Έτσι όπως πορεύονται στον ΣΥΡΙΖΑ, με τα καθημερινά ιλαροτραγικά επεισόδια που παράγουν, είναι άγνωστο αν και ως τι θα φτάσουν στις εσωκομματικές εκλογές. Ως κόμμα; Ή ως ένα γκρουπούσκουλο που τα μέλη του ξεκατινιάζονται λίγο πριν από την οριστική διάλυση...
Πάντως, αν θέλουν, μετά από αυτές τις εκλογές, να παραμείνουν κόμμα, έχουν μια και μόνη επιλογή: να απαλλαγούν από τον Κασσελάκη. Και αυτό το φορτίο πρέπει να το αναλάβουν τα μέλη-ψηφοφόροι του, που θα πάνε στις κάλπες. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Τα σενάρια περί απαγόρευσης της υποψηφιότητας Κασσελάκη είναι αστειότητες. Η απαγόρευση έπρεπε να είχε μπει πριν από ένα χρόνο, τότε που ο ουρανοκατέβατος έθεσε υποψηφιότητα και όλοι τον καλωσόρισαν, χωρίς να ελέγξουν το ύποπτο παρελθόν του και τον άφησαν να παραπλανήσει απογοητευμένους και απελπισμένους και να καταλάβει- αυτός, ένας τυχάρπαστος- την πρώτη καρέκλα του μεγαλύτερου στην ιστορία κόμματος της Αριστεράς.
Τον άφησαν να τους σουργελοποιεί επί ένα χρόνο, μέχρι να καταλάβουν ο Πολάκης, ο Παππάς και οι λοιποί τυχοδιώκτες, που πέρσι τον εγκωμίαζαν, ότι τους παρασύρει όλους μαζί στον πάτο.
Τώρα, αν δεν θέλουν να καταντήσουν αθύρματα, κοινώς μπαίγνια, στην αυλή του Κασσελάκη και των αλαλαζόντων κυμβάλων του, έχουν μία και μόνη επιλογή: να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους ότι, αν σε δύο μήνες επαναληφθεί το λάθος που έγινε πέρσι, τότε η κωμωδία θα συνεχιστεί μέχρι να έχει τραγική κατάληξη, δηλαδή την εξαέρωση.
Φυσικά, πρέπει να πειστούν να πάνε στις κάλπες οι πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι και να μην αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στους κασσελακιστές. Και σε αυτήν την προσπάθεια πρέπει να στρατευθούν όλοι οι «κανονικοί» ΣΥΡΙΖΑίοι, με πρώτον τον Αλέξη Τσίπρα. Αφωνία και επιτήδεια ουδετερότητα δεν επιτρέπονται.
Έτσι κι αλλιώς η λαίλαπα Κασσελάκη έχει αφήσει ήδη βαθιά τραύματα στο σώμα του ΣΥΡΙΖΑ και είναι αμφίβολο αν μπορούν ποτέ να θεραπευτούν. Όμως, αν υπάρχει μια ελπίδα σωτηρίας, προϋποθέτει την απαλλαγή από τον καταστροφέα Κασσελάκη.
Αν δεν μπορούν να το κάνουν, θα έρθει η στιγμή που όλοι μαζί θα αναφωνήσουν (κι ας μην έχουν διαβάσει τον Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη): «Ήταν μια ωραία καταστροφή»…
Πάντως, αν θέλουν, μετά από αυτές τις εκλογές, να παραμείνουν κόμμα, έχουν μια και μόνη επιλογή: να απαλλαγούν από τον Κασσελάκη. Και αυτό το φορτίο πρέπει να το αναλάβουν τα μέλη-ψηφοφόροι του, που θα πάνε στις κάλπες. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Τα σενάρια περί απαγόρευσης της υποψηφιότητας Κασσελάκη είναι αστειότητες. Η απαγόρευση έπρεπε να είχε μπει πριν από ένα χρόνο, τότε που ο ουρανοκατέβατος έθεσε υποψηφιότητα και όλοι τον καλωσόρισαν, χωρίς να ελέγξουν το ύποπτο παρελθόν του και τον άφησαν να παραπλανήσει απογοητευμένους και απελπισμένους και να καταλάβει- αυτός, ένας τυχάρπαστος- την πρώτη καρέκλα του μεγαλύτερου στην ιστορία κόμματος της Αριστεράς.
Τον άφησαν να τους σουργελοποιεί επί ένα χρόνο, μέχρι να καταλάβουν ο Πολάκης, ο Παππάς και οι λοιποί τυχοδιώκτες, που πέρσι τον εγκωμίαζαν, ότι τους παρασύρει όλους μαζί στον πάτο.
Τώρα, αν δεν θέλουν να καταντήσουν αθύρματα, κοινώς μπαίγνια, στην αυλή του Κασσελάκη και των αλαλαζόντων κυμβάλων του, έχουν μία και μόνη επιλογή: να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους ότι, αν σε δύο μήνες επαναληφθεί το λάθος που έγινε πέρσι, τότε η κωμωδία θα συνεχιστεί μέχρι να έχει τραγική κατάληξη, δηλαδή την εξαέρωση.
Φυσικά, πρέπει να πειστούν να πάνε στις κάλπες οι πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι και να μην αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στους κασσελακιστές. Και σε αυτήν την προσπάθεια πρέπει να στρατευθούν όλοι οι «κανονικοί» ΣΥΡΙΖΑίοι, με πρώτον τον Αλέξη Τσίπρα. Αφωνία και επιτήδεια ουδετερότητα δεν επιτρέπονται.
Έτσι κι αλλιώς η λαίλαπα Κασσελάκη έχει αφήσει ήδη βαθιά τραύματα στο σώμα του ΣΥΡΙΖΑ και είναι αμφίβολο αν μπορούν ποτέ να θεραπευτούν. Όμως, αν υπάρχει μια ελπίδα σωτηρίας, προϋποθέτει την απαλλαγή από τον καταστροφέα Κασσελάκη.
Αν δεν μπορούν να το κάνουν, θα έρθει η στιγμή που όλοι μαζί θα αναφωνήσουν (κι ας μην έχουν διαβάσει τον Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη): «Ήταν μια ωραία καταστροφή»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου