Στων Βρυξελλών την ολόμαυρη ράχη

του Λάκη Λαζόπουλου
 

Θα διαβάζουν μετά από χρόνια οι νεότεροι:
Στων Βρυξελλών την ολόμαυρη ράχη,
περπατώντας οι Έλληνες μονάχοι..

Δεν φαντάστηκα ποτέ μικρός έναν πόλεμο με μολύβια, στυλό, χαρτιά, αριθμούς και σκληρά, άκαμπτα πρόσωπα.
Στις πολιτισμένες χώρες δεν πολεμούν οι άντρες μεταξύ τους. Όπως στις τριτοκοσμικές.
Πολεμούν οι άνανδροι με όπλο τις θέσεις τους.

Ο Ντράγκι πολεμάει από την θέση του κεντρικού τραπεζίτη, ο Σόιμπλε από την θέση του υπουργού οικονομικών. Κι ο Τσίπρας σαν νικητής μιας ηττημένης χώρας. Ηττηθήκαμε από τους αριθμούς και τώρα μας σέρνουν οι εχθροί εκεί, στις Βρυξέλλες τους.

Είναι Βρυξέλλες τους. Δεν γίναν ποτέ δικές μας.

Ως αυτοκράτορες αυτοί καθισμένοι θα απολαύσουν τον αγώνα που θα δώσουμε με τα λιοντάρια. Όταν δεν αλλάζουν τα ένστικτα δεν αλλάζουν οι άνθρωποι στον χρόνο.
Κανένα κοστούμι δεν κάνει ένα λιοντάρι λιγότερο λιοντάρι.

Ο πρωθυπουργός θα βρεθεί σήμερα αντιμέτωπος με τους εχθρούς του που θα είναι ντυμένοι «φίλοι» ανυποχώρητοι. Κρατάει το μεγάλο ΟΧΙ των Ελλήνων και το μικρότερο ναι στην Ευρώπη. Μαζί. Στην ίδια βαλίτσα.

Η ρευστότητα κουρεμένη ως την Πέμπτη από τον Ντράγκι. Έτσι, για να πιέζουμε σωστά. Οι δηλώσεις των «φίλων» μακριά από την θέληση του ελληνικού λαού. Έχουμε κι εμείς κοινοβούλια , λένε.
Συμφωνούμε.

Ας ψηφίσουν λοιπόν στα κοινοβούλια τους οριστικά και αμετάκλητα.

Θέλουν την Ελλάδα ή τους περισσεύει;

Μπορούν να βρουν λύση στο σημερινό πρόβλημα που θα είναι και αυριανό τους, με άλλη χώρα στη θέση μας;  Ας πάρουν μια απόφαση επιτέλους οι λαοί τους, όπως πήρε και ο δικός μας. Πριν να είναι αργά.
Μας έχουν εξοντώσει.

Ζούμε πέντε χρόνια σαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έχουμε την ελευθερία να βγούμε από τα σπίτια μας αλλά δεν έχουμε την διάθεση. Είναι τα πόδια μας κομμένα.
Είμαστε σε κατ” οίκον περιορισμό. Χωρίς διάθεση. Με ψυχικές δυνάμεις που λιγοστεύουν. Αρκετοί ζουν ακόμη. Οι πολλοί περισσότεροι επιβιώνουν.
Μας σέβονται;

Αυτά τα μέτρα δεν τα θέλουμε, τελεία και παύλα! Και δεν τα θέλουμε γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε.

Μπορούν λοιπόν να βρουν μια βιώσιμη λύση για τον λαό;

Άκουγα προχθές τους εκπροσώπους του ΝΑΙ, που ηττήθηκαν κατά κράτος, τους άκουγα χθες στην τηλεόραση να μιλάνε με ύφος νικητή και πάλι. Ίσως επειδή οι εφημερίδες τους δεν πρόσεξαν τι είπε το 62% του ελληνικού λαού. Ούτε ένα πρωτοσέλιδο με την νίκη του 62% σε μια δημοκρατική Ελλάδα.
Αίσχος! Αίσχος! Αίσχος!

Εγώ ξέρω ότι όταν σε ένα ρινγκ παλεύουν δύο παλαιστές, στο τέλος του αγώνα ένας σηκώνει το χέρι πάνω και ένας βρίσκεται κάτω.
Τούτος ο αγώνας που είναι και οι δύο όρθιοι κι ο χαμένος φωνάζει πιο δυνατά, εγώ δεν μπορώ να τον ταξινομήσω κάπου ως είδος αγώνα.
Δεν είδαν και πάλι. Λένε και τώρα να τρέξουμε. Στο και πέντε! Πριν να είναι αργά.

Μα, το θέμα δεν είναι να βιαστούμε να τρέξουμε να υπογράψουμε. Το θέμα είναι ΤΙ θα υπογράψουμε.
Η κυρα-Φώφη, που φωνάζει να τρέξουμε τώρα, περιχαρής στα καινούργια της φουστάνια και στον καινούργιο της ρόλο δεν έτρεξε να σταματήσει τον Γιώργο όταν υπέγραφε.
Δεν έτρεξε να σταματήσει τον Βενιζέλο όταν έκανε το PSI, δεν έτρεξε να σταματήσει το ΠΑΣΟΚ όταν συνεργαζόταν με το ΛΑΟΣ και την δεξιά. Δεν έτρεξε.

Είχε στρογγυλοκαθίσει σε μια καρέκλα και περίμενε. Τώρα έγινε αρχηγός και φωνάζει κι αυτή τρέξτε! Οι άλλοι.
Όποιος δεν έτρεξε στην ώρα του κάποια στιγμή βγάζει κι ένα μικρούλι σκασμό. Μικρούλι. Ή κάνε την αυτοκριτική σου. Γιατί βρέθηκες στο 4% απ” το 44%; γιατί ήταν σωστές οι απόψεις σου;

Γιατί συνεχίζεις να επιμένεις στην βλακεία του Γιώργου;
Τα μνημόνια ήταν καταστροφή. Δεν ήταν αναγκαιότητα.
Ανεπίδεκτοι ιστορικής μαθήσεως. Έχουν πεθάνει τα παλιά κόμματα.

Η νεοπολίτευση ξεκίνησε οριστικά στις 5 Ιουλίου.

Όποιος μιλάει άλλη γλώσσα δεν θα αναγνωρίζεται στην καινούργια εποχή. Όπως τα laptop δεν διαβάζουν τα παλιά λογισμικά.
Ο πρωθυπουργός έχει πάρει εντολή για συμφωνία.
Αλλά όχι για όποια συμφωνία.

Δεν έχει πάρει εντολή για ρήξη. Αλλά δεν έχει πάρει και εντολή για επίκυψη.
Έχει πάρει εντολή για λύση εντός του ευρώ. Αλλά να έχουμε και ευρώ στην τσέπη μας.
Αν οι εχθροί παραμερίσουν τα χαρτιά τους σαν στενόμυαλοι λογιστές, λύση θα βρεθεί. Αν επιμένουν να πληρώσουμε ολόκληρο το δυσβάσταχτο χρέος και μας θέλουν σκλάβους για μια ζωή, τότε ΟΧΙ!
Η απάντηση μας τους είναι ήδη γνωστή. Δεν ξέρουν τους Έλληνες.
Ξέρουν μόνο τον Άδωνη, τον Κυριάκο και τον Βορίδη.
Ώρα να γνωρίσουν και τους υπόλοιπους.

www.altsantiri.gr