Charles Bukowski: Ασφαλείς

Το διπλανό σπίτι με

θλίβει.

άντρας και γυναίκα σηκώνονται κι οι δυο νωρίς και

πάνε στη δουλειά.

φτάνουν σπίτι νωρίς το σούρουπο.

έχουν ένα μικρό αγόρι κι ένα κορίτσι.

στις 9 μ.μ. όλα τα φώτα στο σπίτι

έχουν σβήσει.

το επόμενο πρωί άντρας και γυναίκα σηκώνονται

κι οι δύο πάλι νωρίς και πάνε στη

δουλειά.

επιστρέφουν νωρίς το σούρουπο.

στις 9 μ.μ. όλα τα φώτα έχουν

σβήσει.

το διπλανό σπίτι με

θλίβει.

οι άνθρωποι είναι καλοί άνθρωποι, τους

συμπαθώ.

μα νιώθω πως πνίγονται.

και δεν μπορώ να τους σώσω.

επιβιώνουν.

δεν είναι

άστεγοι.

μα το τίμημα είναι

τρομερό.

κάποιες φορές μέσα στη μέρα

θα κοιτάξω το σπίτι

και το σπίτι θα με

κοιτάξει

και το σπίτι θα

δακρύσει, ναι, δακρύζει, το

νιώθω. 

Πηγή: www.o-klooun.com