Του Θανάση Καρτερού
Καλά και περίκαλα. Αφού το λέτε, να το πιστέψουμε ότι δεν πρόκειται οι Έλληνες να ψηφίσουν Όχι. Να χάσουν τα μπερεκέτια των Μνημονίων, της τρόικας, της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ. Να το δεχτούμε ότι η πλειοψηφία των φρονίμων θα πειθαρχήσει όχι μόνο στον Σόιμπλε και στον Γερούν-γερά, που έχουν όσο να 'ναι ένα κύρος στην Ελλάδα. Αλλά και στον Σταύρο, στον Σαμαρά, στη Φώφη, που έχουν και παρελθόν και μέλλον. Και να το παραδεχτούμε ότι θα διαλέξουν το Ναι -και το pin- από την αυτοκτονία.
Εντάξει, κυρίες μου και κύριοι της κολονάτης και καλοσυνάτης Ευρώπης. Αν όμως είναι έτσι, τότε τι πάθατε εσείς οι αβροί, που πάνω στα βιολιά ξαπλώνατε μέχρι χθες τον έρωτα, και χαρχαλεύεστε τώρα στους δρόμους και στα παράθυρα; Πώς λαχανιάζει η ΓΣΕΕ -διχασμός!- σε άσεμνες στάσεις με τον ΣΕΒ, οι βαρόνοι με τους μασόνους, τα βαθιά κυκλώματα με τα ψηλά πατώματα; Και πώς η Μαρία με τα κίτρινα κυνηγάει νύχτα μέρα τη θεια μ' την Αμερσούδα, μέχρι να κατουρήσει και το τρίτο βρακί απ' τον φόβο της;
Να αφήνουν οι πατέρες τα παιδιά για να τρέξουν να σκυλοβρίσουν τη Ζωή; Και οι εργατοπατέρες τη λαδιά για να τρέξουν να σώσουν τη χώρα; Και κάποιοι πατέρες της εκκλησίας την ψαλμουδιά, για να συνδέσουν το Ναι με τον Ύψιστο; Α-πα-πα. Βλέπουμε τα ευρωπαϊκών προδιαγραφών κανάλια κι αναρωτιόμαστε: Είναι εικόνα αυτή σοβαρής αστικής τάξης, σοβαρού υπηρετικού προσωπικού, σοβαρών παρατρεχάμενων; Ανήκουμε στην Ευρώπη, γαμώ τον αντίθεό μου, ή θα το κάνετε Βαλκάνια πάλι;
Εκτός πια, τι να πούμε, αν είστε τρομαγμένοι. Αν έχετε τα γένια, έχετε τα χτένια, έχετε τα μανουάλια, έχετε τα κανάλια, έχετε τη Μέρκελ, έχετε τον διάβολο και τον τρίβολο, αλλά έχετε και τα στοιχεία που δείχνουν ότι το στουρνάρι ακόμα επιμένει. Κι έτσι το μαστιγώνετε όλο και πιο θυμωμένα - άντε θύμα, άντε ψώνιο. Και ρίχνετε στη μάχη όλες τις εφεδρείες. Και η ΓΣΕΕ; Και η ΓΣΕΕ. Και δήμαρχοι; Και δήμαρχοι. Και δεσποτάδες; Και δεσποτάδες. Και κλακαδόροι, και αβανταδόροι, και κανταδόροι. Νυν υπέρ πάντων το ευρώ.
Μας μπερδέψατε όμως, τόσοι και τέτοιοι μπαμπάδες του Ναι. Και μου φαίνεται θ' αρχίσουμε να τραγουδάμε πάλι: Τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου