφανώς εννοεί κάποιον πολιτικό τύπου Κουτσόγιωργα, ή Τσοχατζόπουλου, ή Τσουκάτου, ή Παπαντωνίου, ή Βενιζέλου, που κατά συνθήκη, στο παρελθόν, συναντούσε) ο οποίος να περιγράφεται ως φιλικός, ανοιχτόκαρδος, ευφυής, χαμογελαστός, γενναιόδωρος, με χιούμορ και αγωγή, ωραίους τρόπους, να μην είναι καθόλου “καβαλημένος”, να μη διαθέτει αλαζονεία, να μη σνομπάρει τον συνομιλητή του, να δείχνει ταπεινόφρων, να ακούει και να μαθαίνει» (!..).
*******
«Τι είναι ο Στέφανος Κασσελάκης;», αναρωτιέται σ’ αυτό το σημείο του άρθρου του ο αρθρογράφος και, «αν όλα όσα λέγονται για αυτόν ισχύουν, ο κ. Κασσελάκης είναι ένα φαινόμενο το οποίο χρήζει ανθρωπολογικής και κοινωνικής μελέτης – ένα case study για αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές», απαντά αβίαστα στον… εαυτό του. Και στο άψε σβήσε, ο αρθρογράφος μεταλλάσσεται αυτοπροσώπως σε ανθρωπολόγο και κοινωνιολόγο, μελετά το «φαινόμενο Κασσελάκης» και καταλήγει σε… πόρισμα:
● «Το επικοινωνιακό ταλέντο, το οποίο αναμφισβήτητα διαθέτει (σ. σ: ο κ. Κασσελάκης) χρησιμοποιείται για να καμουφλαριστούν όχι μόνο η άγνοια, αλλά και επικίνδυνες για την κοινωνία και τη συνοχή της αντιλήψεις του»…
● «Όλα αυτά που με τόση χάρη και επιδεξιότητα προβάλλει συνεχώς δεν είναι παρά η μεθοδική προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την αέναη αναζήτηση της κοινωνίας «για κάτι καινούργιο» που θα τα βάλει με το σύστημα και θα το εξαναγκάσει να παραδοθεί ηττημένο κατά κράτος».
Ένα «πόρισμα» προσχηματικά υποθετικό, - με τον υποθετικό σύνδεσμο «Αν» να μετεωρίζεται άκυρος μπρός από κάθε… άρθρο του - άκρως κακόβουλο και αρρωστημένα κακοποιητικό. Τσαλαβουτημένο στο θολό μείγμα της μεταμοντέρνας προπαγανδιστικής εκδοχής της έννοιας «μεταπολιτική», καθώς καταλήγει: «Δεν είναι καινούργια μέθοδος αυτή – ο τόπος έχει μακρά παράδοση στο να υποκύπτει στις σειρήνες δημοφιλών ταλέντων στη δημαγωγία και στη δημοκοπία». Και εν τέλει αποκαλύπτεται ως αμετανόητος αντί – ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστής, καθώς του ξεφεύγει το αμίμητο: «Πριν από αυτόν, για να θυμηθούμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα από τον ίδιο πολιτικό χώρο, έκανε καριέρα ως αντισυστημικό «καινούργιο» ο κ. Αλ. Τσίπρας»!..
Συνδέοντας μάλιστα, ακολούθως, τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (σ. σ: και κατ’ επέκταση τον Κασσελάκη) με τον… Ντόναλντ Τραμπ, τον «μέντορα αυτής της κατηγορίας πολιτικών» όπως τον αποκαλεί, αναφερόμενος, προφανώς, στους πολιτικούς της «εποχής της μεταπολιτικής»!..
*******
Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει η επιστήμη, κι ύστερα ο «ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία», που λέγαμε, για να αποδημήσουν τον αρθρογράφο και το άρθρο του – την ακραία αντί – Κασσελακική προπαγάνδα του στην προκειμένη περίπτωση. «Δεν υπάρχει «εποχή της μεταπολιτικής», λέει η επιστήμη: «Τα πολλά στοιχεία που συνθέτουν μια κοινωνική και πολιτική φάση μετασχηματίζονται συνεχώς, αποσυνδέονται, συνδυάζονται και επανασυνδέονται ξανά και ξανά. Υπάρχει όμως, αναμφίβολα, η εποχή της κατάχρησης όρων που, έχοντας προσδιοριστεί με παροιμιώδη ασάφεια, προσφέρονται για γρήγορη αλλά – φευ – ανεπαρκή όσο και προσωρινή διανοητική διέξοδο». Και προπαγανδιστική διέξοδο, θα προσθέσω εγώ, ο… εμπειρικός.
«Ο Κασσελάκης έχει χαρακτηριστικά φρεσκάδας και ζωντάνιας», μας λέει με τη σειρά του ο ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία – ονόματα… δεν λέμε: «είναι άφθαρτος και πετυχημένος και αντισυμβατικός». Και εξηγεί ότι ο τρόπος που επικοινωνεί είναι ο λεγόμενος αντισυμβατικός, ο πιο μπροστά από την εποχή μας. Πολλές φορές ο κόσμος που έχει συνηθίσει σε συγκεκριμένες νόρμες συμπεριφοράς κι εσύ έρχεσαι κι επικοινωνείς μαζί του με διαφορετικό τρόπο, στην αρχή σαστίζει, κρατά μία απόσταση, μέχρι να συνειδητοποιήσει τελικά ότι αυτό που έχεις να πεις είναι πιο σημαντικό από τον τρόπο με τον οποίο το λες»…
Τέλος, καθώς ο «ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία» μας εξηγεί γιατί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη διεισδύει στο μεσαίο χώρο, («Αγκαλιάζει πειστικά τα προβλήματα της μεσαίας τάξης και ανοίγεται από τη δημοκρατική Αριστερά μέχρι το κέντρο, με αποτέλεσμα να καθιστά εφαπτόμενο μ’ αυτό το άνοιγμα ένα κομμάτι του μεσαίου χώρου»), μας δείχνει και τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα για τα οποία «δουλεύει» ο αρθρογράφος, «που διακρίνεται για την χονδροειδή αντί - ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστική του δεινότητα», καθώς και η ακραία αντί – Κασσελακική προπαγάνδα που εκπέμπει το άρθρο του: καταλάβατε, υποθέτω, ποια είναι αυτά κι ως εκ τούτου… δεν λέμε τίποτα.
Ο ιός της άκρας δεξιάς
Τρεις εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, στην Ευρώπη συμβαίνει το απίστευτο. Η βία εκρήγνυται κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Η απόπειρα δολοφονίας του Σλοβάκου πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο είναι η κορυφή ενός παγόβουνου: Με ξυλοδαρμούς και προσωπικές επιθέσεις σε πολιτικούς όλων των χρωμάτων στη Γερμανία, τη Γαλλία και αλλού να εξαπλώνονται σε όλη αυτή την ευρωεκλογική εκστρατεία.
Πολλά άγνωστα στοιχεία κρύβονται πίσω από τον 71χρονο που πυροβόλησε τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας. Σύμφωνα όμως με μέσα ενημέρωσης στην Μπρατισλάβα, είχε δεσμούς με ακροδεξιές και υπερεθνικιστικές ομάδες. Στήριξε επίσης τη δημιουργία ένοπλης πολιτοφυλακής που θα εμποδίζει την είσοδο μεταναστών στη Σλοβακία. Δημοσίευσε τρία ποιητικά βιβλία τα τελευταία χρόνια, ένα από τα οποία ήταν γεμάτο περιφρονητικά σχόλια κατά της κοινότητας των Ρομά στη Σλοβακία.
Επικίνδυνο «φλερτ»
Ο Τσιντούλα δεν είναι ένας «μοναχικός λύκος» της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Σήμερα παντού, ακόμα και στους πρώην σκανδιναβικούς παραδείσους, αλλά και στη Γερμανία που πίστευε ότι ήταν οριστικά εμβολιασμένη από τον εγκληματικό φανατισμό των Ναζί, η Ευρώπη χτυπιέται από τον ιό του ακροδεξιού εξτρεμισμού, της τυφλής βίας που ποινικοποιεί τη διαφωνία ή τις διαφορετικές απόψεις.
Η επίθεση του ακροδεξιού λαϊκισμού που δεν φαίνεται πάντως να συνετίζει τα παραδοσιακά κόμματα στην Ευρώπη. Που δεν διατάζουν να φλερτάρουν μαζί του.
Στην Ολλανδία, η ξενόφοβη ακροδεξιά του Γκέερτ Βίλντερς κατάφερε να συμμαχήσει με τους φιλελεύθερους, το Λαϊκό Κόμμα και το κόμμα των αγροτών για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Η υποψήφια πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει προσεγγίσει την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) στην οποία μετέχουν το μετά φασιστικό κόμμα της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι και το Ισπανικό ακροδεξιό VOX. Το ECR έχει θέσει μάλιστα ως στόχο να αναδειχθεί σε ρυθμιστή του τοπίου της επόμενης ημέρας για την συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού στην Κομισιόν με εταίρο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Περιπλέκει τη διακυβέρνηση
Μια τέτοια μετατόπιση θα μπορούσε να περιπλέξει σημαντικά τη διακυβέρνηση της Ευρώπης τα επόμενα πέντε χρόνια, που η Ε.Ε. καλείται να κάνει μεγάλες επιλογές, ξεκινώντας από τη σταθερή χρηματοδότηση της ανάκαμψης, της ανάπτυξης, της κοινής άμυνας, της ανταγωνιστικότητας και της τεχνολογικής καινοτομίας αιχμής, της ενέργειας και της πράσινης μετάβασης.
Επιλογές στρατηγικής σημασίας δηλαδή, πολύ περισσότερο τη στιγμή που ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία καθίσταται το επίκεντρο κρίσιμων αποφάσεων για τη μελλοντική επιβίωση και ανεξαρτησία της Ε.Ε..
Ενα μέλλον που εξαρτάται επίσης από την οικονομική κρίση, την αδιάκριτη λιτότητα, την αποπαγκοσμιοποίηση όσο και από τα μεταναστευτικά κύματα που ξεχύθηκαν σε κοινωνίες απροετοίμαστες να τα υποδεχθούν. Αλλά και από τα αυξανόμενα χάσματα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, τη δημογραφική παρακμή και τις αβεβαιότητες για ένα μέλλον που μπορεί να οδηγήσει στη διάβρωση των δημοκρατιών.
Η μετανάστευση στο επίκεντρο
Η Ευρώπη ετοιμάζεται μάλιστα να διεξαγάγει σημαντικές εκλογές για το μέλλον της, στις οποίες η μετανάστευση θα είναι ένα κρίσιμο θέμα συζήτησης. Και προς το παρόν τα μηνύματα που έχουν ακουστεί περισσότερο συμπίπτουν στο να την αντιμετωπίσουμε μόνο με κατασταλτικές συνταγές.
Στο πλαίσιο αυτό, πολλά ερωτήματα έχει προκαλέσει η κοινή επιστολή προς την Κομισιόν, των 15 από τους 27 υπουργούς Εσωτερικών της ΕΕ. Μια επιστολή στην οποία προτείνεται η περαιτέρω αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής.
Τα 15 κράτη με κυβερνήσεις που περιλαμβάνουν κόμματα που κυμαίνονται από την ακροδεξιά έως τη σοσιαλδημοκρατία – απαιτούν από την Επιτροπή «καινοτόμους» τύπους για να σταματήσει την άφιξη των μεταναστών στην Ευρώπη. Μεταξύ των «λύσεων» είναι και η «διερεύνηση» για τη δημιουργία σε χώρες εκτός ΕΕ, κέντρων στα οποία θα στέλνονται οι παράτυποι μετανάστες που θα διασώζονται στη θάλασσα. Η πρόταση αντλεί την έμπνευσή της από τη συμφωνία που έκλεισε τον Νοέμβριο η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, με την Αλβανία.
Η επιστολή των 15 κρατών, με επικεφαλής τη Δανία, εκπλήσσει τόσο με τη σκληρότητα των προτάσεων όσο και τους ευφημισμούς που τις περιβάλλουν.
Η σύνδεση για παράδειγμα, της στάσης τους απέναντι στους μετανάστες με την υπεράσπιση της «σταθερότητας και της κοινωνικής συνοχής» και τον στόχο της «αποφυγής του κινδύνου πόλωσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες», που όμως συνορεύει με την ξενοφοβία. Γιατί είναι προφανές ότι πίσω από τέτοια επιχειρήματα δεν κρύβονται μόνο χιλιάδες άνθρωποι που έχουν το δικαίωμα να ξεφύγουν από το θάνατο, την πείνα ή τις διώξεις, αλλά και όλα όσα οφείλουν αυτές οι «ευρωπαϊκές κοινωνίες» στη μετανάστευση, η οποία βέβαια πρέπει να είναι ασφαλής και ρυθμισμένη.
Ακροδεξιά κέρδη
Με αυτή την επιστολή όμως, η οποία πρέπει να διαβαστεί με εκλογικούς όρους, η ακροδεξιά έχει ήδη κερδίσει τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,πριν διεξαχθούν.
Γιατί η αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων με τις ρατσιστικές, ξενοφοβικές και αναποτελεσματικές ιδέες της ακροδεξιάς όχι μόνο ενισχύει αυτές τις ιδέες αλλά επίσης διαχέει στους πολίτες μια συγκρουσιακή φαντασία σχετικά με τη μετανάστευση που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που ζουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι καθημερινά.
Πολλοί από τους κατοίκους της Ένωσης γνωρίζουν από τη δική τους εμπειρία ότι δεν υπάρχει τείχος αρκετά ψηλό που να εμποδίζει έναν άνθρωπο να αναζητήσει μια ζωή αντάξια της ανθρωπιάς. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στην πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη όσον αφορά τις μεταναστεύσεις, οι οποίες δημιουργούν ανισορροπίες, χωρίς αμφιβολία, αλλά που δεν μπορούν να επιλυθούν με μέτρα που μας κάνουν να ντρεπόμαστε που είμαστε Ευρωπαίοι.
«Φυσιολογική» η κακοποίηση
Οπως λέει ο Γερμανός πολιτικός επιστήμονας Φόλκερ Χάινς στο βιβλίο του «Behind Walls: Closed Borders as a Danger for the Open Society», αυτή η πολιτική απομόνωσης αλλάζει επίσης τις κοινωνίες εντός της Ε.Ε. και όχι προς το καλύτερο. «Μια κοινωνία κακοποιείται ηθικά μέσω αυστηρών πολιτικών απομόνωσης», λέει ο Χάινς και εξηγεί: «Μια κοινωνία που θεωρεί φυσιολογικό ότι οι «παράτυποι» μετανάστες θα υφίστανται κακομεταχείριση στα σύνορα και θα στερούνται τα δικαιώματά τους απλώς και μόνο λόγω της καταγωγής τους , είναι ηθικά βάναυση. Τι σημαίνουν συγκεκριμένα τέτοιες προτάσεις; Ότι ο πληθυσμός πρέπει να συνηθίσει σε εικόνες στις οποίες άοπλοι άνθρωποι δέχονται επίθεση και ξυλοκοπούνται εξ ονόματός μας ή να πνίγονται αφήνονται σε βάρκες στη Μεσόγειο.
Η γενική διάθεση φαίνεται να είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση σε μια ολοένα και πιο σκληρή πορεία κατά των μεταναστών. Αλλά καμία μεταναστευτική πολιτική δεν θα είναι επιτυχής, όταν απλώς αγνοεί τα σχέδια ζωής, τις ελπίδες και τα συμφέροντα εκείνων που αναζητούν προστασία. Το ίδιο βέβαια ισχύει για πολιτικές που αγνοούν τους φόβους των ντόπιων, κοντά σε καταλύματα για πρόσφυγες, για παράδειγμα.
Η μετανάστευση είναι όμως η μητέρα όλων των κοινωνιών, αλλά το αν θα γίνουν καλές οι κοινωνίες εξαρτάται από όλους μας».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)