Ο πρωθυπουργός και αρχηγός της Ν.Δ. παζαρεύει τη σωτηρία του
Ανακουφισμένος πλέον ο πρωθυπουργός από την ολοκλήρωση της συζήτησης στη Βουλή ετοιμάζεται να ανακατέψει ξανά την τράπουλα του υπουργικού συμβουλίου, προσδοκώντας αφενός να κατευνάσει τον θυμό των πολιτών και αφετέρου να ανταμείψει εκείνους που έδωσαν μάχη στη Βουλή για να πείσουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει ο εκλεκτός του λαού. Μπορεί βέβαια ο κ. Μητσοτάκης να μην απάντησε σε κανένα από τα ερωτήματα που του έθεσε η «ετερόκλητη συμμαχία», προβάλλοντας μόνο το «χρέος του» να «κρατήσει την πατρίδα ασφαλή και σταθερή στο αβέβαιο περιβάλλον», όμως δεν δίστασε να καταφύγει στις πλέον φτηνές μεθόδους σπίλωσης των πολιτικών του αντιπάλων, να κάνει το μαύρο άσπρο, να δώσει τη δική του αυθαίρετη και αλαζονική ερμηνεία στο ανθρώπινο ποτάμι διαμαρτυρίας που κατέκλυσε τη χώρα, να υμνήσει τέλος το θεάρεστο προσωπικό έργο του, το οποίο οφείλουν να αναγνωρίσουν οι πολίτες.
Στον απόηχο αυτής της τραγικής εμφάνισης μιας γαντζωμένης στην εξουσία κυβέρνησης αρίστων και κολλητών γράφτηκαν και αναμεταδόθηκαν πολλά από όσα ψέματα είπε ο πρωθυπουργός και οι δύο πιο πιστοί «ακόλουθοί» του: Γιώργος Φλωρίδης και Μάκης Βορίδης, κρατώντας μαζί του το «λάβαρο» του 41%, άσχετα φυσικά με το αν έχει κατρακυλήσει σήμερα στο 20% ! Γράφτηκαν και αναμεταδόθηκαν πολλά και για τη στάση, το ύφος και την εμφάνιση των τριών τους μέσα στη Βουλή. Έχει ενδιαφέρον όμως να αναδειχτούν και τα μέσα σπίλωσης που χρησιμοποίησε ειδικά αυτή η τριάδα, προκειμένου να πείσει ότι αυτό το αυθόρμητο κοινωνικό κύμα του «ως εδώ» εκφράζει το αίτημα να πάει η Ελλάδα ψηλότερα με τον αρχιστράτηγο Κυριάκο, ότι δεν υπήρχε ίχνος αντικυβερνητισμού στις διαδηλώσεις, ότι η κακή αντιπολίτευση -πλην φυσικά του σοβαρού ΚΚΕ- προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την κοινωνική οργή και ότι τελικά όλοι αυτοί συλλήβδην είναι μηδενιστές, δικτυωμένοι με μποτς εξωτερικού και έρμαια θεωριών συνωμοσίας.
Και ποια είναι η φυγή προς τα πάνω για τον αλαζόνα πρωθυπουργό: η αξιολόγηση (της μονιμότητας) των δημοσίων υπαλλήλων και το άρθρο 16 για τα ΑΕΙ.
Δεν δίστασε μάλιστα στη διάρκεια της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας να προχωρήσει συντετριμμένος, όπως δήλωσε, από το τραγικό δυστύχημα, σε μια φόρα παρτίδα προσπάθεια για ένα άθλιο παζάρι με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Σας δίνουμε δύο συνταγματικές αλλαγές αν εσείς μας δώσετε άλλες δύο, πρότεινε στον κ. Ανδρουλάκη προσδοκώντας να βγάλει και κάτι επικερδές για την κυβέρνησή του, από τη συζήτηση για τη συγκάλυψη ενός εγκλήματος.
Όσοι πολίτες παρακολούθησαν την τοποθέτησή του ανατρίχιασαν με τα ωμά παζάρια του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα στη Βουλή, κυριολεκτικά στην πλάτη των θυμάτων, των συγγενών και των πολιτών που βγήκαν στους δρόμους. Όπως έλεγε και το παιδικό τραγουδάκι, «σας δίνουμε σας δίνουμε φλουρί κωνσταντινάτο / μας δίνετε μας δίνετε βαρέλι δίχως πάτο». Ζήτησε μάλιστα από τον κ. Ανδρουλάκη εδώ και τώρα να απαντήσει αν θα δεχτεί το παζάρι. Κι όταν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ τον ρώτησε αν θα πει κάτι για το μέιλ Τριαντόπουλου, αρκέστηκε ξανά στην καραμέλα της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης που δυστυχώς για την ηγεσία της δεν ακούει τις φωνές όσων δικαστικών λειτουργών διατυπώνουν ενστάσεις, όπως για παράδειγμα η ανακοίνωση της ΕνΔΕ και η πρόσφατη παρέμβαση του έγκριτου αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ε.τ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου, που έγραψε, μεταξύ άλλων, ότι προδικασία είναι η «μητέρα» της επ’ ακροατηρίω ποινικής δίκης,
«διότι χωρίς τη διασφάλιση των αποδείξεων, την εξασφάλιση των αντικειμένων και των επί τόπου ιχνών του εγκλήματος και όλων γενικά των πειστηρίων, δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη και χρηστή ποινική διαδικασία, ούτε βεβαίως σωστή επ’ ακροατηρίω συζήτηση […] Μόνο όταν έχουν γίνει όλα τα παραπάνω, και ειδικά σε υποθέσεις εξαιρετικής σπουδαιότητας που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη, μπορεί να γίνει λόγος για δίκαιη δίκη και διαδικασία» (dikastiko.gr, 7.3.2025).Σαν πεταλουδίτσα, ο κ. Μητσοτάκης πετούσε με τις αναφορές του από τις παλιές κακές πλατείες στις τωρινές πλατείες στήριξης του έργου της κυβέρνησης να πατάξει το βαθύ κράτος! Πετούσε σαν πεταλουδίτσα στις καταγραφές των δημοσκοπήσεων, διαλέγοντας γύρη αποκλειστικά από τις λιγοστές που του άρεσαν και αγνοώντας τα ιλιγγιώδη ποσοστά καταγραφής της συγκάλυψης και της μη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση αλλά και στη δικαιοσύνη. Με στυλοβάτες τους θεωρητικούς της συγκάλυψης Μάκη Βορίδη και Γιώργο Φλωρίδη, με συνεχείς προσβολές, πλήρη αδιαφορία και διαστρεβλώσεις των ομιλιών της αντιπολίτευσης και κυρίως της αλήθειας, χωρίς να δώσει καμία απάντηση για τη ζοφερή ταμπακιέρα, πέρασε τον σκόπελο, προσδοκώντας ακριβώς στον «ωχαδερφισμό» των πολιτών που τόσο υποτίθεται ότι τον ενοχλεί.
Από χθες δε ανέλαβαν μετά από μικρή ανάπαυλα, σχεδόν αρραγή τα στασίδια των μέσων της Λίστας Πέτσα, παρέα με τα ΜΑΤ Χρυσοχοΐδη, να αποκαταστήσουν την τάξη και να διασφαλίσουν εκτός από τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους την πλήρη υπερίσχυση του «Μητσοτάκης ή χάος». Κι ας δηλώνουν οι πολίτες ότι το 2019 περνούσαν καλύτερα.
Υστερόγραφο: Θυμίζω ότι λίγο καιρό μετά την ανάδειξή του στην αρχηγία της Ν.Δ. κατά τη συνάντησή του με τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου, με θέμα τη συνταγματική αναθεώρηση, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να προτείνει μια παρόμοια προκλητική συμφωνία. Όταν ο πρωθυπουργός του επισήμανε ότι για τη Ν.Δ. είναι ταμπού το ζήτημα του χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, εκείνος του αντέτεινε ότι ανάλογο ταμπού έχει η Αριστερά με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Και ο κ. Μητσοτάκης πέταξε το γάντι: «Ψήφισε εσύ το άρθρο 16 [για τα ΑΕΙ] και θα ψηφίσω εγώ το άρθρο 3 [για την Εκκλησία]» (Δημήτρης Ψαρράς, «Οι στόχοι της ακροδεξιάς στροφής του Ιερώνυμου», «Εφημερίδα των Συντακτών», 3.11.2016).
Το θυμάται άραγε αυτό ο κ. Μητσοτάκης;
ΦΩΤ: Η εικόνα από τη συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη στον Αντώνη Σρόιτερ, «Alpha», 29/1/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου