«Ο πρώτος κλιματικός νόμος της Ελλάδας, που θα αποτελέσει τον οδικό χάρτη της χώρας για πλήρη απανθρακοποίηση της οικονομίας έως το 2050... Προβλέπει, μεταξύ άλλων, απολιγνιτοποίηση έως το 2028, κατάργηση όλων των καυστήρων πετρελαίου έως το 2030 και απαγόρευση πώλησης οχημάτων με συμβατικά καύσιμα από το 2030, ενώ επιβεβαιώνει ότι η μετάβαση της χώρας θα υποστηριχθεί τουλάχιστον έως το 2030 από το φυσικό αέριο...», έγραφε «Η Καθημερινή» (19.11.2021). Δεν πέρασαν 10 μήνες και οι ίδιοι που ψήφισαν τον παραπάνω νόμο, τώρα λένε: «Ή προσαρμόζεσαι (σ.σ. επιστρέφεις στο πετρέλαιο) ή πεθαίνεις» (Πέτσας)! Μας καλούν έτσι σε γενική ανυπακοή στο… νόμο, που οι ίδιοι εισήγαν, ψήφισαν και μέχρι πρότινος υλοποιούσαν.
Η αναγνώριση του δικαιώματος της «πολιτικής ανυπακοής» είναι αναγνώριση του χρέους για αντίσταση, είναι η κινητήρια δύναμη στην ιστορική ανάπτυξη της ελευθερίας ως δυνάμει απελευθερωτικής νόμιμης βίας: «Χωρίς αυτό το δικαίωμα της αντίστασης, χωρίς την επέμβαση αυτού του υψηλότερου δικαίου εναντίον του ισχύοντος δικαίου, θα βρισκόμαστε σήμερα στο επίπεδο της πιο πρωτόγονης βαρβαρότητας.», έγραφε ο Μαρκούζε.
Υπό μία μία άλλη οπτική, λοιπόν, οι κυβερνώντες μας καλούν σε ανυπακοή, μας καλούν να τους ανατρέψουμε.
Κι αυτό επιβάλλεται, γιατί το δίλημμα είναι ένα: ή πεθαίνεις ή τους ανατρέπεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου