Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την απόφαση του δικαστηρίου της Αυστραλίας που δικαίωσε τον τενίστα και την "εκτεθειμένη" κυβέρνηση της χώρας.
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς, σπουδαίος τενίστας, είναι θρησκευόμενος. Iσως η πίστη του να φτάνει και στα όρια της θρησκοληψίας. Και πιθανότατα ως τέτοιος δεν εμβολιάστηκε κατά του κορονοϊού. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Πολλοί σημαντικοί άνθρωποι, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, έχουν τέτοια «κουσούρια». Ξεμπερδέψαμε με αυτό.
Η Αυστραλία είναι μια προηγμένη, γενικώς, χώρα. Δεν αμφισβητείται αυτό. Όμως, ο τρόπος που χειρίστηκε την υπόθεση του αθλητή δείχνει ότι ούτε στις προηγμένες χώρες λείπουν οι αδυναμίες άλλων, λιγότερο προηγμένων ή καθυστερημένων, χωρών. Αν και η «σκληρή» στάση της κεντρικής κυβέρνησης απέναντι στον Τζόκοβιτς εκθειάστηκε εδώ ως σοβαρή («έτσι κάνουν οι σοβαρές χώρες», ήταν το μότο στα περισσότερα σχόλια), η εξέλιξη δείχνει ότι οι χειρισμοί στην υπόθεση αυτή ήταν προϊόν ποικίλων σκοπιμοτήτων, δηλαδή δεν ήταν σοβαροί. Ας δούμε γιατί.
Πρώτον, η Αυστραλία είναι από τις χώρες που δοκιμάστηκαν σκληρά από την πανδημία, οι πολίτες της υπέφεραν από παρατεταμένες απαγορεύσεις. Επομένως, θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη αν απαγόρευε την είσοδο σε όλους τους μη εμβολιασμένους. Απόλυτο δικαίωμά της.
Δεύτερον, όμως δεν συνέβη αυτό. Διότι η Ομοσπονδία του Τένις έδινε «εξαιρέσεις» σε αθλητές που δεν ήταν εμβολιασμένοι, αν αποδείκνυαν ότι είχαν νοσήσει το τελευταίο εξάμηνο.
Τρίτον, σ’ αυτό φαίνεται ότι είχε συμφωνήσει και η τοπική κυβέρνηση (στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες).
Τέταρτον, προφανώς στην απόκλιση αυτή από την κατεύθυνση τη κεντρικής κυβέρνησης έπαιξε ρόλο το όνομα του αθλητή και η επιδίωξη να μην πληγεί το τουρνουά τένις της Αυστραλίας, που είναι από τα σημαντικότερα παγκοσμίως.
Πέμπτον, η κεντρική κυβέρνηση δεν μπορεί να μη γνώριζε αυτές τις «εξαιρέσεις». Και συμπεριφέρθηκε στον Τζόκοβιτς με απόλυτο τρόπο(αφαίρεση βίζας και εγκλεισμός σε ξενοδοχείο, με στόχο την απέλασή του), προφανώς επειδή ο πρωθυπουργός έκρινε ότι η «σκληρή» αυτή στάση θα του απέφερε πολιτικά οφέλη, αφού η πλειοψηφία των συμπατριωτών του ήταν κατά του Τζόκοβιτς.
Όμως, στα σοβαρά κράτη υπάρχουν και δικαστές. Οι οποίοι μπορεί να κρίνουν με βάση το ισχύον δίκαιο και τα πραγματικά περιστατικά και όχι με βάση την πολιτική σκοπιμότητα. Έτσι, ο δικαστής που έκρινε την υπόθεση δικαίωσε τον αθλητή, θεωρώντας πως έκανε ό,τι απαιτούσαν οι νόμοι και οι λοιπές διατάξεις.
Η φράση του «τι άλλο θα μπορούσε να κάνει;» δείχνει ότι ο δικαστής πείστηκε πως ο αθλητής πήγε στην Αυστραλία, όπως είχε δικαίωμα, αφού είχε κάνει ό,τι ζητούσε η Ομοσπονδία και η τοπική κυβέρνηση της Βικτώριας.
Έτσι, η απόφαση του δικαστή εκθέτει τις αρχές της, καθόλου σοβαρής σ’ αυτήν την υπόθεση, χώρας. Φυσικά, η κεντρική κυβέρνηση θα έχει τον τελευταίο λόγο. Όμως, ο αθλητής είναι ήδη ηθικά δικαιωμένος, αφού δεν έκανε κάποια παρανομία, έκανε ό,τι ζητούσαν οι αρχές της Αυστραλίας για τις «εξαιρέσεις». Αν δεν υπήρχαν αυτές, ο Τζόκοβιτς δεν θα πήγαινε καν εκεί.
Επομένως, εκτός από την τοπική κυβέρνηση και την Ομοσπονδία, εκτεθειμένη είναι και η κεντρική κυβέρνηση, η οποία επέτρεπε να δίνονται «εξαιρέσεις». Ήταν απόλυτο δικαίωμά της-και ηθικό, επειδή η χώρα έχει πληρώσει βαρύ τίμημα από την πανδημία-να απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά την είσοδο σε όλους τους μη εμβολιασμένους. Και όχι να επιτρέπει να κάνουν παιχνίδι οι τοπικοί και οι της Ομοσπονδίας.
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: η στάση του Τζόκοβιτς στον εμβολιασμό είναι απαράδεκτη και παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο αθλητισμός και ο κόσμος δεν θα πάνε μπροστά με «ψεκασμένους». Όμως, άλλο αυτό και άλλο να τιμωρείται χωρίς να έχει διαπράξει παρανομία, όπως παραδέχτηκε ο δικαστής που τον έκρινε. Εκτός κι αν δεχτούμε ότι… ανήκει κι αυτός στη συνομοταξία των αρνητών και των ψεκασμένων!
Είναι άλλο να λέει μια κυβέρνηση ρητά και κατηγορηματικά «ούτε ο Θεός ο ίδιος θα μπει στη χώρα ανεμβολίαστος» και άλλο να κλείνει το μάτι στα μεγάλα ονόματα με «εξαιρέσεις». Και να τιμωρεί ένα, που δεν παρανόμησε.
Όλα αυτά δεν δείχνουν σοβαρότητα. Ίσως επιβεβαιώνουν αυτό που θέλει να πει η ανώνυμη ρήση: "Από το σοβαρό στο γελοίο η απόσταση είναι μικρή. Όμως, από το γελοίο στο σοβαρό η απόσταση είναι τεράστια".
ΥΓ του blog: ....… εκτός των αναφερόμενων αιτίων για αυτά που συμβαίνουν στην Αυστραλία με τον Τζόκοβιτς παραλείπεται η αναφορά στην αναίρεση από την Σερβική κυβέρνηση της σύμβασης της με την Αυσταραλοαγγλική εταιρία για την εξόρυξη λιθίου (τσανταρίτη) από την Δυτική Σερβία, μετά από αντιδράσεις και διαδηλώσεις του σέρβικου λαού που πρωτοστατούσε ο αθλητής…. μεγάλη χώρα και σοβαρή, αλλά και μεγάλα συμφέροντα που δεν ξεχνούν την εκδίκηση….. από την άλλη προβληματίζει η εμμονή ανθρώπων προοδευτικών, δημοκρατικών και αριστερών, όπως και του αρθρογράφου να χλευάζουν την πίστη των ανθρώπων ενώ σκίζουν τα ιμάτια τους για κάθε δικαίωμα της οποιασδήποτε μειοψηφίας και θεωρούν την κάθε διάκριση ρατσιστική.... «κουσουρλής» λοιπόν ο Τζόκοβιτς αλλά στον δικό μας «κουσουρλή» και οφφικιάλιο επιστήμονα που ηγείται της επιτροπής σοφών και παίρνει μέτρα κι αποφάσεις που επηρεάζουν την ζωή μας μόκο και σούζα το αλογάκι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου