Η «περιπέτεια» ενός εμβολίου...

 

Γιατί η αναποτελεσματική ρεμδεσιβίρη έτυχε ταχείας έγκρισης, και η ελπιδοφόρα κολχικίνη αγνοήθηκε;...

Πετρος Μηλιαρακης*

Η πανδημία του COVID-19 είναι ένα πασίδηλο γεγονός, και μάλιστα παγκόσμιων διαστάσεων. Η συγκεκριμένη πανδημία δημιούργησε απροσδόκητη, υπό την έννοια μάλιστα της ανώτερης βίας, παρέμβαση στις κοινωνίες των ανθρώπων και στα κράτη.

Οι... οργανωμένες όμως κοινωνίες-κράτη, με προεξέχουσα την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), αποφάσισαν να ενισχύσουν την επιστήμη σε πλανητικό επίπεδο, για τη θεραπεία και πρόληψη του «συγκεκριμένου ιού». Υπ’ όψιν δε ότι δεν υπάρχει ιός που να μην μεταλλάσσεται.

Προς την κατεύθυνση αυτή η επιστήμη προσπάθησε να παρασκευάσει ένα φαρμακευτικό προϊόν, του οποίου σκοπός είναι να ευαισθητοποιήσει το αμυντικό σύστημα του οργανισμού του ανθρώπου έναντι του «συγκεκριμένου ιού», ώστε ο καθένας οργανισμός να αποκτήσει ανοσία στον ιό και στις βέβαιες μεταλλάξεις του.

Ειδικότερα, αναφορικώς με τις μεταλλάξεις, θα πρέπει η επιστήμη να αποκτήσει πειστικότερο λόγο, ειδικότερα προς πρόληψη παρερμηνειών και αποφυγή διεύρυνσης του ποσοστού όσων επιφυλάσσονται ή αρνούνται να εμβολιαστούν!..

Οι αστοχίες

Από την αρχή της πανδημίας, η ΕΕ, με αδιευκρίνιστα ακόμη ποσά, κατέβαλε σημαντικότατα κονδύλια μέσω του «Προγράμματος Ορίζων 2020». Οι επιχορηγήσεις δε διατέθηκαν σε ερευνητικά έργα για τη διάγνωση, τη θεραπεία, το εμβόλιο, την επιδημιολογία, τις ιατρικές και ψηφιακές τεχνολογίες.

Στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής των Βρυξελλών για τα εμβόλια κατά του COVID-19, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει, προς το παρόν, συνάψει συμφωνίες με έξι φαρμακευτικές εταιρείες:την AstraZeneca, τη Sanofi-GSK, τη Janssen Pharmaceutica NV, την BioNTech-Pfize, την CureVac και τη Moderna.

Μετά την επιστημονική έγκριση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων και την, επίσης, αντίστοιχη έγκριση από τα κράτη-μέλη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας για το εμβόλιο της BioNTech και Pfizer στις 21 Δεκεμβρίου 2020, ώστε τα κράτη-μέλη της ΕΕ να ξεκινήσουν τον εμβολιασμό στις 27 Δεκεμβρίου. Επίσης, στις 6 Ιανουαρίου 2021 εγκρίθηκε ένα δεύτερο εμβόλιο, εκείνο της Moderna.

Ως προς τα καθ' ημας

Η «επέλαση» του COVID-19 στην Ελλάδα έπληξε ευθέως την κοινωνία και την οικονομία. Ως προς την οικονομία, που ήδη ήταν σε ύφεση, προκάλεσε επιδείνωση των συνθηκών, ενώ στην κοινωνία δημιούργησε ήδη κόπωση. Ας εμμείνουμε, όμως, στο θέμα μας που αφορά στο εμβόλιο.

Η κοινή γνώμη έζησε με την έλευση των πρώτων δόσεων του εμβολίου της BioNTech και Pfizer το «επικοινωνιακό δέος» να συνοδεύουν «ειδικές δυνάμεις» τα «πρώτα κιβώτια»των εμβολίων, ως εάν επρόκειτο περί αφίξεως αρχηγού κράτους σημαντικής χώρας! Ακόμη και ελικόπτερα συνόδευαν την πρώτη αποστολή! Τα «λοιπά δέματα» του αυτού προϊόντος δεν είχαν την ίδια «τιμή» υποδοχής! Ήταν άστοχο να δοθεί «μήνυμα απελευθέρωσης» της κοινωνίας από μία θαυματουργό επέμβαση, που ήταν παρούσα-το εμβόλιο! Τελικά, η επικοινωνία υπέκυψε στην πραγματικότητα.

Βεβαίως, η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, το σύνολο των Προέδρων των κομμάτων του Κοινοβουλίου, με εξαίρεση τον κατά κανόνα λαϊκιστή κ.Βελόπουλο, με το να εμβολιαστούν έδωσαν το «παράδειγμα» αποδοχής του εμβολίου. Ωστόσο, το όλο πρόγραμμα εμβολιασμού βρίσκεται «εκτός πλάνου». Τα πράγματα δε έχουν ως εξής:

Οι ευθύνες της ΕΕ

Οι αστοχίες του χειρισμού, από πλευράς ΕΕ (δεν είναι οι μόνες σε σχέση με τις σύγχρονες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα), έχουν προκαλέσει σοβαρό ζήτημα για την ίδια την κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ήδη η βρετανική «the Telegraph» (υπ’ όψιν ότι έχει σταθερά στήλη για την πανδημία) αποκαλύπτει πως στην κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ασκήθηκαν πιέσεις ακόμα και να παραιτηθεί κυρίως για την παραβίαση του πρωτοκόλλου του Brexit ως προς τα εμβόλια. Πέραν αυτού, τα Ενωσιακά Όργανα πρέπει να απαντήσουν για τον πακτωλό χρημάτων προς φαρμακευτικές εταιρείες. Ουδείς γνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια το ακριβές περιεχόμενο των συμφωνιών…

Γενικότερα, οι παλινωδίες γύρω από τον προγραμματισμό του εμβολιασμού, οι επιπτώσεις των μεταλλάξεων του ιού και η αδιαφάνεια γύρω απ’ τη χρηματοδότηση των φαρμακευτικών εταιρειών τροφοδοτούν ένα κύμα «αντιεμβολιαστών». Ήδη στην Γερμανία το ποσοστό των ανθρώπων που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν φτάνει στο 49% και στην Ελβετία το 48%.

Μάλιστα, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση του IFOP-Fiducial για το κανάλι CNews και του Sud Radio στις αρχές Δεκεμβρίου, το 61% των Γάλλων δήλωναν αποφασισμένοι να μην εμβολιασθούν. Για το ζήτημα αυτό «συλλειτουργούν» επιστήμη και πολιτική. Στην επιστήμη εναπόκειται η σωστή ενημέρωση της κοινής γνώμης για το εμβόλιο και στην πολιτική εναπόκειται η διαπίστωση των αιτιών των αρνητών του εμβολιασμού.

Και η φαρμακευτική αγωγή

Παραλλήλως με το εμβόλιο που αφορά πρόληψη, τα κράτη οφείλουν να μεριμνούν για την φαρμακευτική περίθαλψη του ίδιου του ασθενούς. Εγείρεται δε, δια τα καθ’ ημάς, το εξής ζήτημα:

Γιατί η αναποτελεσματική ρεμδεσιβίρη έτυχε ταχείας έγκρισης, και η ελπιδοφόρα κολχικίνη αγνοήθηκε;

Το ερώτημα ασφαλώς δεν είναι ρητορικό. Και τούτο διότι την Άνοιξη του 2020, με την έρευνα «GRECCO 19», υπήρξε Επιτροπή από τους καθηγητές Χριστόδουλο Στεφανάδη, Σωτήρη Τσιόδρα και Σπύρο Δευτεραίο για τη μελέτη της κολχικίνης. Πειστική απάντηση για τη μη προώθηση της έρευνας δεν έχει ακόμη δοθεί, πολλώ δε μάλλον μετά την αντίστοιχη έρευνα στον Καναδά, όπου και επιβεβαιώθηκε η θεραπευτική αποτελεσματικότητα της κολχικίνης.

Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει σε δύο ερωτήματα:

Α) Γιατί αυτή η περιφρόνηση στην κολχικίνη, μετά μάλιστα από τα αποτελέσματα στον Καναδά;

Β) Γιατί δεν βρίσκει τρόπους προμήθειας εμβολίων με δική της παρέμβαση στις φαρμακευτικές εταιρείες, όταν οι δεσμεύσεις της ΕΕ είναι αναποτελεσματικές;

(*) Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).

Πηγή: hellasjournal.com