Πώς οι ΗΠΑ αποκτούν νέα μέλη του ΝΑΤΟ με υπονόμευση, ακολουθούμενη από πραξικόπημα, συνεχίζοντας με εθνοκάθαρση
Eric ZUESSE
Αυτό είναι το μοτίβο που χρησιμοποιείται από τότε που η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε το 1991, όταν η «αντικομμουνιστική» δικαιολογία για τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό της Αμερικής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν πλέον διαθέσιμη προς χρήση (όπως είχε συμβεί νωρίτερα στην Κορέα, και στο Βιετνάμ, και στη Γουατεμάλα, και στο Ιράν, και στη Χιλή και σε τόσες άλλες χώρες), πριν από το 1991. Ωστόσο, το μοτίβο περί ανατροπής και της τελικής άλωσης είχε εφαρμοσθεί ήδη από το 1965 στην Ινδονησία (αν όχι νωρίτερα, σε άλλες «δημοκρατίες της μπανάνας»)- και, γι αυτό, θα ξεκινήσουμε από το σημείο αυτό περιγράφοντας αυτή την προηγούμενη περίπτωση στην Ινδονησία, που αποτελεί ορόσημο, δεδομένου ότι έθεσε το μοτίβο που σήμερα πλέον αποτελεί ρουτίνα για την κυβέρνηση των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας το συνεχώς μετά το 1991:
Η εξόντωση από τον Οκτώβριο του 1965 έως τον Μάρτιο του 1966 από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, τους 500.000 έως δύο εκατομμύρια απανταχού Ινδονήσιους υποστηρικτές του κομμουνισμού και οποιουδήποτε άλλου αριστερού πολιτικού κόμματος – συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτών του ηγέτη της Ινδονησίας, στρατηγού Σουκάρνο, ο οποίος είχε κάποιους αριστερούς υποστηρικτές – ήταν πιθανώς μεθοδευμένη, διαταγμένη, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον (LBJ), για λογαριασμό των ιδιοκτητών των μεγαλοεταιρειών που υποστήριζαν το Δημοκρατικό Κόμμα. Σίγουρα, ο LBJ βρισκόταν πίσω από αυτή την «εθνοκάθαρση», και πολύ πιο νωρίτερα, πριν ακόμη αυτή ξεκινήσει.
Ήδη από τον Μάρτιο του 1965, οι άνθρωποι του LBJ ήταν ιδιαιτέρως βίαιοι εναντίον του Σουκάρνο, ο οποίος έκανε πολύ θόρυβο σχετικά με τη μεταρρύθμιση της γης και την πιθανή εθνικοποίηση των φυσικών πόρων. Για παράδειγμα, στις 18 Μαρτίου 1965, στο «Υπόμνημα 118, από τον υφυπουργό Εξωτερικών (Ball) προς τον πρόεδρο Τζόνσον» αναφέρονταν εισαγωγικά: «Οι σχέσεις μας με την Ινδονησία βρίσκονται στα πρόθυρα της διάλυσης. Ο Σουκάρνο στρέφεται όλο και περισσότερο προς το κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας. Ο Στρατός, που ήταν η παραδοσιακή αντίρροπη δύναμη, έχει τα δικά του προβλήματα εσωτερικής συνοχής. Μέσα στις τελευταίες ημέρες η κατάσταση έχει γίνει όλο και πιο δυσοίωνη. Όχι μόνο έχει καταληφθεί η διοίκηση των αμερικανικών εργοστασίων καουτσούκ, αλλά υπάρχει κίνδυνος επικείμενης κατάληψης των αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών». Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου