Είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης παρακολουθεί τις εσωκομματικές εκλογές στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ. Κι αυτό γιατί η ενδεχόμενη νίκη για τον Μπέρνι Σάντερς δίνει ελπίδα στους μη προνομιούχους του κόσμου ότι μπορεί να γίνει το θαύμα και να αποτελέσει το γεγονός του νέου αιώνα.
Είναι αδύνατον να προβλέψει κανείς αυτήν τη...
στιγμή τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών που θα γίνουν το Νοέμβριο. Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί άνετα να επανεκλεγεί. Ωστόσο αυτός που φαίνεται ότι μπορεί να αναμετρηθεί με τον Τραμπ και να τον κερδίσει, είναι ο ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ, αφού είναι ο μόνος που καταθέτει έναν αυθεντικά ριζοσπαστικό λόγο, σε βαθμό που έχει τρομοκρατήσει τους ολιγάρχες και το παγκόσμιο σύστημα εκμετάλλευσης, καθώς μιλάει για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, αλλά έχει διαιρέσει και τους Δημοκρατικούς σε ριζοσπάστες και πραγματιστές.
στιγμή τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών που θα γίνουν το Νοέμβριο. Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί άνετα να επανεκλεγεί. Ωστόσο αυτός που φαίνεται ότι μπορεί να αναμετρηθεί με τον Τραμπ και να τον κερδίσει, είναι ο ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ, αφού είναι ο μόνος που καταθέτει έναν αυθεντικά ριζοσπαστικό λόγο, σε βαθμό που έχει τρομοκρατήσει τους ολιγάρχες και το παγκόσμιο σύστημα εκμετάλλευσης, καθώς μιλάει για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, αλλά έχει διαιρέσει και τους Δημοκρατικούς σε ριζοσπάστες και πραγματιστές.
Αποτέλεσμα εικόνας για bernie sanders
Οι πρώτοι θέλουν ριζικές αλλαγές, αρνούνται τα ημίμετρα και θεωρούν τον συμβιβασμό συνώνυμο της διαφθοράς. Οι δεύτεροι ακολουθούν τη γραμμή του Μπαράκ Ομπάμα και του Μπιλ Κλίντον. Θέλουν να μεταρρυθμίσουν τη χώρα, αλλά με πιο ήπιο τρόπο, βήμα-βήμα.
Έτσι μπορεί το βασικό ερώτημα αυτής της προεκλογικής διαδικασίας να είναι το «ποιος μπορεί να νικήσει τον Τραμπ;», όμως η απάντηση δεν είναι τόσο απλή, αφού συνοδεύεται από ένα ακόμη πιο κρίσιμο ερώτημα, αν το κόμμα των Δημοκρατικών, πόσο μάλλον η χώρα, είναι έτοιμοι να δεχτούν έναν τόσο «ασυνήθιστο», για την ακρίβεια, έναν τόσο αριστερό υποψήφιο.
«Η τάξη των δισεκατομμυριούχων έχει νευριάσει, και έτσι πρέπει»
«Χρειαζόμαστε μια πολιτική επανάσταση». Αυτό είναι το σύνθημα της καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς, και αναλύεται σε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό, που απαντάει στις πραγματικές ανάγκες της αμερικανικής κοινωνίας και όχι των ελίτ, κι έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα άνευ προηγουμένου λαϊκό κίνημα με δεκάδες χιλιάδες εθελοντές, εκατομμύρια μικρές δωρεές. Όμως υπάρχει και η αντίδραση του κατεστημένου του Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος που δεν θα διστάσει ξανά να μποϊκοτάρει το ίδιο το Κόμμα από το να επιτρέψει στον Μπέρνι Σάντερς να κερδίσει το χρίσμα, αφού ποιος μπορεί να φαντασθεί έναν αριστερό ακτιβιστή που τα έχει βάλει με την Wall Street και την πολιτική ελίτ να περάσει την πόρτα του Οβάλ Γραφείου.
Παρόλα αυτά ο Μπέρνι Σάντερς παραμένει στην πρώτη θέση και με διαφορά, με το 31% στην πρόθεση ψήφου για το χρίσμα των Δημοκρατικών, σύμφωνα και με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Με τη δημοτικότητά του να σημειώνει σημαντική άνοδο ο ιδιοκτήτης του πρακτορείου Bloomberg News και ένατος πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου για το 2019 Μάικλ Μπλούμπεργκ βρίσκεται στη δεύτερη θέση και ξεπερνά τον πρώην αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έχει σταθερά καθοδική πορεία έπειτα από ένα διάστημα που θεωρούνταν φαβορί.
Ο Σάντερς κατηγόρησε τον δισεκατομμυριούχο των ΜΜΕ για προσπάθεια εξαγοράς των εκλογών, ενώ ο Μπλούμπεργκ κατηγόρησε τον Σάντερς ότι ο ίδιος και οι φανατικοί υποστηρικτές του προκαλούν ζημιά στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ο ανεξάρτητος γερουσιαστής, από την πλευρά του, συνέκρινε τον Μπλούμπεργκ με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, λέγοντας ότι και οι δύο είναι δισεκατομμυριούχοι που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τον πλούτο τους για να υποτάξουν ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Στην Αϊόβα και στο Νιου Χάμσιρ, όπου ο Σάντερς τελικά επικράτησε, υπήρξε ένα πλήθος αρνητικών τηλεοπτικών διαφημίσεων και από τα δεξιά και από τα αριστερά, που παρουσίαζαν τον γερουσιαστή του Βερμόντ ως εξτρεμιστή. O πρώην πρόεδρος της Goldman Sachs Λόιντ Μπλανκφέιν και ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν δήλωσαν ότι ο Σάντερς «θα καταστρέψει την οικονομία των ΗΠΑ» αν κερδίσει. Αλλά και οι Δημοκρατικοί συνυποψήφιοί του προειδοποίησαν ότι είναι υπερβολικά ακραίος για να είναι ο υποψήφιος του κόμματος και ότι οι ιδεολογικές του απόψεις είναι πολύ ριζοσπαστικές και άκαμπτες. «Η τάξη των δισεκατομμυριούχων έχει νευριάσει, και έτσι πρέπει» απάντησε ο Σάντερς.
Η ιστορία και οι νέοι είναι στην πλευρά του Σάντερς
Το όραμα του Σάντερς στηρίζεται στην κατάργηση των μεγάλων ταξικών ανισοτήτων, στη δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας και στη δωρεάν παροχή παιδείας για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Η ατζέντα Σάντερς περιλαμβάνει το Medicare for All (καθολική υγειονομική κάλυψη για όλους τους πολίτες), ένα σχέδιο πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μια πρόταση για εγγυημένη εργασία από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για όλους τους Αμερικανούς, την κατάργηση όλων των φοιτητικών δανείων, την εξάλειψη των διδάκτρων στα δημόσια πανεπιστήμια, τη θέσπιση πληρωμένης άδειας για οικογενειακούς σκοπούς και την αύξηση των δαπανών για υποδομές και εκπαίδευση.
Αποτέλεσμα εικόνας για bernie sanders voters
Δεσμεύεται για φόρο μεγάλης περιουσίας, νέους φόρους επί μισθών και επενδύσεων, φόρο επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και υψηλότερα ποσοστά επί των ήδη υφιστάμενων φόρων. Για την εξωτερική πολιτική, υποστηρίζει την πολυμέρεια μέσω των Ηνωμένων Εθνών, με βασική ιδεολογία τον σεβασμό των δημοκρατικών αξιών και του διεθνούς δικαίου. Αν και είναι εβραϊκής καταγωγής, επέκρινε επανειλημμένα το Ισραήλ για την πολιτική του έναντι των Παλαιστινίων, ενώ είχε ψηφίσει στη Γερουσία εναντίον του πολέμου στο Ιράκ και σήμερα επικρίνει τον πρόεδρο Τραμπ για τη «φιλοπολεμική τακτική» του έναντι του Ιράν.
«Ο Μπέρνι Σάντερς είναι ο μόνος υποψήφιος που μου έδωσε το θάρρος να πιστέψω ότι δεν μπορούμε μόνο να απαιτήσουμε μια τολμηρή, ριζική αλλαγή, αλλά ότι είναι πραγματικά εφικτή», λέει στο Jacobinmag, η Aletha Shapiro, η οποία ταξίδεψε στο Νιού Χάμσαϊρ από την Νέα Υόρκη ακολουθώντας την καμπάνια του Σάντερς.
Αποτέλεσμα εικόνας για bernie sanders voters
Ο Pat Miguel Tomaino, εθελοντής επίσης στην καμπάνια του Σάντερς υποστηρίζει ότι η οικονομική κατάρρευση του 2008 κατέστρεψε την εμπιστοσύνη πολλών Αμερικανών στην κατεστημένη οικονομική και πολιτική τάξη και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσει το κόμμα των Δημοκρατικών και να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. «Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις σχετικά με την ελίτ. Γνωρίζουμε ότι ο Μπέρνι είναι ενάντιά της, έχει την πλάτη μας και μεις τη δική του».
Οι νέοι, όπως όλοι διαπιστώνουν στρέφονται προς τα αριστερά. Είναι λογικό. Από τότε που γεννήθηκαν, η χώρα τους πηγαίνει από τη μια αποτυχία στην άλλη: πόλεμος στο Ιράκ, χρηματοπιστωτική κρίση, επιστροφή του φυλετικού ζητήματος. «Ο Ντόναλντ Τραμπ από την άλλη στηρίζεται σε ένα εκλογικό σώμα που οι πεποιθήσεις του δεν θα αλλάξουν. Οι Αμερικανοί αυτοί, στην πλειοψηφία τους λευκοί χριστιανοί μεγάλης ηλικίας που ζουν στην ύπαιθρο, ανησυχούν κυρίως για την εξαφάνιση της λευκής ταυτότητας. Πιστεύουν ότι οι μετανάστες, η Αριστερά, οι νέοι, είναι έτοιμοι να κλέψουν τη χώρα τους. Και ο Τραμπ είναι ο προστάτης τους. Ένας άνθρωπος που τους καθησυχάζει. Αυτό το εκλογικό σώμα αποτελεί το 35-40% του συνόλου. Και επιπλέον γερνάει. Αλλά είναι αρκετό για να δώσει τη νίκη στον Τραμπ το 2020;» λέει ο Τζορτζ Πάκερ θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος του περιοδικού Atlantic.
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς δεν θα ψηφίσουν υπέρ ενός «σοσιαλιστή» προέδρου, ενώ και ο Τραμπ υπόσχεται ότι «το Αμερικανικό έθνος δεν θα είναι ποτέ σοσιαλιστικό». Οι New York Times, σε άρθρο τους, τονίζουν ότι μετά από μία τετραετία μίσους και αντιπαλότητας, που έχει χωρίσει τη χώρα σε δύο στρατόπεδα, οι ΗΠΑ χρειάζονται έναν πρόεδρο που θα θα ενώσει ξανά τη χώρα και θα λάβει υπόψιν όλες τις διαφορές, με σεβασμό στον λαό που θεωρείται αποκομμένος και απομονωμένος.
Για αυτόν τον λόγο, εξηγούν πως δεν πιστεύουν ότι ο Μπέρνι Σάντερς είναι κατάλληλος για την προεδρία. Όπως υποστηρίζει ο Καρλ Σμιθ από το think tank Tax Foundation πιστεύει ότι η φορολόγηση των πλουσίων θα «υπονόμευε την ισχύ του αμερικανικού καπιταλισμού». Κι αυτό είναι το πρόβλημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου