Τέμπη: Ποιοι ήταν τελικά οι αλήτες και οι τραμπούκοι στην επεισοδιακή εκδήλωση στον Ιανό

Η εκδήλωση που μοναδικό στόχο είχε να ξαναγραφτεί η ιστορία γύρω από την εθνική τραγωδία, σημαδεύτηκε από επεισόδια και επέμβαση των ΜΑΤ

Newsroom

Πόσο καλά θα μπορούσε να πάει μια εκδήλωση που προσπαθεί να θάψει τον αγώνα για δικαιοσύνη γύρω από τα Τέμπηκαι να ξεπλύνει τις ευθύνες της κυβέρνησης, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία;
Με θέμα «Η πολιτική τυμβωρυχία των Τεμπών» και ομιλητές τους Δημήτρη Γαλλή, Γιώργο Καραμπελιά και Κώστα Στούπα, η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο βιβλιοπωλείο Ιανός στο κέντρο της Αθήνας, πήρε άγρια τροπή καθώς σημειώθηκαν επεισόδια.
Ένταση προκλήθηκε στην εκδήλωση με θέμα “Η πολιτική τυμβωρυχία των Τεμπών” μετά από εισβολή ατόμων. Δευτέρα 28 Απριλίου 2025

Αυτό μάλιστα που προκαλεί εντύπωση είναι πως όσοι επιχείρησαν να παρέμβουν για να εκφράσουν την αντίθεση τους, χαρακτηρίστηκαν ως «αλήτες» και «τραμπούκοι» και στο τέλος κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μέχρι και τις δυνάμεις των ΜΑΤ. «Αυτό που πιστεύω είναι ότι γύρω από το θέμα των Τεμπών διαπράχθηκε τυμβωρυχία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γ. Καραμπελιάς και προκάλεσε διαμαρτυρίες από ομάδα ατόμων που φώναζαν «ντροπή». 

Ο Καραμπελιάς άρχισε να φωνάζει λέγοντας «έξω οι αλήτες» 12 φορές, με αποτέλεσμα η ένταση να γενικευτεί ανάμεσα στους παρευρισκόμενους και στους διαδηλωτές. ποιους λέει αλήτες αυτό το ζόμπι / X

Η ζωντανή μετάδοση της εκδήλωσης διεκόπη για κάποια λεπτά, αλλά συνεχίστηκε μετά την αποχώρηση των διαμαρτυρομένων, γιατί πάνω απ’ όλα η διαστρέβλωση της αλήθειας και να μπορεί ο Σάκης Μουμτζής να τρίβει τα χέρια του.

«Αυτό που συνέβη σήμερα δείχνει την κατάσταση που αντιμετωπίζουν όσοι προσπαθούν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη σε αυτή τη χώρα, όπου διάφορες συμμορίες εμποδίζουν τον ελεύθερο λόγο. Αν κάποιος τολμήσει να πάει στο πανεπιστήμιο, θα εκδιωχθεί. Ζούμε σε ένα κράτος που το λυμαίνονται συμμορίες», σχολίασε στη συνέχεια της εκδήλωσης ο Γιώργος Καραμπελιάς.

koutipandoras.gr

ΥΓ του blog: ….τα στερνά τιμούν τα πρώτα λένε στα χωριά και τις πόλεις μας, και ταιριάζει ταμάμ με πρώην ‘στελέχη’ της αριστεράς που σήμερα έχουν πάρει εργολαβικά την υποστήριξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη ακόμα και για το έγκλημα των Τεμπών…. η ‘αγάπη’ αυτή Μητσοτακέϊκου και κοινοβουλευτικής αριστεράς και όχι μόνο κρατάει χρόνια, από την αποστασία του 1965, την συγκυβέρνηση Τζανετάκη του 1989, την προτίμηση αρχηγού sorry γ.γ. έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην πανδημία με την έκπτωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών και ων ουκ έστιν αριθμός αυτής της 'φιλίας'…..

Ο Τρίχας (Άδωνις)...

Hard Dog

Φωτιές και μαλλιά έρχονται στην επικαιρότητα –στην πολύ σοβαρή και στην εύθυμη. Ο ΚΥΡ τη σχολιάζει με αυτόν τον τρόπο... στο πρώτο σκίτσο του της εβδομάδας, στην ιστοσελίδα του που ενημερώνει καθημερινά...

harddog-sport.blogspot.com

Πάγωσε τον πλανήτη ο βρετανικός Telegraph αποκαλύπτοντας την απατεωνία της Moderna με το εμβόλιο COVID-19!

Η εταιρία κινδυνεύει να αποβληθεί από την Τhe Association of the British Pharmaceutical Industry ένα μέτρο που έχει ληφθεί μόνο εννέα φορές τα τελευταία 40 χρόνια

Sarah Knapton

Αποκάλυψη-ΣΟΚ από τον βρετανικό Telegraph σε άρθρο που υπογράφει η Science Editor της εφημερίδας Sarah Knapton.

H Moderna πρόκειται να ελεγχθεί από την Αρχή Κώδικα Πρακτικής Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων-Prescription Medicines Code of Practice Authority (PMCPA) για την αξιολόγηση των συστημάτων συμμόρφωσής της και, εάν διαπιστωθεί ότι παρουσιάζει ελλείψεις, η Moderna θα μπορούσε τελικά να ανασταλεί ή να αποβληθεί από την APBI-Τhe Association of the British Pharmaceutical Industry, ένα μέτρο που έχει ληφθεί μόνο εννέα φορές τα τελευταία 40 χρόνια.
Οι παραβιάσεις περιλαμβάνουν εκπροσώπους της εταιρείας που προσφέρουν σε παιδιά 1.500 λίρες και αρκουδάκια για να συμμετάσχουν σε δοκιμές εμβολίων κατά της COVID κάτι που απαγορεύεται από τους κανονισμούς για τα Φάρμακα για Ανθρώπινη Χρήση (Κλινικές Δοκιμές), καθώς και παραπλανητικές ρυθμιστικές αρχές σχετικά με το πότε έλαβε για πρώτη φορά γνώση των οικονομικών κινήτρων για τα παιδιά.
Η Moderna διαπιστώθηκε επίσης ότι δεν αποκάλυψε τους δεσμούς ενός ανώτερου υπαλλήλου με την εταιρεία σε άρθρα και tweets που προωθούσαν τον εμβολιασμό της κατά της  COVID-19.
«Ένας ανώτερος υπάλληλος διαπιστώθηκε ότι συνυπέγραψε τρία άρθρα, συμπεριλαμβανομένου ενός με τον Nadhim Zahawi, τον πρώην υπουργό εμβολίων, το οποίο προώθησε το εμβόλιο  COVID της Moderna χωρίς να αποκαλύψει ότι εργαζόταν για την εταιρεία. Έστειλε επίσης διαφημιστικά tweets από έναν προσωπικό λογαριασμό χωρίς να αποκαλύψει τον ρόλο του», ανέφερε o Telegraph.
Αυτό ισοδυναμούσε με διαφήμιση του εμβολίου και θεωρήθηκε απαράδεκτο από την PMCPA.
Η PMCPA έκρινε ότι η Moderna επέδειξε έλλειψη διαφάνειας και έκανε δέκα (10) νέες παραβιάσεις του κώδικα. Ωστόσο, όπως δήλωσε η βουλευτής Esther McVey, η ρυθμιστική αρχή δεν έχει πραγματική εξουσία να επιβάλει κατάλληλα πρόστιμα ή άλλες σημαντικές κυρώσεις, γεγονός που έχει οδηγήσει σε έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού στη φαρμακευτική βιομηχανία και τις ρυθμιστικές αρχές της.
Η Molly Kingsley, ιδρύτρια της UsForThem, εξέφρασε την ανησυχία της για την αδιαφορία της Moderna για το ρυθμιστικό σύστημα και την ιεράρχηση του κέρδους έναντι της υγείας και της ασφάλειας. Died Suddenlyστο X
Η APBI έχει την εξουσία να αναστείλει ή να αποβάλει τη Moderna, κάτι που θα αποτελούσε σημαντικό πλήγμα για την εταιρεία, και ο έλεγχος της PMCPA και οι πιθανές κυρώσεις θα παρακολουθούνται στενά, με το αποτέλεσμα να αναμένεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη φήμη και τις λειτουργίες της Moderna. The Telegraphστο X
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ.

kourdistoportocali.com

Θα έπρεπε να ντρέπεται, αλλά…

Ο Μητσοτάκης πιστεύει ότι μπορεί με σημαία το ψέμα και το θράσος να διασώσει την προσωπική του εξουσία. Βέβαιος ότι έχει να κάνει με λαό λωτοφάγων

του Θανάση Καρτερού...

Θα έπρεπε να ντρέπεται, αντί να πανηγυρίζει, ο πρωθυπουργός για την κατάσταση στη δημόσια Παιδεία. Αυτό αναφέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε ανακοίνωσή του με αφορμή την επίσκεψη Μητσοτάκη στο υπουργείο Παιδείας...
και τις διθυραμβικές δηλώσεις του για τα κιτ ρομποτικής και τους διαδραστικούς πίνακες που μπήκαν στα δημόσια σχολεία. Και που, κατά τον Μητσοτάκη, βελτιώνουν το επίπεδο μιας Παιδείας ρημαγμένης από την πολιτική του. 
Με αναπληρωτές των αναπληρωτών, φραγμούς στην ανώτατη μόρφωση, υποχρηματοδότηση και βεβαίως υπονόμευση από μια πολιτική που μισεί καθετί δημόσιο και επενδύει, όπως παντού, στην κερδοσκοπία και στην αναπαραγωγή των κάθε είδους διακρίσεων.
Θα έπρεπε να ντρέπεται! Απολύτως σωστό. Θα έπρεπε επίσης να ντρέπεται για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, στη δημόσια Υγεία γενικά. Μια κατάσταση που παίρνει τον χαρακτήρα εφιάλτη όταν άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι σε καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων ή καίγονται σε χειρουργεία από ελαττωματικά μηχανήματα, ή περιμένουν για μήνες για τη θεραπεία τους, ή εξαναγκάζονται να πληρώνουν από το υστέρημά τους για να βρουν ιατρική βοήθεια. Κι όταν φύλακας άγγελος της ζωής και της υγείας των πιο αδύναμων είναι ο κατεξοχήν άγγελος των κερδών και της ακροδεξιάς φωνασκίας, τον οποίο ο Μητσοτάκης διόρισε υπουργό σ’ αυτό το ευαίσθητο για την κοινωνία πόστο.
Θα έπρεπε να ντρέπεται επίσης για τα Τέμπη, για όσα διαπράττει στη Δικαιοσύνη, για το τσαλαπάτημα των θεσμών, για τις υποκλοπές που φέρουν την υπογραφή του, για την Πύλο και την καθημερινή αγριότητα, για το οργανωμένο έγκλημα που ανθίζει, για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, για τη μαφία της Ομάδας Αλήθειας και τις παρακρατικές διασυνδέσεις της με τα κρατικά ταμεία, για τις καθεστωτικές πρακτικές που έχουν γίνει κανόνας, για το ιδιώνυμο θράσος και τα ψέματα, για το γενικό ξεχαρβάλωμα και την ισοπέδωση της εμπιστοσύνης, που έχουν οδηγήσει το κόμμα του σε δημοσκοπικά τάρταρα και - το χειρότερο - την κοινωνία στην πιο επικίνδυνη κατάσταση αδιεξόδου.
Θα έπρεπε να ντρέπεται. Αλλά δεν… Μπορεί ο ανεκδιήγητος με το πιο επιτηδευμένο ύφος που του φόρεσε ο Γκρίνμπεργκ να αραδιάζει τις πομφόλυγές του χωρίς καμιά ρυτίδα ντροπής. Μπορεί, έπειτα από χρόνια κυνισμού και διάλυσης, να ανακαλύπτει την ανάγκη του κοινωνικού κράτους, να μοιράζει επιδόματα, να πασχίζει για τα τρένα, για τη δημόσια Υγεία, για τη δημόσια Παιδεία, για τους πεινώντες και διψώντες. Να επιχειρεί με δυο λόγια να ανατρέψει το γνωστό ότι δεν μπορεί κανείς να κοροϊδεύει τους πάντες για πάντα. Ε, λοιπόν, ο Μητσοτάκης πιστεύει ότι μπορεί με σημαία το ψέμα και το θράσος να διασώσει την προσωπική του εξουσία. Βέβαιος ότι έχει να κάνει με λαό λωτοφάγων.
Επιμύθιο. Και γιατί να μην το πιστεύει; Βρίσκει και τα κάνει, όπως λέει η λαϊκή σοφία. Κι αυτό αναφέρεται κυρίως σε όσους καλούνται να οργανώσουν τη δημοκρατική απάντηση στο καθεστωτικό θράσος αλλά περί άλλα τυρβάζουν…

www.avgi.gr

Γρίφος...

Τάσος Παππάς

Το θέμα της συνεργασίας των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης απασχολεί τις ηγεσίες, τα στελέχη και τα ακροατήριά τους. Την κοινωνία; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ...την απασχολεί λόγω της υπερκόπωσης από την οποία ταλαιπωρείται εξαιτίας της ακατάσχετης φλυαρίας επί παντός επιστητού (μερικοί γράφουν και μιλάνε σαν να έχουν καταπιεί σύννεφο) και της καχεκτικής πράξης επί του συγκεκριμένου. Ο στόχος κινδυνεύει να γίνει μια κουρασμένη επιθυμία που θα δώσει τη θέση της στην αδιαφορία. Ιδέες πολλές, αλλά στο διά ταύτα τζίφος. Συμπαγής μοναξιά. Ωστόσο, δεν είναι όλα μαύρα.
Από την έρευνα του ETERON προκύπτει ότι η πλειονότητα των πολιτών ενδιαφέρεται για την πολιτική. Θετικό εύρημα. Οσοι αυτοτοποθετούνται στην Κεντροαριστερά είναι περισσότεροι απ’ αυτούς που αυτοτοποθετούνται στην Κεντροδεξιά. Διαχρονικό. Η σοσιαλδημοκρατία είναι η πιο δημοφιλής ιδεολογική προτίμηση. Ενδιαφέρον. Αγνωστο όμως είναι ποια σοσιαλδημοκρατία έχουν στο μυαλό τους όσοι(ες) την επιλέγουν. Τη ριζοσπαστική εκδοχή της, τον φοβητσιάρικο ρεφορμισμό της ή τη σοσιαλδημοκρατία που παραδόθηκε άνευ όρων στον νεοφιλελευθερισμό; Από άλλες έρευνες βγαίνει ότι οι ψηφοφόροι της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ζητούν από τα κόμματα που είναι σ’ αυτήν την περιοχή να τα βρουν. Θέλουν; Μπορούν; Γρίφος.
Το ΚΚΕ είναι αλλού. Το ΠΑΣΟΚ δίβουλο, πορεύεται με άγουρα επιχειρήματα και υπερβολικές αυταπάτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει εκκλήσεις που πέφτουν στο κενό. Η Πλεύση Ελευθερίας δεν ασχολείται. Το ΜέΡΑ25 μιλάει για «ρήξη με τον ζουρλομανδύα της Ε.Ε και για χρησιμοποίηση των πλεονασμάτων που παρήγαγε ο λαός μας για τις ανάγκες του λαού μας», πρόταση που, όπως σημειώνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, μόλις την ακούνε, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά, παθαίνουν εγκεφαλικό.
Στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Νέα Αριστερά. Αυτή έβαλε πρώτη το θέμα του Λαϊκού Μετώπου στην Ελλάδα. Το κόμμα, πριν από την τελευταία σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής όπου είχαμε σύγκρουση επί της ουσίας του θέματος των συνεργασιών, έκανε κάποιες κινήσεις ενωτικού χαρακτήρα, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση. Πρότεινε τον Χρ. Ράμμο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εισέπραξε είτε σιωπή είτε άρνηση. Στήριξε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη, αλλάζοντας όμως άποψη στην τελευταία ψηφοφορία. Ζήτησε από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσουν τις αμυντικές δαπάνες, αλλά και τα δύο κόμματα αρνήθηκαν. Υπήρξε συμφωνία για την πρόταση δυσπιστίας. Μιλάει συνεχώς για την ανάγκη να δημιουργηθεί Λαϊκό Μέτωπο, στο εσωτερικό του όμως δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το περιεχόμενο και το εύρος. Στο κόμμα λένε «όχι» στην επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ, «όχι» στην τεχνητή συγκόλληση, «ναι» στον προγραμματικό διάλογο και τα περισσότερα μέλη του ανώτερου καθοδηγητικού οργάνου θεωρούν ότι θα είναι καρικατούρα Λαϊκού Μετώπου μια συνεργασία μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν είναι σε θέση ισχύος. Ξέρουν ότι δεν μπορεί το κόμμα τους να βάλει τους όρους για την έναρξη μιας συζήτησης. Προφανώς καταλαβαίνουν ότι μόνη της η Νέα Αριστερά δεν μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς. Προφανώς, αν δεν γίνει κάποιο θαύμα, θα κερδίζει συνεχώς έδαφος η αντίληψη ότι το κόμμα δεν πρόκειται να επιβιώσει αν δεν καταφέρει στις εθνικές εκλογές να πιάσει το όριο εισόδου στη Βουλή. Υπάρχει αντίλογος; Κορυφαία στελέχη εισηγούνται να υιοθετήσει το κόμμα τους την πρακτική του Die Linke (πόρτα-πόρτα) που το έβγαλε από το περιθώριο και του Μπέρνι Σάντερς που μαζεύει κόσμο σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ και πολεμά τον τραμπισμό, περνώντας από τον καθιστό πόλεμο στη σύγκρουση επί του πεδίου. Στο κλίμα αυτό ήρθε η δήλωση του Αλέξη Χαρίτση: «Η πολιτική της μικρο-διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η πολιτική της ιδεολογικής αυταρέσκειας και της περιχαράκωσης είναι επίσης εκτός τόπου και χρόνου. Στους κρίσιμους καιρούς που ζούμε απαιτούνται τολμηρές απαντήσεις. Ριζοσπαστικές, ρεαλιστικές, ενωτικές». Σε ποιους αναφέρεται ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς; Στα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης σίγουρα, αλλά και σε στελέχη του κόμματός του. Σε ώτα μη ακουόντων;

Ανάγωγα

Μπέρνι Σάντερς: αν ήταν είκοσι χρόνια νεότερος...

efsyn.gr

Τι είναι τελικά η Ομάδα Αλήθειας;...

Άγγελος Προβολισιανος

Οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις με επίκεντρο τον «γαλάζιο» προπαγανδιστικό βραχίονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έφεραν στην επιφάνεια το τρίγωνο που διαμορφώθηκε ανάμεσα σε Blue Skies, Πειραιώς και Ομάδα Αλήθειας...Κατά την αντιπολίτευση, «καύσιμο» στη μηχανή παραγωγής μαύρης προπαγάνδας στη διαδικτυακή δημόσια σφαίρα είναι το δημόσιο χρήμα, με τη ΝΔ να μετατρέπεται σε ασπίδα προστασίας, επιβεβαιώνοντας ότι ήταν ο κρυφός εντολέας των πομπών μηνυμάτων συλλογικής παραπλάνησης. Τι είναι, όμως, τελικά η Ομάδα Αλήθειας;
Γυρνώντας τον χρόνο πίσω στο 1986 και φτάνοντας στο Τέξας, ο τότε γερουσιαστής Λόιντ Μπέντσεν έλαβε ένα «βουνό» επιστολών από πολίτες οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τη μεταρρύθμιση που αφορούσε τις εταιρείες αλκοολούχων ποτών. Ωστόσο, ο μετέπειτα υπουργός Οικονομικών επί Κλίντον δεν «μάσησε». Αντιλήφθηκε πως δεν επρόκειτο για αντίδραση «από τα κάτω», αλλά για κεκαλυμμένη απόπειρα άσκησης πίεσης από τη βιομηχανία αλκοολούχων ποτών.
Τότε ο «τσάκαλος» Μπέντσεν διατύπωσε τη διάκριση ανάμεσα σε ένα κίνημα βάσης και τα εγχειρήματα astroturf, τα οποία πήραν το όνομα εξαιτίας αυτού που κατάλαβες. Προσιδιάζουν σε κάτι που δεν είναι, όπως ο πλαστικός χλοοτάπητας με το φυσικό γρασίδι. Τα εγχειρήματα και οι οργανώσεις αυτές έχουν πυξίδα την εξαπάτηση, εκκινούν από χορηγούς ή εντολείς με κρυφή ταυτότητα και εκδηλώνονται από κινήματα ή εκστρατείες δήθεν ανεξάρτητων ομάδων βάσης, οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντα των χορηγών ή εντολέων τους.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ομάδα Αλήθειας; Μία από τις μορφές του astroturfing είναι και η ψηφιακή. Η συγκεκριμένη ομάδα παρίστανε την αυθόρμητη πρωτοβουλία πολιτών που (τάχα μου) απηύδησαν από τα fake news της Αριστεράς στα social media, ενώ στην πραγματικότητα εξυπηρετούσε (με το αζημίωτο) τις προπαγανδιστικές επιδιώξεις της ΝΔ. Δηλαδή του κρυφού εντολέα.

www.documentonews.gr

Ουκρανία: Διπλωματία του μουτζούρη για το σχέδιο Τραμπ

Αλέξης Τσίπρας: Too old to rock ‘n’ roll or too young to retire?

Ως εκ τούτου Αλέξη, όπως σημείωνε κάποτε και ο Σαββόπουλος, ήρθε η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους και με ποιους θ’ αφήσεις.

Χρήστος Ξανθάκης

Είναι μια σκηνή που τη θυμούνται όλοι οι Θεσσαλοί άνω των δεύτερων “άντα”.
Όπου έχει κερδίσει η Λάρισα το πρωτάθλημα (άφηνε κι άλλο κόσμο ο Καπετάνιος να παίρνει τίτλους, όχι όπως ο Σώκρατες!), έχει γίνει χαμός, έχει λαλήσει ο κούκος, έχει καεί το πελεκούδι (μετά απ’ τα λάστιχα στην εθνική οδό για τα ούρα του Τσίγκωφ…), βγάνει η κρατική τηλεόραση (μόνο ΕΡΤ υπήρχε τότε) συνέντευξη με Μητσιμπόνα και Βουτυρίτσα.
Μιλάει πρώτος ο συγχωρεμένος ο Γιώργαρος που ήταν κάπτεν της ομάδας, λέει, λέει, λέει.
Σιωπηλός ο Βουτυρίτσας πλάι του.
Ρωτάει ο δημοσιογράφος, ξανά μανά μπλα, μπλα, μπλα ο Μητσιμπόνας.
Ξαναρωτάει ο δημοσιογράφος, άντε πάλι ο Μητσιμπόνας να εξηγεί.
Ώσπου κάποια στιγμή δεν άντεξε, γύρισε στον συμπαίκτη του και ξεστόμισε μπροστά στην κάμερα μια από τις πιο δυνατές ατάκες της ελληνικής μικρής οθόνης:
“Κραίνε κι εσύ ρε μούτε, μας παίρνουν τα βίντεα”!
Στη γλώσσα που μιλάτε εσείς οι Έλληνες εκτός κάμπου, αυτό σημαίνει “μίλα κι εσύ ρε μουγκέ”, εξηγήσεις άλλη φορά, μη χαωνόμαστε.
Στον Βουτυρίτσα θέλω να μείνω, που μας τον θυμίζει όλο και περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε δεν θέλουμε.
Και σε ποια χρονική στιγμή, παρακαλώ;
Αναστενάζει κόσμος και κοσμάκης στην Ελλάδα 2.0, βλαστημάνε νέοι, γέροι και παιδιά, καταρρακώνεται κάθε αξιοπιστία άλλοτε κραταιών θεσμών, αδειάζει η πορτοφόλα από τις είκοσι του μηνός για τους καλοστεκούμενους και από τις δέκα για τους μη προνομιούχους, αράδα η λάσπη για το έγκλημα των Τεμπών, μπιστολίδι παντού και ασφάλεια ζερό, γελάει καθημερινά με την πάρτη μας ο Ερντογάν, ακόμη και οι Γιαπωνέζοι που μια φορά κι έναν καιρό λυσσάγανε για την ελληνική τεχνολογία, πλέον μας γυρίζουν την πλάτη.
Κι ο Τσίπρας, που;
Κι ο Τσίπρας, τι;
Κι ο Τσίπρας, πως;
Νταξ, κάνει κάτι ανακοινώσεις τύπου κάργα θεσμικός.
ΟΚ, πήγε Αμερική και φωτογραφήθηκε με τον Μπέρνυ. Μάλιστα, παραμένει στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς και δεν ψάχνεται με Μακρόν και λοιπά σκυλόσογα.
Και λοιπόν;
Καμιά κουβέντα θα πει για την καθημερινή καντήφλα του Έλληνα και της Ελληνίδας, που μπαίνουν στο σούπερ μάρκετ και τους παίρνουν το σκαλπ, που θέλουν να βγουν ένα βράδυ έξω και μετράνε και το πενηνταράκι, που σκέφτονται ότι το παιδί θα χρειαστεί φροντιστήρια του χρόνου και ψάχνουν τα υπογλώσσια, που βλέπουν το καλοκαίρι να έρχεται και αναρωτιούνται αν θα πάνε και πουθενά αλλού εκτός απ’ τα μπαλκονήσια;
Γκαντάμιτ, ακόμη και ο Κώστας Καραμανλής που τόσες και τόσες φορές έχει κατηγορηθεί ότι το παρακάνει με το σιλάνς, όσον αφορά στα εθνικά θέματα δε βάζει γλώσσα μέσα. Κάθε τρεις και λίγο τα χώνει στην κυβέρνηση και όχι με απλές αιχμές πλέον, αλλά με νταηλίκι που θυμίζει το θείο του.
Κι ο Τσίπρας;
Αντί να έχει βγει μπροστά και να σέρνει το χορό, βλέπει τη Ζωή να τα χώνει χύμα και τσουβαλάτα και να σουμώνει όλο το χαρτί.
Και τον Αδρουλάκη, που υποδύεται το πρότυπο της θεσμικότητος να αισθάνεται καυτή την ανάσα του Βελόπουλου στο σβέρκο του.
Κάτι δεν πάει καλά, κάτι δεν χωράει στην εξίσωση, κάτι δεν στέκει στο τάιμινγκ…
Ως εκ τούτου Αλέξη, όπως σημείωνε κάποτε και ο Σαββόπουλος, ήρθε η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους και με ποιους θ’ αφήσεις.
Για να ξεκαθαρίσεις, επιτέλους, τι σκέφτεσαι όχι μόνο για την πάρτη σου αλλά και για την πατρίδα στο σύνολό της.
Για να διευκρινίσεις αν σκοπεύεις να πολεμήσεις ή σε βολεύει μια χαρά η διαβούλευση.
Για να θυμηθείς τους Jethro Tull και να ρωτήσεις τον εαυτό σου:
Τι δγιάλο είμαι εγώ; Πολύ παππούδι για rock ‘n’ roll ή πολύ νεούδι για το χρονοντούλαπο;

newpost.gr

Οι δασμοί ως μέσο περαιτέρω συγκεντροποίησης του πλούτου

Ο δρόμος κλείνει ξανά για τους μικρότερους και τους μεσαίους, ενώ ευνοεί τους μεγάλους και τους πολύ μεγάλους.

Θέμης Τζήμας

Ηπερίοδος της πανδημίας υπήρξε μια από τις πλέον σημαντικές μεταξύ άλλων ως προς τη διαδικασία συγκεντροποίησης του πλούτου στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Μια πρόσφατη μελέτη ήρθε να επιβεβαιώσει την αναδιανομή του πλούτου από τους «κάτω» προς τους «πάνω» και ειδικότερα από τους εργαζομένους στο πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Τα μη χρηματοοικονομικά εταιρικά κέρδη στις ΗΠΑ διπλασιάστηκαν, στα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως κατά τη διάρκεια της πανδημίας με τα κέρδη να μην επενδύονται εκ νέου στην παραγωγή αλλά να πηγαίνουν στους μετόχους ως μερίσματα. Επιπλέον, η εν λόγω συγκέντρωση πλούτου δεν αντιστράφηκε ποτέ.

Σήμερα δεν υφίσταται πανδημία βεβαίως αλλά η πολιτική των δασμών απειλεί με αντίστοιχες συνέπειες. Ο πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε ιδίως ως προς την Κίνα να κλιμακώσει με ένα πρωτοφανές ύψος δασμών το οποίο εφόσον διατηρηθεί θα πλήξει καίρια (έως και θα «παγώσει») το εμπόριο με την Κίνα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ λίγο αργότερα υπονόησε πιθανώς μεταβολή της πολιτικής του εφόσον προκύψει κάποια συμφωνία με την Κίνα.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μπλοφάρει ή τουλάχιστον το γεγονός ότι και μπλοφάρει ωστόσο οι συνέπειες είναι πολύ πραγματικές δεδομένων των συνεπειών στις εφοδιαστικές αλυσίδες, στα λιμάνια, στην τιμολόγηση των προϊόντων αλλά στην πολιτική των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρότερων και μεσαίων.

Οι επιχειρήσεις στις ΗΠΑ όμως εξακολουθούν να «πατάνε» σε μεγάλο βαθμό στις εφοδιαστικές αλυσίδες με την Κίνα. Δεν πρόκειται μόνο για τις εισαγωγές όπως αυτές καταγράφονται στις στατιστικές αλλά και για την εισαγωγή εξαρτημάτων προϊόντων ή τη σημασία μηχανημάτων από το εξωτερικό για την παραγωγή προϊόντων τελικώς στις ΗΠΑ.

Επιπλέον, η πρόκληση σοκ τέτοιου μεγέθους σε μια ήδη εν πολλοίς συγκεντροποιημένη οικονομία περαιτέρω τα μονοπώλια και τα κέρδη για τη Wall Street έναντι των υπολοίπων. Κολοσσοί των λιανικών πωλήσεων όπως η Walmart και η Amazon έχουν κερδίσει τα μέγιστα ακριβώς σε τέτοιες συνθήκες. Οι κολοσσοί μπορούν να πιέζουν τους προμηθευτές να διατηρούν χαμηλές τις τιμές για τους ίδιους, ενώ οι τελευταίοι θα μετακυλούν το κόστος στις μικρότερες επιχειρήσεις.

Αυτού του είδους οι εκβιαστικές τακτικές εφαρμόζονται κατεξοχήν όχι μόνο στις ΗΠΑ φυσικά αλλά και σε μια σειρά ακόμα οικονομιών. Επιπλέον υπάρχει μια σειρά επιλογών ως προς την αύξηση των τιμών από τα ολιγοπώλια προκειμένου να αξιοποιήσουν την ηγετική τους θέση στην αγορά και να μεγιστοποιήσουν το περιθώριο του κέρδους τους. Επιπλέον όμως, η πρόκληση ενός αιφνιδίου γεγονότος στην αγορά οδηγεί σε ενίσχυση του ρόλου των πιστωτικών ιδρυμάτων και της ρευστότητας, με τα μεγαλύτερα από τα τελευταία να προτιμούν προφανώς τους ισχυρότερους ανάμεσα στους επιχειρηματίες-πελάτες τους. Επομένως ξανά, ο δρόμος κλείνει για τους μικρότερους και τους μεσαίους, ενώ ευνοεί τους μεγάλους και τους πολύ μεγάλους.

Επιπροσθέτως, όπως και σε άλλα άρθρα έχει τονιστεί, η απότομη άνοδος των δασμών, ιδίως σε ένα πλαίσιο διαπραγμάτευσης ή και μπλόφας είναι αμφίβολο κατά πόσο θα βοηθήσει στη βιομηχανική ανάπτυξη όντως σε βάθος χρόνου. Αντιθέτως είναι αρκετά πιθανό να δυσκολέψει τις ήδη εξελισσόμενες προσπάθειες (έστω μικρές) και να οδηγήσει στην επιλογή πιο σταθερών τουλάχιστον από όσο φαίνεται προορισμών, όπως είναι η Κίνα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ με άλλα λόγια έχει επιλέξει ένα εργαλείο πολιτικής το οποίο ισορροπεί με μεγάλη δυσκολία μεταξύ στρατηγικής και μπλόφας ενώ επιπλέον διαμορφώνει συνθήκες κρίσης σε ό,τι αφορά τη σταθερότητα της εγχώριας αγοράς στις ΗΠΑ αλλά και σε διεθνή κλίμακα. Το πιθανότερο είναι ότι θα δούμε έναν νέο κύκλο αναδιανομής πλούτου προς τους «από πάνω», χωρίς απαραιτήτως να επιτυγχάνεται καμία πραγματική οικοδόμηση βιομηχανικής δυνατότητας και παραγωγικής ικανότητας μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ, τουλάχιστον με βιώσιμο τρόπο.

Η στροφή προς μια κεϋνσιανού τύπου πολιτική δεν συμβιβάζεται με τις σχέσεις και της παρούσας ηγεσίας του Λευκού Οίκου, οπότε κάθε άλλη επιλογή μοιάζει να ωθείται σε νέα και διαρκή αδιέξοδα.

Εικονογράφηση: Jac Depczyk

kosmodromio.gr

Η μαφία μας κυβερνά

του Γιώργου X. Παπασωτηρίου

Εκτέλεση μαφιόζου μέρα μεσημέρι στο Χαλάνδρι κι ο σερίφης εξαγγέλλει για πολλοστή φορά την εξάρθρωση της μαφίας. Μόνο που η μαφία είναι παντού. Ακόμα και στους… εξαρθρωτές, μέσα την ίδια την αστυνομία.
 Ένας κόσμος ολόκληρος βρίσκεται στις υπηρεσίες της μαφίας: Έμποροι ναρκωτικών, τσιγάρων, προϊόντων μαϊμού, όπλων, λαθρέμποροι και διακινητές πετρελαίου, «προστασίας», πλυντήρια μαύρου χρήματος (κέντρα διασκέδασης, αλυσίδες φούρνων, μικρομάγαζα, τράπεζες, ποδοσφαιρικές ομάδες, πρατήρια καυσίμων…). Παντού η παρα-οικονομία διαπλέκεται με τη νόμιμη οικονομία και τα όρια χάνονται. Η μαφία ελέγχει ποικίλες επιχειρήσεις, μίντια, δημοσιογράφους, ποδοσφαιρικές ομάδες, πολιτικούς, κυβερνήσεις, την τοπική αυτοδιοίκηση, αστυνομικούς, διαχειρίζεται, οργανώνει, υπαγορεύει νόμους, συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις ρίχνοντας στη «ζυγαριά» τη δύναμη των μπράβων της με τα αυτόματα.
Η ελληνική κοινωνία «ζέχνει» πλέον μαφία τύπου νότιας Ιταλίας και οι μαφιόζικες «αρχές» γίνονται οι κυρίαρχες πολιτιστικές αξίες. Από εδώ οι "μάγκες" κι από κει οι "φλώροι".
Η μαφία μάλιστα φθάνει στο σημείο να δοξάζει δημόσια τα «ηρωικά» στελέχη της όπως ο Ρουμπέτης. Αναρτά πανό και κρατά ενός λεπτού σιγή στο γήπεδο.
Αλλά και το πολιτικό σύστημα έχει διαβρωθεί. Δεν ξέρεις που βρίσκονται τα όρια του κράτους και του παρακράτους. Ένας δημοσιογράφος γράφει ότι κυβερνητικό στέλεχος επικοινωνεί με μαφιόζο στη Μύκονο. Η ίδια η κυβέρνηση και μάλιστα ο κεντρικός πυρήνας της, το Μαξίμου χρησιμοποιεί μαφιόζικες μεθόδους, όπως οι υποκλοπές της ΕΥΠ, τα predator, pallantir κ.ά..
Πρόσφατα, ολιγάρχης κατήγγειλε δημόσια την κυβέρνηση (που πριν είχε στηρίξει) για εκβιασμό εναντίον του μέσω της δικαιοσύνης. Η ηγεσία του Αρείου Πάγου της οποίας τα ανακλαστικά είναι άμεσα σε άλλες περιπτώσεις, τώρα όχι απλώς αργεί, αλλά καθεύδει.
Θυμάστε τα ονόματα Ντάριο Λο Μπόσκο, Αντονέλο Μοντάντε και Μαουρίτσιο Καποτόρτο, τη σχέση τους με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, την AST (εταιρεία μεταφορών Σικελίας) και την Hellenic Train αλλά και την ελληνική κυβέρνηση; Ε, λοιπόν, τα ονόματα αυτά περιλαμβάνονται στο πόρισμα της ιταλικής επιτροπής κατά της διαφθοράς και της μαφίας στη Σικελία. Το παράλληλο σύστημα εξουσίας που δημιούργησαν εκεί παρακολουθούσε, εκβίαζε, δωροδοκούσε. Οι ίδιοι άνθρωποι της σικελικής μαφίας συναλλάσσονται με την κυβέρνηση και όλοι μαζί εμπλέκονται στο έγκλημα των Τεμπών.
Δεν ξεχνάμε ότι η  δίκη της ελληνικής μαφίας «θάφτηκε» κυριολεκτικά. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου παραιτήθηκε, στοιχεία δεν παραδόθηκαν, απομαγνητοφωνήσεις δεν έγιναν, μάρτυρες δεν εμφανίστηκαν, οι αστυνομικοί-μάρτυρες περιορίστηκαν στο «εμείς απλά διαβιβάσαμε», τα μμε δεν ασχολήθηκαν. Όλοι οι κατηγορούμενοι απαλλάχτηκαν ελλείψει στοιχείων! Έχουν άδικο αυτοί που δυσπιστούν έντονα για την ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, που η ηγεσία της ως γνωστόν διορίζεται από την κυβέρνηση ;
Η ΕΣΗΕΑ σε ανακοίνωσή της καταγγέλλει ότι οι δολοφόνοι του Γιώργου Καραϊβάζ «…κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι… Η δολοφονία Καραϊβάζ πρέπει να διαλευκανθεί. Διαφορετικά, θα παραμένει ως ένα αγκάθι στη νομιμότητα και το Κράτος Δικαίου και μια ευθεία βολή εναντίον της ελευθερίας του Τύπου».» Δεν ξεχνάμε τι έγραφε ο Γιώργος Καραϊβάζ για το πως λειτουργεί το σύστημα: «…Μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογραφικά μεγαλοστελέχη, εκκλησία, αστυνομία, δικαιοσύνη, κακοποιοί. Περιπεπλεγμένοι σ’ ένα κύκλο δυναστείας και καταδυνάστευσης των αφελών ρομαντικών οδοιπόρων -κατά παράφραση του Ρουσσώ- που εν πολλοίς συγκροτούν το μεγάλο κοινωνικό στρώμα. Ένας κύκλος που όλοι γνωρίζουν όλους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυκλοφορία και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος.».
Ε, λοιπόν, αυτή είναι η ΜΑΦΙΑ που μας κυβερνά…

Πηγή: artinews.gr

1937: Η καταστροφή της Γκουέρνικα

Στις 26 Απρίλη 1937, όταν μαινόταν στην Ισπανία ο Εμφύλιος Πόλεμος, η γερμανική πολεμική αεροπορία ισοπεδώνει, ύστερα από ένα βομβαρδισμό τριών ολόκληρων ωρών την Γκουέρνικα, μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων, σκοτώνοντας χίλιους ανυπεράσπιστους άμαχους. Η βάρβαρη καταστροφή της Γκουέρνικα, ιερής πόλης των Βάσκων, προκάλεσε την αγανάκτηση των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου. Δεν ήταν μόνο η επέμβαση της Γερμανίας στο πλευρό του Φράνκο κατά των δημοκρατικών, ήταν και ένα σήμα κινδύνου για την ανθρωπότητα από τη φονική ναζιστική πολεμική μηχανή, που απειλούσε πλέον ολόκληρη την Ευρώπη.
Η σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο εμπόδισε την ιστορική έρευνα σχετικά με τη σφαγή της Γκουέρνικα. Η επίσημη εκδοχή της φρανκικής προπαγάνδας ήταν ότι η πόλη πυρπολήθηκε από του «ερυθρούς στασιαστές» για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς σκοπούς. Φυσικά κανείς δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο. Ενα ερώτημα που απασχολούσε τους ιστορικούς ήταν αν ο βομβαρδισμός έγινε με τη συναίνεση των εθνικιστών, ή αν οι Γερμανοί έδρασαν ανεξάρτητα, κάνοντας μια γενική δοκιμή των μεθόδων αεροπορικής καταστροφής που επρόκειτο να παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο στον επερχόμενο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Γερμανοί μεταπολεμικοί πολιτικοί πάντως συνέκλιναν στην άποψη ότι για τη σφαγή ευθύνονται από κοινού οι ναζί και ο Φράνκο.
Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα δεν ήταν η μόνη «συνδρομή» της ναζιστικής Γερμανίας στον Φράνκο. Ο ίδιος ο Χίτλερ υπολόγιζε ότι η «βοήθεια» έφτασε τα 400 εκατομμύρια μάρκα, ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Δεν έγινε γνωστός ο αριθμός των Γερμανών που πολέμησαν από τις φασιστικές γραμμές, αλλά το γεγονός ότι από το φρανκικό καθεστώς παρασημοφορήθηκαν 29.113 Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες δείχνει το μέγεθος της ανάμειξης.
«Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών», σημείωνε στο ημερολόγιό του ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν καταγράψει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα τη μεγαλύτερη αγριότητα του πολέμου.

Πηγή: rizospastis.gr

Πάσχα 2025: Σηκώνοντας τον Σταυρό της Ανεξαρτησίας στην Παλαιστίνη

του Δρ. Ευάγγελου Βενέτη *

Η αφή του Αγίου Φωτός φέτος βρήκε τους Αγίους Τόπους σε πόλεμο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, έναν πόλεμο χωρίς τέλος με τον νευρικό κι αμήχανο Νετανιάχου, τον διεθνώς καταζητούμενο για γενοκτονία, να μην μπορεί να νικήσει την Παλαιστινιακή Αντίσταση στην Λωρίδα της Γάζας και τους Παλαιστινίους, Μουσουλμάνους και Χριστιανούς, να σηκώνουν τον Σταυρό της Ανεξαρτησίας για την οποία μάχονται, μαχητές κι άμαχοι σε μια αρραγή ενότητα.

Εξ’ ου κι η πρωτοφανής συλλογική τιμωρία που υφίστανται οι άστεγοι Παλαιστίνιοι με το να βομβαρδίζονται στις τέντες τους (!) από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής και να εξαναγκάζονται σε διαρκή κίνηση εν μέσω κάθε είδους κακουχιών: πείνας, δίψας, αντίξοων καιρικών συνθηκών, έλλειψης υποδομών υγιεινής κι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και κυρίως της ανά πάσα στιγμή απειλής κατά της ζωής των αμάχων.

Κάποιοι θεωρούν ότι η οξεία και παρατεταμένη σύγκρουση δημιουργεί αγεφύρωτο χάος βίας και μίσους μεταξύ των δύο πλευρών καθιστώντας ανέφικτη την προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι επί δεκαετίες με διάφορα προσχήματα αρνούνται αλαζονικά να συναινέσουν στην ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους.

Κάθε άλλο. Τώρα είναι η στιγμή για την δρομολόγηση ίδρυσης ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Είναι ακριβώς αυτός ο πόλεμος φθοράς που έχει κάνει  56% της ισραηλινής κοινής γνώμης να ζητάει την λήξη του πολέμου με συμφωνία με την Χαμάς για την ανταλλαγή αιχμαλώτων. Σε 18 μήνες πολέμου η Χαμάς διατηρεί ακέραιο το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υποδομών της καθιστώντας την προοπτική κατατρόπωσής της μακρινό όνειρο για το Τελ Αβίβ.

Η διαρκής ειρήνη στην περιοχή δεν θα ωφελήσει μόνο τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για το Παλαιστινιακό ζήτημα είναι ηθική και στρατηγική επιταγή, και συνεπώς πρέπει να δοθεί η μέγιστη προτεραιότητα προς την κατεύθυνση δημιουργίας Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Τότε μόνο οι δύο λαοί, Παλαιστίνιοι κι Ισραηλινοί, θα είναι σε θέση να ζήσουν ειρηνικά στην περιοχή.

* Ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής,  evenetis.wordpress.com

Πηγή: militaire.gr

Η παιδική χαρά είναι… Αριστερά

Τζιώτης Δημήτρης

Εάν σήμερα υπήρχε αξιωματική αντιπολίτευση, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κερδίσει τις επόμενες εθνικές εκλογές. Θα είχε ήδη ξεπεράσει το σημείο καμπής. Ό,τι και να έκανε δεν θα είχε δυνατότητα επιστροφής. Παρότι δεν έχει ανοίξει ακόμα ο ασκός του Αιόλου, θα βρισκόμασταν ήδη στην επόμενη μέρα. Πριν ακόμα βγουν στον αέρα τα μεγάλα σκάνδαλα και το βρώμικο παιχνίδι στη Δικαιοσύνη.

Όπου να ‘ναι έρχονται και αυτά. Οι φάκελοι διακινούνται ήδη. Η κυβέρνηση είναι ακόμα ζωντανή, γιατί κρατιέται από την έλλειψη εναλλακτικής ηγεσίας. Εάν βρισκόταν ένας ή μία αρχηγός –οποιουδήποτε κόμματος– που θα είχε τις προδιαγραφές να γίνει πρωθυπουργός, η ΝΔ θα είχε ήδη καταρρεύσει. Συνεπώς, την ευθύνη για ό,τι συμβεί την επόμενη μέρα δεν την έχει η κυβέρνηση. Αυτή έπαιξε όπως έπαιξε και συνεχίζει να παίζει όπως παίζει. Όποιος θέλει την ψηφίζει.

Την ευθύνη που δεν υπάρχει μία άλλη πρόταση την έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μια ολόκληρη χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο, γιατί δεν υπάρχει μια άλλη παράταξη, ένα άλλο κόμμα να κυβερνήσει. Ο καθένας τρέχει το μαγαζάκι του. Με τους δικούς του. Για την πάρτη του!

Εάν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν ανατρέψει τον φυσικό αρχηγό τους, σήμερα θα ξέραμε τον επόμενο πρωθυπουργό. Εάν δεν τον υπονόμευαν κάθε μέρα, όλοι αυτοί τους οποίους ανέδειξε. Εάν δεν έπαιζαν το παιχνίδι του συστήματος που ελέγχει την εξουσία, με αντάλλαγμα λίγα λεπτά δημοσιότητας. Εάν δεν προσφέρονταν απλόχερα ως περιεχόμενο στην ατζέντα του αντιπάλου. Από μέσα έπεσε το κάστρο.

Εάν το ΠΑΣΟΚ είχε έναν κανονικό αρχηγό, επίσης θα γνωρίζαμε τον επόμενο πρωθυπουργό. Εάν δεν εμφανίζονταν ουρανοκατέβατοι υποψήφιοι για να αλλοιώσουν τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Εάν δεν γίνονταν περίεργες συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, που βολεύουν μόνο τη ΝΔ. Εάν ο παρακομματικός μηχανισμός δεν είχε πλαστογραφήσει την αληθινή βούληση των μελών. Εάν όλα αυτά ήταν γνωστά, εάν γίνονταν σήμερα εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού, το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως διαφορετικό.

Αριστερά soft και light

Εάν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Τσίπρας και του ΠΑΣΟΚ ο Γερουλάνος, σήμερα όλα θα ήταν αλλιώς. Αντ΄ αυτών, έγιναν αρχηγοί άλλοι. Στον ΣΥΡΙΖΑ, στο Κίνημα Δημοκρατίας, στο Μέρα 25, στη ΛΑΕ, στη Νέα Αριστερά και στη διαχρονική εσωκομματική αντιπολίτευση όλων, την “Ομπρέλα”! Χώρια το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, αντί για την αντιπολίτευση της πλάκας, ο κόσμος προτιμάει τη Ζωή. Αυτή είναι η μόνη που ξεχωρίζει, η μόνη που δεν έχει καμία ευθύνη. Μαγκιά της. Soft Αριστερά εξ ορισμού δεν υπάρχει. Και ΠΑΣΟΚ και light δεν γίνεται!

Πως να κερδίσει η προοδευτική παράταξη την εξουσία με τόση κρυμμένη φιλοδοξία; Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. «Το λούμπεν προλεταριάτο, αυτό το παθητικό προϊόν σαπίλας των πιο χαμηλών στρωμάτων της παλιάς κοινωνίας, παρασέρνεται εδώ κι εκεί στο κίνημα από την προλεταριακή επανάσταση, όμως απ’ τις συνθήκες της ζωής του είναι πάντα πρόθυμο να πουληθεί για αντιδραστικές ενέργειες», έλεγε ο Μαρξ. Χωρίς να λαμβάνονται σε αυτή την εξίσωση υπόψη το ΚΚΕ, ο “Κόσμος”, οι Οικολόγοι Πράσινοι, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ
, το ΜΛ-ΚΚΕ, το ΚΚΕ-ΜΛ, η ΟΚΔΕ και η ΟΑΚΚΕ, που έχουν τη δική τους διακριτή κοσμοθεωρία. Ο προοδευτικός χώρος φυλλοροεί.

Μπορούν να έχουν κυβερνητικό μέλλον το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η δημιουργία Λαϊκού Μετώπου, όπως στη Γαλλία, μοιάζει αδύνατη. Τα κόμματα της προοδευτικής παράταξης, όπως είναι σήμερα, δεν έχουν τις προσωπικότητες να εκφράσουν το μεγάλο και το σημαντικό. Το ιστορικό πλεονέκτημά τους χάθηκε. Όπως έκαψαν, με ευθύνη τους, και την απλή αναλογική. Ούτε διαθέτουν την κατάρτιση να διαμορφώσουν την ατζέντα. Περιορίζονται στο μικρό και το ασήμαντο. Παίζουν στην έδρα του αντιπάλου.

Όλα τα κόμματα της προοδευτικής παράταξης μαζί ετοιμάζονται να χαρίσουν στον Κυριάκο για τρίτη φορά την εξουσία. Το ξέρουν ότι πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή. Γι’ αυτό και δεν τολμούν να ζητήσουν εκλογές. Ποιο αρνί ζητάει να έρθει το Πάσχα; Οι επόμενες εκλογές θα είναι πρόωρες και δεν θα αργήσουν. Αυτή τη φορά δεν θα προκηρυχθούν για την αντιμετώπιση ενός εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας, όπως είθισται. Για πρώτη φορά, οι εθνικές εκλογές θα προκηρυχθούν από τον πρωθυπουργό με κριτήριο τη διάλυση της αντιπολίτευσης. Το διακύβευμα είναι ήδη γνωστό: “Μητσοτάκης ή χάος;” Η αντιπολίτευση το καθιστά αυτονόητο. Η παιδική χαρά είναι Αριστερά.

------------------------------------------

Ο Δημήτρης Τζιώτης είναι σύμβουλος στρατηγικής. Πτυχιούχος πολιτικών επιστημών και δημόσιας διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στις Διεθνείς σχέσεις και τις Ευρωπαϊκές Σπουδές. Αποφοίτησε από το Fletcher School of Law and Diplomacy, Tufts University και Harvard University. Τιμήθηκε με Mid–Career Masters of Arts in International Communications, για εκπροσώπους κυβερνήσεων και μη κυβερνητικών οργανισμών. Ίδρυσε την Δεξαμενή Ιδεών DemosAthens και το GreenTank για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την Πράσινη Ανάπτυξη. Εκπόνησε και διαχειρίστηκε τη στρατηγική για την διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004. Έχει διαχειριστεί τις εκλογικές εκστρατείες του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, του Unione - RomanoProdi στην Ιταλία και έχει συνεργαστεί με το ThinkTank του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία. Έχει εκπονήσει τη Στρατηγική Επικοινωνίας του υπουργείου Τουρισμού που εφαρμόσθηκε την περίοδο 2012-19. Έχει εκδώσει τα βιβλία: “Ταξίδι στη Νέα Ελλάδα”, “Μακεδονία - πολιτικές ευθύνες - δυσοίωνοι χρησμοί”, Hellas-Trademark”, “Πράσινη Αλλαγή”, “Αλλάζουμε την Ελλάδα”, “The Strategy Book”, “Greece-Alltimeclassic”, “Επανάσταση", "Η Ιδέα του Φωτός”, “2021- Η Επανάσταση που δεν έγινε ποτέ” και “Η Φαντασία στην εξουσία”.

slpress.gr

Χωρίς τον Σβαμπ θα τελειώσει το Νταβός;

Τι θα γινόταν αν η συνεδρίαση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός γινόταν μέσα στην υγρασία της νοτιοανατολικής Ασίας, και όχι στο παγωμένο κλίμα των Άλπεων, με θέα τη μαρίνα της Σιγκαπούρης, αντί για τη χιονισμένη κορυφή Γιάκομπσχορν;

Μαρία Δεναξά

Μια απίθανη εξέλιξη, που όμως παραλίγο να γίνει πραγματικότητα, όταν ο κόσμος πάλευε με τον κορονοϊό. Η εκδήλωση τελικά πραγματοποιήθηκε τότε μέσω διαδικτύου κι ήταν η πρώτη προειδοποίηση πως ο δεσμός μεταξύ του WEF και της Ελβετίας δεν είναι αναγκαστικά ακατάλυτος.

Η απομάκρυνση του Κλάους Σβαμπ από τον οργανισμό που ο ίδιος ίδρυσε εξαιτίας σκανδάλων διαφθοράς και κακομεταχείρισης του προσωπικού δίνει τροφή στο σενάριο που θέλει το φόρουμ του Νταβός να πραγματοποιείται πλέον μακριά… από το Νταβός!

Σε συνέντευξη που παραχώρησε την Τετάρτη στη γερμανόφωνη εφημερίδα «Aargauer Zeitung» ο Σβαμπ εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο αυτό, δηλώνοντας πως γίνονται συζητήσεις, τις οποίες είχε με διάφορα μέλη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, με σκοπό να παραμείνει το φόρουμ στην Ελβετία.

Αυτές οι συζητήσεις περιλάμβαναν και την πρόταση να οριστεί ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος, με σκοπό «να διασφαλιστεί ότι το φόρουμ θα παραμείνει στενά συνδεδεμένο με την Ελβετία», καθώς τη διασύνδεσή του με την Ελβετία εξασφάλιζαν έως σήμερα κυρίως ο 87χρονος Σβαμπ και η σύζυγός του.

Υποστηρικτές

Όλοι όσοι συμμετέχουν στην ετήσια σύναξη των παγκοσμιοποιητών δεν είναι ιδιαίτερα θερμοί όσον αφορά τη διατήρηση του φόρουμ στη μικρή πόλη των 10.000 κατοίκων. Το αντίθετο μάλιστα. Ένα μεγάλο μέρος του πανίσχυρου διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος κάνει εκστρατεία υπέρ της μεταφοράς του σε άλλες τοποθεσίες, σύμφωνα με την εφημερίδα «Aargauer Zeitung». Όλα θα εξαρτηθούν από το ποιος θα διαδεχθεί τον Κλάους Σβαμπ και ακριβώς εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.

Προς το παρόν, ο Γερμανός ανήκει στον σκληρό πυρήνα των «υπέρ του Νταβός», μια τριάδα που αποτελείται από τον ίδιο, τον Μπόργκε Μπρέντε, το σημερινό προσωρινό αφεντικό της σέκτας, και τον Αλόις Ζβίνγκι, τον διευθύνοντα σύμβουλο.

Με τον Αλόις Ζβίνγκι να πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί το 2027 και τον Κλάους Σβαμπ να φεύγει νύχτα από το προσκήνιο, η επιρροή των υποστηρικτών ενός φόρουμ με έδρα την Ελβετία μειώνεται.

Το πού θα διεξάγεται το WEF μελλοντικά θα εξαρτηθεί επομένως σε μεγάλο βαθμό από τον διάδοχο του ιδρυτή του. Μέχρι και πριν από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, ο Φίλιπ Χίλντεμπραντ ήταν ο επικρατέστερος να αναλάβει τα ηνία του ιδρύματος.

Όμως, ο πρώην επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας και αντιπρόεδρος της Black Rock, ο οποίος θεωρείται στενός φίλος του Κλάους Σουάμπ, θα μπορούσε κάλλιστα να στιγματιστεί αρνητικά από την εγγύτητά του με τον Γερμανό, ο οποίος βρίσκεται υπό έρευνα από την επιτροπή ελέγχου και κινδύνων του οργανισμού.

Σιγκαπούρη

Για να διασφαλίσει τη συνέχιση της ύπαρξης του WEF στο Νταβός, ο Κλάους Σβαμπ επιθυμούσε διακαώς να συμμετέχει μέλος της ελβετικής κυβέρνησης στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος. Η στρατηγική αυτή είναι πιθανό να αποδειχθεί δύσκολο να εφαρμοστεί, δεδομένου ότι πηγές προσκείμενες στην κυβέρνηση θεωρούν ότι δεν είναι συνετή.

Μεταφέροντας την άποψη «ενός μέρους» της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η εφημερίδα αναφέρει: «Το WEF είναι ιδιωτικός οργανισμός και οι επίσημες ελβετικές Αρχές δεν έχουν θέση στα συμβούλιά του».

Αν τελικά υπερισχύσουν οι δυνάμεις «κατά του Νταβός», πού θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται οι συναντήσεις του; Κυκλοφορούν φήμες ότι θα μπορούσε να διεξάγεται στη Σιγκαπούρη, όπως είχε ήδη προταθεί στο αποκορύφωμα της πανδημίας.

Μια αποχώρηση του φόρουμ από το Νταβός θα μπορούσε, ίσως, να χαροποιήσει κάποιους: Τους κατοίκους της κοιλάδας Λαντβάσερ, που υφίστανται τις επιπτώσεις του, το οποίο διοργανώθηκε πρώτη φορά το 1971 και έκτοτε διεξάγεται ετησίως από το 1987.

www.newsbreak.gr

Όταν ο Κυριάκος έγινε λαϊκιστής!

Κάτι γαργαλάει τη μνήμη μου, σε στιγμές ιδιαίτερες όπως η προχθεσινή, όπου ο Κυριάκος άνοιξε το κεμέρι και μοίρασε στον κοσμάκη λεφτά.

Χρήστος Ξανθάκης

Φιλόλογος ο μπαμπάς εκ των καλυτέρων, αγωνίστηκε σκληρά να με μάθει γράμματα, το κατάφερε.

Ελληνικά γράμματα.

Τα λατινικά, βλέπετε, δεν τα ‘παιρνε το γομάρι, άσε ρε πατέρα, αγγλικά κι Άγιος ο Θεός, να καταλαβαίνουμε και τους στίχους των Pistols.

Αλλά κάτι θυμάμαι, κάτι μου ‘μεινε.

Κάτι γαργαλάει τη μνήμη μου, σε στιγμές ιδιαίτερες όπως η προχθεσινή, όπου ο Κυριάκος άνοιξε το κεμέρι και μοίρασε στον κοσμάκη λεφτά.

Λεφτά με το κιλό, σύμφωνα με τους έγκυρους τηλεοπτικούς σχολιαστές…

Πέρασε από μπροστά μου το σουπεράκι, πέρασαν και οι χαμογελάρες του άνκορμαν, άναψε το φλασάκι στα λιτλ γκρέη σελς, ορίστε σοφία Λατίνων:

“Verba volent, scripta manent”!

Τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν σε απλά ελληνικά και ποια λόγια άραγε θα ταίριαζαν καλύτερα στη χειρονομία την κιμπάρικη του πρωθυπουργού από ένα τουί δικό του, με ημερομηνία 18 Μαΐου του 2017; Έγραφε εκεί ο Μητσοτάκης, μεμφόμενος την επιδοματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ:

“Τι θέλετε τελικά; Να αποτελειώσετε την πραγματική οικονομία με εξωφρενικά πλεονάσματα για να κάνετε εσείς πολιτική επιδομάτων;”

Αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά, ότι μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς…

Καθότι βογκήξαμε από την αγωνία του Τσακαλώτου να σουμώσει τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων, δεν είναι διαπίστωση μόνο του Πολάκη αυτό, ολωνών η καμπούρα το ξέρει, μη πω και τι άλλο υπέφερε, είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα και μας διαβάζουν και παιδιά.

Χαρήκανε οι τράπεζες με την αστική αυτοπεποίθηση του Ευκλείδη, χαίρονται τώρα και οι δανειστές του πρώτου Μνημονίου, που, όπως μας πληροφορούν οι εφημερίδες, θα πληρωθούν δέκα χρόνια νωρίτερα.

Τίγκα στο πλεόνασμα τα ταμεία του κράτους!

Και μπορεί να ισχυρίζεται ο Πιερρακάκης ότι τα γκαφρά δεν προέκυψαν από υπερφορολόγηση γιατί η κυβέρνηση “έχει μειώσει εβδομήντα φόρους”, αλλά η πορτοφόλα στενάζει κάθε φορά που επισκέπτεται το σούπερ μάρκετ. Και για τους κάθε είδους λογαριασμούς ενέργειας μην το συζητάμε καλύτερα, τα ‘σπασε τ’ αυγά ο Κωστής Χατζηδάκης αλλά ήταν ολίγον απρόσεκτος κι έσπασε μαζί τους και τους κουμπαράδες…

Οπότε περισσεύουν λεφτά.

Οπότε περισσεύουν πολλά λεφτά.

Οπότε απ’ αυτά τα λεφτά παίρνει ένα δέκα τοις εκατό ο Κυριάκος και το μοιράζει σε ενοικιαστές και συνταξιούχους, κλείνοντας εκ παραλλήλου το ματάκι ότι στη ΔΕΘ θα κάνει τη μάνα του Χοσέ να λυσσάξει απ’ τη ζήλεια.

Άλλο τώρα αν προηγήθηκαν εξωφρενικές αυξήσεις των ενοικίων, κάνοντας ακόμη και την “Καθημερινή” να βλαστημάει το “Σπίτι μου 2” κι άλλο αν οι συνταξιούχοι πέρασαν μαύρο Πάσχα, γιατί η κυβέρνηση δεν φιλοτιμήθηκε να πληρώσει τις συντάξεις δέκα μέρες πρόωρα.

Τη μία μέρα γιουβέτσι, την άλλη κοκορέτσι, την άλλη στουπέτσι, ανάλογα με το τι μας δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Οι φανερές και οι κρυφές…

Κάπως έτσι, ο Κυριάκος υπέκυψε στις σειρήνες του λαϊκισμού.

Κάπως έτσι υιοθέτησε τις πρακτικές των μπορντοροδοκόκκινων.

Κάπως έτσι θρηνούν και ολοφύρονται οι ούλτρα νεοφιλελεύθεροι.

Κάπως έτσι, βγαίνουν στα σόσιαλ κάτι γκεσέμια ακροκεντρώα και απειλούν “μην τα πάρω τώρα”.

Για να γελάνε με την καρδιά τους στο Μαξίμου και να κερνάνε φοντανάκια τους περαστικούς από τη γειτονιά.

Γνωρίζουν πολύ καλά, βλέπετε, την ψυχολογία των μαζών, που εδώ και πολύ καιρό έχουν πάψει να μοιάζουν με λαό και φέρνουν όλο και περισσότερο σε όχλο.

Τη γνωρίζουν και διασκεδάζουν.

Κάνω λάθος;

Υπερβάλλω φουλ;

Είμαι Κασσάνδρα;

Εντάξει, λοιπόν, μακάρι να βγω ψεύτης και να ξαναζήσουμε τις περιβόητες “επιταγές Ράλλη”.

Αλλά κρατείστε και μια μικρή επιφύλαξη για το σθένος, τη μνήμη και το ήθος των Ελλήνων 2.0…

Υ.Γ.: Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν είναι “πραγματική οικονομία”, όταν θα πληρώσουν για τα εισοδήματα του 2025 φόρους αυξημένους έως και 33,83 %, λόγω αύξησης του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα;

newpost.gr

ΥΓ του blog: ...κι επειδή σήμερα είναι η εορτή του Αποστόλου Θωμά, του «άπιστου» Θωμά, Μεγάλη η Χάρη του οι ξυπνητζήδες έλληνες  πείστηκαν από τον Μητσοτάκη με ότι τους έλεγε για τα πλεονάσματα και τον έκαναν οδηγό, αρχηγό και κυβερνήτη ανεξέλεγκτο κι ακαταδίωκτο κι έζησε αυτός καλά κι εμείς χειρότερα...για τους άπιστους 

Τα κυβερνητικά μέτρα σε ταληράκια...

"Ο Σχολαστικος"

Σώθηκαν οι άνθρωποι. Ποιος πληρώνει ενοίκιο 242,6 ευρώ;...
ΟΜητσοτάκης το προηγούμενο διάστημα, βρέθηκε σοβαρά εκτεθειμένος. Για τα Τέμπη, για την Ομάδα Αλήθειας, αλλά και για το γεγονός ότι δεν καταβλήθηκαν οι συντάξεις πριν το Πάσχα, ώστε να μπορέσει ο κόσμος να περάσει με λίγη αξιοπρέπεια.
Έτσι, μετά το Πάσχα η κυβέρνηση ανακοίνωσε κοινωνικά μέτρα. Τα οποία είναι τα εξής δύο.
Το πρώτο είναι η μόνιμη ετήσια οικονομική ενίσχυση 250 ευρώ σε 1.44 εκ συνταξιούχους. Η οποία θα καταβάλλεται τον Νοέμβριο.
Το ετήσιο κόστος του μέτρου είναι 360 εκατομμύρια ευρώ.
Για να έχετε μια τάξη μεγέθους, περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ είναι το ποσόν που χρωστάει η ΝΔ στις τράπεζες.
Για τους λάτρεις της στατιστικής: το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επαναφέρει την 13η σύνταξη. Το ετήσιο κόστος του μέτρου ήταν 1,1 δισ. ευρώ.
Η Νέα Δημοκρατία είχε ψηφίσει την 13η σύνταξη στην Βουλή. Και αμέσως μόλις βγήκε κυβέρνηση, την κατάργησε.
Με το επιχείρημα έλα μωρέ, ψέματα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Εφάπαξ ήταν το επίδομα, δεν θα σας το έδινε κάθε χρόνο.
Χώρια που πούλησε την Μακεδονία μας. Τι θέλετε τώρα.
Δεν έχει ξανασυμβεί να κοπεί έτσι παροχή με τόσο απροκάλυπτα ψέματα. Και να μην κουνηθεί φύλλο.
Από την άλλη βέβαια, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Λεφτά είναι. Και 250 ευρώ έξτρα να πάρει κάποιος, καλοδεχούμενα είναι.  
Απλώς ο κόσμος έχει χάσει τον τρόπο να σκέφτεται κριτικά. Και να καταλαβαίνει ότι την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του δίνει 250 ευρώ, αφήνει την ΔΕΗ, τις τράπεζες, τις βενζινες και τα σούπερ μάρκετ να τον κλέβουν ασύστολα.
Και πλήρωσε δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος σε επιδοτήσεις λογαριασμών ρεύματος, για να εγγυηθεί τα υπερκέρδη της ΔΕΗ, χωρίς να ξεσηκωθεί ο κόσμος
Κάνουν ό,τι μπορούν και τα κανάλια. Που στο οπτικό ρεπορτάζ δείχνουν χέρια να μετράνε διακοσάευρα και πεντακοσάευρα. Και οι δημοσιογράφοι λένε πωπω, μοιράζει λεφτά ο Μητσοτάκης..
Και αναλύσεις. Πώς κατάφερε η κυβέρνηση να βρει 360 εκατομμύρια και να δώσει από 250 ευρώ στις φτωχάλες. Επειδή η οικονομία έχει απογειωθεί, ο κόσμος έχει καλές δουλειές και το κράτος εισπράττει χρήματα. Μάλιστα.
Το δεύτερο μέτρο: Μόνιμη επιστροφή ενός ενοικίου στους τραπεζικούς λογαριασμούς 948.000 νοικοκυριών. Το ποσό επιστροφής θα ανέρχεται έως 800 ευρώ.
Το συνολικό κόστος του μέτρου είναι 230 εκατομμύρια ευρώ.
Δεν ξέρουμε πόσοι είχαν την οξυδέρεια να κάνουν την διαίρεση. Αλλά 230 εκατομμύρια ευρώ προς 948.000 νοικοικυριά, κάνει 242,6 ευρώ.
Προσέξτε. Το νούμερο δεν είναι τυχαίο. Το μέσο ενοίκιο που δηλώνεται στην εφορία είναι 255 ευρώ.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να επιδοτήσει τα ενοίκια που δηλώνονται στην εφορία, όχι τα ενοίκια που καταβάλλονται στην πραγματικότητα.
Σώθηκαν οι άνθρωποι. Ποιος πληρώνει ενοίκιο 242,6 ευρώ;
Ο Πιερακάκης είπε βέβαια ότι αυτό είναι ένα κίνητρο για τους ενοικιαστές να δηλώνουν στην εφορία τα πραγματικά ενοίκια που πληρώνουν.
Όμως το θέμα δεν είναι να πιεστούν οι ενοικιαστές, οι οποίοι δεν έχουν και πολλά περιθώρια. Το θέμα είναι να πιεστούν οι ιδιοκτήτες.
Και τους ιδιοκτήτες δεν τους πιέζει κανείς ποτέ.
Αντιθέτως. Τώρα με την επιστροφή ενός ενοικίου, θα έχουν κίνητρο αυξήσουν το νοίκι. Αφού μάλιστα δεν επιβαρύνεται ο αγοραστής.
Θα πρέπει να πάρουμε μερικά πράγματα απόφαση. Η κυβέρνηση δεν θα στενοχωρούσε ποτέ τους ιδιοκτήτες. Γιατί οι άνθρωποι που έχουν εισοδήματα είναι πολύ συνεπείς ψηφοφόροι της Δεξιάς.
Σε αντίθεση με τους μισθωτούς.
Η στεγαστική κρίση δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια μέτρα. Η στεγαστική κρίση θέλει προγράμματα δημόσιας κατοικίας, κατάργηση της χρυσής βίζας - που είναι ωμό ξέπλυμα - και περιορισμούς στο Airbnb.
Αλλά όλα αυτά η ΝΔ θα θεωρεί κομμουνιστικά μέτρα, όπως όλοι ξέρουμε. Η κερδοσκοπία με τα ενοίκια και τις τιμές των ακινήτων, είναι η καλύτερή της.
Όπως και κάθε είδος κερδοσκοπίας, αν δεν το έχετε προσέξει.
Κάτι τελευταίο: Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης μιλάνε για μέτρα 1,1 δισ.
Αλλά 360 + 250 εκατομμύρια, κάνουν 610 εκατομμύρια. Τι γίνεται με τα άλλα 500;
Τα άλλα 500, λέει θα κατευθυνθούν στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Σύμφωνοι. Αυτό όμως δεν είναι κοινωνικό μέτρο. Δεν το εισπράττει κάποια αδύναμη κοινωνική κατηγορία. Μην λέτε στον κόσμο 1,1 δισ. για να ακούγονται πολλά.
Και για να παριστάνετε τους έκθαμβους πόσα πολλά μοιράζει ο Μητσοτάκης και πόσο καλά πάει η Οικονομία…
Και επίσης το πράγμα θέλει προσοχή. Γιατί η κυβέρνηση απέφυγε προσεκτικά να πει πού θα κατευθυνθούν αυτά τα 500 εκατομμύρια.
Αν δηλαδή θα γίνουν σχολεία, ή νοσοσκομεία, ή κάτι άλλο. Ή όπλα για να πολεμήσουμε τον Πούτιν και τον Ερντογάν.
Και θα πρέπει να ξέρουμε ότι η άποψη της ΝΔ για το τι είναι δημόσια επένδυση, με ποιο κριτήριο επιλέγεται και ποιον εξυπηρετεί είναι άκρως προβληματική. Να το θυμόμαστε αυτό.

avgi.gr

“Μπετόν – καφέ … συγκυβερνάνε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ”

Απίστευτες επισημάνσεις Κοττάκη. Επισημάνσεις – “βόμβες” από τον διευθυντή της Εστίας στη σημερινή “Δημοκρατία” για την αθέατη σχέση πίσω από τις κουίντες της δήθεν πολιτικής αντιπαράθεσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!

Αν ισχύουν όσα αποκαλύπτει ο γνωστός δημοσιογράφος και αρθρογράφος που παραδοσιακά πρόσκειται στην συντηρητική παράταξη τότε καταλαβαίνει κανείς πολλά για το υποτονικό κλίμα της αντιπολίτευσης που ασκεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τους ακίνδυνους “τσαμπουκάδες” της ακροδεξιάς στο καθεστώς Μητσοτάκη. “Πράσινες” μπίζνες  με μπετόν και εισαγωγές καφέ με “γαλάζιους” συνεταίρους, αποκαλύπτει ο Μαν Κοττάκης που πετάει και την “βόμβα” για ποιον λόγο εχουν πιάσει από το πέτο και την ακροδεξιά στην Ελλάδα!

 

Το άρθρο:

Απορούν οι Eλληνες γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν έχει απέναντί της σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Θεσμική, μη λαϊκίστικη αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση η οποία με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που ασκεί να την πιέζει, να τη βελτιώνει, να την αναγκάζει σε αναθεωρήσεις. Υπήρξαν μάλιστα δύο κομβικές στιγμές που, αν η αντιπολίτευση είχε λειτουργήσει κοινοβουλευτικά όπως στο παρελθόν, θα είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τη Ν.Δ.

Η πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 2022, όταν αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ. Εάν στη θέση του Ανδρουλάκη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα είχε καταγγείλει από το βήμα της Βουλής την κυβέρνηση και το γεγονός, θα είχε αποσύρει επ’ αόριστον τους βουλευτές του από τις εργασίες της και θα δήλωνε πως «θα επιστρέψω μόνον όταν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές». Μια τέτοια κίνηση θα παρέσυρε στην έξοδο και την τότε αξιωματική αντιπολίτευση της Αριστεράς. Δεν το έκανε, όμως, και το μέγα ερώτημα ήταν τι τον κράτησε, τι τον καθήλωσε να μην το κάνει, πέρα από τις γνωστές θεωρίες.

Η δεύτερη φορά ήταν όταν η Ν.Δ. έχασε τη βαθιά δεδηλωμένη κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Τον ψήφισαν μόνον 104 βουλευτές της, ενώ το Σύνταγμα ορίζει ως ελάχιστο μίνιμουμ, υπό ακραίες συνθήκες, τις 120 ψήφους. Οταν ο Τσίπρας έπεσε κάτω από τις 120 ψήφους το καλοκαίρι του 2015, μετά την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου και την αποχώρηση της Λαϊκής Ενότητας, προκήρυξε αμέσως πρόωρες εκλογές. Στην υπόθεση της ψηφοφορίας για τον γάμο, η οποία μετάλλαξε βίαια το ιδεολογικό πρόσωπο της παράταξης (που, μετά την απώλεια 13 μονάδων στις ευρωεκλογές, τώρα ψηφίζει τροπολογίες για την κατάργηση της παρένθετης μητρότητας), έσπευσαν να δώσουν το φιλί της ζωής στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και η Πλεύση Ελευθερίας. Αυτοί ψήφισαν τον γάμο (ενώ μπορούσαν να καταθέσουν δική τους πρόταση νόμου) και τη γλίτωσαν από κοινοβουλευτικές περιπέτειες. Πάλι δεν βγήκε νόημα γιατί το έκαναν, πέραν της προσαρμογής τους στη διαταγή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μπλίνκεν, ο οποίος αποκάλυψε ότι παρενέβη και απαίτησε από την ελληνική κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα να νομοθετήσει τον γάμο.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Γιατί δεν υπάρχει σοβαρή αντιπολίτευση στη χώρα, αλλά, κατά βάση, συμπαράταξη; Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα γράψαμε προσφάτως και δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς. Μεταξύ 2019 και 2023, τα μισά στελέχη της ηγετικής του ομάδας, που έχουν αποχωρήσει πλέον, εργάζονταν, ακουσίως ή εκουσίως, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάθε φορά που η κυβέρνηση σκόνταφτε, ένα μέλος αυτής της ομάδας έκανε μια δήλωση που τραβούσε την προσοχή από το παραπάτημα. Και στην προεκλογική εκστρατεία του 2023 έγινε το απόλυτο τζακ ποτ. Ολη η εκστρατεία επικεντρωμένη στον ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. ως κυβέρνηση δεν έδωσε εξήγηση για τίποτε.

Τα Τέμπη δεν συζητήθηκαν στην προεκλογική εκστρατεία του 2023 – τα θυμάστε. Τη μία μέρα ασχολούμασταν με την πτώση του τείχους του Εβρου, την άλλη με το παράλληλο νόμισμα και το σχέδιο «Δήμητρα», την τρίτη με τις αυξήσεις των εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες, την τέταρτη με ένα Airbnb στην Πάρο. Μια διαφορά 12 μονάδων έγινε 25 – και «εύγε» στον Κυριάκο.

Με το ΠΑΣΟΚ όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα σιγά σιγά τώρα. Η αγορά βοά για μια επιχείρηση παραγωγής και πώλησης μπετόν από στελέχη που κινούνται στον χώρο. Πώλησης σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, με τις οποίες έχει άριστη σχέση και η κυβέρνηση. Η αγορά απορεί πώς, στο πλαίσιο ψηφοφοριών για αναθέσεις έργων του ΤΕΕ σε φιλικές προς τη Ν.Δ. εταιρίες, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν θετικά. (Τα αμφιθέατρα ενώνουν.) Η αγορά βοά για κάποιους εισαγωγείς καφέ που ενδέχεται να έχουν και πολιτική ιδιότητα. Εάν τα πράγματα είναι έτσι και δεν έχουμε πέσει πάνω σε θεωρίες συνωμοσίας και σε ράδιο αρβύλα, μην απορούμε γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει, γιατί ένα τμήμα της συμπολίτευσης συγκυβερνά στη βάση του οικονομικού εποικοδομήματος με την αντιπολίτευση. Οι δύο χώροι είναι… μπετόν καφέ, κατά το «μπετόν αρμέ». Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς… χειρότερα.

Κι αν απορείτε γιατί είναι «φρόνιμο» και ένα τμήμα της Ακροδεξιάς μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ άλλη ήταν η εντολή που του έδωσαν οι Ελληνες, ψάξτε τους λογαριασμούς της οικονομικής του επιτροπής. Πάνω από 1,5 εκατομμύρια ευρώ της κρατικής χρηματοδότησης είναι εκεί -νομίμως, βεβαίως βεβαίως- «παρκαρισμένα». Τα υπόλοιπα που βλέπουμε στους δέκτες μας είναι «μάπετ σόου». Με ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα, προφανώς και θα ηγηθεί της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις προσεχείς εκλογές και προφανώς κάνει όνειρα και ελπίζει. Το δικαιούται.

Πηγή: thefaq.gr

«Λαϊκό Μέτωπο» χωρίς εξεγερμένο λαό και εμπνευσμένους ηγέτες δεν γίνεται

Τελικά αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν παρά ένα αλαζονικό σενάριο της έσχατης ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε σε φιάσκο
 

γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Αν το «Λαϊκό Μέτωπο» της γαλλικής κεντροαριστεράς κατά του Μακρόν απέτυχε στην πράξη, το «Λαϊκό Μέτωπο» της ελληνικής κεντροαριστεράς κατά του Μητσοτάκη απέτυχε στη… θεωρία. Για την ακρίβεια, ούτε καν θεωρία δεν έγινε ποτέ, μια απεγνωσμένη κραυγή υπαρξιακής αυτοσυντήρησης των έσχατων αξιωματούχων των κομμάτων της πολύπαθης Προοδευτικής Παράταξης» ως… ηγετών της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν (του συντετριμμένου «ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, κυρίως, αλλά και του τρωθέντος απ’ την κ. Κωνσταντοπούλου (!) ΠΑΣΟΚ), που χάθηκε στους πέντε ανέμους της επικοινωνιακής Βαβέλ που διέπει τον συγκεκριμένο χώρο…
Εν τέλει, το εγχείρημα εξελίχθηκε σε φιάσκο, προσφερόμενο για δημοσιογραφικούς τίτλους επιθεωρησιακού χαρακτήρα. Όπως ο τίτλος «Άλλος για το Λαϊκό Μέτωπο;», ας πούμε, υπό τον οποίο «Το Βήμα της Κυριακής» παρουσίαζε ένα ρεπορτάζ για τις τραγελαφικές απόπειρες αδιέξοδης συμπόρευσης των κεντροαριστερών κομμάτων, παραπέμποντας στο παρακλητικό επιφώνημα της κινηματογραφικής «Μανταλένας», Αλίκης Βουγιουκλάκη, «Άλλος για τη βάρκα μας;»..
Όπου ο ρεπόρτερ υπαινίσσεται ότι «με τις αλληλοκατηγορίες, τις αντικρουόμενες επιδιώξεις και τις προσωπικές στρατηγικές αποδεικνύεται ότι, στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, κανένας δεν θέλει κανέναν». Και καταλήγει ότι «αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι προς τι τα καλέσματα για συνεργασία ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και άλλων προοδευτικών δυνάμεων εν είδη Λαϊκού Μετώπου»…
Ισχύουν και τα δυό, το πρώτο μάλιστα (ότι, στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, «κανένας δεν θέλει κανέναν») εξυπακούεται, άλλως δεν θα υπήρχε η παρούσα πολυδιάσπαση: ιδιαίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ, από καταβολής του, κανένας δεν ήθελε κανέναν, όλοι θεωρούσαν εαυτούς καλύτερους απ’ τους άλλους, ακόμα κι απ’ τους εκλεγμένους προέδρους τους (Τσίπρα – Κασσελάκη – Φάμελλο)  κι αυτός ήταν ένας απ’ τους βασικούς λόγους που τους οδήγησαν στο σημερινό τους κατάντημα. Περίπου το ίδιο, αλλά πιο… αθόρυβα, συνέβαινε και εντός του ηττημένου (μετά Γ. Παπανδρέου) ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ με τους Ευ. Βενιζέλο, Φώφη Γεννηματά και Νίκο Ανδρουλάκη.
Όσο για το δεύτερο (το ερώτημα «προς τι τα καλέσματα για συνεργασία ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και άλλων προοδευτικών δυνάμεων εν είδη Λαϊκού Μετώπου»), ισχύει μόνο ως ερώτημα ρητορικό. Που, ωστόσο, έγινε άκρως αποκαλυπτικό όταν η «Νέα Αριστερά» απέρριψε την έναρξη διαλόγου για το «Μέτωπο», αφήνοντας πρακτικά μετέωρο το σενάριο  που ονειρευόταν η Κουμουνδούρου για κοινή κοινοβουλευτική ομάδα ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, ώστε να επανακτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δείχνοντας επί της ουσίας την κομματική ταυτότητα των καλούντων: του Σωκράτη Φάμελλου και της παρέας του, δηλαδή… Και το πραγματικό κίνητρο των καλεσμάτων τους: την επάνοδό τους στην… αξιωματική αντιπολίτευση!..
Γελάει ο κόσμος!.. Λαϊκό μέτωπο χωρίς εξεγερμένο λαό και χωρίς ζωντανά δημοκρατικά κόμματα με εμπνευσμένους ηγέτες που θα τον  «αγκαλιάσουν» και θα τον συσπειρώσουν γίνεται; Έγινε το ΕΑΜ το  1941 – από τους Λευτέρη Αποστόλου (ΚΚΕ), Χρήστο Χωμενίδη (ΣΚΕ), Απόστολο Βογιατζή (Αγροτικό Κόμμα) και Ηλία Τσιριμώκο (ΕΛΔ) – και ήταν τέκνο της λαϊκής ανάγκης για μετωπική λαϊκή αντίσταση στους φασίστες –  κατακτητές. Και ξανάγινε το 2015 από τα εξεγερμένα (κατά του σάπιου – χρεωκοπημένου δικομματικού πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης) «κινήματα των Αγανακτισμένων», τα οποία «αγκάλιασε» και συσπείρωσε ο νεαρός και άφθαρτος τότε ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας. Και τέλος…
Όλες οι ενδιάμεσες κινήσεις κομμάτων και πολιτικών ηγετών του δημοκρατικού χώρου για «συνεργασίες», «συμμαχίες», «μέτωπα», κλπ. – από τις παλινδρομικές απόπειρες των Σοφοκλή Βενιζέλου και Γεωργίου Παπανδρέου στη δεκαετία του ‘50 για πολιτική συνεννόηση της πανσπερμίας των κεντρώων κομμάτων της εποχής μέχρι την ίδρυση της Ένωσης Κέντρου το ’61, τις ιδιότυπες εκλογικές συμπράξεις της ΕΔΑ του Ηλία Ηλιού με την Ε.Κ. του Γεωργίου Παπανδρέου και τις μεταπολιτευτικές συμμαχίες και τους συνασπισμούς της Αριστεράς, δεν ήσαν παρά επιτυχημένες ή μη προεκλογικές κινήσεις των εμπλεκομένων σ’ αυτές κομμάτων και των ηγετών τους. Με στόχο, πότε την απλή κοινοβουλευτική τους αυτοσυντήρηση, πότε την… προαγωγή τους από την νομοθετική στην εκτελεστική εξουσία. 
Το τραγικό είναι ότι, στην περίπτωσή μας, το πολυδιαφημισμένο «Λαϊκό Μέτωπο της ελληνικής κεντροαριστεράς κατά του Μητσοτάκη» κατέληξε σε φιάσκο, σε μια συγκυρία που οι εγχώριοι κοινωνικοί συσχετισμοί το ευνοούσαν – ο λαός ήταν (και εξακολουθεί να είναι, θαρρώ) έτοιμος να ανταποκριθεί σ’ αυτό. Πράγμα που φάνηκε ολοκάθαρα από τον ιστορικά πρωτοφανή, διπλό αυθόρμητο λαϊκό ξεσηκωμό κατά της κυβερνητικής ολιγαρχίας, με αφορμή τη διετή συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Ζητώντας ένα κράτος Δικαίου με Δημοκρατία και Δικαιοσύνη για όλους…
«Ο λαός θέλει – η ηγεσία δεν μπορεί», καταλήγουμε… Όπως είπαμε ήδη, «λαϊκά μέτωπα» χωρίς ζωντανά δημοκρατικά κόμματα με εμπνευσμένους ηγέτες που θα τα «αγκαλιάσουν» και θα τα συσπειρώσουν, δεν γίνονται: Εν κατακλείδι, «Άν το «Λαϊκό Μέτωπο» της Γαλλικής κεντροαριστεράς κατά του Μακρόν απέτυχε στην πράξη, το «Λαϊκό Μέτωπο» της Ελληνικής κεντροαριστεράς κατά του Μητσοτάκη απέτυχε στη… θεωρία. Για την ακρίβεια ούτε καν θεωρία δεν έγινε ποτέ, μια απεγνωσμένη κραυγή υπαρξιακής αυτοσυντήρησης των έσχατων αξιωματούχων των κομμάτων της πολύπαθης Προοδευτικής Παράταξης» ως… ηγετών της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν». Έτερον ουδέν….

restaro.blogspot.com