του Ηλία Παπαναστασίου
Μια χώρα που στερείται ουσιαστικά βασικών υποδομών όπως ο Σιδηρόδρομος και στηρίζει όλη την οικονομία της στην μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού…
Μια χώρα που στερείται βασικών υποδομών αποχέτευσης, υδροδότησης και ηλεκτροδότησης στα κυριότερα αστικά της κέντρα (και όχι μόνο…)
Μια χώρα που καταστρέφει συστηματικά λόγω σκανδαλώδους ανεπάρκειας τα δάση της και τον συνολικότερο φυσικό της πλούτο…
Μια χώρα που έχει υποτυπώδες, σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος στους περισσότερους τομείς με αποτέλεσμα να εξαθλιώνονται καθημερινά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού της…
Μια χώρα που προσφέρει τις φυσικές της ομορφιές μόνο στους ξένους τουρίστες αλλά όχι στους κατοίκους της –σε μεγάλο ποσοστό– γιατί οι τελευταίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος των διακοπών…
Μια χώρα που λησμονεί τον πολιτισμό και την γλώσσα της και αμερικανοποιείται με ιλιγγιώδη ρυθμό ιδιαίτερα στα στρώματα της αμόρφωτης πτυχιούχου νεολαίας της…
Μια χώρα που στερείται βασικού αστικού πολιτισμού και το χειρότερο, λησμόνησε τον οποιονδήποτε πολιτισμό παρήγαγε τα τελευταία 100-150 χρόνια…
Μια παρόμοια χώρα δεν μπορεί αυτάρεσκα να αποκαλείται «ευρωπαϊκή», «ανεπτυγμένη» ή «δυτική». Γιατί απλούστατα, δεν είναι. Αντίθετα, ιστορικά είναι ένα κράμα Βαλκάνιων, Μικράς Ασίας και Ανατολικής Μεσογείου με «μπόλικο» επίχρισμα σοβαντισμένου αγγλοσαξονισμού και μάλιστα της φθηνότερης αμερικάνικης εκδοχής, μετατρεπόμενη ραγδαία σε μια Αμερικανική Αποικία, κάτι σαν Πουέρτο Ρίκο της Ευρώπης και Μπανανία της Μεσογείου…
Σε μια τέτοια λοιπόν χώρα χωρίς υποδομή και διατηρημένη παράδοση, όχι φολκλορικού τύπου, είναι επόμενο να «εισάγονται» χωρίς τελωνιακούς δασμούς και περιττές διατυπώσεις, όλα τα ιδεολογικά «φρούτα» της λεγομένης «Δύσης», αλλιώς Αμερικανο-Ευρώπης (επί το ορθολογικότερον…)
Σε μια τέτοια χώρα λοιπόν η οποία στερείται «πολιτιστικών φίλτρων» που θα φιλτράρουν και θα αποκαθάρουν την «στάχτη από την φωτιά», δηλαδή τα προϊόντα σαβούρας από τα αξιόλογα πολιτιστικά επιτεύγματα, είναι φυσιολογικό τα «ανοιχτά παράθυρα» αυτής της χώρας να επιτρέπουν την εισαγωγή όλων των απορριμμάτων της «δυτικής» ιδεολογίας. Εφόσον δεν υπάρχει εγχώριο «πολιτιστικό φίλτρο» είναι επόμενο να εισάγονται ολάνθιστα όλα τα φρούτα της παρακμιακής κουλτούρας των Αμερικανο/Ευρωπαίων. Υπάρχει βέβαια μια θεμελιακή διαφορά:
Τα προϊόντα της δυτικής παρακμής είναι προϊόντα υπερώριμων κοινωνιών που αναπτυχθήκαν, ωρίμασαν και τώρα πέρασαν στο στάδιο της προϊούσας παρακμής και του ραγδαίου εκφυλισμού.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, δεν συνέβη τίποτε από τα παραπάνω. Μια κοινωνία εξηρτημένη από τις Μεγάλες Δυνάμεις από γεννησιμιού της, μεταπρατική, αγροτική και μίζερη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της, κουβαλούσε ευθύς εξαρχής πάνω της, από την μέρα της γέννησής της εδώ και διακόσια χρόνια, το μικρόβιο της παρακμής και τον ιό του εκφυλισμού. Ήταν μια θνησιγενής κοινωνία με διαρκείς επιθανάτιους ρόγχους γιατί κουβαλούσε τον σπόρο του Θανάτου και την οσμή της καταστροφής εκ γενετής.
Πως θα ήταν άλλωστε δυνατόν να γίνει διαφορετικά όταν γεννιέσαι εξηρτημένος, υπόδουλος και κρατικός γραικύλος; Κράτος παρίας, αποικία πρώτης γραμμής και πραιτοριανός του εκάστοτε δυνατού του ΝΑΤΟ; Χωρίς ποτέ να γνωρίσει αληθινή Βιομηχανική επανάσταση, ουσιαστική ενδογενή Αναγέννηση και Διαφωτισμό, επιστήμη στην οικονομία της, παραγωγική αστική τάξη στην ανάπτυξη της, σύνδεση Πανεπιστήμιων και παραγωγής, οργάνωσης κοινωνίας και οργάνωσης λαού; Με ανύπαρκτη συλλογική συνείδηση εφόσον κοινωνική συνείδηση ουσιαστικά ελάχιστα υπήρξε, επίσης πατριωτική δηλαδή εθνική συνείδηση το ίδιο ανύπαρκτη αλλά μόνο οικογενειακή; Γιατί η Ελλάδα γνώρισε μόνο σόγια, «μεγάλες οικογένειες», γενικά οικογένειες, δηλαδή αποκλειστικά «οικογενειακή συνείδηση» αλλά όχι Κοινωνική και Εθνική. Είμαστε τελικά λαός η απλώς μια συνομοταξία σογιών και οικογενειών οχυρωμένων στο ταμπουρωμένο σπιτάκι τους; Αν είναι αλλιώς, πού είναι η κοινωνική συνείδηση, η συλλογικότητα, ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση;
Εάν η Διεθνής Ελίτ δηλαδή η Αστική Τάξη με τους Gay επικεφαλής θέλει να «αυξήσει» τα φύλα στα 62, πού είναι η αντίσταση του αρρενωπού Νεοέλληνα που συνεχώς φθίνει σε σημείο μάλιστα πλήρους εξαφανίσεως; Γιατί θηλυκοποιείται ο Άνδρας και ανδροποείται η γυναίκα σε χώρες όπως οι Μεσογειακές όπου η αρρενωπότητα ήταν τίτλος τιμής για το ανδρικό φύλο και περιζήτητος από τις Βορειοευρωπαίες τουρίστριες δεκαετίας 1960 και 1970; Γιατί σφυροκοπείται αδιάκοπα το ανδρικό φύλο με μια προπαγάνδα ανείπωτου Μισανδρισμού μέσω σήριαλ, εκπομπών ακόμη και διαφημίσεων; Γιατί πολιτικοποιείται η καθημερινή του συμπεριφορά και κινδυνεύει να του φορέσουν χειροπέδες ακόμη και για ένα φλερτ (το ένδοξο «καμάκι» της δεκαετίας του 1970 ) ή να χάσει οριστικά τα παιδιά του και να τα βλέπει σπανίως εξαιτίας του Νόμου Ολετήρα του ΠΑΣΟΚ του 1983; Και γιατί γίνονται Γενίτσαροι εναντίον του –δεχόμενοι την προπαγάνδα της «άλλης, μητρικής πλευράς»– ειδικότερα τα αγόρια στα οποία επεκτείνεται σχεδόν για όλη τους τη ζωή το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα με καταστροφικές συνέπειες, φτιάχνοντας έτσι μια Ελλάδα όχι αληθινών ανδρών αλλά φλώρων και μαμάκηδων; Έχει προοπτική μια κοινωνία σε θέματα Πολιτισμού, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Άμυνας εναντίον των Εξωτερικών εχθρών χωρίς το Ανδρικό Φύλο, τον κατεξοχήν δημιουργό του Πολιτισμού ιστορικά; Για σκεφτείτε το!
Δεν είναι τυχαίο που οι μεγάλες προσωπικότητες των τελευταίων αιώνων ήταν όλοι άνδρες –στην συντριπτική τους πλειοψηφία– και η αντικατάσταση πολλών από γυναίκες τα τελευταία 30-40 χρόνια, μόνο ειρήνη και ευημερία στους λαούς δεν έφερε.
Τέλος, ο αστικός φεμινισμός, η ιδεολογία ΛΟΑΤΚΙ και όλα τα συναφή «φρούτα» ευδοκιμούν, υποκινούνται και προωθούνται –εκ του πονηρού, κατά την γνώμη μας– σε χώρες όπου οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες ήταν ιδιαίτερα σκληροί τα τελευταία 80-100 χρόνια (Ισπανία, Χιλή, Ελλάδα, Ινδία) και παράγονται σωρηδόν σε απίστευτη μαζική ποσότητα από την Καπιταλιστική Ελίτ της Βιομηχανίας του Θεάματος και όχι από τον μαρξισμό όπως ισχυρίζονται οι αδαείς, αγράμματοι και γελοίοι ακροδεξιοί δημοσιολόγοι! (Το να ταυτίζεις την Πολιτική Ορθότητα με την μαρξιστική θεωρία δεν δείχνει απλώς την αγραμματοσύνη και απύθμενη ηλιθιότητά σου αλλά αποδεικνύει τον σχιζοειδή διπολισμό σου. Απλά αντιστρέφεις την πραγματικότητα, όπως όλοι οι ψυχοπαθείς…).
Το σκεφτικό είναι μάλλον απλό και αποτυπώνεται σαν σφραγίδα στον μαζικό εγκέφαλο αυτών των λαών. Εάν θεωρήσουν ειδικότερα οι γυναίκες των κάτω στρωμάτων, πως ο εχθρός τους δεν είναι ο μεγαλοκαπιταλιστής της Πολυεθνικής και των Μεγάλων Εταιρειών που ξεζουμίζουν την χώρα τους αλλά αντίθετα, θεωρήσουν πως εχθρός τους δεν είναι το κεφάλαιο αλλά ο διπλανός τους άνδρας –εξίσου φτωχός και εξηρτημένος άνδρας, εργαζόμενος και προλετάριος– γνησιότατος μεροκαματιάρης, εάν δηλαδή υιοθετήσουν το σύνθημα «Εχθρός δεν είναι η Πολυεθνική αλλά ο σεξιστής και «τοξικά αρρενωπός» άνδρας των 600 ευρώ μηνιαίως που όλως τυχαίως είναι και σύντροφός μου» τότε αλλάζει το παιχνίδι υπέρ των κυρίαρχων τάξεων και νικητής είναι η Πολιτική Ορθότητα που συνήθως και αποκλειστικά κοιτάζει την λεγομένη «σεξουαλική παρενόχληση» και όχι τους χαμηλούς μισθούς, τους φτωχούς και αστέγους, εννοείται δε πως μακροπρόθεσμα νικητής είναι η Ελίτ και η ιδεολογία της, η Πολιτική Ορθότητα. Τελεία και Παύλα!
ΥΓ. Δεν μπορεί σε μια χώρα που δεν έχει στοιχειώδη Δημόσια Ψυχιατρική Υποδομή να διοργανώνεται σεμινάριο για την Queer Ψυχανάλυση (!)…. Είναι σαν να είσαι άστεγος και να ενδιαφέρεσαι για τις μετοχές στο Χρηματιστήριο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου