Το θανατικό του covid προκαλεί, αναμφίβολα, τρόμο. Μιλάμε τώρα ότι μέσα στο 2021 εξεμέτρησαν το ζην 16.000 Έλληνες και Ελληνίδες, νούμερο που σε κάνει να βάζεις τα κλάματα. Εκτός πια κι αν τοποθετήσεις τους νεκρούς στην ίδια ζυγαριά με την «επιτυχία» του τουρισμού, οπότε... σαφώς υπερισχύουν οι αφίξεις από το εξωτερικό σε σχέση με τις αποδημίες εις Κύριον.
Ίσια κι όμοια είναι δηλαδή τα πολύτιμα ευρώπουλα που φέρνουν οι ταξιδιώτες, σε σχέση με τη μπαναλαρία των κηδειών; Δεν πάτε καλά, νομίζω…
Πέρα από πλάκα, πάντως, αυτή όντως είναι η πλέον αποτρόπαιη στατιστική για τη χρονιά που μας πέρασε. Αλλά να σας πω την αλήθεια, δεν ήταν η μοναδική στατιστική που με τρόμαξε. Υπήρξε και κάτι άλλο που με έκανε ν’ ανατριχιάσω, να αναστατωθώ, να αναρωτηθώ που στο διάολο οδεύουμε ως κοινωνία. Έστω ως κοινωνία ελληνική και ατομικίστικη, που δεν δίνει δυάρα ο ένας για την τραγωδία του αλλουνού…
Πάμε, λοιπόν, κόπυ πάστε με κάτι που έγραψε χτες στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Μάνος Τσαλδάρης:
«Βλέπεις τους 23 καμένους μόνο τον Δεκέμβριο από πυρκαγιά στο σπίτι τους, γιατί δεν είχαν να πληρώσουν για αξιόπιστη και ασφαλή θέρμανση, με συνέπεια να εκτοξευτούν οι νεκροί σε οικιακές πυρκαγιές σε 83 για το 2021, όταν το 2020 στο σύνολό τους ήταν 68, 16 το 2019, 29 το 2018, 31 το 2017 και μόλις 14 το 2016».
Το διαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις, δεν πιστεύεις στα μάτια σου. Και ναι, ξέρω, ξέρω, όλες οι στατιστικές παίρνουν νερό, αλλά είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά. Το επιβεβαίωσε άλλωστε το στόρι και η ιστοσελίδα Ημεροδρόμος, γράφοντας στις 21 του περασμένου Δεκεμβρίου:
«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της πυροσβεστικής το διάστημα 20 Νοεμβρίου με 20 Δεκεμβρίου έχουν καταγραφεί 16 θάνατοι από φωτιές σε διαμερίσματα με πιθανότερη αιτία εκδήλωσης των πυρκαγιών τα θερμαντικά μέσα που χρησιμοποιούσαν…
Τα περισσότερα θύματα ήταν ηλικιωμένοι, ενώ στον τραγικό απολογισμό των θυμάτων περιλαμβάνονται και τα δύο παιδιά 12 και 13 ετών στο Καματερό που κάηκαν στο δωμάτιο όπου κοιμόντουσαν όταν ξέσπασε φωτιά από την ξυλόσομπα. Μόνο την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους».
Το διαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις, λες δε γίνεται. Κι όμως συμβαίνει, εδώ παραδίπλα, εδώ στην πέρα γειτονιά, εδώ όπου οι συνάνθρωποί μας δεν έχουν φράγκο για να θερμανθούν. Και βεβαίως φταίει ο Πούτιν, αυτός ο παλιάνθρωπος που ανέβασε τις τιμές στο φυσικό αέριο και το ξέρουν ο Έλληνας και η Ελληνίδα, γι’ αυτό και δεν γκρινιάζουν, δεν ωρύονται, δεν εξεγείρονται αλλά σπεύδουν να βγάλουν σέλφι στα σούπερ μάρκετ αγκαλιά με τον υπουργό Άνευ Αρμοδιοτήτων!
Δεν εξεγείρονται…
Τι να σας πω παιδιά, έχω την εντύπωση ότι θα έπρεπε να διαβάζουμε για συμπολίτες μας που καίγονται γιατί προσπαθούν να θερμανθούν όπως όπως και να βγάζουμε όλες τις καντήλες του κόσμου. Να βγάζουμε νύχια και δόντια, να πέφτουν τα τσιμέντα που λένε και στα γήπεδα. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, μας απασχολούν πολύ περισσότερο οι καυγάδες στα πρωινάδικα και στα ριάλιτυ από την μαύρη μοίρα των διπλανών μας.
Ώσπου να ‘ρθει και η δική μας η σειρά και να αφυπνιστούμε και να σκούξουμε και να γκαρίξουμε και να δείξουμε με το δάχτυλο. Δυστυχώς, θα είναι ήδη αργά για τους περισσότερους και τις περισσότερες εξ ημών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου