Αν τα πράγματα κυλούσαν ομαλά, σήμερα ο Στέφανος Κασσελάκης θα έδινε ένα γκλαμουράτο πάρτι, από αυτά που μας έχει συνηθίσει, για τη συμπλήρωση ενός έτους στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και η αλήθεια είναι πως πέτυχε τη μεγαλύτερη έκπληξη από τότε που ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησαν το μοντέλο εκλογής προέδρου από τη βάση. Μιλάμε για ένα πρόσωπο που λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές δεν το ήξεραν παρά ελάχιστοι και το οποίο δεν είχε και την παραμικρή σχέση, πολιτική ή συναισθηματική, με τον κόμμα. Οι απόψεις του ήταν ένας αχταρμάς αντικρουόμενων ιδεών, χωρίς καμία ιδεολογική συνοχή, άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι κατά καιρούς είχε αρθρογραφήσει υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ακόμα και του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτός ο… αερόλιθος από τις ΗΠΑ κατάφερε μέσα σε λίγες εβδομάδες να κερδίσει όχι μόνο την πολιτικά συγκροτημένη Έφη Αχτσιόγλου, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα στελεχών, που αποτελούσαν τους Ηρακλείς του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε μια από τις σπάνιες στιγμές ειλικρίνειας, ο Κασσελάκης είχε δηλώσει πως αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σε αυτή την κατάσταση ο ίδιος δεν θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρός του. Πράγματι, ο Κασσελάκης δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα. Από την άλλη, η προεδρική του θητεία είναι ότι πιο διασκεδαστικό έχει υπάρξει σε κόμμα. Και ταυτόχρονα ότι πιο ντροπιαστικό για κόμμα της αριστεράς. Ακόμα και η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη έβγαζε προς τα έξω μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Παρά τις βαρύγδουπες διακηρύξεις του, ο Κασσελάκης δεν κόμισε τίποτα το καινούργιο ή το νεωτερικό, ενώ και οι βερμπαλισμοί περί άμεσης δημοκρατίας ήταν απλώς το πρόσχημα για να καταργήσει κάθε στοιχείο δημοκρατικής λειτουργίας. Μετέτρεψε, δηλαδή, τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα Ι.Χ. Όσοι γνωρίζουν από λειτουργία κομμάτων, αναγνωρίζουν ότι ο Συνασπισμός και ακολούθως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πιο δημοκρατικό και συλλογικό κόμμα
Στο δια ταύτα της θητείας Κασσελάκη, τώρα: Σε καθημερινή βάση οι «ειδήσεις» έβγαιναν από τις κουτσομπολίστικες εκπομπές και αυτό γιατί αφορούσαν την προσωπική του ζωή, τις νυχτερινές εξόδους του, τα ταξίδια του, τα σπίτια του, το κατοικίδιό του κλπ. Δεν πήρε ούτε μια πολιτική πρωτοβουλία, αντιθέτως τροφοδοτούσε την επικαιρότητα με δηλώσεις που είτε ακύρωναν τα πεπραγμένα και τις παγιωμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, είτε λόγω των αντιδράσεων που προκαλούσαν τις έπαιρνε πίσω.
Πάρτε για παράδειγμα τις αθλιότητες που εκστόμισε περί μαύρων ταμείων κατά του Αλ. Τσίπρα. Όποια κριτική και να κάνει κάποιος/α στον πρώην πρωθυπουργό, το τελευταίο που μπορεί να του καταλογίσει είναι ζητήματα ηθικής τάξεως και μάλιστα να το πράττει αυτό ένα πρόσωπο σαν τον κ. Κασσελάκη.
Πάρτε για παράδειγμα τις θέσεις που πήρε για το ΝΑΤΟ (σ.σ: ιερή συμμαχία, το χαρακτήρισε), τα φορολογικά, τη λειτουργία της οικονομίας ή ακόμα και τις ατάκες που εκστόμισε για την ανάγκη παρουσίας διεθνών παρατηρητών για τις εκλογές ή τη δήλωση-πρόσκληση που έκανε μέσα από το στρατόπεδο προς τον κ. Μητσοτάκη για την ανάγκη άμεσης προσφυγής σε εθνικές εκλογές.
Πάρτε για παράδειγμα δυο χαρακτηριστικές πρωτοβουλίες που ανακοίνωσε: Η πρώτη ήταν πως θα βγαίνει μια φορά την εβδομάδα στο κομματικό ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» και θα μιλάει με ακροατές. Το έκανε μια φορά και δεν το ξαναέκανε. Η δεύτερη ήταν πως θα δέχεται κόσμο μια φορά την εβδομάδα στην Κουμουνδούρου. Το έκανε μια φορά και δεν το ξαναέκανε. Τα (αρνητικά) παραδείγματα είναι εντέλει ατέλειωτα.
Σε αυτό τον έναν χρόνο δεν αφήνει πίσω του καμία πολιτική παρακαταθήκη. Πέραν των εσωκομματικών συγκρούσεων και της διάσπασης τον περασμένο Δεκέμβριο, η συντριπτική πλειονότητα όσων ασχολούνται με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει να θυμάται την 20ημερη θητεία του σε απευθείας μετάδοση από την εκπομπή του κ. Λιάγκα, το ευρωψηφοδέλτιο που συγκρότησε με πρόσωπα κυρίως από το χώρο του life style και τους καυγάδες με τον κ. Παπανώτα, τις συζητήσεις γύρω από την πισίνα(;) στις Σπέτσες, το τετραήμερο γλέντι στην Κρήτη για τον γάμο του, την ξενάγηση στη νέα του κατοικία στο Κολωνάκι στις κάμερες της εκπομπή του κ. Ευαγγελάτου, τις βόλτες του στα σοκάκια της Μυκόνου την ώρα που ήταν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στα κομματικά ΜΜΕ, το νεύμα στον κ. Μακμπέθ ως άλλος Ανδρέας Παπανδρέου κατά την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα κ.α.
Ουσιαστικά μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθημερινό reality show, το οποίο είχε απ’ όλα. Ανελέητες συγκρούσεις, ίντριγκα, αποχωρήσεις, θεατρινισμούς, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Η θητεία, συνεπώς, του κ. Κασσελάκη μοιάζει με ένα κακό όνειρο. Το οποίο δεν έχει τελειωμό, καθώς δηλώνει «είμαι εδώ», προαναγγέλοντας την υποψηφιότητά του για την ηγεσία. Στο τέλος της ημέρας ένα είναι το ερώτημα. Τι δουλειά έχει ο Κασσελάκης με τον ΣΥΡΙΖΑ; Αφού δεν τον θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν θέλει τα στελέχη του, αλλά και «αυτοί» δεν τον θέλουν. Αφού θεωρεί ότι έχει μέλλον στην πολιτική γιατί δεν πάει να κάνει ένα κόμμα με τα δικά του χαρακτηριστικά, με τους ανθρώπους που αισθάνεται πολιτικά οικεία, με τα δικά του λάβαρα και σύμβολα. Γιατί θέλει να βασανίζεται και να βασανίζει; Και επειδή το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, μόνο μια απάντηση μοιάζει λογική: Για την κρατική επιχορήγηση.
* Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος, εκδότης της εφημερίδας «Στο Καρφί»
ΥΓ του blog: .....συμπαθείς ή δεν συμπαθείς τον ΣΥΡΙΖΑ η ουσία είναι ότι έχει μετατραπεί στην επιθεώρηση, της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα ή του έτους με ευθύνη του Στέφανου Κασσελάκη..... φταίνε κι αυτοί που τον φέρανε στην Ελλάδα, την πολιτική και τον ΣΥΡΙΖΑ, για να λύσουν τις διαφορές τους, αλλά η κύρια ευθύνη είναι δική του.... σούργελο δεν γίνεσαι από τους άλλους γίνεσαι με τα δικά σου καμώματα.... άβολος μετανάστης σε πατρίδα, πολιτική και κόμμα που δείχνει την ανεπάρκεια του, την αμάθεια του, το κενό του λόγου του, και την ιστορική και πολιτική του αγνωσία σε κάθε του κίνηση σε κάθε του λέξη (ΕΔΩ)..... και το χειρότερο όλων είναι ότι νομίζει ότι μπορεί και ότι το έχει!!!!!...... τώρα τι λένε, τα γκάλοπ, οι νεοσυριζέοι χουλιγκάνοι οπαδοί, οι αναμαζοξιάρηδες από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ 'αριστεροί' κι αριστερίζοντες κι οι lifestyle εκπομπές, θεατές και προβλέψεις είναι άλλο θέμα… άλλωστε το έχουμε ξαναδεί το έργο οι εκλογές κι οι εκλέκτορες να βγάζουν τα μάτια της χώρας…. κακόμοιρη ΕΛΑΔΔΑ, πατρίδα και γενέτειρα του Σίσυφου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου