...αυτό που ακούς, αυτό που διαβάζεις...
Η Ενημέρωση, όπως έχει μεταλλαχθεί στα χρόνια των σόσιαλ, είναι ναρκοπέδιο σπαρμένο με fake. Η πορεία ανάμεσά τους θέλει προσοχή, μυαλό, ανίχνευση και αδιάκοπη αμφισβήτηση. Να αμφισβητείς αυτό που... βλέπεις, αυτό που ακούς, αυτό που διαβάζεις, αυτό που ξέρεις ως γνήσιο –ώσπου να βεβαιωθείς ότι όλα πάνε καλά, όπως ακριβώς πήγαιναν.
Να αμφισβητείς αυτόν που εμπιστευόσουν ως αδαμάντινο, να αμφισβητείς το Μέσον που ήταν θεμέλιο της ενημέρωσής σου, να αμφισβητείς την εφημερίδα που μελάνωνε τα χέρια σου διαβάζοντάς την για δεκαετίες και όμνυες στην καθαρότητά της.
Γιατί, πιθανόν, εν δυνάμει όλα αλλάζουν.
Γιατί όλα μπορεί να πουληθούν
Γιατί όλα ενδέχεται να διαβρωθούν.
Και, πλέον, μην ξεχνάς ότι υπάρχει η δημοσιογραφία της μάσκας. Μη φοβάσαι αυτούς που ξέρεις πού είναι ταγμένοι, εκείνους που φωνάζουν και δεν το κρύβουν πού ανήκουν. Να φοβάσαι τους «μασκοφόρους», τους δήθεν υπεράνω και δεοντολογικούς, τους κρυφούς. Και να προσέχεις τις μικρές αλλαγές στη γραφή και στη φωνή τους.
Ας πούμε, έχεις ένα πολιτικό σάιτ που διάβαζες, μια αθλητική φωνή που εμπιστευόσουν, ένα ραδιόφωνο που σε κάλυπτε –όλα με κοινή γραμμή και κοινούς κανόνες δεοντολογίας. Ώσπου κάποια στιγμή βλέπεις στα ντουβάρια της ενημέρωσής σου ίχνη διάβρωσης.
Πρωτοεμφανιζόμενοι στο Μέσον, ή και παλιοί, αρχίζουν να διαχέουν ιδέες που τις άκουγες αλλού. Φυτεμένοι συνεργάτες ψεκάζουν το ακροατήριο, το αναγνωστικό κοινό και εσένα, με προπαγανδιστικό υγρό. Διευθυντικό στέλεχος εκφράζει για συγκεκριμένο περιστατικό μια άποψη-τέρας.
Οι πολιτικές θέσεις φαίνονται πειραγμένες. Οι αθλητικές, πονηρές. Η αξιολόγηση των θεμάτων ακολουθεί μια ιεράρχηση που υποβαθμίζει το σημαντικό και αποθεώνει το ασήμαντο. Το πράγμα βρωμάει. Τι κάνεις; Τα μαζεύεις και αναζητάς ενημέρωση σε άλλα Μέσα. Πάντα κοσκινίζοντας το υλικό που σου δίνουν· και πάντα με την αμφισβήτηση και την αμφιβολία στο μυαλό...
Η Ενημέρωση, όπως έχει μεταλλαχθεί στα χρόνια των σόσιαλ, είναι ναρκοπέδιο σπαρμένο με fake. Η πορεία ανάμεσά τους θέλει προσοχή, μυαλό, ανίχνευση και αδιάκοπη αμφισβήτηση. Να αμφισβητείς αυτό που... βλέπεις, αυτό που ακούς, αυτό που διαβάζεις, αυτό που ξέρεις ως γνήσιο –ώσπου να βεβαιωθείς ότι όλα πάνε καλά, όπως ακριβώς πήγαιναν.
Να αμφισβητείς αυτόν που εμπιστευόσουν ως αδαμάντινο, να αμφισβητείς το Μέσον που ήταν θεμέλιο της ενημέρωσής σου, να αμφισβητείς την εφημερίδα που μελάνωνε τα χέρια σου διαβάζοντάς την για δεκαετίες και όμνυες στην καθαρότητά της.
Γιατί, πιθανόν, εν δυνάμει όλα αλλάζουν.
Γιατί όλα μπορεί να πουληθούν
Γιατί όλα ενδέχεται να διαβρωθούν.
Και, πλέον, μην ξεχνάς ότι υπάρχει η δημοσιογραφία της μάσκας. Μη φοβάσαι αυτούς που ξέρεις πού είναι ταγμένοι, εκείνους που φωνάζουν και δεν το κρύβουν πού ανήκουν. Να φοβάσαι τους «μασκοφόρους», τους δήθεν υπεράνω και δεοντολογικούς, τους κρυφούς. Και να προσέχεις τις μικρές αλλαγές στη γραφή και στη φωνή τους.
Ας πούμε, έχεις ένα πολιτικό σάιτ που διάβαζες, μια αθλητική φωνή που εμπιστευόσουν, ένα ραδιόφωνο που σε κάλυπτε –όλα με κοινή γραμμή και κοινούς κανόνες δεοντολογίας. Ώσπου κάποια στιγμή βλέπεις στα ντουβάρια της ενημέρωσής σου ίχνη διάβρωσης.
Πρωτοεμφανιζόμενοι στο Μέσον, ή και παλιοί, αρχίζουν να διαχέουν ιδέες που τις άκουγες αλλού. Φυτεμένοι συνεργάτες ψεκάζουν το ακροατήριο, το αναγνωστικό κοινό και εσένα, με προπαγανδιστικό υγρό. Διευθυντικό στέλεχος εκφράζει για συγκεκριμένο περιστατικό μια άποψη-τέρας.
Οι πολιτικές θέσεις φαίνονται πειραγμένες. Οι αθλητικές, πονηρές. Η αξιολόγηση των θεμάτων ακολουθεί μια ιεράρχηση που υποβαθμίζει το σημαντικό και αποθεώνει το ασήμαντο. Το πράγμα βρωμάει. Τι κάνεις; Τα μαζεύεις και αναζητάς ενημέρωση σε άλλα Μέσα. Πάντα κοσκινίζοντας το υλικό που σου δίνουν· και πάντα με την αμφισβήτηση και την αμφιβολία στο μυαλό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου