Μπορεί η πανδημία να δείχνει σημάδια ύφεσης με τους περισσότερους σκληρούς δείκτες να είναι σε φθίνουσα πορεία, όμως το ίδιο δεν συμβαίνει για τους καθημερινούς θανάτους. Η χώρα μας που μετρά τους περισσότερους νεκρούς σε παγκόσμια κλίμακα και σε αναλογία ανά εκατομμύριο πολίτες με τον μέσο όρο των τελευταίων 7 ημερών να είναι 60 την ημέρα η Βάνα Παπαευαγγέλου ήρθε να ανατρέψει όσα ξέρουμε.
Ειδικότερα κατά την σημερινή ενημέρωση η κ. Παπαευαγγέλου ανέφερε για τους νεκρούς ότι «σε ένα σημαντικό ποσοστό πρόκειται για συνανθρώπους μας που χάνονται με κορονοϊό και όχι από κορονοϊό».
Μάλιστα συμπλήρωσε: «Στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής μας, προσπαθήσαμε να αναλύσουμε περαιτέρω αυτό το φαινόμενο που σίγουρα είναι πολυπαραγοντικό. Σύμφωνα με τους κλινικούς γιατρούς της Επιτροπής σημαντικό ποσοστό των συνανθρώπων μας που χάνουν τη ζωή τους σήμερα αφορά σε άτομα με σοβαρό υποκείμενο νόσημα ή σε ηλικιωμένους με πολλές συννοσυρότητες οι οποίοι βρίσκονται θετικοί στον κορονοϊό νοσηλευόμενοι για το υποκείμενο νόσημά τους. Είναι προφανές ότι αυτό που έχει σημασία για όλους μας είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί χάνονται όμως σε ένα σημαντικό ποσοστό οι ασθενείς αυτοί καταγράφονται ώς ασθενείς Covid, ενώ δεν ευθύνεται ο ιος για την απώλειά τους. Πρόκειται δηλαδή για συνανθρώπους μας που χάνονται με κορονοϊό και όχι από κορονοϊό» και κατέληξε λέγοντας ότι «γίνονται προσπάθειας να μπορέσει να ξεκαθαριστεί αυτό το θέμα και να αποτυπωθεί στις εκθέσεις του ΕΟΔΥ, αλλά δεν είναι και τόσο απλό όσο φαίνεται».
Ειδικότερα κατά την σημερινή ενημέρωση η κ. Παπαευαγγέλου ανέφερε για τους νεκρούς ότι «σε ένα σημαντικό ποσοστό πρόκειται για συνανθρώπους μας που χάνονται με κορονοϊό και όχι από κορονοϊό».
Μάλιστα συμπλήρωσε: «Στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής μας, προσπαθήσαμε να αναλύσουμε περαιτέρω αυτό το φαινόμενο που σίγουρα είναι πολυπαραγοντικό. Σύμφωνα με τους κλινικούς γιατρούς της Επιτροπής σημαντικό ποσοστό των συνανθρώπων μας που χάνουν τη ζωή τους σήμερα αφορά σε άτομα με σοβαρό υποκείμενο νόσημα ή σε ηλικιωμένους με πολλές συννοσυρότητες οι οποίοι βρίσκονται θετικοί στον κορονοϊό νοσηλευόμενοι για το υποκείμενο νόσημά τους. Είναι προφανές ότι αυτό που έχει σημασία για όλους μας είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί χάνονται όμως σε ένα σημαντικό ποσοστό οι ασθενείς αυτοί καταγράφονται ώς ασθενείς Covid, ενώ δεν ευθύνεται ο ιος για την απώλειά τους. Πρόκειται δηλαδή για συνανθρώπους μας που χάνονται με κορονοϊό και όχι από κορονοϊό» και κατέληξε λέγοντας ότι «γίνονται προσπάθειας να μπορέσει να ξεκαθαριστεί αυτό το θέμα και να αποτυπωθεί στις εκθέσεις του ΕΟΔΥ, αλλά δεν είναι και τόσο απλό όσο φαίνεται».
Λανθασμένη τοποθέτηση, λένε μέλη της Επιτροπής
Ευθέως λοιπόν, η κ. Παπαευαγγέλου άνοιξε το παράθυρο για τις αλλαγές στις καταγραφές των νεκρών από κορονοϊό, με κάποια από τα μέλη της Επιτροπής των Ειδικών να τονίζουν στο iEidiseis, πως είναι όχι μόνο άκαιρη η τοποθέτησή της αλλά και εντελώς λανθασμένη καθώς είναι μια διεργασία που χρειάζεται τεράστια μελέτη και η οποία θέλει αρκετές εβδομάδες επίμονης εργασίας, ενώ οι οδηγίες του ΠΟΥ είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ο κ. Τσιόδρας στους πρώτους μήνες της πανδημίας είχε πει ότι οι νεκροί ακόμη και με υποκείμενα νοσήματα εφόσον έχουν νοσήσει από κορονοϊού συγκαταλέγονται στους θανάτους από Covid-19, αυτό αναμένεται να αλλάξει.
Και ο λόγος που μπορούμε όλοι να φανταστούμε είναι γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει 60 και 70 νεκρούς την ημέρα όταν θέλει να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του τουρισμού και φυσικά για το καλό της οικονομίας.
Εκτός και αν έχει αλλάξει η διεθνής πρακτική καταγραφής των νεκρών από τον κορονοϊό, γεγονός που δεν ισχύει όπως διαβεβαίωσαν μέλη της Επιτροπής στο iEidiseis.
Η προφητική ανάρτηση Λύτρα για την καταγραφή των νεκρών
Σημειώνεται ότι πρόσφατα και ο καθηγητής κ. Θεόδωρος Λύτρας αναφέρθηκε γιατί πρέπει να λέμε ότι κάποιος πέθανε από κορονοϊό και όχι με κορονοϊό.
Όπως σημειώνει «η διάκριση μεταξύ θανάτων «με» COVID-19 / «από» COVID-19 είναι μια τεράστια πλάνη για 3 βασικούς λόγους:
1. o θάνατος είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο
2. δεν είναι πάντα ξεκάθαρη η αιτιολογική αλυσίδα
3. η εργαστ.επιβεβαίωση υποεκτιμά (thread)» και εξηγεί με νόημα:
«1.Ο θάνατος συνηθέστερα προκύπτει από συνδυασμό ενός ή πολλών αιτίων και υποκειμένων νοσημάτων. Για παράδειγμα, ένας καπνιστής και διαβητικός παθαίνει έμφραγμα κ πεθαίνει. Μπορούμε να πούμε οτι πέθανε «με» διαβήτη και όχι «από» διαβήτη; Ο μόνος τρόπος θα ήταν να παρατηρούσαμε ένα «παράλληλο σύμπαν» (το λεγόμενο counterfactual) στο οποίο ο συγκεκριμένος θα ήταν καπνιστής αλλά όχι διαβητικός, και να δούμε αν θα πάθαινε έμφραγμα κι αν θα πέθαινε από αυτό.
Τότε μόνο θα μπορούσαμε να πούμε «με» ή «από» με ασφάλεια.
2. Τα πράγματα μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα θολά ως προς το τι οδηγεί στο θάνατο.
ια παράδειγμα, κάποιος παθαίνει έμφραγμα κ πεθαίνει, 7 μέρες μετά αφότου προσβλήθηκε από γρίπη. Θα αποδίδατε ποτέ το θάνατο στη γρίπη;
Δυστυχώς είναι κάτι που δε μπορεί να αποκλειστεί!
Παρομοίως: Ένας ηλικιωμένος εισάγεται για αρθροπλαστική ισχίου. Μετεγχειρητικά παθαίνει ουρολοίμωξη, ταυτόχρονα κολλάει COVID-19, και πεθαίνει εντός νοσοκομείου.
Με ποιά λογική θα αποκλείσουμε τον COVID-19 ως αίτιο μετεγχειρητικής επιδείνωσης, βαφτίζοντας τον θάνατο «με» COVID;
3.Στις περισσότερες χώρες, οι εργαστηριακά επιβεβαιωμένοι θάνατοι COVID-19 υποτιμούν* κατά το μάλλον ή ήττον τους πραγματικούς, διότι δε γίνεται σε όλους εργαστηριακή επιβεβαίωση. Δείτε ΕΔΩ
Για παράδειγμα, η κατάκοιτη γιαγιά στη Γλώσσα Σκοπέλου ή το Αρχοντοχώρι Ξηρόμερου που κολλάει από τον εγγονό κ πεθαίνει στο σπίτι, συχνά δε θα επιβεβαιωθεί ποτέ ως COVID-19 είτε με rapid είτε πολύ περισσότερο με PCR.
Αυτό το σφάλμα πιθανότατα υπερ-καλύπτει τους όποιους θανάτους που μετρώνται ως COVID-19 χωρίς ο ιός να έχει πραγματικά καμμία συνεισφορά».
Και καταλήγει ο κ. Λύτρας: «Ποιά λοιπόν είναι η σωστή προσέγγιση;
Πρώτον, εκείνη του WHO την οποία *σωστά* ακολουθεί ο ΕΟΔΥ: Κάθε θάνατος με κλινικά συμβατή νόσο και θετικό τεστ, απουσία ανάρρωσης ή μιας ξεκάθαρα άσχετης με τον ιό αιτίας θανάτου (π.χ. τραύμα), θεωρείται ως θάνατος *από* COVID-19. Πρακτικά το σύνολο των θανάτων στην Ελλάδα που έχει καταγράψει ο ΕΟΔΥ πληρούν αυτόν τον ορισμό, άρα είναι θάνατοι *από* κ όχι *με* COVID-19.Σημειώσατε οτι οι εν λόγω αριθμοί θανάτων ΔΕΝ είναι άμεσα συγκρίσιμοι με τους αντίστοιχους άλλων χωρών, διότι διαφέρουν τα συστήματα επιτήρησης και η συχνότητα/είδος των εργαστηριακών ελέγχων.
Η δεύτερη προσέγγιση αφορά την ανάλυση της αδρής θνησιμότητας με μοντέλα που επιχειρούν να προσεγγίσουν το προαναφερθέν «counterfactual» και να εκτιμήσουν πόσοι θάνατοι αποδίδονται στατιστικά στον κορονοϊό. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ανωτέρω δημοσίευση στο Lancet, απ'όπου ο σχετικός πίνακας με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα όλων των χωρών.
Η προσέγγιση αυτή έχει τα δικά της προβλήματα, π.χ. διαφορετικά μοντέλα θα παράξουν, διαφορετικές εκτιμήσεις, κι είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν οι θάνατοι που αποδίδονται στον ιό ή σε άλλους παράγοντες (π.χ. lockdown).
Είναι όμως η μόνη εναλλακτική, που παράγει εκτιμήσεις συγκρίσιμες, χρήσιμες και αρκετά αξιόπιστες.
Π.χ. (για τη γρίπη).
Σε κάθε περίπτωση, είναι εντελώς αντιπαραγωγικό να βαφτίζουμε θανάτους που καταγράφουμε στην επιτήρηση ως θανάτους «με COVID».
Κι αν θέλουμε να βγάλουμε καλύτερα συμπεράσματα, ας αναλύσουμε προσεκτικά την αδρή θνησιμότητα (έχω αιτηθεί τα στοιχεία+αναμένω)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου