Η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης – Η κομματική πειθαρχία; Υποτάσσεται κ.κ. Καραμανλή & Σαμαρά;

του Mr Don’t Look Up

Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τη στιγμή που, αρχικά, ο κ. Κώστας Καραμανλής και στη συνέχεια, ο κ. Α. Σαμαράς, φάνηκε ότι έστειλαν τα δικά τους ξεκάθαρα μηνύματα για το σκάνδαλο με τις υποκλοπές προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Και οι δύο υποβάθμισαν το κυβερνητικό επιχείρημα περί απορρήτου, με τον πρώην πρωθυπουργό και ανιψιό του ιδρυτή της ΝΔ να τονίζει χαρακτηριστικά ότι «η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις, υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου».
Δεδομένων των εξελίξεων, των στοιχείων που έδωσε, πλέον, επίσημα η ΑΔΑΕ ενισχύοντας όσο ποτέ τις καταγγελίες περί εμπλοκής του κ. Μητσοτάκη στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάθε καλόπιστος πολίτης, απευθυνόμενος προς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και πρώην προέδρους της ΝΔ: Η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για την κομματική πειθαρχία; Δεν υποτάσσεται και αυτή μπροστά στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου;
Ενορχηστρωτής ή παντελώς ανίκανος;
Τα δεδομένα που έχουν δει τη δημοσιότητα επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν δύο τινά:
Είτε ο κ. Μητσοτάκης ενορχήστρωσε, όπως καταγγέλλει σύσσωμη η Αντιπολίτευση, ένα κύκλωμα που έκανε υποκλοπές τόσο σε πολύ στενά πρόσωπα του ίδιου του περιβάλλοντός του, σε υπουργούς του και θεσμικούς παράγοντες της χώρας, όπως ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ,
Είτε λόγω πρωτοφανούς ανικανότητας, επικίνδυνης για τα εθνικά συμφέροντα αλλά και για θεμελιώδεις ελευθερίες των πολιτών, ο πρωθυπουργός, που μόλις λίγες ώρες μετά τις τελευταίες εκλογές, έθεσε τον εαυτό του ως προϊστάμενο της ΕΥΠ, απέδειξε ότι δεν είναι ικανός να διαχειριστεί ούτε περίπτερο.

Ρεζίλι διεθνώς
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα είναι τραγικά. Η Ελλάδα έχει γίνει ρεζίλι διεθνώς, με δημοσιεύματα κατά του πρωθυπουργού ακόμη και από τους New York Times. Στις Βρυξέλλες γελούν και κλαίνε ταυτόχρονα για το γεγονός ότι μια, τάχα, ευρωπαϊκή χώρα παρουσιάζει εικόνα «μπανανίας» με τους θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη, να μοιάζουν σαν να έχουν κυρίως ρόλο διακοσμητικό και οι συγκρίσεις με τον τρόπο που κινούνται οι Αρχές σε άλλες δυτικές χώρες, όπως στο Βέλγιο (βλ. Qatargate), να ενισχύουν την εικόνα ενός βαλκανικού κράτους που λειτουργεί με όρους Λατινικής Αμερικής προηγούμενων δεκαετιών.
Η κατάσταση επιδεινώνεται «τραυματίζοντας» βαθιά το πολίτευμα της Ελλάδας επειδή το Μέγαρο Μαξίμου, αντί να διευκολύνει τις έρευνες, δείχνει σαν να συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για μην πέσει φως σε αυτή τη -μείζονος σημασία για το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας- υπόθεση, είτε λόγω πολιτικής αβελτηρίας, είτε λόγω σκοπιμότητας. Οι ανήθικες επιθέσεις κατά ενός εκ των συνταγματικά κατοχυρωμένων θεσμών, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και του προέδρου της Χρ. Ράμμου, περισσότερο ενισχύουν μια εικόνα ενοχής, παρά το αντίθετο, συμβάλλοντας στην περαιτέρω γελοιοποίηση της Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα δεδομένα πλέον είναι σαφή και αδιαμφισβήτητα: Υποκλοπές είτε τύποις νόμιμες από την ΕΥΠ, είτε παράνομες με λογισμικά τύπου Predator, είτε και με τους δύο τρόπους, έγιναν και κανείς, πλέον, αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει, παρά τις διαψεύσεις που μέχρι πρότινος έκανε ο πρωθυπουργός και μια μερίδα υπουργών του, φανατικά.
Θα πάρουν στις πλάτες τους τυχόν «αμαρτίες» του Κυριάκου οι δύο πρώην πρωθυπουργοί;
Άρα, πολύ απλά, σήμερα έχει επιβεβαιωθεί αυτό το οποίο έθεσαν σαν «κόκκινη γραμμή» απέναντι στον κ. Μητσοτάκη οι κ.κ. Καραμανλής και Σαμαράς. Είτε υπό την καθοδήγηση του Μεγάρου Μαξίμου (κάτι το οποίο είναι πολύ πιθανό, δεδομένης και της άρον άρον απομάκρυνσης του πρωθυπουργικού ανιψιού, Γρ. Δημητριάδη, από τη θέση του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης, μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, η οποία ακόμη… δεν έχει απαντηθεί «γιατί έγινε»), είτε «κάτω από τη μύτη» του προϊσταμένου της ΕΥΠ, δηλαδή του ίδιου του πρωθυπουργού, εξελίχθηκε μια εγκληματική οργάνωση που «κρυφάκουγε» όποιον ήθελε, σε όποια θέση κι αν βρισκόταν.
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα προς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς: «Η επίκληση της κομματικής πειθαρχίας υποτάσσεται σε τέτοιες περιπτώσεις στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου;».
Οι απαντήσεις από τους κ.κ. Καραμανλή και Σαμαρά, θα δοθούν σε λίγες ώρες στη Βουλή. Αν και, οι παροικούντες στο κοινοβούλιο υποστηρίζουν ότι οι δύο πρωθυπουργοί δε θα «ταρακουνήσουν» τον Μητσοτάκη, παίρνοντας φυσικά στην περίπτωση αυτή, ένα μερίδιο των ευθυνών για την κατάντια της ΝΔ και πολύ περισσότερο για τα όσα δεινά έχει υποστεί τα τελευταία 3 χρόνια το πολίτευμα της χώρας, πάνω και στις δικές τους πλάτες.

antinews.gr